Het is echt super naar dat je er zo'n beroerde ervaring mee hebt en dat je er nog steeds een nare smaak van in de mond hebt. Maar...je betrekt je mening nu op alle lactatiekundigen, mensen die BV zien als de eerste keuze etc. Dat is niet fair. In iedere branche en overal lopen mindere goden. Dat is nu eenmaal zo.
Ik vind het trouwens wel een super goede ontwikkeling dat steeds meer ouders FV gaan geven op verzoek. Dus vaker kleinere flesjes. Dat is in mijn ogen veel natuurlijker en fijner voor een (klein) babietje dan die grote flessen ineens. Heb wel eens met tranen gezeten toen een babietje honger had, maar het nog geen "tijd" was. Dat vond ik erg sneu. Vraag me ook wel eens af in hoeverre het geven van grote hoeveelheden ineens effect heeft op de maaginhoud, hongervraag etc op latere leeftijd. Maar dat lijkt me een puntje voor een onderzoeker.
Een lactatiekundige is er toch ook voor de borstvoeding? Logisch dat die 'pro' is, daar zit haar/zijn deskundigheid en daar roep je haar/hem voor in. Ik hoop alleen wel dat een lactatiekundige ook de grenzen van het redelijke/mogelijke kan zien en als die bereikt zijn, ook in alle eerlijkheid kan zeggen: ik denk dat nu, in deze omstandigheden bij deze specifieke moeder/baby, kv het beste is. Voeden op verzoek (of het nu fles of borst is) lijkt mij het meest natuurlijk: het kindje geeft zelf aan wat het nodig heeft. Ik juich fv op verzoek dan ook toe!
Ik zit me trouwens nog wel even nieuwsgierig af te vragen hoe fv op verzoek dan gaat. Want hoeveel maak je dan klaar/bied je dan aan? Gewoon benieuwd dus ...
ik deed het bij de geboorte van dl ruim 8 jaar geleden ook. fv op verzoek. misschien dat ik er geluk mee had maar dl zat vrij snel in een goed ritme wat voor ons goed werkte. huilde ook alleen als er wat was en dat was 9 van de 10x honger. ik gaf alleen voordat we zelf naar bed gingen een extra flesje zodat ze de nacht door kon. met 6 weken oud kon ze daar de hele nacht op door. verder kreeg ze elke fles wat de 'richtlijnen' voorschreven en die gingen (behalve dan in het begin) helemaal leeg..
Nadat de voedingssonde uit mocht bij onze dochter lag ze nog in het ziekenhuis ik heb daar heeeeeel veel gediscussieerd over hun voedingsregime. Ze hadden vaste tijden punt en babys huilen nou eenmaal werd er gezegd. Wat ik schandalig vond is dat als ik er niet was en dat was zelden dan ging de verpleging even met haar zitten en de fles en als ze niet snel genoeg was deden ze gewoon even een voedingssonde in!!! Na een goed gesprek met de kinderarts (mijn heldin!!) Afgesproken met de verpleging dat onze dochter dus voeding kreeg op verzoek en vanaf toen ging het goed! De hoeveelheid voeding die ze op een dag binnen kreeg was voldoende! Smorgens was ze hongeriger dan savonds bleek uiteindelijk en snachts wou ze gewoon slapen haha Hoe dat gaat op verzoek. Je maakt gewoon een fles met de hoeveelheid die ze per keer mocht hebben en als ze wat liet staan prima geen probleem! Wij schreven wel op wat ze dronk zodat de dagintake in de gaten gehouden kon worden. Daar zijn we vrij snel mee gestopt omdat ze goed groeide Je gooit alleen wel veel voeding weg maar daar zat ik niet mee! Oh en uiteindelijk had onze dochter ook echt een ritme dus was ik niet de hele dag bezig met flesjes maken
Ahh, dank je wel Lala voor de info. Ik dacht al dat het zo ongeveer zou gaan: dagintake opschrijven en als ze niet meer willen, dan gooi je het weg. Ik schreef in het begin ook op wanneer ik mijn dochter bv gaf hoor. Maar zodra het goed loopt (en ze lekker groeien) zijn dat idd de eerste dingen die je achterwege laat.
Toch vind ik het bijzonder om te lezen hoe vaak bv mislukt. Zouden er teveel regeltjes voor zijn? Ik lees adviezen als niet minder dan 2 uur ertussen, voeden op schema, niet langer dan 10-12-20 minuten per borst etc....De mensheid zou toch allang uitgestorven moeten zijn als onze voorouders er ook zo mee aan het worstelen waren?
Hoe we nu leven is niet te vergelijken met vroeger, toen er nog veel kinderen jong stierven. Natuurlijk was opgeven toen ook geen optie, je ging door of je kind kwam om van de honger. Vrouwen werkten niet, dus geen gedoe met kolven. En als iedereen borstvoeding geeft, en je ziet het bij anderen, en hoe dat gaat, dan kom je minder voor verassingen te staan als je het zelf gaat geven. Tegenwoordig zijn consultatiebureau's toch meer gespecialiseerd in flesvoeding, en ze geven ook vaak advies wat daarop is gebaseerd. Jammer dat dat vaak niet werkt bij borstvoeding.
Ik ben echt pro borstvoeding. Heb mijn eerste dochter tot ruim 4 maanden volledig zelf gevoed. Toch kies ik nu bewust voor flesvoeding. Ik was erg onzeker en gespannen Door de bv. Dit resulteerde bijna in een postnatale depressie. Daarom kies ik nu bewust voor flesvoeding. Lastig, maar beter voor mij en uiteindelijk het kindje.
Hier dus ook niet gedaan. Gewoon aangelegd wanneer hij wilde en zo lang hij wilde. Ging 2,5 jaar prima. Denk dat er meerdere factoren spelen, bv drukke maatschappij, onzekerheid over de ingenomen voeding etc.
Dat is sowieso al hmmmm...verpleegkundigen weten vaak veel te weinig van BV, net als kraamverzorgenden, verloskundigen en het CB. Jammer dat ze niet een lactatiekundige hebben gevraagd het praatje te doen. Ik ben eigenwijs genoeg om te doen zoals ik het goed acht én zoals mijn instinct het ingeeft. Als ik naar de verpleegkundigen in het ziekenhuis had geluisterd, was ik helemaal gek geworden. Had in een halve dag tijd 3 verschillende adviezen gehad over de beste houding voor mij bv, over wanneer wel/niet te voeden etc. Nu weet ik beter. Weet niet meer wie dat al aangaf, maar er is veel kennis verloren gegaan over BV. Vroeger gaf idd iedereen bv (en er zijn werkelijk weinig mensen die echt geen bv kunnen geven, buiten medicijngebruik om natuurlijk), dus er waren altijd mensen om je advies te geven, bij te staan en je te motiveren. Nu is dat gewoon minder. Kan me ook voorstellen als je wat onzekerder bent en je bent de enige in je omgeving die BV geeft, je sneller geneigd bent over te stappen dan wanneer je een heel groepje om je heen hebt die ook bv geven en je helpen waar nodig.
Mee eens. En wat ik dan al helemaal raar vind, is dat het koeien wel lukt om: 1. Hun eigen kalveren groot te brengen met hun melk 2. Alle kunstvoeding baby's groot te brengen met melk 3. Heel groot deel van de volwassen mensen te voorzien van melk en melkproducten.
Hoewel koeien een heel groot hoofd hebben, denken ze vast veel minder na dan wij en doen ze het gewoon op hun instinct Even zonder gekheid: wij denken inderdaad misschien wel teveel na.
Ik heb borstvoeding geprobeerd en moest helaas gekolfde voeding gaan geven, omdat mijn dochter niet goed dronk uit de borst (ze pakte wel goed aan, kreeg duidelijk melk binnen, maar viel in de eerste 3 dagen 11% af. Gekolfd uit een fles ging wel goed. Ik moet daarbij opmerken dat mijn tepels vrij vlak zijn en dus waren tepelhoedjes noodzakelijk. De combinatie met haar gigantisch zuigbehoefte, gevoeligheid van mijn kant en de vlakke tepels was één grote ramp). Feit is dat in borstvoeding antistoffen zitten die in flesvoeding niet zitten. Vooral de eerste borstvoeding zit heel veel in en beschermt je kindje voor van alles en nog wat. Laat je echter niet gek maken door iedereen die zo pro borstvoeding is. Als je het zelf niet ziet zitten, heeft je kindje een gestresste, chagrijnige moeder en dat weegt zeker niet op tegen de voordelen. Dat meer dan de helft van de moeders na een maand (gedeeltelijk) over gaat op flesvoeding wordt bij borstvoedingspropaganda (want dat is het) angstvallig verzwegen. Mijn advies: probeer het. Lukt het niet (mentaal of fysiek), stap dan rustig over op flesvoeding. Borstvoeding heb je wel altijd bij je. Eventueel kun je af en toe kolven en de borst daarbij door de fles vervangen, zodat je kindje ook uit een fles leert drinken. Ik sleep op het moment altijd een thermoskan met heet water, flesje koud water en melkpoeder mee. Met borstvoeding heb je hoogstens een lapje of sjaal nodig om een beetje discreet af te dekken. Er zitten veel voordelen aan borstvoeding, maar het is niet per definitie het beste in iedere situatie.
Bij mijn jongste heb ik het idd ook volledig losgelaten; clusteren vanaf de kraamweek van 18 tot 22, regelmatig om de 2 uur voeden, soms eerder, soms kort, soms lang. Bij iedere huil legde ik als het ware éérst aan, voor ik ging kijken of het misschien iets anders was Ideaal, ze was ontzettend tevreden, groeide goed en ik hoefde nooit rond te hobbelen met 'wat is er toch?'. Bij mijn oudste was ik toch meer van het 'je hebt een uur geleden nog gedronken, dus honger heb je niet, wat is er toch?'.