Ik vind, zoals iedereen hier, vooral de manier waarop hij het gezegd heeft pijnlijk, dat had veel tactischer gekund. Maar hem bijna een week dood zwijgen vind ik vele en vele malen erger. Hij flapt er in een onbewaakt ogenblik een mening uit die hij beter anders had kunnen zeggen, jij bent hem al een week bewust aan het kwetsen. Dat je die avond niets tegen hem gezegd hebt, vind ik begrijpelijk, maar dit niet. Daarbij komt dan ook nog dat je kinderen deze sfeer echt wel zullen oppakken en voor hen is dit ook niet leuk.
Je mag eerlijk zijn en je mag je mening hebben maar dat geeft je niet het recht een ander te kwetsen.
Ik zou het zelf eigenlijk geen probleem vinden als mijn man dat zou zeggen, Je hebt toch een bepaald type waar je op valt ? En als een man op slank valt en na 4 zwangerschappen is ze 30 Kilo zwaarder, ja dan snap ik wel dat een man niet getrouwd zou zijn als je die NU tegen zou komen, ervan uitgaande dat je elkaar dan dus pas leert kennen Ik ben zelf door ziekte en medicatie gebruik voor de zwangerschappen al 25 kilo aangekomen, ik wood 40 en na dien 65, opzich mooi gewicht Nu weeg ik 70 tijdens mijn vierde zwangerschap maar al wel 9 kilo kwijt door spugen Hij zegt me wel dat het mooi zou zijn als ik na de bevalling rond de 70 ga zitten qua gewicht, en dat hij die zwemband om de buik helemaal niet erg vind, oké misschien was hij nu niet voor me gevallen ( heeft hij niet gezegd overigens) maar we hebben samen veel Mee gemaakt en overwonnen en hij heeft me door de jaren heen zien veranderen en al zou ik 100 wegen .... Hij zou me dan overigens wel wijzen op mijn teveel aan gewicht en ook willen dat ik gezonder ga leven als dat niet het geval zou zijn.
Ja dat is pijnlijk om te horen, absoluut! Maar misschien ook een eye opener voor sommige vrouwen. Vat het niet verkeerd op, maar ik zie het in mijn omgeving ook wel. Vrouwen krijgen kinderen, en alles draait om de kinderen en doen niks meer aan hun uiterlijk en worden ook dikker. Ze zijn ook de vrouw van... En ik ben van mening dat je je voor je man ook je best moet doen, de man overigens ook voor de vrouw. Ik bedoel dit algemeen en niet op TS
Helemaal mee eens. Maar nu ben ik zelf iemand die echt op een bepaald karakter valt, en uiterlijk echt minder belangrijk vind (en nee, er hoeven geen vliegen op af te komen). Dus het zou voor mij echt een totale schok zijn als mijn man zoiets onder m'n neus zou wrijven. Hoe vernederend!
Je trouwt wel met iemands uiterlijk, naast het innerlijk. Als mijn man een postuur en uiterlijk had dat ik niet aantrekkelijk had gevonden, was ik niet met hem getrouwd. Er moet ook een aantrekkingskracht zijn, naast het karakter ed. Ik zou ook not amused zijn als mijn man zoiets zou zeggen. Niet om wat er gezegd is, maar de manier waarop.
Hij heeft hier één keer - jaren geleden - 1 opmerking gemaakt (toen ik bovendien nog maatje 44 had, waar ik perfect gelukkig mee was). Hij heeft ze direct dubbel zo hard teruggekregen én hij krijgt het nog altijd geregeld te horen. Ik vergeet écht niet snel. (Mijn maatje 50 komt overigens door medicatie. Hij weet dat ik daar dus zelf niet voor gekozen heb.)
De manier waarop is kwetsend. Niet opbouwend (ik zou het voor ons fijner vinden als je een gezonder gewicht hebt, en jij je mooier voelt). Maar let's face it, visueel vinden de meesten slank ook mooier omdat dat 9 van de 10 keer ook mooiere lichaamsverhoudingen geeft en minder cellulitis, vetbobbels etc.etc.). Echter, als je even op puur uiterlijk kijkt zouden velen van ons niet als eerste voor onze huidige partner gaan. Wel als je de uitstraling van het innerlijk meeneemt. Maar hoeveel zie je daar nou van als je iemand net 10 minuten kent/ziet op tv? We zitten na zoveel jaar allemaal minder strak in elkaar toch? Meer onderkin, minder haar op het hoofd, meer op andere plekken, wallen, spataderen, cellulitis, pigmentvlekken, zakkende billen en borsten (bij man en vrouw ). Het hoort er in meer of mindere mate bij! Jouw man wil gewoon met jou getrouwd zijn, om wie je bent, niet omdat je al dan niet strak in je vel zit. Een absolute hork die een jou een flinke "SORRY" mag geven. Maar hij is toch bij je om wie je bent, niet -alleen- hoe je eruit ziet? Gelukkig maar, er is voor velen altijd wel een onzeker slank jong ding voor tijdelijk plezier te vinden. Maar dat doen de meesten niet! Wederom, dat geldt voor man én vrouw.
Hmm dat is een best lullige opmerking ja. Zou t em niet in dank afnemen. Eerlijkheid is prima, dit is echter te. Dat je verliefd wordt mede op uiterlijk snap ik maar na 15 jaar is er toch genoeg om van je vrouw te houden ondanks. Nouja, ik zou dan niet week dood kunnen zwijgen maar nog en keer gesprek aan gaan en zeggen dat t je heeft gekwetst Ja daarna maar laten rusten. Het doodzwijgen lost ook niets op.
Dat is echt heel kwetsend. Ik vind dat je in een relatie best eerlijk moet zijn maar dit gaat te ver, het is geen informatie waar jij om vraagt of waar jij iets aan hebt... sommige dingen moet je gewoon niet zeggen.
Ik vind het wel vrij lomp, zoals hij het gebracht heeft, maar aan de andere kant vind ik ook wel dat je partner iets mag zeggen over je gewicht. Ik weet niet hoeveel je bent aangekomen, maar als ik 20 kilo zwaarder zou zijn dan toen ik mijn man leerde kennen, zou ik het terecht vinden dat hij daar iets van zou vinden en het fijn zou vinden als ik m'n best deed daar iets mee te doen. Als je er echt niets aan kunt doen, bijvoorbeeld door schildklierproblemen, wordt het anders natuurlijk, maar over het algemeen komt het meeste overgewicht toch echt door ongezond of te veel eten. Ik zou overigens omgekeerd hetzelfde doen, als mijn man 20 kilo zwaarder zou worden dan toen we elkaar leerden kennen. Zowel om esthetische redenen alsook om gezondheid en voorbeeld voor de kinderen...
Nee sorry, je wordt verliefd op iemand omdat je diegene aantrekkelijk vindt. Je besluit met iemand te trouwen, omdat je jezelf je leven ziet delen met die persoon. Uiterlijk vind ik daar ondergeschikt aan, een leven lang delen betekent namelijk sowieso dat je elkaars 'verval' mee gaat maken. En nee, ik kijk ook niet uit naar de bejaarde hangkont van mijn ega, maar het zal niet in me opkomen om tegen die tijd tegen hem te zeggen dat ik zo niet meer met hem zou trouwen. Als een veranderend uiterlijk het gevolg is van een negatieve karakterontwikkeling (moedwillig verslonzen, desinteresse etc), dan is het iets anders, maar dan zou daar de nadruk op moeten liggen en niet op die kledingmaat.
Als mijn man dan naast zijn werk ook al mijn taken overneemt heb ik inderdaad tijd om te sporten enzo. Nee mijn man hoeft dat niet te zeggen hoor! Hij zou moeten kruipen om het enigzins normaal te krijgen Zulke opmerkingen zeg je gewoon niet punt!
Dus jij hebt liever dat je man het wel denkt, en mogelijk minder fysiek contact met je heeft, dan dat hij het eerlijk zegt? Ik denk dat mijn man snel klaar met me is als ik het steeds voor zijn voeten gooi. Waar is hier het gelijkwaardige gesprek tussen twee partners?
Ik vind het trouwens ook nogal een verschil of je er (voorzichtig) wat van zegt als je partner overgewicht heeft, of je zegt dat je niet met haar/hem getrouwd zou zijn als hij/zij er toen zo uit zou hebben gezien. Kan het mis hebben, maar op mij zou het over komen dat hij zich schaamt. Anders zou, in het geval van ts, haar man toch al lang 1000 keer sorry hebben gezegd, of het hebben geprobeerd goed te maken?
Wat een rot opmerking, je stelt je niet aan. Van een volwassen man mag je toch best verwachten dat hij nadenkt bij wat hij zegt. Zeker als het kwetsend kan zijn voor iemand die zo dicht bij je staat moet je eerst even afwegen hoe nodig het is dat je het zegt! Goed dat het je boos maakt, dat betekent dat je voor jezelf op komt. Mannen zijn niet altijd even tactisch, maar dat betekent niet dat elk lomp gedrag toelaatbaar is!