Zie de link: https://www.youtube.com/watch?v=nuq7kI4Sfjs En check de site van de Nederlands Stichting voor het Gehandicapte Kind over hun project "Samen naar School": https://www.nsgk.nl/wat-doet-nsgk/projecten/project/?proj=165 Zo jammer dat we in Nederland nog niet zo ver zijn als in Noorwegen. Ik zou het fantastisch vinden als mijn dochter gewoon in onze woonplaats naar school kon, door mij gebracht en gehaald kon worden, vriendjes kon maken in onze woonplaats en meer van zulk soort vanzelfsprekendheden....
Pfff ik kreeg het ook even te kwaad toen de moeder moest huilen Zo herkenbaar! Als ik heel eerlijk ben, heb ik veel meer last (gehad) van alle instanties en scholen die hem wegstuurden (en de blikken en opmerkingen van ouders van de 'normale' kinderen) en zogezegd niet accepteerden, dan het feit dat mijn zoon ASS heeft. Wat doet dat veel verdriet, dat je kind anders is, niet mee kan komen en dus weg moet Mijn zoontje zit elke dag bijna 2 uur in de taxi om op school te komen! En dat voor een kind dat snel overprikkeld is :x Hij zit nu op een geweldige school, waar hij de aandacht en zorg krijgt die hij nodig heeft. Hij is er enorm opgebloeid. Van een boos en gefrustreerd kind, is hij heel vrolijk en leergierig geworden. Helaas is dat maar tot en met 6 jaar, dus hij moet naar een nieuwe school. Weer wennen! Hij heeft inmiddels twee peuterspeelzalen gehad en drie basisscholen. Oa om die reden gaan we verhuizen. Van de zomer gaan we letterlijk om de hoek wonen van zijn nieuwe school. Dan kan ik hem zelf brengen en halen, hoef ik geen half uur in de auto te zitten om hem te halen wanneer hij gevallen is of naar mama wil. Die 5 kwartier in de ochtend dat hij in de taxi zit, gaan we nu in 2 minuten fietsen. Nu nog hopen dat hij het daar naar zijn zin krijgt. Dat blijft toch altijd moeilijk. Of ik mijn kind op een reguliere basisschool wil zoals in Noorwegen: graag! Maar ik ben volledig het vertrouwen kwijt in het basisonderwijs, dus eerst zien, dan geloven...
@ Vlinder: Wat erg dat hij straks weer ergens anders heen moet. Daar wordt je toch wanhopig van . Wij hebben met onze dochter, tot nu toe, eigenlijk weinig problemen gehad met ziekenhuizen, opvang en/of school. Ik vind het zelf gewoon zo unfair dat zij niet gewoon lekker in de buurt naar school kan en daardoor veel sneller en makkelijker in een isolement dreigt te raken.
Ja en dat IS ook niet eerlijk! Juist voor deze kinderen is het belangrijk dat ze in contact komen met leeftijdsgenootjes, omdat ze zelf al zo moeilijk contact maken en houden. Gelukkig heeft mijn zoontje nu 2 vriendjes in de buurt, maar ja, nu gaan we dus verhuizen... Ik heb me helemaal gek gezocht in de nieuwe stad, naar de beste school. Ik wilde en dichtbij school, en dichtbij een reguliere basisschool voor mijn jongste (als hij naar regulier onderwijs gaat, heeft ook symptomen van ASS) en een zkh in de buurt. Mijn oudste is regelmatig ziek en we hebben vorig jaar maandenlang 3 keer in de week in het zkh gezeten voor controle van zijn auto-immuunziekte. Dan nog logopedie en fysiotherapie in de buurt, zwemles, scouting. Ik wilde alles in de buurt, want ik word gek van het vele heen en weer rijden overal heen. Nadeel is dat we nu wel op bijna een uur van mijn familie gaan wonen. Schoonfamilie woont in het buitenland. Straks helemaal geen sociaal netwerk en ik ben zelf ook chronisch ziek met reuma. Dus ja, makkelijker kunnen we het niet maken he, wel leuker
Ik zat, voordat we verhuisde. Op een gemengde basisschool. Hier zaten zowel kinderen met een geestelijke handicap, als lichamelijk, dan wel 'normaal'. Het is en blijft een goed concept. Voor beide partijen.
Ik bent aan mening dat we tegenwoordig al veel meer doen op regulier onderwijs en hulp dan bijv 5 jaar terug. Mijn zoon heeft autisme, sensorische integratie problemen, prikkelstroornis, en is moeilijk lerend Hij zit op aangepast regulier onderwijs. Hij werkt met pictogrammen, timer, koptelefoon, wiebelkussen, zit voor in de klas ivm prikkels. Krijgt extra verwerkingstijd, extra persoonlijke uitleg etc. Hij wordt niet als anders gezien dan de andere kinderen, wordt niet gepest en heeft het zwaar maar wel naar zijn zin. 5 jaar geleden zouden ze hem door de diagnose meteen naar de sbo gedaan. Nu geven ze hem doormidden van begeleiding op school en thuis en ook door 1x per 2 maanden een gezamenlijk gesprek op school hem de kansen die hij verdient. Zowel de gemeente als ggz werken goed samen met ons thuis en school en volgen nando op de voet en proberen zo de ondersteuning die hij nodig heeft aan te passen op hem persoonlijk. Enige lastige is dat zowel de logepedie als fysio allemaal buiten school tijd moeten, dit ook zo met zwemlessen ( kleine groep en dus maar beperkte mogelijkheden) . Op de meeste sbo kan dit intern. Nu moet ik elke vrijdag na school 20 min heen, half uur therapie en 20 ,min terug. Donderdag zelf 40 min heen, 1 uur fysio en weer 40 min terug. Speciale zwemlessen ook in Goirle en woon in Tilburg op maandag na school. Woensdag heeft dochter turne en dinsdag komen afspraken als ziekenhuis, dokter, ggz etc De mogelijkheden om straks weer te gaan werken worden erg beperkt doordat ik zoveel tijd nodig heb om mijn zoon op regulier onderwijs te kunnen houden. Jammer dat hier nog geen oplossing voor is. Dat er dus ook mogelijkheden zijn om fysio en logepedie in het regulier onderwijs tie te passen onder school tijd De school van mijn kinderen draait hun hand niet om voor kinderen met een rugzakje. In elke klas zitten er wel een paar die extra begeleiding nodig hebben. Van aangepaste meubilair tot aan medicatie
@ Warboel: Wauw! Wat goed. Behoorlijk zijn tijd vooruit was de school waar je op zat. @ Lovewinnie: Of er vooruitgang is geboekt zou ik niet kunnen beamen, vijf jaar terug was mijn dochter net geboren en was ik dar dus nog helemaal niet mee bezig. Echt superfijn dat jouw zoon op regulier onderwijs zit. Jammer genoeg is dat echt nog niet gemeengoed, dat scholen het zo regelen.
Hier zat onze zoon ook op een reguliere school die er alles aan deed om ook 'speciale' kinderen naar regulier onderwijs te laten gaan. Hij kreeg extra begeleiding bij b.v rekenen, mocht naar huis als hij het even niet meer trok. Heeft in groep 3, 4 en gedeelte groep 5 in hetzelfde lokaal gezeten en de juf van groep 4 is mee over gegaan naar groep 5. Toch liep het na een half jaar in groep 5 vast, hij ging van de ene paniek aanval naar de andere, kon zich niet meer handhaven in de groep (25 kinderen). Dit probeerde school op te lossen door hem met een leerkracht op de gang te laten werken, waar onze zoon dan weer heel verdrietig van werd omdat hij altijd apart moest zitten. Van de 25 kindjes in de klas hadden er 4 autisme (waarvan er nu 3 toch over zijn gegaan naar sbo), 1 syndroom van down, 1 met een stofwisselingsziekte en bij 1 zijn ze nog aan het onderzoeken. Best een pittige klas dus Dat in noorwegen klinkt geweldig maar is dit systeem haalbaar op de nederlandse scholen? Hoe groot zijn de standaard klassen daar ? Ik heb namelijk het gevoel dat de klassen daar ook een stuk minder groot zijn dan hier. Maar goed onze zoon is toen overgegaan naar sbo, we hebben er wel meteen 1 uitgezocht waar ook het voortgezette bij zit (dan hoeft hij straks niet naar een nieuwe school) en we hebben een heel ander jongetje ervoor terug gekregen. We kunnen weer genieten van elkaar zonder constant bang te zijn voor een paniek/woede aanval.
In de link van de NSGK kan je lezen wat het idee achter hun project is. Dat is niet zoals in Noorwegen (waar de jongen in het filmpje overigens verschillende begeleiders heeft). De NSGK wil speciale klassen opzetten binnen een reguliere school. De "speciale kinderen" volgen zoveel mogelijk de lessen met de "normale kinderen" en daar waar dat niet gaat is de speciale klas.
Vandaag weer extra blij dat we dichterbij school gaan wonen en we dus kunnen fietsen/lopen. Mijn zoontje heeft erg veel last van wagenziekte blijkbaar, heeft hij ons nooit verteld De eerste keer dat hij moest overgeven in de taxi, dachten we gewoon aan een buikgriepje ofzo. De tweede keer ook. Maar het is bijna elke week wel een keer raak nu! Ik vroeg erop door en toen zei hij dat hij zo misselijk werd in de taxi Echt sneu.
Ach gossie, dat is echt zielig . Ik heb 22 juni een afspraak met de projectbegeleider van het project "Samen naar School".
Blijkbaar... Ik moet zeggen dat ik het dan heb over sowieso 20 jaar geleden, maar qua beleid is daar niets veranderd met zoals het toen was. De klassen waren ook gemengd met 'normale' kinderen en gehandicapte kindjes. Er was een lift in het gebouw voor de kids met een rolstoel, of lichamelijke beperking en ga zo maar door. Een hele fijne school als ik heel eerlijk ben. Heb er goede herinneringen aan.