Netjes hoor Tacita! hire is papa lekker thuis met de kleine man, eigenlijk zouden we vandaag naar zee gaan maar omdat ik moet werken gaan we toch morgen pas. Als ik dan tenminste klaar ben...
Zo Tacita, druk bezig! Hier aan het werk... *zucht* ik heb ook wel zin in wat uurtjes in de tuin bezig ofzo
Hoi allemaal, Ik vraag me af wie er ook met de gedachte/angst rondloopt dat het na een miskraam nooit meer zal lukken? Ik was voor de allereerste keer zwanger en dat is een miskraam geworden, helaas. Nu weet ik natuurlijk dat dit niets zegt (en ook geen garantie geeft) voor een volgende zwangerschap... maar het blijft maar spoken in mijn hoofd.. Wat nou als het nooit meer zal lukken? Dit weekend moet ik ongesteld worden, en dat wordt de 2e keer ongesteld zijn na de curettage van de miskraam. Wie heeft er ook met dit gevoel rondgelopen en is het uiteindelijk toch ook goed gekomen? Of wat doen jullie er tegen? Liefs!
Nooit meer lukken heb ik nooit gedacht, toen de 2e zwangerschap ook een miskraam werd zakte de moed me wel even in de schoenen maar we zijn positief gebleven. Ik was de eerste keer na een half jaar weer zwanger en de tweede keer na 4 maanden. Dat je nu in ronde 2 na de miskraam zit is vrij 'normaal'. Bij elke miskraam begin je eigenlijk weer vanaf 0. En gemiddeld duurt het 6 tot 12 maanden voordat een vrouw zwanger is. Daarbij spelen leeftijd en gezondheid ook een rol. Ik kan me voorstellen dat je een beetje wanhopig begint te worden maar je moet die hoop echt houden! Ik ben inmiddels 18 weken zwanger en heb vanaf het begin geroepen dat 3 keer scheepsrecht is. Natuurlijk was ik heel angstig en ben ik dat nog steeds wel maar hoop doet leven!
Meid, op de eerste plaats wat vervelend dat je je zo voelt.. Het blijven onzekere tijden en zoals ButterflyNova ook schreef is mij de moed ook wel even in de schoenen gezakt na de eerste miskraam en de vroege miskraam die ik daarna had.. Dat jij je nu zo voelt is ook heel begrijpelijk denk ik. De eerste keren ongesteld worden vond ik vreselijk oneerlijk, maar tegelijk was ik trots op mijn lichaam dat het het na de miskraam zo goed heeft hersteld. Op dit moment ben ik goed tien weken zwanger en eigenlijk heb ik er dit keer al aardig vertrouwen in. We zijn vandaag op de grens waar het vorige keer mis ging, al had ik toen allemaal voortekenen dat het niet helemaal goed was. Hou moed en weet dat je lichaam het kan.. Je bent al een keer zwanger geweest en de kans dat het hierna keer op keer mis zal gaan is veel kleiner dan dat jullie een volgende zwangerschap wel een mooi kindje zullen krijgen. Dikke knuffel!
😔 vind ik niet leuk... Meid, ik duim dat het nog goed gaat komen!! Voor nu een dikke knuffel want dit zijn ***momenten
Ik blijf ook nog steeds hard voor je duimen! Ik weet dat het er niet erg rooskleurig uit ziet nu, maar ik weiger ook altijd mn hoop op te geven zolang die er nog mag zijn. Ik hoop gewoon echt dat je toch bij degenen gaat horen die ondanks deze klachten uiteindelijk goed nieuws krijgen (want dat gebeurt ook meer dan eens!). Maar voor nu heb je daar weinig aan en wens ik je vooral veel sterkte en een hele dikke knuffel!!!
Ik heb dit gevoel eerlijk gezegd ook niet gehad, maar dat komt misschien ook omdat ik toch onverwachts direct na mijn MK weer zwanger bleek te zijn. Maar zoals hiervoor al gezegd werd: eigenlijk begin je na een miskraam gewoon weer bij 0 en zou je er tot een jaar voor uit kunnen trekken voor het weer raak is. Dat is wel erg frustrerend natuurlijk, zeker omdat je er al zo dicht bij bent geweest. Op dit moment zijn er meerderen in dit groepje die de 12 weken grens inmiddels gepasseerd zijn. Maar ook nog een aantal die in deze spannende fase zitten of bij wie het helaas nog niet zover is. Maar de ontwikkelingen van de afgelopen tijd hier zijn over het algemeen wel gunstig gelukkig! Blijf dus zeker hoop houden en probeer het de tijd te geven, hoe lastig dit ook is. Ook jouw tijd gaat weer komen!
Dikke knuffel rijn! Ik heb die gedachte ook gehad Nienke. Ik dacht zelfs, wat nou als ik hierna geen eitjes meer heb? Gelukkig is die gedachte iets sneller te weerleggen, want een ovutest bewijst het tegendeel. Ik ben pas 29, maar mijn moeder was erg vroeg in de overgang en het is erfelijk. Dat je op je 29e al geen eitjes meer zou hebben is natuurlijk onzin... Ik ben dus het bewijs van iemand met die gedachte waarbij het toch gelukt is Ik vond de opmerking 'Je weet in ieder geval dat je zwanger kan worden'zo dom, maar het is zo waar! Ons lichaam is bijzonder!
Ik heb de angst dat ik nooit meer zwanger zou worden ook niet gehad, wel de angst dat het opnieuw mis zou gaan. Knuffel voor jou, Rijn! Hoop zo dat het toch goed gaat! Ik moet zo werken, dienst tot half 11. Pfff, helemaal geen zin met deze hitte .
Van mensen die niet weten wat het is om een miskraam te hebben kon ik de opmerking ook niet hebben. Maar van mijn verloskundige en mensen hier in dit topic wel, die weten waar ze het over hebben en hebben het ook mee gemaakt. Uiteindelijk heeft die gedachte mij wel op de been gehouden, dat ik in ieder geval wist dat ik zwanger kon worden. De gedachte dat je bijvoorbeeld na twaalf maanden nog niet zwanger bent (en nog nooit zwanger bent geweest), lijkt mij opzich nog beangstigender.. Niet wetend of je op een natuurlijke manier zwanger kunt raken en of je misschien wel de mmm in moet.. Dat heb ik van dichtbij mee gemaakt en dat lijkt me echt killing.. Daarvoor moet je echt sterk in je schoenen staan
Ik ken het. Moet ook aankomend weekend ongesteld worden en t is m'n 2e cyclus na de mk. Ik heb wel 2 kinderen al, maar t maakt de twijfel niet kleiner. Dit is met een nieuwe partner. Ik doe weinig met t gevoel nu dan afwachten rn het wel zien... We zien wel. En als t na een jaar niet lukt zien we dan wel weer. Ik wil er nog niet over nadenken dus... Let it go is mijn motto nu. T komt wel goed. T komt zoals t komt. Succes dit weekend...we wachten met spanning tot t weekend af
Ja dat is zo waar Lizzy! En goed om je te blijven beseffen als je zwanger bent of bent geweest. Rijn hoe is het nu? Trek je het nog een beetje?
Dikke knuffel, Rijn! Angst dat het niet meer zou lukken heb ik niet gehad wel dat het lang zou duren vanwege mijn PCOS
De miskraam zet helaas door... Helder bloedverlies en vervelend buikkrampen zetten helaas door. Ik had het al wel verwacht en zat er eigenlijk soort van op te wachten wanneer het zou komen. Het neemt de pijn niet weg, maar de schok is minder hard dan bij mij MA vorige keer. Toen verwachte ik het helemaal niet! Ik zal van de week nog wel uitgebreider op jullie reageren, maar voor vanavond lekker op de bank met een filmpje en een dekentje( ja tis hier ondertussen flink afgekoeld buiten)
Oh nee... Je had het al wel in je achterhoofd gehouden, misschien is dat enigszins je 'bescherming' geweest. Maar het neemt zeker de pijn niet weg! Neem de tijd en weet dat je aan je denken en er voor je zijn!!! Een hele dikke knuffel en pas goed op jezelf xxx