Hoe zien je schoonouders jou?

Ik vind het altijd erg naar als ik lees dat vrij veel vrouwen het niet zo hebben op hun schoonouders... ik heb drie zonen en ben wel bang dat ik ze 'kwijtraak' aan iemand die heel erg anders is dan onze familie waardoor het zou botsen.
Vrouwen (dochters) trekken toch meer naar hun eigen moeder en zijn dan ook veel minder kritisch op hun eigen ouders, lijkt wel.

Zelf heel andere afkomst dan mijn schoonouders, maar ik probeer een goede band te houden ondanks de verschillen. Ze zijn gek op hun kleinkinderen en hebben een heel andere opvoedstijl dan de mijne, maar het zijn de oma en opa van mijn kinderen en ik vind dat je een goede familieband altijd moet stimuleren.
Ook al zijn we niet hetzelfde, ik probeer.
Het zijn de ouders van je man.

 

ben het met je eens hoor maar soms gaan mensen te ver en trappen ze je zo op je hart dat je ze simpelweg gewoon niet meer in je leven wilt puur omdat je er zelf aan onderdoor gaat anders. tja dan kies ik voor mijn kinderen een moeder ipv oma en opa.

 

Schoonvader leeft niet meer die heb ik ook maar kort gekend
Schoonmoeder ziet mij als een vrouw die hrt leven van haar zoon gered heeft

 

Hoe mijn man zijn ouders mij zien ?
..

ik denk als een K*twijf die hun zoon en klein kinderen van ze heeft af gepakt... weet zeker dat ze mij overal de schuld van geven ..
we hebben ze al ruim 5 jaar niet meer gesproken ...

 

Ik kan het prima vinden met mijn schoonfamilie maar we hebben wel andere ideen over opvoeding etc. Dat spreken we ook gewoon tegen elkaar uit, dus opzich geen probleem. Ze vinden mij als langvoedster een beetje raar met mn grote baby aan de borst ... en dat ik zoveel mogelijk eten vers maak voor de baby, en dat ik koekjes en danoontjes voor mijn baby not done vind, en voor mijn oudste alleen een traktatie bij uitzondering, dat snappen ze ook niet helemaal... Maar ach, ieder zijn ideeen, dat staat verder niet tussen ons in denk ik... bij oma wordt de oudste altijd lekker vol gepropt, en dat is prima voor zo nu en dan...

 

Mijn schoonouders zijn gek op mij en andersom. We zien elkaar niet heel vaak maar toen wij jonger waren was ik er kind aan huis. Ze zei altijd dat ik de dochter ben die ze nooit had gehad. Mooi compliment vind ik dat. Zij is ook net een moeder voor mij. Voel me net zo op mijn gemak bij hen als bij mijn eigen ouders

 

Ik heb ook alleen mannetjes... toen mijn tweede weer een jongetje was zei mijn schoonmoeder ook zoiets.... dat dochters eigenlijk leuker zijn dus, want dat je zonen altijd kwijtraakt.. dat vond ik best wel kwetsend.... ik denk dat dat echt niet zo hoeft te gaan. Ik ken genoeg mannen die bij hun ouders in de straat wonen bijv. ...

 

M'n schoonvader vindt mij een dikke, minderwaardige vrouw. Dat vond hij zodra hij me zag, nog voor we ook maar een woord met elkaar gewisseld hadden. De reden waarom we geen contact meer met hem hebben

M'n schoonmoeder.. Ze zegt dat ze niets tegen me heeft, maar daar geloof ik niets van Ik heb ooit een gesprek gehoord tussen m'n man en z'n broer (waarin z'n broer eerst vroeg of m'n man alleen was, waarop hij zei dat dat zo was, maar dat was dus niet zo ) en waarin z'n broer vertelde hoe hun moeder nu echt over me dacht. Dat ik m'n man naar onze familie toe trek, hem deel maak van onze familie, in plaats van z'n eigen familie, dat het mijn schuld is dat ze elkaar zo weinig zien, weet ik veel wat allemaal.

Kon je ze zelf maar uitkiezen he? Of waren alle schoonmoeders maar gewoon zoals de schoonmoeder van mijn man..

Ik heb ooit trouwens echt een fantástische schoonmoeder gehad, daar heb ik nu nog steeds contact mee. Het is dus niet zo dat een schoonmoeder voor mij meteen afgeschreven is, alleen omdat ze m'n schoonmoeder is

 

Mijn schoonouders zien mij niet als een dochter dat weet ik zeker, mijn man krijgt vaak dingen van zijn ouders(geld, nieuwe boxers of een nieuw horloge, duur kerstcadeau, cadeautje van vakantie) ik krijg dit niet terwijl mijn moeder mij en mijn man eigenlijk altijd hetzelfde geeft.
Ook zijn mijn schoonouders erg gesteld op hun andere zoon en schoondochter (altijd op visite, bellen, schoonmoeder maakt daar altijd schoon) bij ons is dit heel anders.
Mijn man heeft ook niet echt een super band met zijn ouders.

 

Als een goeie vrouw voor hun zoon.. Ik ben de enigste vrouw in zijn leven zonder rugzakje om zo maar te zeggen, daar zijn ze al erg blij mee. Mijn man en ik staan erg gelijkwaardig in onze relatie, alles gaat in overleg.. Denk dat ze dat erg prettig vinden.
Verder denk ik dat ze me zien als een consequente moeder.

 

Geen idee, we zijn nu een jaar samen en moet me nog voorstellen. Dat is er door mijn (vecht)scheiding nog niet van gekomen...

 

Een bitch denk ik En ik mag haar niet. Ze wil bij iedereen gelijk hebben. En ons gezin moet lopen zoals zei het wil zin. Nou dat feestje gaat mooi niet door.

 

Ik zou wel eens echt willen weten hoe mijn schoonmoeder mij ziet ja... Ik weet wel dat ze voordat wij onze dochter kregen heel erg blij met mij was. Ik was het meisje die haar zoon een beetje terug naar "het rechte pad" hielp. Dat heeft ze ook wel eens uitgesproken. Maar sinds onze dochter er is heb ik het idee dat ze toch iets minder blij met mij is. Voornamelijk, volgens mij, omdat zij uit een andere cultuur komt met een heel andere opvoeding voor kinderen (vriend is van buitenlandse afkomst). Onze dochter wordt totaal niet volgens die cultuur opgevoed omdat mijn vriend en ik er beiden niks mee hebben. Ik weet wel zeker dat zij dit anders had willen zien. Verder zijn er ook wel wat andere dingetjes waarin blijkt dat ik niet meer als zo "perfect" gezien wordt maar dat is mijn probleem niet.

 

Ik heb ook een goede verstandhouding met mijn schoonmoeder hoor, maar een heel hechte band zullen wij nooit krijgen. Daarvoor zijn wij veel te verschillend en is haar navelstreng met haar dochter nooit doorgeknipt. 😉 Dat ligt toch écht bij haar, ook al zou ik het zelf graag anders zien.
Echte oprechte interesse hebben ze nooit getoond, het zit er gewoon niet in. En ik ben nu 13 jaar samen met mijn man, en geloof mij maar dat ik genoeg moeite en energie heb gedaan en gegeven om een goede band te krijgen!
Met mijn ouders heb ik een andere band inderdaad, dat wil zeggen dat ik daar ook álles durf te zeggen en doen, en dat heeft al meerdere keren tot dikke ruzie geleid. Ik durf gerust te beweren dat ik objectief kan kijken en weet ook wel de 'tekortkomingen' van mijn ouders.
Maar mijn moeder toont wel oprechte interesse in me, net als mijn vader trouwens, en dáárom heb ik een veel betere band met hen!

 

Je hebt er zelf natuurlijk best een hand in. Mijn moeder en mijn schoonzus hebben een prima band. Mijn broer en schoonzus wonen in het buitenland en mijn moeder heeft ruim een maand gekraamd ivm spoedkeizersnede en operatie van mijn broer een week later (ook spoed). Ik denk zelfs dat mijn broer en moeder een betere band hebben dan mijn moeder en ik. Mijn moeder ziet mijn schoonzus ook niet als bedreiging, maar als de vrouw die haar zoon gelukkig maakt. Zo ziet ze mijn man ook, als mijn man en vader van onze kinderen en alleen al daarom houdt ze van hem. Dat zal ik ook altijd voor ogen houden, er is toch niks beter dan dat er iemand is die van je kind houdt. Zolang mijn toekomstige schoondochter mijn kind niet mishandeld zal ik haar met open armen ontvangen. Oprecht!

 

Ze zijn blij met mij, ze vinden me slim en een goede moeder met veel energie. Het is niet altijd over rozen gegaan (toen onze kinderen klein waren), maar op dit moment kennen we elkaar al een hele tijd en we hebben samen veel meegemaakt, we staan nu op goede voet met elkaar en daar ben ik erg blij en gelukkig mee.

 

Ik heb een prima band met mijn schoonmoeder, maar kan haar soms ook echt wel wat aandoen.
Hoe ze mij ziet interesseert mij om eerlijk te zijn niet zo. Als we maar door 1 deur kunnen en het gezellig kunnen hebben samen.
En dat is gelukkig ook het geval, want ze komt nooit meer van mij af haha

 

Mijn schoonmoeder vindt mij het tegenovergestelde van haarzelf, zij vind zichzelf fantastisch.

 

Daar ben je toch echt zelf bij. Behandel je schoondochters later met respect en vooral laat ze samen het leven leiden wat ze willen en bekritiseer dat niet.
Zelf denk ik dat moeders hun zonen juist moeilijker loslaten. meiden zijn sneller zelfstandig en jongens willen pas losgelaten worden als ze een vriendin hebben, daarvoor vinden ze het gemoeder wel prima. En als ze dan hun eigen keuzes gaan maken krijgt de vriendin de schuld.