Ik heb alles zelf betaald. Mijn ouders hadden en hebben absoluut niet het geld voor dit soort zaken. Ben ik niet slechter van geworden, voelt ook nog steeds goed dat ik het zelf heb gedaan. Ik betaalde rond de 2500 euro collegegeld en had een flinke bijbaan om alles te bekostigen. Maar wij gaan wel sparen voor dochter. Die bijbaan kostte mij namelijk erg veel tijd en ik vind wel dat ze een bijbaan moet hebben, maar die van mij was bijna fulltime en dat was erg pittig. Ieder kwartaal sparen we de kinderbijslag op een spaarrekening waar het vast op staat tot ze 18 is. Dat wil niet zeggen dat zij er dan de vrije beschikking over krijgt trouwens. Dat zou meer dan 10.000 euro moeten opleveren. Ik denk dat de ouders van mijn man er ook aan bij zulllen dragen. Tegen die tijd zijn wij bovendien klaar met de hypotheek en komen we ook wat ruimer te zitten.
Ja maar dat is wel een heel luxe positie zo. Niet iedereen kan thuis blijven wonen. Als je in een dorp woont en dan eerst met de bus naar de dichtstbijzijnde stad moet, dan weer de trein naar de universiteitsstad, dan weer de bus naar de universiteit, dat schiet echt niet op. Dan moet je een kamer huren en heb je levensonderhoud. Dat is een heel stuk duurder dan compleet verzorgd bij je ouders wonen. En dan zeg je ook nog dat je collegegeld meebetaald. Wat blijft er dan nog over? Boeken en een zakcentje. Ik vind de bedragen die ik hier lees helemaal zo gek niet. Daar moet nog flink bij verdiend worden om alles te kunnen bekostigen hoor.
Dat hangt inderdaad af waar je in Nederland woont, voor noorden van het land kan ik niet spreken, maar in Randstad, Gelderland, Brabant zijn meer dan genoeg hoge scholen en universiteiten op reisafstand. Ik reisde 3 uur per dag heen en terug, voor de een klinkt dat veel, voor ander is het prima te doen. En ik heb bewust gekozen voor een studie die ik kon volgen op de uni op 1,5uur reisafstand. Anders had ik een studielening moeten nemen. Als ik perse medicijnen wilde studeren of een bijzondere studierichting dat maar op 1 plek wordt gegeven zou het idd een ander verhaal zijn. Maar de meeste studierichtingen worden op veel locaties aangeboden, of een goed alternatief daarvan. Het zijn allemaal keuzes die jongeren vroeg in hun leven maken, en leren omgaan met de consequenties van de keuzes op lange termijn is een van de beste leerscholen. Misschien wel meer waard dan net die ene studierichting die op je 17de leuk klinkt.
Hier in het Noorden zijn ook heel veel studies te kiezen in Groninge of Leeuwarden, dus vaak is op kamers gaan dan niet nodig.
Jeetje wat sparen er nog veel mensen zeg, hier kan dat helaas niet, maar wil zeker wel een deel betalen en een deel van het rijbewijs. Wij hebben hier wel weer het voordeel dat er een leeftijdsverschil tussen de kinderen zit dus dat scheelt weer.
Ja leren omgaan met de consequenties van je keuzes op lange termijn is goed. Maar door thuis te blijven wonen, daarbij niks (huishoudelijk) hoeven bijdragen en je fulltime loon kunnen sparen zijn er weer andere dingen die je niet leert. Van op kamers wonen leer je wel weer voor jezelf zorgen en budgetteren bijvoorbeeld. Het ene is niet per definitie beter dan het andere.
Hou ook rekening met de indexatie! Stel dat je nu kan studeren voor 10.000 euro (wat ik hier bij sommigen lees). Dan kan het best zijn dat eenzelfde studie over pakweg 15 jaar mogelijk al 12 à 15.000 euro is. Fijn dat er dan al die 10 is, maar als je echt de hele studie zou willen betalen ... heb je dus beter wat "overschot".
Nee, dat klopt wel, maar ik vind dat de keuze waarbij de student zelfstandigheid leert terwijl de ouders 17jaar van te voren gaan sparen voor de complete studie, kamerhuur en leefgeld een beetje tegenstrijdig. Ik heb een keuze gemaakt tussen een hoge studielening of een studie vanuit ouderlijk huis zonder lening, beide zonder enige financiële last voor de ouders (behalve een extra bord eten). Beide consequenties zijn dan voor mij als jongvolwassene. En 2 jaar thuis blijven wonen om zodoende complete uitzet en eigen investering in eerste koophuis te kunnen betalen IS juist budgetteren, alleen dan als meerjarenplan ipv weekbudget. Het klinkt heel simpel, maar het is niks meer dan een onderdeel van een vooraf opgezet financieel 5jaren plan. Deze heb ik op aanraden van mijn moeder gemaakt meteen na het afstuderen. Met de doelstelling om vast te leggen waar ik wilde zijn over 5 jaar en hoe ik dat ging bereiken.
Naast een bedrag op eigen naam van kind, sparen we daarnaast voor de studie van de kinderen. Ons doel is ook om per kind 10.000 Euro te sparen, maar staat op onze naam. Ik denk dat we tzt wel bepalen hoe we dit bedrag besteden aan hun studie. Ik wil nl ook dat een bepaalde zelfstandigheid en verantwoordelijkheid wordt gestimuleerd, naast studie een bijbaan en zelf ook leren sparen etc. Dus zal ook afhangen van de zelfstandigheid van het kind wanneer hij een jaar of 18 is. Ik denk dat het een het ander niet hoeft uit te sluiten. Daarnaast wordt bij het studeren van een jongere onder de 21 (of 23) er ook vanuit gegaan dat bij een bepaald inkomen ouders bijdragen. Dit wil ik dan ook graag kunnen doen. Daarnaast zullen wij vanaf 14 of 15 jaar al motiveren om een bijbaan te nemen. En wordt nu op door de oudste op zijn manier al meegeholpen in het huis.
Wij zijn ook druk aan het sparen. Hopelijk zal het eindbedrag dan rond de 13.000 euro liggen. En wat je daar over 13 jaar van kan doen, geen idee. Maar ik weet wel dat ik de studie van twee kinderen dan niet in 1 keer kan opbrengen, dus we sparen. En het is voor ons een best groot bedrag per maand.