Als mijn man me, moedwillig!, met mn angsten gaat pesten, of er iets te harde grapjes over gaat maken, komt daar echt een gesprek over! Hij pest me wel eens met mn clowns, daar ben ik echt heel bang voor, maar daar heeft hij snachts dus niet echt plezier van. Dan moe hij zelfs mee naar het toilet, pf de baby in en uit bed halen. Woorden gek zeggen doen we dan weer wel. Schoenen zijn zolen, enz enz.. Omdat anders onze dochter compleet uit dr stekker gaat. En lekker dom engels lullen.. ' i fall with the door in house' Maar nee.. Verder vind ik dat je een rare manier van grapjes maken hebt..
Het is niet mijn humeur. Als ml dergelijke opmerkingen bij mij maakt, krijgt die er flink van langs Maar als jullie er blij van worden, gwn doen. Maar iemand kleineren in het bijzijn van een kind of een verzonnen taal, zou ik echt niet aanraden....
Nou...weet niet hoor. Ik denk dat je echt wel anders bent op je 19e dan op je 30e... Je weet meer als je ouder wordt...dat is gewoon zo. De meeste mensen dan. Sommige mensen worden nooit volwassen ( ...)
Ik vind dit echt vreemd ja, en dan heb ik het met name over die pesterijen. Maar wellicht zijn jullie thuis zelf zo ontzettend gekleineerd dat het voor jullie normaal is? Zo ken ik iemand die thuis door z'n vader met een broekriem werd geslagen (nogal hard) en er niks verkeerds in zag om z'n kinderen een 'gewone' tik te geven, omdat hij vergeleek met wat hij zelf als kind had meegemaakt. Vooral omdat er een kind op komst is, zou ik proberen hiermee te stoppen of in ieder geval niet zulke "grapjes" maken met kind erbij. Rare gewoontes ok, maar als je daarmee mensen kwetst vind ik het niet kunnen. En ja ook al zeggen jullie er niet gekwetst mee te zijn, toch vind ik het gewoon onrespectvol.
O ja je zult wel anders zijn...maar als je kiest voor een kind moet je toch dezelfde verantwoordelijkheid nemen als iemand van 30? En dan als 2 kleuters in een zelf verzonnen taaltje gaan praten
Ja, ik snap ook niet zo waarom een persoon van 21 die een kind krijgt nog kinderachtig zou zijn. Ik was zelf 21 bij de eerste (maar dat ging niet helemaal goed) en bij de tweede 22 maar voelde me absoluut geen kind/puber meer en gewoon hetzelfde als nu. Maar kennelijk heeft ts haar eerste kind al op haar 17e gekregen.
Ach als jullie er allebei om kunnen lachen. Mijn man en ik hebben ook wel onze dingetjes, woordjes en geintjes die lang niet iedereen snapt. Hoeft ook niet, uiteindelijk moet ik met hem en de kinderen onder 1 dak wonen 😉 Oh en ik moet regelmatig aan deze zin denken: Immature is a word boring people use to describe fun people 😝
Maar de kinderen horen dit ook. Die zullen vast e.e.a overnemen en wellicht overgaan tot pesterijen bij andere kinderen.
Dat weet je niet, want we weten niet wanneer TS dit soort dingen tegen haar man zegt. Ik kan me zo voorstellen dat dat alleen is als het kind op bed ligt. Ik zeg dus ook wel eens 'good busy' maar echt alleen als de kinderen niet in de buurt zijn, die krijgen er dus niets van mee.
Precies! Mijn man heeft momenteel veel last van zijn rug en ik plaag hem er ook mee op een manier die niet iedereen zou doen maar ik weet prima dat mijn man daar wel om kan lachen. En als ik te ver ga, hoor ik het wel. Prima toch. Andersom net zo. We houden wel van wat humor, maakt het leven (wat al zo serieus is) wat leuker
Wij pakken elkaar nooit op zaken waarvan we weten dat het de ander echt steekt of dwarszit. Dat zou namelijk gemeen zijn. En voor de rest zijn we soms keihard, cynisch en/of sarcastisch. Maar ook weer niet doorlopend, want dat lijkt me gezond noch gezellig.
ah joh, als jullie er zelf om kunnen lachen; prima toch? Ik ben afgelopen zondag echt heel erg hard gevallen toen ik de heg aan het snoeien was. de ladder zakte aan 1 kant weg in de grond en ik viel naar beneden. met mijn ene arm in de vijver en de rest van mijn lijf onzichtbaar tussen de lavendelplant op de grond. maar die lavendelplant groeit tussen grote stenen... Ik kon niet opstaan want ik verging van de pijn maar mijn vriend stond te lachen. Totdat hij doorhad dat het menens was en toen was hij lijkbleek en onwijs bezorgd. Twee uur later lag ik echt in puin op de bank maar maakte ik er zelf al grapjes om. Hij noemt me nu 'kneusje' en allerhande gekke dingen. Maar het houdt me juist op de been, eigenlijk. hij komt over als een botte l*l maar ik mag echt niks zelf doen. helpt me in alles, houdt me vast onder de douche, kookt, doet het huishouden, belt zes keer per dag vanuit zijn werk, komt aan met verplicht glaasje water en pijnstilling, extra vertroeteling en geknuffel.. En gisteravond kwam hij zelfs thuis met een hele dikke chocoladereep en een doos soesjes. "voor mijn sukkel want die verdient wel een extraatje!" of tijdens het koken zei hij gister nog "sjongejonge, heb je een vrouw in huis om dit soort dingen te doen, sta ik het nog zelf te regelen." boeiend, ik kan er om lachen. zonder die grapjes zou ik alleen maar liggen huilen van de frustratie en pijn, hij houdt me nog een beetje vrolijk daarbij hou ik wel van zelfspot en is dat andersom ook het geval als hij eens iets heeft. o en als je denkt dat ik ooit nog de heg mag snoeien? vergeet het maar.... dat is me al duidelijk gemaakt (he... wat vervelend )
Haha eens 1, 2 freddy's coming for you... Zolang jullie er beide er om kunnen lachen vind ik er niks raars aan. Moedwillig iemand onderuit halen of kwetsen vind ik echter niet normaal. En wbt het zelfverzonnen taaltje ben ik het wel met Tuc en de rest eens. Ik zou dat niet bij kinderen doen, evenals jullie "pesterijtjes". Wij hebben ook wel van die dingen hoor, waarbij ik me toch regelmatig afvraag of we wel helemaal zuiver zijn
ik heb ook ptss ( niet meer) Maar ik zou het echt enorm kwetsend vinden als je zulke opmerkingen zou maken . Komt dan een beetje over alsof je vriend/ man een freak is ofzo?
Ach, he is niet mijn soort humor, maar als jullie het allebei geen probleem vinden en er om kunnen lachen, prima toch?!
Die grap met zijn PTSS vind ik niet kunnen. Derest moeten jullie zelf weten. PTSS is een ernstige psychische aandoening en als je daar grapjes over maakt vind ik respectloos tegenover diegene. Het kan onbewust kwetsend zijn ook al lacht je vriend er om. PTSS is niet zomaar iets en moet je serieus nemen, er zijn genoeg mensen die er echt aan onderdoor gaan. Als je vriend om die grapjes lacht wil niet zeggen dat hij het grappig vind en het onbewust niets met hem doet. PTSS is een psychische verstoring in de hersenen waardoor bepaalde dingen zeer zeker onbewust kwetsend kunnen zijn ook al zie je dat niet aan de bewuste persoon. Op een gegeven moment is de emmer vol en dan heb je al helemaal een probleem. PTSS is niet iets om grappen over te maken.
Idem. Grapjes moet je zeker over en weer kunnen maken maar nu klinkt het alsof je hem een beetje pest/kleineert.
Over t algemeen vind ik t wel grappig alleen vind ik PTSS absoluut niet iets om geintjes over te maken. Maargoed, als dat normaal is in jullie relatie ga ik daar niets van vinden. Wij zijn ook raar .
Ik heb best wel zwarte humor...dus ik zou ook best wel over hele heftige dingen grappen kunnen maken. Je weet meestal zelf wel of diegene dat ook kan hebben. Ik heb eens een vriendin verloren door mijn aparte humor. Zij vond iets mooi bij de V&D...een zwarte satijnen pyjama... Ik moest toen natuurlijk weer een vervelende opmerking maken over de kleur ( zou je leuk staan op je begrafenis) en dat schoot bij haar verkeerd... Ik was toen 17... en ik kon dat toen nog niet zo goed inschatten wie dat wel en niet kon waarderen. Mijn man en ik kunnen elkaar ook plagen...en met mijn broertje kan ik echt heel veel leuke foute grappen maken over van alles. Het is maar net met wie je het doet en bij wie.