Hallo, Graag wil ik hier mijn verhaal kwijt, misschien om het van me af te schrijven of om adviezen aan te horen. Op dit moment hebben we 2 gezonde jonge kinderen (1 en 2 jaar) Nu ben ik er dus achter gekomen dat we weer zwanger zijn. Wat totaal niet gepland of verwacht was. We deden het veilig, dus verwachtte het echt niet. Ik besef me dat er vrouwen zijn die al jaren proberen zwanger te raken, dus bij deze .. het is niet mijn bedoeling om hiermee mensen te kwetsen. We weten niet wat we hiermee aan moeten. We vinden het al druk met 2 energieke jonge kinderen, We hebben er geen ruimte voor, geen rijbewijs, weinig tot geen hulp. En ben bang dat hierDoor alle 3 de kinderen de dupe van worden. praktische dingen dus. Maar ik vraag mij af of we er wel goed aan zullen doen om het weg te laten halen. Het voelt niet goed/natuurlijk om het weg te laten halen en begin ook te denken dat dit zo heeft moeten zijn, We hebben het veilig gedaan, het moet dus gebeurd zijn van 1 x voorvocht. Sorry voor het onsmakelijke. Weet dat we uiteindelijk zelf moeten beslissen, maar hoor graag adviezen/ verhalen over gelijksoortige situatie's Bedankt in ieder geval
Ik had er ook 3 onder de 3 en nu zijn ze groot. Alles went hooe Zou her persoonlijke nooit weg kunnen,laten halen Heb er nu inmiddels 4 Voor alles is een oplossing hoop dat je dw juiste keuze maakt
Doen waar jij je goed bij voelt, en wat vind jouw man/vriend ervan? Denk er sowieso goed over na wat je wilt, weeg je beweegreden voor wel of niet goed af en daarnaast doe geen dingen die niet goed voelen. Sterkte met de beslissing lijkt mij heel moeilijk
Wij zijn onverwachts zwanger van de vierde Ik zou liegen als ik zeg dat wij nooit aan abortus gedacht hebben Ik ben chronische ziek, heb hevige pieken waarin mijn man volledige zorg draait voor de kinderen, onze dochters die beide met keel neus en oor problemen zitten onze jongste die daar veel last van heeft Midden in de nacht en letterlijk de hele nacht wakker is en de boel bij elkaar schreeuwt, ze heeft ook astma en daar ook veel last van Wij hebben voor drie al niet genoeg slaap kamers, door de jongste van nu zijn wij overdag al " op" ze is wakker van 22.00 tot 00.00 en van 3 tot 6 en om 7 uur moeten we de andere kinderen wakker maken voor hun ontbijt en klaar maken voor school Ze hebben hun sporten en logopedie en afspraken in het ziekenhuis die geregeld voor komen en dan heb je ook nog je huishouden erbij, echt even rust pakken overdag is dus ook geen optie En al onze kinderen hebben reflux en koemelk allergie gehad het eerste levensjaar dus we zagen vier kinderen echt nog niet zitten Toch wisten we diep van binnen dat we dit nooit zouden kunnen doorzetten we weten wat voor wondertjes we er voor gekregen hebben en dat die moeilijke tijd wel over gaat Dus eigenlijk wisten we ook al wel dat dit vierde kindje er gewoon zou komen een 7 persoons auto hadden wij al, wij hebben drie slaapkamers maar Mijn schoonvader gaat de zolder verbouwen en daar komen nu twee extra slaapkamers, we moeten er wel veel spaargeld in stoppen maargoed dat is niet anders Vakanties ed zullen niet meer naar luxe ressorts zijn zoals we gewend zijn maar kamperen is net zo leuk ( normaal doen we om en om of en en ) nu zal het 1 keer per jaar zijn alleen naar de camping, gewoon omdat we vliegen mt vier te druk vinden en op het resort de kinderen wat ouder dan toch fijner is, misschien over 4/5 jaar weer Verder extreme Hg, 50 keer per dag veel Medicatie vaak opgenomen mt infuus en beschadigde slokdarm door maagzuur en daarna bloed spugen en ook die dagen heb ik vaak gedacht waarom wou ik dit ook al weer door zetten ? Waarom Dacht ik " dit kunnen wij " mijn man heeft altijd gezegd dat Ik dit kon, dat ik geen abortus zou doen en dat dit kindje net zo welkom is als de andere drie, als ik abortus wou en er echt achter zou staan zou hij er ook vrede in kunnen vinden maar hij wist hoe Ik er eigenlijk over dacht en had er uit eindelijk eerder vrede mee en het eerder laten bezinken als ik omdat zo ziek was en even niets meer zag Zitten Ik kon werkelijk niets, nu aan de zofran en daarmee gaat het redelijk ! Ik voel de kleine min dagelijks bewegen, de echo's zijn geweldig De andere kinderen zijn super enthousiast, en we Kijken echt uit naar de komst van nog een wondertje
Dankjulliewel voor de reactie's. Erg moeilijk.. ben zo bang dat iedereen er de dupe van gaat worden omdat het te druk gaat worden. Dat is het vooral, vaak is er inderdaad overal wel een oplossing voor. Maar ik ben bang dat ze hierdoor alle 3 tekort gaan komen vooral in tijd en aandacht. Dan heb ik het nog niet eens over papa en mama, maar vooral voor hun..
tja je weet toch niet hoe het zal gaan. ik weet ook niet hoe het straks word met 2. ook al was dat een bewuste keuze. ben soms ook bang dat ze het niet met elkaar kunnen vinden e.d. denk dat als je zelf probeert om rust en regelmatig aan te houden dat alles wel reuze meevalt. een kind erbij heet niet dat de anderen achtergesteld worden. daar ben je zelf ook bij
Allereerst gefeliciteerd! Wat voor anticonceptie gebruikte je? Omdat je aangeeft dat het van voorvocht gekomen kan zijn? Niemand kan je adviseren wat je moet doen. Ik zou alle voors en tegens tegen elkaar opwegen. En heel goed met elkaar praten. Laat het nu even bezinken en ga met elkaar in gesprek.
Ik denk dat je het nu nog heel zwart ziet allemaal en dat is begrijpelijk, want een onverwachte zwangerschap is nogal een schok! Maar ik denk echt niet dat je andere kinderen er de dupe van gaan worden. Ja, het is drukker, ja, je zult moe zijn en weleens schreeuwen, de was laten liggen en er zullen dingen bij inschieten. Zo erg is dat toch allemaal niet? Ze krijgen er een broertje of zusje bij, waar ze mee kunnen knuffelen, ruzie maken, samen opgroeien en rommel maken. En op een dag zijn ze wat groter, vegen ze hun eigen kont af en rijden op hun scootertje weg Ik wil het echt niet over doen komen alsof het niks is, maar ik denk dat het allemaal wel los zal lopen.
Ten eerste Gefeliciteerd! welke anticonceptie gebruikte je? Als je t goed deed dan kan er ook geen voorvocht bij je vagina gekomen zijn... En verder denk ik altijd dat het wel goed komt , ik ben iemand die weinig beren op de weg ziet en tot nu toe werkt die methode goed..
enne, kinderen die een kamer delen, nou zo slecht is het ook weer niet. vroeger waren er zat gezinnen met stuk of 5-10 kinderen en die zijn vaak ook gewoon prima opgegroeid zonder problemen in gewone woonhuizen. dus met 3 moet dat helemaal wel lukken.
Pffff, kan me goed voorstellen dat je dit heftig vindt! Toch denk ik dat je er best wel eens heel veel spijt van kunt gaan krijgen als je het weghaalt, hoewel ik me heel goed kan voorstellen dat je het serieus overweegt. Als je besluit het kindje te laten komen, dan zal het uiteindelijk vast wel betekenen dat het zwaarder en drukker wordt. Dat kan eigenlijk niet anders. Maar -zoals je met twee hele kleine kinderen misschien nog onvoldoende beseft- het wordt makkelijker naarmate ze ouder worden. Na een aantal flink pittige jaren worden ze alledrie steeds zelfstandiger en keert de rust terug. De vraag is dus, houden jullie het die periode vol? Wat betreft de opmerkingen over anticonceptie ... Come on people... Jullie vermoeden allemaal voor het zingen de kerk uitgaan en willen daarover gaan zeuren, waar of niet . Nu is het te laat. Ts weet ook heus wel dat het niet de slimste actie ooit was, maar welke mama met twee kleine kinderen doet er niet eens iets onverantwoordelijks/doms? Best veel vrouwen willen de eerste maanden/jaar na hun zwangerschap even geen hormonen van de pil of wat dan ook in hun lijf en gebruiken dan een condoom (of vergeten het...) of een nog onbetrouwbaardere methode, misschien deels omdat ze toch nauwelijks nog seks hebben met twee of meer kleine nachtbrakertjes in huis. Misschien niet slim, maar c'est la vie.
Je kunt alleen maar zelf kiezen. Wij krijgen als alles goed gaat een totaal onverwachte derde baby en moesten ook wel even aan het idee wennen. Maar waar er twee kunnen opgroeien, kan een derde er ook wel bij, is onze mening.
Hoe lang weet je het nu? Bij mij heeft het ook twee weken moeten landen. Geef het wat tijd en neem dan een beslissing. Ik was ook ongepland zwanger van ukje drie en heb zo ook drie onder de drie... het zal zijn weg wel vinden.
C'est la vie dat je dan weer zwanger raakt.. Maargoed ik zal t "weghalen" nooit begrijpen en ik wil t ook niet begrijpen. Ik raakte ook ongepland zwanger maar als k naar mn dochtertje kijk.. Niets is mooier dan je eigen kind. Maargoed dat vind ik.. Mijn advies is dus, laat t komen. De meeste mensen zitten niet in een ideale situatie op wat voor manier dan ook, maar waar een wil is, is een weg. Ik zou niet weten waarom dit kindje geen recht op leven heeft en de andere 2 wel. Uiteindelijk valt t wel weer op zn plek
Ja, inderdaad. Zoveel kinderen worden geboren uit ongeplande zwangerschappen binnen een huwelijk/lange relatie- juist als er al één of meerdere kinderen zijn. Ik zeg niet dat ik er voorstander van ben, maar het is zoals het is. Kennelijk is er gewoon iets met (betrouwbare) anticonceptie gebruiken als je al jonge kinderen hebt- misschien nog wel meer dan bij tieners.... Gelukkig kunnen de meeste gezinnen deze ongeplande verassingen goed handelen en worden ze gewoon een net zo'n grote aanwinst voor het gezin als hun geplande oudere broertjes en zusjes.
Ik vraag me wel af (niet alleen bij jou hoor, zie het bij iedereen ) waarom het altijd is weghalen of laten komen? Er bestaat ook nog adoptie. Hoelang weet je het nu? Ik zou zeggen laat het eerst even goed bezinken en denk er goed overna.
Bedankt allemaal weer voor de reactie's. Inderdaad wil ik niet aan de pil. Kan hier enorm slecht tegen. We gebruiken altijd een condoom, 1 keer is het dus zonder gegaan, (niet tot het eind) dus moet het van voorvocht geweest zijn. Vind het nog steeds erg moeilijk, ik ben absoluut niet voor weghalen, dit zei en vond ik eigenlijk altijd al. Maar ik ben bang dat in deze situatie de kinderen ervan de dupe gaan worden (jongste was een huilbaby *koemelk allergie e.d. * waardoor de oudste ook flink wat te voorduren heeft gehad) Nu is de rust iets terug gekomen, en word weer even alles flink op zn kop gezet. Gelukkig zitten mijn vriend en ik goed op 1 lijn en kunnen we hier goed over praten. Moeilijk....
Hier vorig jaar ook ongepland zwanger van de derde En dat moest ook echt ff landen. Man was gesteriliseerd dus dat zagen we echt niet aankomen. De oudste was vier middelste nog net geen anderhalf en sliep net door. Tot die tijd om de paar uur op snachts ,ziekenhuisopnames enz ,woonde te klein ,had mijn baan verloren. Moeilijke zwangerschappen gehad .Echt totaal geen goede situatie.. . Maar na een paar weken ging ik toch denken .. Wat als ze niet zou komen.. En die gedachte vond ik toch een stuk erger. Nu is ze vier maanden en gaat het eigenlijk vanzelf . Ja het is wat drukker maar niet te druk . Ook een heel rustig kindje en als enigste van de drie ,slaapt en drinkt zij wel goed. Ondertussen wel verhuisd en nieuw werk gevonden gelukkig. Ook de oudste twee vinden ze heel erg leuk. Aandacht goed verdelen en dan is iedereen happy . Veel succes met je beslissing wat die ook wordt . Ik begrijp dat je in shock bent .