Best fijn om hier even mn verhaal te doen. Vier jaar een relatie gehad en nu alleen en zwanger. We hebben allebei ook dochters en wonen samen en nu ineens einde. Door problemen de laatste maanden. Omdat ik niet van mn hypotheek met ex afkon, omdat hij digitaal vreemd ging met chats, omdat hij niet wou trouwen, omdat we ruzie hadden over opvoeding (stief) kinderen? We hadden een keer therapie sessie maar heeft hij nu al stopgezet. Heel definitief dus. Heel veel gebeurd en harde woorden gezegd en nu mis ik hem al nu ik paar dagen alleen thuis ben. Hoe moet ik zwangerschap door komen en mn angsten over financiën en alleen na de bevalling?? Heftig. Misschien hebben jullie steunende woorden.
Pfoeh, lijkt me echt ontzettend zwaar... Al wel gehad over hoe hij zichzelf in de vaderrol gaat invullen nu jullie uit elkaar zijn...? Sterkte iig
Heel erg vervelend allemaal, wel jammer dat hij zomaar een punt erachter zet zonder moeite voor jullie relatie te doen en zeker nu jullie een kindje verwachten :x Neemt hij wel zijn verantwoording wat betreft jullie ongeboren kindje of mag je dat alleen gaan opknappen?
Pfff klote zeg... Ik zit helaas in hetzelfde schuitje.. Als je een privébericht wilt sturen mag dat. Misschien vinden we steun bij elkaar. Succes!
Hallo allemaal, Ik zit in een soort gelijke situatie. Helaas zijn we veel te snel gegaan in onze korte relatie. De zwangerschap kwam als een verrassing maar is zeker van mij kant af erg gewenst. Nu we op het punt zijn gekomen dat onze relatie voorbij is komen de discussies opgang hoe nu verder. Ik ben nu 15 weken zwanger en we hebben beide uit een eerdere relatie een kind. Hij wil niet net als bij zijn dochter nu een weekendvader worden. En wil nu een co ouderschap. Week bij mama en week bij papa... dit is voor mij echt geen optie, aangezien dit voor een kind geen stabiele basis is. Naar mijn mening heeft een kind een basis nodig. Het is niet xzo dat ik hem zijn kind wil ontzeggen maar dacht meer na de periode van bv (hoop 6 maanden) om het weekend en een doordeweekse dag dat hij vrij is (hij is vrachtwagenchauffeur) Ook wil hij het kind erkennen, maar staat erop zijn achternaam te gebruiken. Daar denk ik ook anders over.. Heeft iemand hier ervaring mee?
@bijmijthuis Het is echt kletskoek dat co-ouderschap geen stabiele basis zou zijn. Mits goed door jullie uitgevoerd is co-ouderschap het meest wenselijk. Ik heb twee stiefkinderen in co-ouderschap en stabieler vind je niet snel.
@hilly1980 Denk dat je mij dan verkeerd begrijpt. Ik ben niet tegen een co ouderschap. (Ouders hebben beide recht op hun kind) maar wel tegen de verdeling van week op week af... dat geeft niet voldoende basis. Ik weet niet hoe het co ouderschap er bij jou uit ziet?
Voor het gebruik van de achternaam moet jij ook tekenen he. Dat hoef je dus niet te doen, net als met erkennen enz. Denk eraan dat als jullie nu al uit elkaar zijn, jij nooit met je kind met zijn achternaam zonder zijn toestemming op vakantie kan en hij wel. Ik hoor wel erg veel wensen / eisen van vaders, zonder dat er ook maar over ( morele ) plichten wordt nagedacht.
En voordat ik het vergeet, alle meiden hier heel veel sterkte en je komt er door hoor! Nu doet t vast pijn, maar dat wordt minder.
Wij hebben de kinderen exact 50-50 verdeeld. De ene week 3 en de andere 4 dagen. Ze zijn op do/vr/za altijd bij ons en op ma/di/wo bij hun moeder. De ene zondag gaan ze 's ochtebds naar hun moeder en de ander blijven ze bij ons en gaan vanuit hier op maandagochtend naar school. Moeder heeft ze dus nooit een heel weekend, maar deze verdeling is volledig in overleg tot stand gekomen. In de vakanties loopt het ritme door, behalve in de zomer. Dan zijn ze drie volle weken bij de een en bij de ander. Kerst- en paasdagen bekijken we hoe het valt en wat handig is. Mijn man en zijn exvrouw hebben zich strikt aan de verdeling gehouden. Dus ook een ziek kind (natuurlijk niet doodziek) werd (wordt) op wisseldagen gewisseld. En zeker de eerste jaren (toen was ik er overigens nog niet) waren ze daar echt rechtlijnig in. Puur om de kinderen en zichzelf het ritme eigen te maken. Want dat geeft basis, dat je weet waar je aan toe bent. Gelukkig zitten we met zn allen op 1 lijn qua opvoeding. Als ze hier iets vragen of als er wat gebeurd, dan krijgen ze (soms letterlijk, tot hun grote frustratie) hetzelfde antwoord alsbij hun moeder. Dat geeft (wederzijds) veel rust en vertrouwen. Verjaardagen vieren we daar waar het kind op dat moment is en álle familie is overal welkom. Dus mijn familie kan rustig naast de ouders van de moeder zitten. De kinderen zijn inmiddels 13 en 16 (scheiding is inmiddels 9jr een feit ofzo) en reizen nu zelfstandig heen en weer. Ze hebben in beide huizen een kamer en een garderobe. Willen ze per se een bepaald kledingstuk aan, dan zorgen ze zelf dat ze dat meenemen of ophalen. Waar ze mee heen en weer reizen zijn hun schoolspullen, hun sportspullen en hun laptop. Is het gesjouw? Ja, soms wel. Maar dat is het volledig waard. Ze hebben het in beide gezinnen uitstekend, hebben gelukkige ouders met stabiele en liefdevolle nieuwe relaties. Iedereen gaat goed met elkaar om, inclusief de uitgebreide familie. Ik heb de halve week twee pubers in huis die goed in hun vel steken, het goed doen op school, leuke vriendengroepen hebben en waar niet meer speelt dan 'waarom zit opeens je halve kledingkast in de was?', 'wat heb je in vredesnaam gedaan om zo'n vlek te maken?' en ander huiselijk geneuzel. Of je nou kiest voor halve week/halve week (zoals bij ons) of week/week, maakt denk ik niet uit. Kinderen wennen snel genoeg aan een ritme. Als je maar consequent bent. Nogmaals: dat geeft de basis. Een verdeling van minder dan 50-50 is geen co-ouderschap. Het co- wil zeggen dat je het gelijkelijk verdeelt.
Ik zou zeker niet de achternaam van de vader aannemen voor je kindje! Zoals iemand al gezegd heeft kan je dan niet eens met je kindje de grens over om op vakantie te gaan! Jullie zijn uit elkaar dus gewoon lekker jouw achternaam aan de kleine geven, hij kan dat sowieso niet eisen want als jij daar niet voor tekent dan heeft hij toch gewoon pech. Ik snap dat je co-ouderschap in de vorm van 1 week bij jou- 1 week bij hem niet echt ziet zitten, ik zou dat ook niet prettig vinden en zeker geen optie als jij BV wilt gaan geven natuurlijk. Hoe ziet hij dat trouwens voor zich als hij vrachtwagenchauffeur is? Dan is hij toch niet om de week thuis voor het kindje?
Wauw Hilly, wat hebben jullie het goed geregeld! Zo zou het eigenlijk altijd moeten gaan. Vind het knap dat iedereen zo goed met elkaar om kan gaan. Dat zie je helaas meestal anders.
Hilly, het is echt super geregeld idd. Ik ben ook voor deze manier. Het draait om de kinderen en het is ook heel fijn als de ouders door 1 deur kunnen. Maar dit werkt niet met een pasgeboren baby. Die moet gewoon bij moeder zijn. De regelmaat is heel belangrijk en ook voor het herstel van moeder is het noodzakelijk. En daarna kun je het co ouderschap gaan opbouwen.
Is dat zo ? Want erkennen is toch iets anders als ouderlijk gezag werd mij verteld ? Ik was bij de gemeente en die vertelden mij dat je als moeder voor je baby bijv een paspoort mag aanvragen zonder toestemming van vader ook al heeft hij het kind erkend . Zolang je geen papieren tekent ivm ouderlijk gezag
Ik heb het net opgezocht ; Als je reist met jouw kindje waarvan je ouderlijke gezag hebt maar niet dezelfde achternaam dan kun je een bewijs van gezag opvragen en voor de zekerheid meenemen tijdens reizen. Maar zolang de vader het kind alleen erkend is de moeder altijd nog degene die het ouderlijke gezag heeft dus de beslissingen neemt. Je hebt dus geen toestemming van de vader nodig om te mogen reizen. Jullie kunnen nu toch vast afspraken maken; bijvoorbeeld is de vader bij de bevalling ? hoe helpt hij jou en de baby na de bevalling? wat gaan jullie samen met het kindje doen en wat apart? hoevaak in de week komt hij op bezoek? vanaf hoe oud mag de baby bij hem op bezoek en hoe bouw je dat op? ik denk als je dit soort dingen bespreekt dat je er dan wel uitkomt
Nee, natuurlijk kan dat niet met een pasgeboren baby! Dat lijkt me evident. Maar het kan wel zijn waar je naartoe wilt groeien met elkaar. En dan kun je dat ook op die manier met elkaar aangaan.
Erkennen staat los van gezag idd. Met erkennen zegt hij alleen maar dat de baby van hem is en heeft hij daardoor financiele verplichtingen. Maar als moeder ben jij de enige met het gezag. Dat moet je aanvragen of je moet trouwen
Co-ouderschap kan heel goed gaan. Maar het is niet altijd ideaal. Heel fijn dat het in het geval van de stiefkinderen van hilly goed werkt. Maar niet ieder kind, iedere ouder en iedere situatie is hetzelfde. Ik zou het daar nu nog niet over hebben. Bij mijn kind zou co-ouderschap niet werken. Daarnaast is vader niet in staat tot het organiseren van de dagelijkse zorg en wonen we 80km van elkaar vandaan.. Ik zou hierin nog niks besluiten en gewoon rustig kijken hoe het allemaal gaat lopen. Wat betreft de achternaam zou ik ook niet toegeven. Als je niet getrouwd bent is het in principe de achternaam van de moeder tenzij je SAMEN anders beslist