haha, nee hoor Tupp, gelukkig niet! Mijn ouders zijn wel gescheiden en ik inderdaad ook van mijn eerste man, maar dat had met het onderwerp niets te maken. En inderdaad, ik heb niets tegen homo's op zich, ben er vriendelijk tegen, zij zullen echt niet aan mij merken dat ik niet achter een homosexuele relatie sta (tenzij ze het zouden vragen natuurlijk) Niemand heeft dus last van mijn manier van "discrimineren"......En wat een ander daar van vind moet een ander weten. Ik denk dat er heel wat meer mensen zijn die er zo over denken.
Maar daar zit hem voor mij de clou. IK geloof niet dat alle homo's homosexualiteit als aangeboren hebben gekregen. Een deel wel, sommigen hebben het al echt van heel jongs af aan. Maar ik geloof dat ook een groot deel pas op latere leeftijd homosexueel zijn "geworden". Door hun ervaringen (tijdens de puberteit) door opvoeding, door een mislukte heterorelatie etc etc.
Ik denk dat je seksualiteit aangeboren is. Wel denk ik dat het een soort 'glijdende schaal' is. Dus niet je bent òf homo òf hetero en iets anders kan niet. Ik denk alleen dat veel mensen iets meer aan het ene of juist aan het andere eind van het spectrum zitten. Als je dicht tegen de kant van hetero aanzit, zul je vaak voor die kant 'kiezen' (al dan niet bewust) omdat dat gewoon een meer geaccepteerde manier van leven is. En voor de meeste mensen leiden hun belangrijkste rolmodellen een heteroseksueel bestaan. Dat is dan vaak toch een sterk voorbeeld om te volgen. Ik geloof er niet in dat iemand geaardheid ineens anders wordt door een gebeurtenis. Ik denk wel dat sommige mensen misschien altijd al iets meer in het midden zaten of richting homoseksualiteit zaten, maar niet eerder in een situatie (bijv. juiste persoon) zijn gekomen om die kant van zichzelf te laten zien. Als je een relatie hebt met iemand van je eigen geslacht en dat voelt gewoon natuurlijk en goed, dan heeft het denk ik altijd al in je gezeten. Als je echt 100% hetero bent, denk ik niet dat je in een (gelukkige) homo-relatie kunt zitten, omdat het tegen je hele wezen in gaat. En hetzelfde voor een 100% homo, die kan zich echt niet vol overgave in een heterorelatie storten. Maar veel mensen zijn denk ik niet 100% het een of het ander. Misschien sommigen 70-30 of 40-60 ofzo. Niet dat je het in getallen kunt uitdrukken, maar om een beeld te schetsen.
wat is daar discriminerend aan? Ik heb ook liever geen mensen met een and geloof dan het mijne op de koffie al ben ik dan niet echt gelovig. Maar ik heb gewoon niets met die zwaar gelovigen
Op zich kan ik me hier ook wel in vinden. Vooral het deel van dat ze misschien wel de juiste persoon zijn tegengekomen en daardoor niet de homosexuele kant hebben ondervonden. Aan de andere kant, geloof mij maar, ik ben absoluut een 100% hetero. Ik val absoluut niet op vrouwen, gewoon écht niet. En ik denk dat dit dan toch voor het overgrote deel van de mensen wel zo zal zijn.
Ik bedoel ook niet dat niemand 100% is hoor. Maar juist het feit dat jij zo stellig aangeeft dat jij wel 100% en niet eens verliefd zou kùnnen worden op een andere vrouw, geeft al aan dat blijkbaar die andere mensen niet 100% hetero waren. De mensen die jij dus kent die ineens van geaardheid 'veranderden'. Ik denk niet dat dat kan, want als je ècht 100% het een of het ander bent, zou zo'n andere relatie zó tegen je gevoel ingaan en zo verkeerd voelen. Ik zou dat zelf ook hebben. Ik sluit niet uit dat ik op een vrouw verliefd zou kunnen worden hoor, al heb ik het nooit meegemaakt. Maar het idee om daar fysiek iets mee te doen... Nee, dat zou ik denk ik niet kunnen. Het idee (om dat zelf te doen) stuit me echt tegen de borst. Ik zal dus ook in die groep 95-100% hetero zitten. En velen met mij. Maar genoeg mensen dus blijkbaar niet, want die kunnen wel eerst een relatie hebben met iemand van het ene geslacht en later met iemand van het andere. Volgens mij 'word' je niet zo, maar was dat iets wat dan altijd al er was. Misschien nog sluimerend of onderdrukt, vanwege sociale acceptatie.
Misschien, een zou een verklaring kunnen zijn. Maar hoe dan ook, om dan je gezin (wat ik zei van een moeder met echt heel jonge kinderen die ineens bij een vriendin introk, man met kinderen achterlatend) Ik heb er geen goed woord voor over en vind het zéér egoïstisch. Niet minder egoïstisch als een man die zijn gezin in de steek laat voor zijn secretaresse, maar toch. Ik begrijp dat niet en wil zulk gedrag ook niet begrijpen ook.
Ik vind dat inderdaad zeer merkwaardig (en dan druk ik me zacht uit) dat iemand niet alleen zijn partner, maar ook zijn (of haar) kinderen verlaat voor een andere relatie. Als je eigen relatie niet meer werkt, vind ik dat anders. Al was het fijn geweest als je dat had ontdekt vóór er kinderen waren. Maar heel realistisch: je relatie verandert natuurlijk ook wel als er kinderen komen. Maar dan nog vind ik dat dàt het uitgangspunt moet zijn om de relatie met de partner te verbeteren of te beeïndigen, met het oog op co-ouderschap o.i.d. Maar 'de boel' zo uit je handen laten vallen om naar een ander toe te rennen, vind ik een ernstige tekortkoming. Ongeacht of die ander een man of een vrouw is.
Ik ook, vond het heel erg voor zowel de man als de kinderen (die ik overigens niet ken) Ik kende haar (ze was mijn cursusleidster) en degene waar ze mee ging samenwonen was een van de cursisten.
Mijn oom begon toen zijn vrouw zwangerwas van zijn oudste kind een affaire met zijn secretaresse (ja heel cliché). Dus ik ga nu alle Friezen uit de weg want hun levensstijl past niet bij mijn levensstijl. Dat is jouw redenering en die vind ik inderdaad discriminerend. Een hele groep mensen nadragen wat een kleine groep heeft gedaan (waar jij uiteindelijk de nuances niet eens van kent, weet jij veel hoe vreselijk haar relatie was en hoe agressief haar man misschien wel was om maar wat te noemen), is gewoon discriminatie. Net als ervan uitgaan dat alle priesters jongetjes misbruiken, alle joden rijk zijn omdat ze oplichters zijn, alle moslims eigenlijk terroristen zijn of alle vrouwen dom zijn. Dat heet dan discriminatie. Bij al die groepen zijn er mensen die dit slechte gedrag vertonen, maar je mag niet een gehele groep daarop afrekenen.
Eens! Een vrouw die haar gezin verlaat voor een andere vrouw is een incident niet een levensstijl van een hele groep. En de 'stille discriminatie' die volgens Mamabri niemand kwaad doet doet dat wel degelijk. Je bewust zijn dat je 'iets' bent wat door veel mensen afgewezen wordt, maakt dat sommige mensen bewust of onbewust zich anders gaan gedragen dan wat ze normaal zouden doen. Als mensen dan eindelijk op het punt komen waar ze niet meer kunnen ontkennen wie ze echt zijn is er al een leven opgebouwd, met alle gevolgen van dien.
On topic: Voor mij ligt het er nogal aan wat 'zoenen' betekent. Voor mij hoeven mensen elkaar niet en public af te gaan staan lebberen, dat heeft niets met geslacht te maken.
Bij Floddertypes en mensen die zich boven anderen verheven voelen keur je ze af op gedrag, niet op een kenmerk dat niks over gedrag zegt. Homosexuelen zijn er net als heterosexuelen in vele kleuren en soorten. Het type brave huisvader, het type elk weekend in de kroeg, het type nette leraar, het type sportieveling etc. etc. Je kunt nou eenmaal niet op basis van een kenmerk iedereen met dat kenmerk afkeuren zonder dat het discriminatie is. Omdat ik een nare ervaring heb gehad met een donkere man kan ik toch niet roepen dat alle getinte mensen vrouwen lastig vallen? En dan ook nog zeggen dat het geen discriminatie is? Ik heb 3 exen, allemaal blank, hetero, blond en ze gingen allemaal vreemd. Zijn nu alle heterosexuele blonde mannen vreemdgangers? Ik vind het ook best shocking om zulke dingen te lezen. Zelf hou ik sowieso niet van lebberende mensen in het openbaar. Een kus op de mond als in begroeting o.i.d. vind ik van niemand aanstootgevend.
Volgens mij worden er nu 2 dingen door elkaar gehaald. Mamabri kent een aantal homoseksuelen die hun gezin zomaar verlieten. Mamabri is het niet eens met de levenswijze van homoseksuelen. Mamabri zegt dus niet dat álle homoseksuelen hun gezin zomaar verlaten...
En mamabri staat niet achter een homoseksuele relatie. Mag ik vragen waarom niet mamabri? Ik vind openbaar zoenen in de zin van tongworstelen echt "not done" en dat druk ik dan nog zacht uit. Een kus vind ik geen probleem vanuit geen enkel geslacht.