Echt herkenbaar sommige opmerkingen, had zelf een enorme buik (zat ook een flink kind in met veel vruchtwater), vooral die 'weet je zeker dat het er maar 1 is?', seriously, die heeft al een baard. Mijn werkgever vroeg, voordat hij me feliciteerde, 'was het gepland?' Hmkay... Waar ik en mijn man helemaal gestoord van werden was dat bijna iedereen vroeg 'weten jullie al wat het wordt?'. Die obsessie met het geslacht is echt ziekelijk bij sommige mensen. We waren op een gegeven moment bij een verjaardag en toen werd het voor de derde keer gevraagd die middag. Mijn man antwoordde toen: 'we hopen op een baby'. Die gezichten... goud.
Oh ja ik heb ook al een paar keer de vraag gehad of het gepland was.... vind dat echt heel onbeschoft en ook beledigend. Eigenlijk geven mensen voor mij dan aan dat ze mij niet iemand vinden die een kindje zou willen.... en ik kan mij dus geen enkele reden bedenken waarom mensen het vragen. Ik ben 29, heb al 4 jaar een vaste en heel goede relatie, we hebben beiden vast werk, een koophuis (eensgezinswoning) en daarmee ook een mooi leeg kamertje wat wacht op een klein bewonertje
Ik ben kapster en hoevaak ook ik de vraag van klanten heb gekregen "Of het wel gepland was?!" Ik werd er echt zo schijt ziek van! (Sorry dat ik het zo zeg) maar wie denken zij wel niet dat ze zijn om dat recht in mijn gezicht te vragen?! Alsof het de normaalste vraag is. En zelfs iemand die er nog achter aan toevoegde " want ik heb je er nog nooit over gehoord". Alsof ik er met klanten over ga hebben dat wij graag een kindje willen. Ik kan daar gewoon nog steeds niet over uit. Alsof ik zou antwoorden : " Nee was niet gepland joh! We hadden gewoon lekkere seks en toen was ik ineens zwanger! " want dat zijn de smeuïge verhalen die ze willen horen schijnbaar. Grrrrrr:x:x Sorry daar kwamen mijn hormonen weer en boven drijven PS: Dit kindje is heel erg gepland!
Hahaha leuk topic dit. Mensen bedoelen het allemaal zo goed, maar het is zoooo vreselijk NIET subtiel af en toe. Wij zijn twee vrouwen en mijn partner is zwanger via KID in het ziekenhuis. De irritante vraag of het dus gepland was worst bij ons logischerwijze niet gevraagd Tóch maken veel mensen opmerkingen alsof t kind biologisch gezien ook van mij is en ze hebben t zelf niet door! * jullie krijgen echt een enorm rustig kind want jullie zijn allebei zo rustig! * mam: Jij sliep ook heel snel door dus jullie kind vast ook! * ben benieuwd op wie t kindje t meeste zal gaan lijken En dan laatst mn moeder, maar ik moet eerlijk zeggen dat dit wel redelijk pijnlijk was. Ik heb nog een oma dus wat mij betreft de 4e generatie. Mam: jammer dat we nu geen 4 generatie foto kunnen maken. Het kind is overigens niet van jou Ik was oprecht wel even van slag ook al bedoelde ze het uiteraard niet zo. Ze is hartstikke blij dat we een kindje krijgen, maar toch is het even wennen dat ik wél moeder wordt ook al is t kindje biologisch gezien niet van mij
Die obsessie over het geslacht begrijp ik toch ook echt niet. Waarom moet echt iedereen vragen weet je al wat het is? Ja hoor, het is toch echt wel een baby'tje �� Ah, je wil het niet vertellen. We willen zelf een verrassing. Tja, als je het ni wil vertellen mag je dat ook zeggen hoor! (wat?!) Of deze: En nu ben je gestopt met werken zeker? Net of ik kan niks meer. Ik ben nog niet eens 16 weken. Waar ze dit halen begrijp ik toch niet hoor. De meeste vrouwen blijven doorwerken als ze kunnen.
de opmerking over geslacht heb ik ook vaak gehad, toen ik nog helemaal niet kon weten wat het was, zo rond 12/13 weken werd dat heel vaak gevraagd. En dan erbij zeggen 'of wil je het niet vertellen'. Hoe kon ik toen al weten wat het zou zijn?! Verder hoor ik zoveel verschillende dingen, een vriendin van me zei 'jeetje, je bent echt enorm!' en m'n moeder zei ook een keer nadat ze me 2 weken niet had gezien 'je bent echt veel gegroeid!' En bedankt zeg... Maar ik hoorde van een andere vriendin die ook zwanger is dat die vriendin precies hetzelfde tegen haar had gezegd als tegen mij. En m'n moeder had me daarna 3 weken niet gezien en toen zei ze dat het leek alsof m'n buik ook 3 weken niet gegroeid was... En andere mensen zeggen juist dat ik een bescheiden buik heb en er goed uitzie. Het is maar net het perspectief denk ik, ik trek me er niet zoveel meer van aan, want het belangrijkste vind ik dat ik me zelf goed voel over hoe ik er uit zie, en dat doe ik wel Ook een vriendin die elke keer zegt dat ze het zo bizar vindt, zo'n zwangerschap. 'er zit gewoon een enorme parasiet in je!'
Ik had een prenatale depressie en kreeg vaak de opmerking. Zeur miet geniet ervan... Oh en deze.. De kans dat wij een 100% gezond kindje zouden krijgen is klein.. Dit weet ook een groot deel van de mensen. Ik had wel een wens voor geslacht en mijn man ook.. Waarop ze zeiden ach wat maakt het uit als het maar gezond is!! Waarop ik zei. Als hij toch niet gezond blijkt bij de 20 weken aborteren we hem gewoon toch? En dan die gezichten. (Ps, dit is geen verwijt op mensen die helaas wel hun kindje moesten laten komen wegens een ongezond kindje )
Dat van het geslacht herken ik ook heel erg. Maar we hadden al besloten gewoon iedereen te laten weten dat het een meisje wordt. Ik vind het irietanter dat sommigen door blijven vragen wat de naam gaat worden. Ja dat houden we wel nog even voor onszelf hoor
Ik vind het ook onwijs vervelend dat mensen heel opdringerig de naam proberen te raden. Ze kan nu elk moment geboren worden en nóg proberen mensen ons de naam te laten zeggen. Stel dat we ons toch een keer verspreken dan is dat toch onwijs shit voor ons zo de laatste weekjes? Wacht gewoon lekker rustig af ofzo!:x
In deze zwangerschap: - 'Ik hoop voor je dat je een meisje krijgt' (pardon, jongens zijn ook leuk) - 'Wil je nu geen meisje?' - Deze bijna standaard: 'oeh 3, dan zul je het druk krijgen' (nog voor de felicitatie) - 'jullie gaan ook maar door, komt er ook nog een 4e' Vorige zwangerschappen: -'Wordt het een 2-ling?' (volgens mij ook echt standaard als je buik wat dikker begint te worden... wat normaal is lijkt mij ) - 'je hebt nog een bescheiden buikje' (diezelfde dag als 'wordt het een tweeling') - 'Ik wil vandaag nog wel aan je buik voelen hoor' (schoonmoeder... maar helaas voor haar.. nee) - 'Wat hoop je dat het wordt?' Ze bedoelen het vast allemaal goed. Maar die hormonen he...
Pfff hahaha wat kunnen mensen schaamteloos zijn he! Ik herken veel van het voorgaande en kan er meestal wel om lachen. Toen wij verhuisden naar een eengezinswoning vond echt iedereen het nodig om bij het kleine kamertje de opmerking te maken dat dat vast de babykamer zou gaan worden (terwijl we nog niet echt plannen in die richting hadden). En verder op een dag een collega die hard ging lachen toen ze mn grote buik zag en een andere collega die me een tijd niet gezien had en dus niet wist dat ik zwanger was vroeg me of ik wat foto's wilde hebben, ik mocht ze komen uitzoeken. Toen ik zei dat ik nog maar een week op het werk was voor mijn verlof zei ze 'oh ben je zwanger, dat had ik niet gezien' (werkelijk onmogelijk met mijn toeter hahaha!) Tsja en tijdens mijn vorige zs mijn directeur die ongevraagd aan mijn buik zat, brrrr..... Tot slot mijn vader die namen ging raden en een naam die hoog op de lijst stond opnoemde, die wilde ik toen niet meer!
Vorige week in de bus toen ik instapte. Zei een oudere dame tegen de compleet vreemde die naast haar zat, kijk er zitten er twee in. Dus toen ik langs haar liep zei ik dat ze er niks vanaf wist en er misschien wel 3 inzaten.
"Hebben jullie al een naam?" "Ja.." En dan die afwachtende stilte uh de naam gaan we dus nog niet rondbazuinen maar houden we voor onszelf
Toch snap ik dit wel, sommige vrouwen zien er heel erg zwanger uit en blijken dat niet te zijn.. ik zou er zelf ook nooit zomaar vanuit gaan of dat durven vragen, stel dat je het mis hebt
Ja idd, maar ze had het echt niet gezien wat bij mij echt onmogelijk is. Ik ben lang en slank met een onwijze buik hahaha!
als mensen mij binnen zien komen met mijn buik is het vaak: tjeezus!!! en heb ook al vaak: dikkie dik en bolle gehoord. Maakt me allemaal niet uit. Ik voel mij ook reusachtig haha Enige wat mij stoorde is dat ik de eerste 20 weken enorm ziek was, 3 x in het ziekenhuis met uitdroging en dat mensen dan zeiden: geniet er maar van! Geniet er maar van??? tis ook echt zo genieten..not.
hahah nou ik heb de mijne ook weer binnen voor vandaag '' ooooh heee je hebt echt nog geen buik, er is niets te zien! '' en daar meteen achter' mag ik voelen?' euhm nee idd mijn buik is niet heel groot maar ben er maar wat trots op dus ik ben maar wat blij met mijn bolletje die net weer wat gegroeid is en euhm wat denk je te voelen dan? blijkbaar toch zo groot dat er iets te voelen valt
Ja vandaag... Ik vertelde 'we krijgen weer een jongen!' Waarop het antwoord was: Jammer voor je. Huh??? Wablief??? Dat het gezond is staat op nummer 1 en sorry maar al krijg ik hierna nog zes jongens, dat maakt me geen hol uit! Ben er weer super verliefd op!
Dit herinnerd me aan mijn vorige zwangerschap. Mijn vriendin zat naast me en legde haar hand ineens op mn buik met een gil: ja ik voel de baby!!!! ....ik was net 10 weken....
Het ergste vond ik dat mijn schoonbroer vroeg in de laatste weken van de zwangerschap: zo hoeveel weeg je nu eigenlijk? Waarop ik echt geen antwoord ging geven! En dan gaan raden: 80/90 kilo?? Ik dacht echt nou ja.... dat vraag je toch niet!!