Wauw gefeliciteerd meid!! Geniet er maar lekker van het is je gegund! Hopelijk mogen wij ook snel volgen. Ben met vlagen erg moe en heb de laatste dagen steeds steken onderin. Nog 5 nachtjes en dan kan ik testen!
Klinkt goed Puk! Ja klopt Mi, vanaf hun 16e mogen kinderen dit uit laten zoeken. Ik geniet volop nu! Hoewel het nog wel heel onwerkelijk is hoor. "Heb ik het wel goed gehoord" denk ik af en toe haha!
Saar, jaaaaaaaahhh gefeliciteerd! Wat fijn dat alles goed is en jullie een zoontje verwachten. Dan is het lange wachten dan ook wel weer waard <3 Wel gek dat ze geen uitslag meer geven over dragerschap. Wij mochten bij ons zoontje kiezen of we het wilde weten, maar ik weet nu eigenlijk niet meer of dat afgelopen keer ook zo was... Als je het echt wilt weten kun je ook de brief gericht aan de gyn/vk vragen bij je volgende controle, daar staat de gevonden arraycode in, en daar kun je het ook in ontdekken. Ik heb die brieven van beide vlokkentesten ook gekregen toen ik er om vroeg Puk, stom he, wachten! Ik hoop ook op goed nieuws voor jou over 5 nachtjes! En dan nog een keer 2,5 maand later Hoe is het met de andere dames? Hier gisteren gesprek gehad met het WKZ over het PGD traject, maar poeh, dat is toch ook de oplossing nog niet voor ons. Gelukkig hoeft er voor translocaties tegenwoordig geen aparte test meer ontwikkelt te worden, maar ze rekenen toch op ongeveer een jaar voordat je vol in het traject zit. En dan zijn de kansen zijn zelfs voor ons (50% bij 12wk) nog groter via de natuurlijke weg... voor nu wil ik het eerst nog via de natuurlijke route proberen. Als het uiteindelijke emotioneel echt te zwaar wordt ga ik wel heroverwegen... Ik hoop toch ook dat we niet te lang hoeven te wachten op een nieuwe kans, maar ik geloof dat mijn cyclus toch nog wat in de war is... Twee weken geleden weer de eerste menstruatie van maar 3 dagen, toe abrupt helemaal schoon, vanmiddag ineens weer oud bloed / slijm (sorry) en dat is ook weer gestopt... Na de volgende mensruatie toch maar weer met ovulatietesten beginnen om er iets van te snappen.
Op een natuurlijke manier zwanger worden tijdens een PGD traject is niet zo netjes... Er is maar beperkte capaciteit aan laboranten (zwaar specialistisch werk) dus een beperkt aantal stellen die tijdens een periode geholpen kunnen worden (vandaar de wachttijden). Er is dus altijd een ander stel die dolgraag in de planning had willen staan... Maar goed, als je voor PGD kiest is dat toch omdat je de natuurlijke route niet meer aan kunt of durft... Waarom dat toch in tussentijd zwanger proberen te worden?
En wat raar dat ze niks over dragerschap zeggen. Daar was bij ons (VU) geen sprake van, ze gaven het gewoon door. Net al 3 jaar geleden bij het UMCU. Zal het protocol dan nét aangepast zijn? Maargoed, maakt niet uit, hij is gezond!! That's all that matters!
@J10: PGD klinkt idd pittig. Hopelijk lukt het via de natuurlijke weg en hoeven jullie die molen niet in. Vaag ook van je cyclus. Ovulatietesten heb ik ook veel gebruikt. Je bent natuurlijk nooit 100% zeker dat je het op het goede moment doet en dat de bevruchting lukt, maar dan weet je in ieder geval wanneer je ongeveer je menstruatie wel of niet kunt verwachten. @Beginneling: Dat niet vertellen van dragerschap is volgens mij alleen in het UMCG. Saar had het daar al eens eerder over gehad. Bij mij in VU vertelden ze het ook beide keren of er sprake was van dragerschap. @Saar: Ja die onwerkelijkheid zal nog wel even blijven. Ik denk soms nog steeds wel eens "wow ik ben gewoon weer zwanger en er loopt al een meisje van bijna 2 rond hier". Wow, ik bedenk mij nu dat ik nog maar 6 weken hoef te werken Van de week gesprek gehad over hoe de werkzaamheden verdeeld gaan worden. Vorige week heeft er een collega haar baan opgezegd dus er moet nog een gat gevuld gaan worden. Ze willen het allemaal intern gaan oplossen. We zijn nu met 11 personen, waar van er dus 1 permanent gaat wegvallen en 2 gaan er met zwangerschapsverlof. Oh ja en het is ook nog vakantieperiode natuurlijk. Ik ben nu bezig met het verdelen van de werkzaamheden en het opstellen van roosters voor de periode juli/november. Vorige week zijn we op kraamvisite geweest bij onze vrienden die "onze" naam aan hun zoontje gegeven hebben. We hebben het wel gezegd dat wij die naam ook wilde geven. Nu wil het toeval dat zij ook al niet hun eerste keuze hebben kunnen geven aan hun zoon. Dus we geven die anderen nu de schuld van alles Ze zeiden wel dat we het zelf moesten weten wat we zouden doen. Maar we hebben het er de laatste tijd geregeld over gehad en hebben besloten dat we toch een andere naam gaan doen en die staat nu ook bijna al 100% vast. Er zijn nog 2 meiden in onze omgeving die binnenkort bevallen van een jongen, maar die staan wat verder van ons af dus daar ga ik geen rekening mee houden. Want we vinden echt heel weinig namen leuk samen nu.
Iedereen, bedankt voor de felicitaties! @J10 Klinkt inderdaad behoorlijk pittig, PGD! En dan ook nog het hele traject van IVF erbij. Ik snap dat jullie toch liever natuurlijk willen proberen. Succes! @Mi Oehh nog maar 6 weken werken, wat een heerlijk vooruitzicht zeg!
Hallo dames, het is ons gelukt om weer via de natuurlijke manier zwanger te worden. We zijn erg benieuwd of alles goed gaat maar moeten nog 2 weken wachten voor de eerste echo en zo'n 4/5 weken om te weten of het weer sterft of dit keer niet Erg spannend allemaal, maar ben er niet erg mee bezig. Voel me goed, op wat vermoeidheid, duizelig en krampjes(wat ik heerlijk vind voelen) na.
@Elize: Welkom terug weer! Fijn dat je de kleine inmiddels ook voelt en alles goed gaat. De 20 weken echo is idd altijd weer een spannende mijlpaal. @Puk: Gefeliciteerd dat je zwanger bent! Wat een spannende tijd weer nu. Fijn dat je je goed voelt. Hopelijk blijft dit kleintje plakken en is het gezond *fingers crossed*
Puk, gefeliciteerd! Hopelijk is het ditmaal de goede variant en blijft een 4e miskraam je bespaard. Ik duim voor je mee, op naar een mooie (lange) zwangerschap. Wanneer is ook al weer jullie kritische grens, rond 8wk toch? Elize, welkom terug. Fijn dat je de kleine nu ook voelt, toch weer een beetje geruststelling! Oo naar de 20wk echo, weer zon mijlpaal!
Ja tussen de 8 en 9 weken is het kritische punt nu steeds. 10 juni hebben we onze eerste echo om 8:45. Ben erg benieuwd.
Oh Puk wat spannend! En wat fijn dat je toch alweer zo snel zwanger bent. Ik ga heel hard duimen! Het moet een kerr goed gaan hoor! Echt! Voorzichtige felicitatie.
Wat een fijne positieve verhalen dames! Hier inmiddels de vierde zwangerschap binnen 2 jaar achter de rug. Deze keer al getest voor nod omdat ik wat spotting had, heb ik anders nooit. En die test was positief, het bloedverlies liep op en ik ging uit van een volledige vroege miskraam. Echter bleek het hcg heel erg oplopen nadat het bloeden was gestopt dus toch maar een afspraak voor een echo gemaakt. Ik had toen 8 weken moeten zijn. Op die echo was behalve wat slijmvlies niks te zien. Omdat de testen nog steeds knalpositief waren heeft de verloskundige de gynaecoloog gebeld en konden we direct door naar het ziekenhuis. Gyn in opleiding heeft toen wederom een echo gemaakt waar weer niks op te zien was. Er werd bloed geprikt en na een paar uur kregen we te horen dat het hcg te hoog was voor een lege baarmoeder. De zwangerschap moest dus ergens anders zitten. De gynaecoloog zelf kwam ook nog een echo maken en hij zag iets in mijn rechter eileider. Klaargemaakt voor operatie dus, echter kwamen er en aantal operaties tussen die meer spoed waren. Helaas was er ook geen plek voor opname behalve op de kraamafdeling, dat moest dan maar volgens die mevrouw die mijn opname regelde. Gelukkig stond de gynaecoloog er nog bij die heeft gezegd dat ze alle mogelijke afdelingen maar af moest bellen, interesseerde hem niet waar maar NIET op de kraamafdeling. Uiteindelijk ben ik beland op de vaat-trauma waar ik nog een paar uur heb gelegen. Tot ik ineens heftig begon te spugen en slap werd (vermoedelijk door weinig eten en stress). Ze hebben me toen met een rotvaart naar de ok gereden waar ik snel onder narcose gebracht werd. De gyn kwam nog even bij me en vertelde dat de eileider op knappen stond en dat ik niet een dag later had moeten zijn. En dat mijn eileider onmogelijk nog te redden was. Op de dag van de operatie ben ik vooral bezig geweest met overleven, me staande houden. Anderhalve week later nog een bezoekje aan de huisarts want ontstoken hechtingen en een blaasontsteking door de katheter. Pas toen het lichamelijk weer goed ging kwam de grote klap pas. Die verdomde translocatie en dan ook nog een eileider kwijt. Het emmertje is behoorlijk vol, zeg maar. De angst om door te gaan is sterk. Want wat als het nog eens gebeurt en we zijn er te laat bij? Ik had namelijk geen symptomen. En hoeveel miskramen kan ik nog aan? Aan de andere kant maakt het me echt intens verdrietig misschien nooit ouders te worden.
Wat een heftig verhaal meid, willen jullie het nog via de natuurlijke manier doen of kies je er voor om nu voor IVF-PGD te gaan? Hopelijk wordt jullie kinderwens in vervulling gebracht.
Wow Scaros wat een rot tijd hebben jullie achter de rug *dikke knuffel*. Kan me voorstellen dat je emmertje inderdaad vol zit. Heel veel sterkte en hopelijk mag jullie wens in vervulling gaan. xxx