Ik miste hem zo erg dat ik uit mijn vorige relatie ben gestapt en inmiddels 3 jaar getrouwd ben met hem
Waarom ik er onrustig van wordt weet ik niet. Ik schrik er zelf ook van. Ik gun hem het geluk, maar denk dat het mij zeker ook herinnert aan "toen". 6/ 7 jaar terug al. Ik voel me vreemd en misschien wel schuldig tegenover mijn man ivm deze gevoelens.
Als je op een gewone manier, dus zonder ruzie op facebook elkaar spreekt vind ik het niet zo raar als je hem feliciteert hoor. Hier geen felicitatie van mijn ex bij mijn huwelijk en toen hij voor de 2e en later 3e keer trouwde heb ik hem ook niet gefeliciteerd. Maar goed, wij staan dan ook absoluut niet op goede voet met elkaar. Hij wilde onze zoon ook niet bij zijn huwelijk, dus zou niet weten waarom ik hem moet feliciteren :x
Voor nu je gevoelens accepteren, even onder ogen zien, en dan heel snel verder gaan met je leven voordat je je ex op facebook had. Soms moet je even nog wat afsluiten, dat kan. Maar als er meer gevoelens bij komen kijken, even geen contact meer zoeken op facebook. Hoe minder contact hoe eerder je van je verwarrende gevoelens af bent. Je houd vast aan een herinnering van vooral mooie tijden, maar jullie zijn niet voor niets niet meer bij elkaar. Vergeet dat vooral niet
Ben ik nou de enige die het een beetje raar vind? Jeugdvriend nooit geen contact mee, alleen bevriend via facebook. Maar verder geen enkel contact... en dat je dan 1 dag voordat hij gaat trouwen hem een berichtje gaat sturen? Nou dat had ik dan ook niet gedaan.