Ze wordt hysterisch omdat het niet gevraagd wordt. Ik schreef toch als je haar vraagt of dat mag en het in 90% gevallen gewoon mag- dan mag dat zolang je wil. Zomaar afpakken of pakken zonder vragen nee dan kan ze indd niet delen net als ik )
Je kindje heeft heus nog niet het volwassen besef, als je het vraagt mag het wel en als je t jiet vraagt word ik hysterisch en eis ik het terug hoor
Maar dat geldt net zo goed voor die andere kinderen. En bijzonder dat op kdv ook eigenaren gekoppeld worden aan speelgoed, zo krijgen kinderen voortdurend aparte rolmodellen over het samenspelen. Geen wonder dat het zijn uitwerking heeft op een openbare speeltuin.
Tja ieder zijn waarde en normen Ik ben tevreden met mijn dochter en hoe ze dat doet met netjes vragen en teruggeven en heb hekel aan ouders die dus zomaar denken dat alles mag En hun kind ook alles mag.
Ben het eens met Shakes. Als ik speelgoed meeneem voor mijn dochter naar de speeltuin is het in mijn ogen geen gemeenschappelijk goed. Natuurlijk mag een ander er mee spelen als het gevraagd wordt (stepjes en fietsen daargelaten, vind ik te duur om uit te lenen) en als dochter er zelf niet mee speelt. Als het uitgeleend wordt verwacht ik wel (van de ouders) dat het teruggegeven wordt op het moment dat de kinderen er niet meer mee spelen. Op het moment dat ik naar huis ga wordt alles echt weer verzameld om mee terug te nemen (laat ik het liggen is het weg). Dochter leert wel dat als iets uitgeleend wordt waar zij niet mee speelt dat zij dit niet gelijk weer op hoeft te eisen omdat zij vind dat het van haar is. Dochter mag van mij ook niet zomaar iets van een ander pakken zonder het netjes te vragen of zonder uitnodiging van de "eigenaar".
Tja als ik zit met krant te lezen en leg dat op bank denk dat als iemand anders wil lezen vraagt: mag dat? Zeg ik nee is nee en ja is prima. Maar als ik terugkom en vraag krant terug verwacht ik niet dat volwassene het vastklemt en niet teruggeeft. Eigenlijk verwacht ik dat het volwassene zelf vraagt of ik krant nu terugwil. Dat zou ikzelf doen. Ik schreef niet dat mijn dochter hysterisch wordt ze gaat eerst naar kind. En bovendien ze kunnen hier uren met haar speelgoed spelen als ze iets anders doet maar als ze nu in zandbak wil taart maken en enige schep en emmer van haar bij andere is dan mag ze dat gewoon terugeisen. Niet om het vervolgens weer te gooien en gaan schommelen maar echt zelf spelen. Ze Vraagt het terug, daarna probeert ze terugnemen als dar kind het vastklemt dan wordt ze pas pissig en zegt dat het van haar is. Tuurlijk volwassene reageren anders ze kan nog niet emoties goed onder controle houden en daar ben ik voor. Ik spring dan in en vraag of kindje het mag lenen ze zegt "nee want ik wil spelen" ik zeg dan ok maar volgende keer mag dat wel? Zegt ze meestaal ja. Kind geeft dat toch niet af, dus ik pak dat zelf van dat kind terwijl ik vind het is deel van hun ouders: het kind uitleggen dat het niet van hem is, dat moet teruggeven en hun ouder moet dat desnoods afpakken". Enige indd dat met haar fiets of step mag niemand spelen dat ziet ze van afstand en eist dat terug maar ik vind dat juist goed want ik wil niet dat het andere kind meeloopt of speelt. En verwacht van ouders dat ze hun kind niet laten aankomen en wegrennen ermee. Maar goed is mijn mening en opvoeding. En ik ben nog vrij flexibel mijn man is wat dat betreft erg netjes hij zou haar nooit laten spelen met iemand anders dingen zonder het zelf eerst te vragen aan ouder.
Kan het aan het soort speeltuin dat je bezoekt liggen? Als ik hierboven zei dat ik zo'n speelgoed geen gemeenschappelijk goed vind, dan is dat omdat wij enkel naar speeltuinen veraf gaan, waar ik dus niemand ken. Ik kan me voorstellen dat je er anders in staat als het een buurtspeeltuin is, waar de buren ook komen spelen.
Dat is dus hier, speeltuin in de straat dus voornamelijk buurtkinderen die ook bij elkaar zo naar binnen lopen om te spelen. Als we verder weg gaan nemen we juist geen speelgoed mee. Maar ik lees dat ts ook boven de speeltuin woont, dus waarschijnlijk ook mensen uit de buurt?
Het is erg drukke speeltuin hij is net nieuw, groot met 20 dieverse toestellen etc en hij is indd buurtspeeltuin maar 90% komen met fietsen en bakken etc. Ik ken dus echt bijna niemand al ga ik daar 2x per dag. Kindjes die ik ken kent mijn dochter ook dus dat is geen probleem ze ze iets nemen ook niet van haar kant want ze kent hun en ik ken ouders. Maar 90% is kdv, gashouders, en van ver want is enige in hele wijk zulk speeltuin. Is stad en speeltuinen zijn hier anders dan in woonwijk als almere of wateringen etc. Maar dus iedereen komt hier met tas speelgoed bijna en daarna tot ini mini vormpje telt alles. En nee niemand loopt hier zomaar binnen bij iemand. Nou ja mijn dochter mag toevallig in de voortuin van onderburen als uitzondering) Kindjes van 10-12 jaar andere verhaal uiteraad als ze op bezoek zijn etc
Het was voor mij niet helemaal duidelijk of het speelgoed echt bij haar lag (bedoel daarmee bij moeder of weer in de tas), of dat het gewoon in de buurt van dochter in het zand lag.
Hier ook veel speelplaatsen. Speelgoed uitlenen betekent dat je er dan zelf even niet mee kan spelen. Anders moet je het in de tas houden. Gemeenschappelijk speelgoed delen gaat hier alleen goed als de mama's het speelgoed toewijzen Verder heb ik ook een enorme hekel aan moeders die zelf op 10 meter afstand gaan zitten sms'en en hun eigen kind niet opvoeden!
Joh, gewoon niet veel meenemen. En alles wat ik meeneem naar de speeltuin mogen andere kindjes ook mee spelen. Zo leert jd kindje delen en samenspelen. Iedereen denkt zo hier in het hofje en zo zit mijn dochter de ene keer op de skelter van de een, dan weer met de bal van een ander. Heerlijk toch juist? Zolang ze het niet stuk maken en teruggeven is het prima
Mijn dochter vindt het trouwens ook erg moeilijk om te delen, maar als zij wel speelt met de bal van het ene kindje, mag dat andere kindje dan best met haar speelgoed spelen. Dat leren ze zo juist
Ik zou het ook vervelend vinden. Jullie nemen zelf iets mee, dan bepalen jullie. Het zou een gekke boel worden als anderen zomaar jouw speelgoed mogen pakken zonder te vragen toch? Als ik bij de bushalte zit te wachten met een zelf meegenomen tijdschrift en er komt iemand naast me zitten en grist het tijdschrift uit mijn hand, kijk ik raar op. Waarom moet een jong kind dat wel accepteren Als jouw dochter uit haarzelf iets wilt delen, dan kan ze haar gang gaan. Zo niet, dan niet. Ik vind dat ouders zich daar niet mee moeten bemoeien, kinderen leren veel sneller dat delen ook positief kan zijn als er geen druk van ouders is.
Ik vind de conclusie dat moeders die zich niet bemoeien met dit soort "conflicten" in de speeltuin, hun kinderen dus niet opvoeden en geen normen en waarden bijbrengen, erg kort door de bocht. Als ik in de speeltuin ben en er ontstaat onenigheid over wie met wat wil wil spelen, kijk ik het altijd zo lang mogelijk aan. Kinderen leren namelijk zo veel meer van het zélf oplossen, en zo weinig van een ouder die de hele tijd zegt wat netjes is en beleefd. Mijn dochter is vrij netjes opgevoed geloof ik maar ik vind het helemaal niet erg als ze in een situatie terecht komt waarin iets van haar wordt afgepakt ofals er wordt voorgedrongen of iets dergelijks. Nee, daar moet ze me leren omgaan. En 9 van de 10 keer lost het zich vanzelf op. En soms komt er zo'n bloedirritante moeder zich ermee bemoeien, hahaha
Ik zou ook niet zoveel meenemen. En misschien niet zo hoge verwachtingen hebben van anderen, niet iedereen heeft een perfect kind die kan delen en vragen Ik herken je situatie wel andersom uit het zwembad vorige week. Na de peuterzwemles spelen de kinderen bij ons zwembad altijd in het peuterbad. Er liggen dan bakjes, gieters, ballen etc. Vorige week was het vakantie en was er blijkbaar een moeder met peuters 'vrij' aan het zwemmen die zelf een tas met speelgoed mee had. Mijn dochter kwam in het peuterbad en pakte een gieter die ergens dreef. Een jongetje pakte het af 'die is van mij'. Even later hetzelfde met een strandbal. 'Die is van mij'. Mijn peuter snapte er niks van, normaal is alles van iedereen en mag ze het gewoon pakken en samen mee spelen. Er kwam een moeder bij die zei 'dat is ons speelgoed'. Ik heb haar gezegd dat mijn dochter dat niet weet, normaal is het speelgoed van het zwembad zelf. Als die moeder niet wilde dat andere peuters er mee spelen moet ze het maar niet meenemen naar het zwembad zei ik haar. Ze vond me maar raar volgens mij
Dan zou ik het speelgoed in de tas laten en alleen hetgeen eruit halen waar jullie dochter mee gaat spelen. Als er al speelgoed ligt (of dat nu van de speeltuin of anderen is) en je neemt zelf ook wat mee waarna het misschien niet voor alle kinderen duidelijk is van wie wat is en aan wie ze eventueel wat moeten vragen: dan kun je het beter niet meenemen als het zulke frustraties/irritaties oplevert (bij zowel dochter als moeder blijkbaar). Als wij iets meenemen en dochter legt het vervolgens ergens neer ja dan mogen anderen er ook mee spelen, want het is soms totaal niet duidelijk van wie wat is. Wil ze het weer terug dan kan ze het gewoon zelf zeggen:"Dat is mijn schep ik wil er weer mee spelen". Mogelijk valt er te ruilen voor iets anders etc. Maar het betekent in mijn ogen niet dat als mijn kind haar eigen speelgoed in een openbare speeltuin laat rond slingeren (met mogelijk nog wel meer kindjes die dat zo doen) dat je van alles eerst de eigenaar moet zoeken om te vragen of er mee gespeeld mag worden. Wat er ligt is in mijn ogen om mee te spelen, daar ga je netjes mee om en je deelt met anderen. Blijkt het van iemand te zijn en vraagt diegene daar weer om dan geven we het uiteraard terug, maar zolang het niet duidelijk is van wie wat is.. Nee, dan vind ik het prima.
Daarom neem ik bijna nooit iets mee. Scheld veel gezeur. En idd een moeder schreef het al. Laat het de kinderen eerst zelf oplossen. Die opmerking van leiders van kdv. Dat woord nog wat later! Laat het met los. Je kunt alles perfect willen maar je krijgt niks perfect in het leven. Als ik iets bij heb mogen andere kinderen er ook mee spelen. Hoe vaak ik al niet speelgoed nee genomen heb waar niet mee werd gespeeld. En vaak is speelgoed van het kindje naast je veel interessanter. Kinderen lossen het vaak beter op dan wij moeders. Ook is het van haar als een ander kind er mee speeld is het even van het andere kind. Jij mag zo weer. Je kunt niet van andere 2.3 jarige verwachten dat het beleeft terug reageert. En net zoals jij nu merkt. Stel moeder bemoeid zich er mee. Dan kun je er krijgen nou dat kindje reageert wel heftig hier op. Jammer. Mijn advies is neem minder mee. En in de speeltuin is het samen delen. Ook ik zei zeg nee tegen dochter als ze scherp wil lenen meestal vroeg vraag ik het voor mijn dochter of ze het mag lenen. Is het nee dan is dat maar zo. Kan gebeuren. Of kijk op afstand hoe kind het doet. Ruzie om steppen fietsen op school plein is dat het liefst wat ze doen wie wel niet mag. Bij kabelbaan speeltuin soms kinderen die voordringen dan ben ik net een juf. Om ste beurt netjes in de rij ect ect meestal moeders vaders die knikken van prima.
Ik begrijp beide partijen wel. Langs de ene kant is speelgoed speelgoed. Kinderen begrijpen nog niet dat je niet zomaar alles in beslag kan nemen en willen gewoon met alles spelen maar ze begrijpen wel heel goed welk speelgoed van hun is. Op die leeftijden zijn zij het middelpunt van de hele wereld ipv dat ze gewoon deel uitmaken van de hele wereld. Ik zou ze leren delen en gewoon goedkoop action speelgoed meenemen of niks. Maar fietsen, steps vind ik weer iets heel anders. Bij voertuigen zou ik aanleren van andermans speelgoed af te blijven. Als je zelf een heel voorzichtig kind hebt wat goed met het fietsje omgaat en je hun de waarde van die dingen aanleert zou ik het niet appreciëren als een kind het fietsje van mijn kind neemt en er mee fietst, valt en dan nog eens op de grond smijt. Een fiets, step is in mijn ogen geen speelgoed en ik vind wel dat het kind het recht heeft om met het fietsje naar de speeltuin te gaan, het is een vervoersmiddel. Ik stap ook niet in andermans auto om hem dan tegen een muur te parkeren en ik ga ook geen fiets van een andere moeder nemen om die op de grond te gooien. Ik zou een kind de waarde van speelgoed aanleren. Schepjes kan je delen, voertuigen blijf je van af tenzij je het vraagt en mag.