Lieve meiden, Mijn verhaal in het kort: Zo'n 6 jaar geleden een grote kinderwens. Na 2 jaar proberen, toch maar door naar het ziekenhuis. Na onderzoeken bleek met ons beide alles dik in orde. Toch voor de zekerheid een hsg om te kijken of er een blokkade zat in mijn eileiders ( als meisje van 16 buikvliesontsteking gehad) Alles liep wel door, alleen links ging het moeilijk en was de pijn niet te harden. De maand erop: ZWANGER!! Nu is onze dochter ondertussen bijna 3 en een half en zijn wij alweer bijna anderhalf jaar "bezig" voor een broertje of zusje. Stiekem hoopte ik dat het na de hsg van 4 jaar geleden, nu wel sneller raak zou zijn. Mede ook door het vertrouwen dat ik nu heb, omdat ik weet dat ik "het kan" Wel in oktober een hele vroege miskraam gehad. Januari weer naar mijn gynaecoloog...Hij vond de kans nog groot op natuurlijke kans dus wilde dat nog een half jaar aan zien. Wel mijn cyclus ( die altijd perfect 4 weken is) bekeken met echo's en bloed prikken voor de zekerheid : dik in orde! Maar nu is het bijna juni en nog steeds is het niet gelukt. Ben ondertussen 37 dus voel ook een soort gehijg in mijn nek Gisteren gebeld en mijn verhaal gedaan. Assistente was heel lief en mag 4 juni al op gesprek bij mijn gynaecoloog! Nou, na mijn "korte" inleiding nu mijn vraag: Wie heeft dit ook bij de hand gehad: eisprong, hormonen, zaad, cyclus ....alles goed en toch niet zwanger? En wat zou nu een volgende stap in het ziekenhuis kunnen zijn? Ben erg benieuwd naar ervaringen! oh en alle tips en tricks proberen we iedere maand. Kan een boek schrijven over de juiste tijdstippen, randje fietsen, bepaalde standjes, vitamines, mineralen, los laten enz enz enz.... Aan onze inzet kan het niet liggen Alvast bedankt en excuus voor het lange verhaal.... Lieve groetjes, Yvonne
Hier was voor ons tweede wondertje ook alles oké. Maar toch wilde het zwanger worden niet lukken. Wij zijn dmv iui zwanger geworden. Dat is ook de meest logische stap. De natuur net een klein beetje helpen kan soms voldoende zijn.
He wat vervelend ennovy! Begrijp helemaal dat je een tweede keer hoopt op anders!! Ik ga even meelezen, want hier nog steeds voor de eerste bezig! Ook alle onderzoeken goed, het zou dus 'gewoon' moeten kunnen! Ik vind het behoorlijk frustrerend en heb echt een beetje een aversie van mijn lijf...waarom doet ie niet! Volgende stsp zou voor ons ook iui zijn! Bij ons in ziekenhuis doen ze met hormonen om kans te vergroten! Daar zie ik wel tegenop, dus hopen dat het niet meer nodig is! Ik wens jou snel een positief resultaat toe, het wachten mag wel eens beloont worden
Ik. Werkelijk alles is oke maar een zwangerschap blijft al drie jaar uit. Volgende week ga ik voor een second opion.
Hier zelfde verhaal alles goed en nu na jaren onze wens opgegeven. Wij komen wel in aanmerking voor ivf maar willen dit niet omdat ze niet weten wat voor invloed al die hormonen met mijn migraine doen omdat sinds ik van de ac af ben bijna geen migraine meer heb.
Dat weet ik eigenlijk niet! Moeten nu eerst nog half jaar zelf proberen en hoop natuurlijk dat het niet meer nodig is! Anders zullen we tegen die tijd wel goed geïnformeerd gaan worden en kan ik dat soort vragen stellen! Stop het voor nu nog even weg
Dank jullie wel meiden! Dan zal mijn gynaecoloog waarschijnlijk ook met iui komen. Iemand ervaring of je daar dan vrij vlot mee kan starten? Neem aan dat ze mij sowieso niet weer gaan onderzoeken ( 4 jaar geleden gedaan en januari weer) maar misschien dat ze het zaad van Mark nog wel eens willen bekijken. Dat is immers ook alweer dik 4 jaar geleden. Zou ook kunnen dat hij voorstelt nog eens een hsg bij mij te doen...Dat is de vorige keer mijn "oplossing" geweest. Op zich hoef je zoiets niet te herhalen, maar misschien zit er toch weer ergens een blokkade of zo. In ieder geval is het heel frustrerend als er bij beide niks aan de hand is, maar het toch niet lijkt te lukken....Horen jullie ook vaak: Nou wees blij dat alles goed is! Da denk ik: ja dat is prachtig, maar wat heb ik aan goed zaad, perfecte cyclus maar geen zwangerschap? Als er iets mis was, konden ze misschien gerichter iets doen! Sem Frummel.....Heftig meid!! Maar er bestaat toch altijd nog kansje op spontane zwangerschap? Of zit je nou voor je migraine weer aan de ac? Is toch een veel voorkomend probleem hè....Het zonder reden uitblijven van een zwangerschap...En inderdaad Dame, je krijgt gewoon een afkeer van je lichaam. Vooral omdat het je iedere keer weer in de maling neemt...Allerlei symptomen, blij gevoel en dan weer bloed.....Letterlijk "kutzooi" !! Knuffel, kreeg jij wel of geen hormonen? En was het met iui wel snel raak? He zelf ook het idee dat we beetje extra hulp nodig hebben... Liefs, Yvonne
Ik heb IUI gedaan in mijn eigen cyclus. Geen hormonen dus. Ik prikte 1x Pregnyl om mijn eisprong te "timen". Ik weet dat niet ieder ziekenhuis dit doet. Maar voor ons was het een rpima oplossing. Als dit niet goed gewerkt had (of mijn cyclus heel onregelmatig geweest zou zijn) zouden we alsnog over kunnen stappen op hormonen. Gelukkig heb ik die beslissing niet hoeven nemen, ik zag heel erg op tegen de mogelijke effecten van de hormonen op mijn lijf.
Wat goed knuffel!! En eerste poging gelijk raak? En hoe lang wilde het daarvoor niet lukken? Zelf denk ik ook dat ze het bij mij ook zo gaan doen, aangezien ik ook een perfecte cyclus heb. Kan je daarna inderdaad altijd nog proberen met hormonen! Dit zou de beste oplossing zijn. Heel erg bedankt voor je antwoord!! Liefs, Yvonne
Ik word helaas ook maar niet zwanger. Alle onderzoeken gehad maar er kwam niks uit. Vorig jaar na 2 jaar proberen 2x iui gehad zonder resultaat. Tijd pauze gehad en in januari met buikklachten naar de gynaecoloog terug. Nu blijk ik endometriose te hebben. Opzich geen directe aanleiding voor de onvruchtbaarheid want alles is bij mij verder doorgankelijk, maar vrouwen met endometriose hebben vaak wel een wat onvriendelijk milieu waardoor het moeilijker kán gaan. Wij zijn gestart met iui poging 3 en hopen op succes!
Succes en sterkte Mizz!! Wat is het leven naar een kinderwens soms moeilijk en hard hè..... Endometriose heb ik niet. Heb al echo's en foto's gehad. Maar hoor inderdaad veel meer vrouwen die daar last van hebben. Die ik ken, zijn wel allemaal zwanger geraakt uiteindelijk! Hoop dat dat voor jou op gaat in poging 3!! Ik duim voor je! Liefs, Yvonne
Bedankt Yvonne! Ik wil je niet bang maken of iets opdringen hoor, maar bij mij was op de foto en echo's ook niks te zien. Pas tijdens een kijkoperatie is endomteriose geconstateerd. We hebben goede moed dat het ooit nog lukt! Jij ook veel succes en sterkte en trek je niks aan van goedbedoelde adviezen en meningen. Mensen hebben geen idee waar ze het over hebben!
Voor ons eerste wondertje was de eerste IUI meteen raak ja. Dat hadden wij nooit verwacht! (temeer omdat er heel hard getwijfeld werd of we eigenlijk niet voor ICSI moesten gaan en zelfs IVF overslaan) Op die dag toevallig redelijk zaad en dus raak! Wij waren toen zelf al rond de 2 jaar bezig (met een onderbreking van bijna half jaar vanwege een hernia). Als verder alles "normaal" is zou ik die optie (indien die er is) zeker eerst proberen. De impact die het op mij, op mijn (toen nog) vriend en op het normale leven had viel ons redelijk mee. Als je iedere dag moet spuiten is dat denk ik toch anders...