Hier een bijna 4 jarige die als baby wel 8 verschillenden groene lustte maar rond de 2 steeds minder. Rond de 3 ook wat ze wel lekker vond niet meer. Nu zegt ze dat ze vanavond bietjes wil eten... Die zag ze liggen in de winkel. Ze eet wel goed snacktomaatjes, komkommer en olijven.
Nou ze heeft haar belofte niet waargemaakt..... Met haar nukken jut ze ook kleine zus op die dan ook meteen haar bord wegschuift terwijl zij het wel lekker vond. Gelukkig kon ik doormiddel van een spelletje daar nog wat hapjes in krijgen. Moeilijk om hier niet op te reageren vandaag heb ik gefaald. Heb wel gezegd dat ik het niet leuk vond dat ik speciaal voor haar bietjes heb gemaakt en de ze nu niet eet.
Nou zeker als de jongste ook aangestoken wordt zo. En van die bietjes vind ik ook gerust dat je dat mag zeggen..
Ja ik word er zo moe van... Dan schuift ze gaar bord weg met de woorden 'dat hoef ik niet' en dat wordt gevolgd door kleine zus. Die wel alles lust eigenlijk maar letterlijk ALLES kopieert van grote zus.
Sorry maar deze vlieger gaat echt niet altijd op hoor! Wij eten ook altijd gezond, alles vers, dol op groenten, nooit kant en klaar, maar toch heb ik 2 kinderen die groenten (en lange tijd alle warme maaltijden) weigerden. Dat jullie kindje makkelijk eet is dus 1) geluk en heel prettig en 2) ze is nog heel jong! Wat niet is kan nog komen! Hier is het BV bij de oudste gekomen toen ze na heftig ziek zijn en spugen begonnen en de jongste is op den duur haar na gaan doen.
oh dat is ook irritant inderdaad! De groente weigeraar is hier de jongste gelukkig, dus daar minder last van. Dochter eet goed mee, alleen bietjes waren heir vorige week geen succes... Tuc, Elke dag groente eten, en af en toe een patatje heeft wat mij betreft niets met elkaar te maken.. Wij maken het zelf, en eten daar ook altijd salade bij, dus ja dat krijgt zoon ook. Hij krijgt een normale portie patat, en wil daarna altijd nog meer, maar dan moet hij van mij wel eerst zijn salade opeten (in elk geval de delen die hij wel lust, er zit ook altijd tomaat in, maar ik weet gewoon zeker dat hij dat echt niet lekker vind, dat hoeft hij dus ook niet op te eten, maar de rest wel) soms doet hij dat niet, prima, dan ook geen 2e portie patat. @Piccolina, wij eten aan tafel, en het zelfde als wat mijn zoon eet. Ja bij de patat zit een beetje mayo, maar ik geloof er niets van dat dat iets te maken heeft met zijn neiging om alles meteen af te keuren... Vandaag snoep paprikaatjes geprobeerd, meneer rook het alleen maar, en besloot dat hij het niet lustte.... die gooien we dus maar in de spaghetti deze week......
Hier heeft mijn zoon vanaf 1 jaar tm 3 jaar amper tot geen warm eten gegeten. Wel fruit, dus dat kreeg hij dan dus veel. Ook al hij wel brood. Verder gaven en geven we ze een multivitamine van optimax, om misschien wat te compenseren. Loslaten, geen druk en geen boosheid/teleurstelling laten merken. Eet je niet, dan niet. Hier zijn we bij 3,5 à 4 begonnen met: proeven moet, anders geen toetje. Het kopiëren van het gedrag van de oudste hebben wij ook een tijd gehad met de jongste. Heel irritant. We hebben de oudste uitgelegd dat we er van hem niets meer over wilde horen aan tafel omdat z'n zusje anders niet meer at. We hebben ze niet tegenover elkaar gezet en er een pas tussen gezet zodat ze elkaar minder goed zagen. Werkte wel redelijk..... Ennuh... Je kind eet hoe jij eet?? Wij hebben twee heel verschillende kinderen. De een eet alles, de ander bijna niks. Dus......... Die vlieger gaat niet op. Hier trouwens ook in de niet eet fase gewoon patat e.d. gegeten. Wat suusjeuh zegt: als je strijd voeren al geprobeerd hebt, ga je vanzelf de strijdbijl begraven en het uitzitten. Ook als het 2 of 3 jaar duurt. Dus ja dan wel patat als wij het ook eten.
Hmm, ga ik me echt verantwoorden over die frietjes? Frietjes bij ons zijn zelfgesneden aardappels in de actifry. Dus net zo verantwoord als gewoon aardappels Misa, herkenbaar van de verschillende kinderen! Zo hebben we een meisje die voor zoet gaat en een zoontje voor hartig. Presies zoals mijn man en ik ook verschillend zijn!
Ja grappig he..! Het zijn net mensen...! En nee je hoeft je niet te verantwoorden. Die van ons zijn zelfs uit de friteuze!
Hier in huis gelden 2 regels mbt 'niet lusten' van het eten, vanaf ong. 2,5 jaar: 1. eten is niet vies, bah oid. Zo wordt per definitie niet over het eten gesproken, en heeft onbewust wel invloed op de beleving van het eten door kinderen; 2. je mag iets niet lusten, maar dat weet je pas als je een fatsoenlijke hap hebt geproefd. 'niet lusten' gaat bij mij dus niet in totdat het geproefd is. Wij benaderen dit overigens heel positief. Eten is een ontdekkingsreis, geen verplichting. In de moeilijke eetfases ben ik weleens met kinderen de keuken in gedoken en hebben we een 'proeverij' gehouden van alles wat we konden vinden in de [koel]kast. Vervolgens gingen we de smaak beschrijven, en niet in de vorm van lekker of niet lekker, maar 'zoet, zuur, pittig, zout, raar enz' Smaken die op elkaar lijken legden we dan bij elkaar en zo kregen we allerlei hoopjes op tafel. Zo vindt mijn zoon dat de smaak van peper en de smaak van komijnkaas op elkaar lijken. Dus: als we het over het proeven hebben, wordt hier een hap geproefd en dan vraag ik hoe ze de smaak vindt. Wat vind je er lekker aan, en wat niet? Bijv. pittig of moeilijk te kauwen, zuur, slap, 'smaakt echt heel raar' [meestal krijg ik dit antwoord als het kind de smaak niet kan definiëren] Als nieuw fruit bijv. als zuur of hard wordt beschreven, gaan we volgende keer samen in de winkel op zoek naar een zachter exemplaar om die dan te proeven. Algemene conclusie van kinderen tav fruit is inmiddels: zachte fruit is zoeter dan harde fruit. Met deze insteek hebben wij heel weinig strijd gehad met het eten, want het eten is hier niet iets negatiefs, maar een avontuur. Ze hoeven geen volle borden leeg te eten, EN als het kind iets echt niet lust, dan is dat zo. Na een tijdje probeer ik het weer met proeven.
Laat los laat los laat los. Dat met die bietjes. Leuk dat je ons avond eten hebt gekozen. Jammer dat je niet mee geproefd hebt. Volgende keer weer proberen?? Ben toch rots dat je het gekozen hebt. Grote meid. Op woensdag mag jij kiezen wat wij eten. Uitzondering patat pizza pannenkoeken. Neem eens krieltjes bij het eten? Die kun je ligt bakken zonder de mayo. Maar met appelmoes. Hier eten wij bijvoorbeeld doperwten met pen. Dochter weet mam ben jij niet dol op. Nee idd ik de doperwten zij de peen... Zelf pizza maken een smaak kiest zij bv de kas de andere jij. Maar nog eens maak geen strijd. Hoi het leuk aan tafel. Van die ikea bordjes soms maak ik een wiel daar van patat de sperziebonen. Tussen. Appelmoes als dotjes. Kan ook frietsaus zijn. Tuc wat heb jij toch tegen friet??? O ja dadelijk weer opmerking dat mijn zoon v zwaar is.. zeker. Er is hier geen strijd wat betreft het eten. Zoon eet bijna alles. En dochter het gaat v steeds beter. Zelf ben ik zeer rot opgevoed wat betreft eten. Lust nog niet veel. Dwang heeft bij mijn nog nooit gewerkt. Uien eet ik nu c wel door mijn eten nog niet dol op. Maar eet het. Meestal viste ik alles wat ik niet lekker vind. Meteen uit. Een wat werd er bereikt. Tja. En nog slechte eter. Kook wel dingen omdat ik mijn kinderen ze toch wil laten proeven dat zeker wel.
Hier een bonuszoon van 4,5 die alleen macaroni, pizza, friet en groentensoep lust... Heel vermoeiend. Wat hier wel goed werkt is een gekookte aardappel en een beetje groenten (wortel of bloemkool, iets wat zoetig is) pureren en er een flinke dot appelmoes doorheen mengen. Wij maken dan een bergje wat ie op moet eten. Wij maken met hem de afspraak, als je dit niet op eet eten we morgen hetzelfde weer. Eet ie het wel op eten we de dag erna iets wat hij kiest (pizza of macaroni). Werkt hier goed. We zijn er nog lang niet maar het begin is gemaakt!
Onze zoon eet al ruim 2 jaar bijna geen groente. Uitzonderingen daar gelaten dan daar maken we dan maar gebruik van. Pushen doen we niet, maar de regel is dat er minimaal 3 happen groente op gegeten worden. Behalve sla, want dat krijgt hij echt niet weg. Hij is sowieso geen warm-eter. Hij eet liever brood. Ik hou wel rekening met hem. Heb een hekel aan dwingen met eten. Dit werd vroeger bij mijn man ook altijd gedaan met als gevolg dat hij bijna niets luste.
Onze zoon van 2.5jr eet ook bar slecht. Eigenlijk sinds half februari toen ie zo allemachtig ziek is geweest met een week spugen. Toeval? Ik vind het loslaten echt een hele opgave. Maar het is het enige dat nog enigszins werkt. Van de week zat ie ineens met twee handen (bij wijze van) zijn andijviestamppot naar binnen te werken, en met het zelfde gemak weigert hij dat volgende week weer. Zeer vermoeiend! Kan hem wel uit die peuterfase KIJKEN
Dit vind ik wel een leuke tip die ga ik eens uitproberen. Mijn man kookt graag met kliekjes en vanalles uit de koelkast. Kan dochter gelijk meedoen.