Sorry dan! En ja, ik zie dat ook vaak, ook hier op ZP.. Zo jammer, want in zulke situaties is het juist fantastisch dat zoiets mogelijk is! Iedereen wil zijn of haar kindje toch zoveel mogelijk ellende besparen? Als je daar al mee kunt beginnen voor de geboorte, het risico (en vaak zelfs de garantie!) op een bepaalde ziekte weg kunt nemen, dan is dat toch geweldig? Misschien is het ook wel zo dat de mensen die het inderdaad gebruiken om niet-medische redenen een negatieve lading meegeven aan het hele principe..
Islah en Shadixxx, ik snapte van jullie allebei wat jullie bedoelden en ik haalde er geen negatieve bedoelingen uit. 😊 Ik vind dat als er geen medische reden is PGD niet zou moeten mogen. Hoewel ik helemaal achter PGD sta, anders had ik het niet gedaan, vond ik het toch moeilijk dat de aangedane embryo's werden weggedaan en uiteindelijk ook een aantal gezonde omdat ze niet goed genoeg waren om in te vriezen. Het voelde toch als potentiële leventjes. Ik kan me dan een klein beetje voorstellen dat er mensen zijn met een bepaalde levensvisie die dit afkeuren. Maar het is echt kiezen uit twee kwaden en kiezen voor een gezond kindje zonder ernstige ziekte was toch de beste keus, vonden wij.
Dit is het denk ik vooral. Maar ja, dat is wel met meerdere dingen zo helaas, zo las ik laatst dat je in Engeland sinds kort voor een keizersnede mag kíezen als je geen zin hebt om te gaan bevallen. Al is pgb met als doel een perfect kind (look a like, meisje omdat dat zo schattig is, jongen omdat dat zo stoer is enz.) natuurlijk wel extremer dan een vrijwillige keizersnede. Of IVF en dan 8 embryo's terugplaatsen zoals bij die octomom, uiteindelijk zijn de kinderen er in de meeste gevallen daar zelf de dupe van.
Ja, maar die zouden sowieso zelf geen ivf doen, met of zonder pgb. Dus dat maakt dan denk ik geen verschil. Wel fijn dat er überhaupt gezonde embryo's bij waren! Want soms gebeurt dat niet toch? Of ligt dat aan de ziekte/aandoening?
Dat klopt. Bij ons was de kans op een kindje/embryo met de ziekte 50%. Bij beide pogingen was dat ook ongeveer zo: 2 gezonde van 4 embryo's en 5 gezonde van 8 embryo's. Er zijn echter ook aandoeningen waarbij er 75% kans is op een aangedaan embryo. Of als één partner de ziekte heeft en de andere drager is van dezelfde ziekte wordt de kans ook groter. Soms zitten er dan helemaal geen gezonde embryo's bij, vooral als je al wat minder eicellen of bevruchtingen hebt. Dat is echt erg want het oogsten van de eicellen telt als een poging en je krijgt er maar drie. Wij hebben geluk gehad. Ik ga even in de wieg kijken... 😍
Ooh ja, hiervoor kun je ook naar Spanje. Las destijds, toen ik al die klinieken daar aan het uitpluizen was, een verhaal op een van hun sites. Tevreden klanten, want na 2 jongens waren ze naar hun kliniek uitgeweken om een meisje te krijgrn. En dat was gelukt. Compleet met foto, one happy family. Nou, hier krijg ik wel een nare smaak van in mn mond. Hoe welkom zullen die 2 jongetjes zich wel niet voelen he...
Ja Er stond laatst een stuk in de Telegraaf over IVF. En de reacties waren niet mild. Dat je het maar moest accepteren als je geen kinderen kon krijgen. Wat zijn dat voor een mensen joh? Echt sloeg stijl achter over. En over die denk ik dat het zoals bij alles zijn voor en zijn nadele heeft. Er gaan mensen misbruik van maken. Maar het is fijn dat die al ontwikkeld word voor mensen die drager zijn van een bepaalde ziekte.
Nou, echt he Maar dat dacht ik dus ook bij het verhaal van de persoon die ik eerder noemde; ze wilde koste wat het kost een zoon, wilde daarvoor onnodige behandelingen uit laten voeren, en nu 'maakt het niks meer uit', als ze maar een kind krijgen. Ik kan me niet voorstellen dat zij, ondanks alles, niet tóch heel hard hopen op een jongetje. Ik bedoel, een voorkeur hebben, prima, maar zulke stappen nemen om ervoor te zorgen dat je krijgt wat je wilt hebben, dat is nogal wat. Als ze zwanger mag raken en het blijkt tóch een meisje te zijn.. Ik zou dat voor het kindje echt ontzettend sneu vinden..
Hoe vaak we de vraag niet kregen toen we nog in het adoptietraject zaten: o, kun je dan kiezen voor een jongetje of meisje? Ik heb die vraag nooit echt gesnapt maar bijna iedereen heeft hem gesteld.
Dat vind ik wel wat hard om te zeggen. Het kan ook zijn dat ze een flinke wake-upcall heeft gekregen en zich nu dondersgoed realiseert dathet leven niet maakbaar is. En dat medische behandelingen niet "leuk" en "handig" zijn, maar noodzakelijk en vaak lichamelijk en emotioneel pijnlijk.
Vind ik helemaal niet zo'n rare vraag. Ik denk dat hij veel vaker uit oprechte intresse gesteld wordt.. Zo andere Hoe werkt dat nou?! Ipv omdat het ze handig lijkt oid... ik zou het bijvoorbeeld ook niet weten en best apart vinden als het zo is...
Ik denk inderdaad ook interesse van mensen zo'n vraag. Al snap ik wel Saskia dat jij denkt wat maakt het uit. Als we gewoon maar een kindje gaan krijgen.