Ons mannetje is nu 4 maanden oud en ik zit er aan te denken om hem binnenkort in zijn eigen kamertje te laten slapen. Dan heb ik het over de nachten, overdag slaapt hij al wel regelmatig in zijn eigen kamertje. Tot nu toe slaapt hij nog bij ons op de slaapkamer in zijn wagenbak, maar hij wordt zo groot en het is hier al erg warm. Ik denk daarom dat z'n bedje wat comfortabeler voor hem is en heeft natuurlijk ook een goed matras. Ik vind het alleen zo'n verdrietig gebeuren kleine ventje niet meer bij ons slapen! Maar ik denk dat als we nog veel langer wachten het uiteindelijk lastiger gaat worden want nu heeft hij het misschien nog niet zo door? Hij slaapt vaak de hele nacht door maar wordt ook wel eens 1x wakker en dan leg ik hem even aan waarna hij weer verder slaapt. Wat was voor jullie de doorslag en wat waren jullie ervaringen? Ben er echt over aan t tobben
Mijn vriend wilde dat ze naar haar eigen kamertje ging. Ik werd wakker van iedere zucht, kreun en kik. Was compleet gesloopt omdat ik daardoor niet aan mijn rust toe kwam. Na de bevalling heb ik bloedtransfusie's gehad omdat ik veel bloed verloren had en had mijn rust eigenlijk heel hard nodig. Ik wist dat hij gelijk had maar vond het ontzettend moeilijk! Toch was het de juiste keuze. Ik heb de beeldbabyfoon naast mijn bed. Zo kan ik haar toch zien als ik wil maar ik hoor niet meer iedere zucht. Moeilijk hè? Maar het komt goed hoor!
Ik werd ook wakker van elk geluidje en ging daarna er naar luisteren waardoor ik niet meer sliep. Dus na 1,5 week al naar zijn eigen kamertje gegaan ik vond het erg jammer. Maar zl leed er niets mee, die sliep ook wat langer zelfs. Ik heb nog steeds de beeldbabyfoon op mijn nachtkastje staan. We slapen naast zijn kamer, dus eigenlijk niet nodig. Maar ik vind het een prettig idee. En als ik nu s nachts wakker word kan ik ff spieken De eerste nacht zal heel onwennig zijn, maar zal vast goed komen. Even door de zure appel bijten. En als je het echt niets vindt, kan hij altijd nog terug. Zet je gewoon zn ledikantje bij jullie neer
Ik vond het heerlijk dat ze naar dr eigen kamertje ging. Zo sliepen we alle drie een stuk beter! ik ben sowieso een slechte en moeilijke slaper dus een extra persoon dat geluidjes produceert werkt voor geen meter.. Vanaf nacht 1 sliepen we allemaal door.
Ik vond de geluidjes juist fijn. Ik sliep precies tegelijk met haar. Ik werd een minuut voor haar wakker als ze honger had. Ik hoefde niet ver te lopen, voor mij was het perfect (Hier ook helemaal afgetakeld door bloedtransfusies na de bevalling). Ze lag tot 7 maanden en 1 dag bij ons in de kamer. Daarna werd ze te groot voor haar wiegje en kreeg ze last van ons als we naar bed gingen. Dan werd ze wakker van ons. Toen hebben we haar in haar kamer gelegd. Zonder problemen. Ik vond het alleen zelf heel lastig dat ik geen controle had dat het goed ging met haar. Sowieso wordt voor wiegendood geadviseerd tot 6 maanden naast je te laten slapen! Dus als je geen last hebt van de geluiden; zet haar bed in jullie slaapkamer en ze kan zo nog een poosje bij jullie blijven slapen. Zolang je het zelf prettig vind dat je kind bij jouw op de slaapkamer ligt; gewoon doen! Ze worden vanzelf ouder en willen ze zelf niet meer hoor. Komt echt goed! Ze zijn maar heel kort zo klein.
Ik vond het verschrikkelijk dat ze naar haar eigen kamer ging. In eerste instantie hadden we gezegd dat ze 6 weken in haar wieg naast ons bed zou liggen. Uiteindelijk is dat 10 maanden geworden. Dl besloot op een dag uit haar wieg te klauteren. Toen direct in haar ledikant op haar eigen kamer gelegd en ze vond het prima. Ik vond het een stuk lastiger trouwens
Wij hebben hem bij 4 maanden naar zijn eigen kamertje gedaan. Hij werd toen nog wel wakker snachts maar maakte de hele tijd zoveel geluid dat ik niet kon slapen. Ik vond het vet lastig echt weer zo'n stap en ook echt wel spannend de eerste nacht. Maar daarna vond ik het een verademing. Weer 's avonds normaal in mijn slaapkamer kunnen zijn, in bed lezen en tv kijken zonder dat S wakker werd. En het slapen ging ook direct veel beter want ook S. is een lichte slaper en werd waarschijnlijk ook van ons wat wakkerder. Dus ik was er echt blij mee uiteindelijk! Maar het was wel even lastig!
Hier nooit gedaan bij elkaar op de kamer. Juist vanwege de geluidjes en me eigen staat van slapen Ik ben een erg lichte slaper. Hoor alles!
Dit dus... Ik zou de wagenbak niet verkiezen voor de nachten, het ventileert niet echt lekker. Maar je zou (mits je natuurlijk je kindje bij je op de kamer wilt houden) een co-sleeper of gewoon het eigen bedje bij je op de kamer kunnen doen. Wij zijn overtuigd rooming-in / co-sleepers. Dreumes mag bij ons slapen tot ze zelf niet meer wil (en hoop dat dit nog heel lang niet gaat komen) en bib komt dadelijk in de co-sleeper ook gezellig bij ons. Voor de hechting, veiligheid, wiegendood etc. en gewoonweg omdat ML en ik het heel natuurlijk vinden dat kindjes de warmte, veiligheid en geborgenheid van hun ouders nodig hebben. Mensen zijn volgens mij de enige "zoogdieren" die hun baby's apart laten slapen
Hier ook na 4 maanden naar haar eigen kamer. Vl wilde het al eerder want ze paste ook niet meer in de wieg, maar ik merkte dat ik steeds excuses verzon om haar toch bij me te houden, dus ledikantje bij ons op de kamer gezet. Na 4 maanden merkte ik dat ze wakker werd van mij, als ik me al omdraaide in bed. Toen hebben we haar op haar eigen kamer gelegd. Zag er als een berg tegenop, maar direct de eerste nacht vond ik het al heerlijk. En zij ook! Slaapt er alleen maar beter door, en toch wel een verademing om je eigen plekje weer 'terug' te hebben. Maar pas doen wanneer je zelf merkt dat je er klaar voor bent!
Dochter blijft nog bij ons slapen tot ze 6 maanden is denk ik, met 7 maanden moet ik terug gaan werken, dat ze tegen dan haar eigen kamer & bedje gewoon is. Nu slaapt ze in de wieg langs ons bed, is een redelijk ruime wieg dus.. Heb ook totaal geen last v/d geluidjes.. Enkel van de 'Ik heb honger geluiden of bewegingen' wordt ik wakker, dan leg ik haar aan en slaapt ze verder.. Manlief & dochter slapen allebei heel goed, dus ik geniet er nog even van
Mijn zoontje ging met 3 weken al naar zijn eigen kamertje. Hij was 's nachts zo onrustig qua geluiden en bewegingen dat ik er constant wakker van lag. Hij kwam toen zeker nog wel voor 2 voedingen, dan haalde ik hem uit z'n bedje, gaf de fles in ons bed en dan viel hij weer bij mij in slaap en legde ik hem weer terug in zijn eigen bedje. Hij lag hier pal naast onze kamer en ik had de beide deuren open en dan ook nog de babyfoon met camera naast me Het was even moeilijk, maar als je er beiden beter door slaapt is dat het wel waard.
Mijn man had na de bevalling drie weken vrij. In het weekend voor hij weer ging werken ging onze zoon in zijn eigen kamertje slapen zodat ik 's nachts kon voeden zonder dat mijn man er wakker van werd (hij moest tenslotte werken de volgende dag en ik kroop na de ochtendvoeding nog even terug. Ik geef borstvoeding dus helpen kan hij niet). De eerste nacht was dit onwennig maar ik werd ook wakker van elk zuchtje en ik dacht ook dat hoe langer we wachtten hoe moeilijker het zou worden. Het is heel goed gegaan en het gaat nog steeds prima. Behalve dat we nu rustiger slapen zou ik ook niet kunnen vrijen waar de baby bij is dus op een gegeven moment zou hij toch naar zijn eigen kamer moeten. 😉
Onze zoon is met 11 maanden pas s nachts op zn eigen kamertje gaan slapen. Dus nog maar net! We hebben speciaal nog een ledikantje gekocht toen hij uit de wieg groeide. Ik vond het handig omdat hij altijd nog kwam s nachts, ik hoefde er dan bijna mn bed niet voor uit, zelf lekker liggen terwijl hij bv kreeg. Heerlijk! Maar hij ging ineens op vakantie (waar hij ook bij ons op de kamer lag) doorslapen s nachts en toen we thuis kwamen is hij meteen op zn eigen kamertje gaan liggen en dat ging meteen prima! (Dat doorslapen heeft 2 weken geduurd btw) Ik was er zelf ook wel 'aan toe' dat hij op zn eigen kamertje ging liggen hoewel ik het nog wel heel gezellig vond ook hoor! Dus zou zeggen, als je het nog fijn vind dat hij bij je ligt s nachts, schaf een geschikt bedje aan en laat hem nog lekker een poosje bij je liggen!
Hier ging ze na 1,5 week naar haar eigen kamertje. De eerste nachten waren lastig, ik was ongerust en ging vaak kijken, maar achteraf hebben we er goed aan gedaan. Voor mezelf en ook voor haar, zij is graag op zichzelf en ik heb veel slaap nodig. Als ze ziek is slaapt ze nog wel bij ons op de kamer. Ik zou het gewoon eens proberen, denk zelf hoe langer je wacht hoe moeilijker het wordt.
Aan de ene kant zouden we m nog wel een tijdje bij ons willen hebben maar ik zie het niet zitten zijn ledikant in onze kamer te zetten want dan is zijn kamertje echt niet meer in gebruik en de stap om dan weer naar z'n eigen kamer te gaan is denk ik veel groter. Dus ik denk binnenkort als ik echt merk dat de wagenbak te klein wordt, dat ie dan naar z'n kamertje gaat snachts..
Onze dochter ging na 4 wkn naar haar eigen kamertje. Ik werd wakker van elk geluidje en was uitgeput. Verder wilde ze niet meer in haar wiegje slapen, brullen zodra ik haar erin legde. Van ellende een keer midden in de nacht in haar ledikantje gelegd, ze keek even rond en ging slapen! Wel tot 2 maanden geleden de babyfoon met camera 's nachts naast mijn bed (wel met beeld uit)
Haha dr is was mis gegaan, dr stond ook nog een stukje bij over geen sex hebben naast je kind! Je kunt toch ook prima sex hebben op andere plekken? Mn dochter slaapt nog bij ons op de kamer maar we doen het nooit waar zij bij is
De oudste is met 7 mnd over gegaan en de jongste met 5 mnd. De voornaamste overweging was dat ik zelf niet zo goed sliep met de babygeluiden op de achtergrond en mn baby's ook wakker werden van mijn geluiden. Bij mn man was privacy ook een grote overweging. Bij beiden ging het eigenlijk heel soepel. Ik heb niet het idee dat ze er eigenlijk ook maar iets van hebben gemerkt. Ze bleven wel gewoon in hetzelfde bed slapen.