Ik werk nu ook 3 dagen en icm alle toeslagen is dat heeel goed te doen! Doe die proefberekening en het zal je alles meevallen Alimentatie is erg omlaag omdat kgb enorm omhoog is gegaan. De overheid heeft het zo geregeld dat je zo min mogelijk aan je ex gebonden bent: dus echt bereken het en het scheelt je een enorme zorg. En zsm naar de woningbouw voor urgentie!
Waarom zou je niet rond kunnen komen? Je werkt 3 dagen, neem aan 24 uur? Daarboven krijg je straks nog huurtoeslag, zorgtoeslag en kindgebondenbudget. Aangezien je straks alleenstaande ouder bent is het kindgebondenbudget ruim 300,- per maand en dan nog de huur/zorgtoeslag erover. Ik zou straks eerst even alles uitrekenen. Mijn persoonlijke keuze zou ook geen partner alimentatie zijn. Je blijft dan financieel afhankelijk van zijn geld. Uiteraard is de keuze aan jou.
Dat is Hoe jij het wil lezen. .. Arrogant? Als je vaders hebt gezien door een die het ze dus idd verwijten en door de bestaande regelingen proberen hun ex te treffen praat je wel anders. Ik zeg niet dat beepje zo iemand is, ik geef aan dit in haar reactie te proeven. Dat ex ervoor kiest betekent niet dat hij er niet net zoveel verdriet van zou kunnen hebben! Teksten als " dit doet hij zijn kind aan" vind ik dan ook gewoon gemeen! Natuurlijk is een scheiding pijnlijk voor kinderen, maar bij de partner blijven als er niks meer is, is in mijn ogen nooit de oplossing Ik zou het vreselijk vinden om mijn kind (eren) de helft van de tijd te missen maar ik ben het er gewoon niet mee eens dat dit altijd het beste is voor een kind. En hoe verdrietig het ook is voor een moeder, ik vind dat dat wel gezegd moet worden. Het is vreselijk moeilijk maar ik geloof dat het voor alle jaren na de scheiding wel degelijk het beste is om tijdens het regelen zoveel mogelijk je gevoel uit te schakelen. Juist voor de kinderen.
TS, wat afgrijselijk. Helemaal dat het een donderslag bij heldere hemel is en idd ook het verdriet om jullie gezin. Verder vind ik ook dat er even te gemakkelijk voorbij gelopen wordt aan dE financiële zorgen die TS vreest. Als ik morgen bij mijn partner weg zou moeten zou ik het ook niet redden met mijn opdrachten en een paar toeslagen en zou ik ook zeker niet op een houtje bijten van 1500 als partner het 10 voudige binnen harkt. Als er niets is valt er niets te delen maar als dat wel zo is vind ik dat wel heel normaal.
Nou ik zal je even uit die droom helpen, die 'paar' toeslagen die ik ontvang zijn samen bijna 2000 euro per maand. Hier komt mijn loon nog overheen. Plus elk kwartaal meer dan 600 kinderbijslag. Dus waarom afhankelijk zijn van je ex als je het met hulp van de overheid meer dan prima redt!? Ik vind dat dan uitmelken en dat speeltje speel ik niet met mijn ex. Je hoort zo vaak dat mama's die gaan scheiden bang zijn voor het financiele plaatje en daardoor in sommige gevallen liever voor zekerheid kiezen en bij hun partner blijven. Dan is het toch alleen maar goed dat TS te horen krijgt dat ze het makkelijk gaat redden? Dit neemt 1 zorg voor haar weg, hiernaast heeft ze nog zat andere zorgen....
Snap je bedoeling, alleen je eerste reactie kwam wel wat bot over. Vaders trekken helaas wel vaak aan het kortste eind. En daar moet je voor waken. Als ouders scheiden, is dat een beslissing van 2 volwassenen je moet hier je kind helemaal buiten houden! Ik ben van mening dat je verplicht bent richting je kind om het zo goed mogelijk te regelen ( je hebt uitzonderingen natuurlijk) maar een kind mag nooit de dupe worden van een scheiding. En zowel vader als moeder horen beide bij de opvoeding betrokken te worden. Een kind heeft niet alleen de moeder nodig maar ook de vader. Mijn kinderen gingen vorig jaar voor langere periode naar hun papa, en wat heb ik daar om gejankt toen ze weg waren. Als ze dan even bellen, en je hoort dan hun enthousiaste verhalen over vakantie, zwemmen etc. Dan weet je gewoon dat het meer je eigen gevoel is dat ze je als moeder meer nodig hebben. Ze hebben papa juist ook heel erg nodig.
Nee snap ik ook wel, en ik snap dat ts door de bomen het bos niet meer ziet. En dat er veel emotie bij zit. Maar het is ook een denkwijze he? Mijn vraag was bijv. OK, hoe kom ik aan meer inkomen (meer uren op m'n werk, andere baan)? Ik ben daarom 20 uur gaan werken ipv 16. En de kinderalimentatie is dan ook echt wel berekend op het gezamenlijke inkomen. Ik kom/kwam trouwens prima rond met 20 uur, toeslagen en de kinderalimentatie. Ook het meer recht hebben als moeder. Ik heb dat niet uitgezocht, ik vind dat een kind net zoveel recht heeft op z'n vader als z'n moeder. Wij hebben in overleg besloten dat kinderen doordeweeks bij mij zouden zijn ivm meer dan fulltime job van vader en school (ik werk schooltijden) en hij ze elk weekend minimaal 1 dag zou hebben. Mijn kindjes waren dan wel iets ouder dan die van ts (2 en 4) maar dan nog vind ik het belangrijk dat vader veel met zijn kids in contact komt. Toen bleek dat vooral zoon er moeite mee had dat ie zijn vader 5 dagen niet zag, hebben we afgesproken dat hij 1-2 keer per week zou mee-eten en ze op bed zou leggen. Ik snap dat dat niet in alle gevallen van scheiding gaat en bij ons speelden geen andere 'liefdes' een rol bij de breuk, dat zou het denk ik een stuk gecompliceerder maken. Maar voor mij (en voor vader) was het gewoon duidelijk, we hebben uit liefde SAMEN de kinderen op de wereld gezet, we zorgen er dus ook samen voor. Je bent geen partners meer, maar nog steeds wel samen ouders. TS heel veel sterkte de komende tijd, het is een hele heftige periode. Probeer te allen tijde het belang van je kind voor je te houden en vraag je ex dit ook te doen. Blijf in gesprek met elkaar. Probeer de emoties (jij wil zonodig weg, je doet mij en je zoon zoveel verdriet) zoveel mogelijk uit te sluiten bij het beslissen van praktische zaken. Vraag hulp als je er samen niet uitkomt.
Ik sluit me hier bij aan. Een collega is onlangs ook van haar partner af en was hier ook zo bang voor. We hebben samen gekeken en gerekend. Ze kwam er financieel beter uit dan is de periode dat ze bij hem bleef. Juist door de hoeveelheid toeslagen Nederland is een land waar erg veel toeslagen zijn. De toeslagen van de belastingdienst, bijzondere bijstand, kwijtscheldingen voor o.a. gemeenschappelijke belastingen. Ik neem even mijn collega als voorbeeld. Zij werkt 24 uur a 1000,- per maand en krijgt daarboven op nog ruim 700,- aan toeslagen + kind alimentatie a 125,- euro pm. Haar vaste lasten zijn bij elkaar zo'n 1000,- dan houdt ze nog 825,- over voor de boodschappen en leefonderhoud. Daarnaast krijgt ze ook nog kinderbijslag. Ik denk dat mening gezin dit niet overhoudt waarbij er maar één persoon werkt in het gezin.
@ TS: Ik wil je adviseren om maandag direct contact op te nemen met het Juridisch Loket. Vanuit het Juridisch Loket kunnen ze je doorsturen naar een advocaat gespecialiseerd in personen- en familierecht die ook cliënten bijstaat op basis van een toevoeging. Als je je via het Juridisch Loket laat doorsturen krijg je een korting van 53,-- op de eigen bijdrage die je betaalt voor de toevoeging. Er is ook altijd de mogelijkheid tot mediation. Dit is een goede optie, mits beide partijen hier achter staan en bereid zijn beiden water bij de wijn te doen. Mochten jullie ervoor kiezen gelijk een eigen advocaat te nemen, houd er dan rekening mee dat de rechter ook altijd eerst nog een aanbod voor mediation doet. Voor wat betreft co-ouderschap; de mening zijn hierover verdeeld en het is aan jullie (jij en je man) om hier afspraken over te maken. Niemand kan je dwingen tot een co-ouderschap, dit is ook niet iets wat door een rechter opgelegd zal worden. Al jullie bezittingen vallen binnen de gemeenschap, dat geldt ook voor het geld dat jouw moeder je gegeven hebt. Alleen wanneer zij dit via een notarieel vastgelegde schenking heeft gedaan waarbij is opgenomen dat het geld niet binnen de huwelijksgoederengemeenschap valt hoef je het geld niet te verdelen. Partneralimentatie is iets waar je ook recht op hebt, ongeacht wat mensen daar van vinden. Zo is het in Nederland wettelijk gezien nou eenmaal geregeld. De regels omtrent de duur van de partneralimentatie zijn recentelijk wel veranderd, maar ik weet niet van de hoed en de rand.
Ik snap de reactie van haar wel. Het is zo makkelijk om er maar van uit te gaan dat hij partner alimentatie en kinderen alimentatie gaat betalen. Dat laatste vind ik logischer dan partner alimentatie. Ik zou dus nooit afhankelijk willen zijn van een ex voor mezelf. Dan ga ik maar een dag meer werken. Maar kinderalimentatie vind ik bij co-ouderschap ook overbodig,omdat je dan beide evenveel kosten hebt aan de kinderen. Er kan dan wel gezegd worden dat de man meer verdient maar die werken vaak ook meer uren, wat als vrouw zijnde ook gewoon een mogelijkheid is. En tuurlijk doet het jouw en zoon verdriet, maar bij elkaar blijven terwijl een ander geen liefde meer voelt kan veel meer doen bij een kind dan een scheiding. Daarnaast beseft een baby nog niet wat het allemaal inhoud. Ik snap dat het klote is en dat je boos bent.
TS heel veel sterkte. Zelf afgelopen jaar ook een scheiding meegemaakt. Mijn advies: doe wat voor jou goed voelt, maar wel in overleg. Denk aan je kindje en probeer jouw gevoelens niet zwaarder te laten wegen dan wat het beste is voor je kindje. Heel moeilijk, maar het zeker waard. En voor jezelf, praat erover... met iemand die naar je luistert, maar neutraal is.. Sterkte
Heel veel sterkte TS. Wat een nare situatie dit. Over het financiële plaatje zou ik me overigens geen zorgen maken. In Nederland krijgen alleenstaande ouders zo onnodig, belachelijk veel toeslagen dat menig getrouwd stel daar jaloers op is.
Nee tuurlijk niet, dat snap ik heel goed. Ik vind het ook echt een hele vervelende situatie waar je in zit en ik zou daar ook helemaal kapot van zijn.
Hoe is het beepje? Hier is het hoge woord er ook uit.. Bleh... Ik ben zo verdrietig. 😢 Kinderen zijn net thuis, nog niets verteld. Straks samen kijken hoe we het gaan doen. Ook hoe en wanneer etc uit elkaar gaan.
Met 'jong' bedoel ik baby's en dreumessen. Een kind van 4 is een heel ander verhaal inderdaad. Zo een jong kindje kun je niks uitleggen, wordt niet alleen uit zijn vertrouwde omgeving gehaald, maar ook meerdere dagen bij zijn 'eerste verzorger' vandaan. Het gaat er bij mij niet in dat dat in het belang is van een kind, die heeft nergens om gevraagd.
Dat je er kapot van bent omdat jij wel graag nog samen verder wil us echt logisch. ... ik zou me vreselijk onmachtig en ook boos voelen. ... Misschien een idee om hierbij hulp te vragen van iemand? Juist om te voorkomen dat het je straks opbreekt! Daarnaast zou ik kijken of je in gesprek kan met je ex, eventueel met therapie. Niet met de intentie om de relatie nog te redden (want hoe lullig ook... ik denk dat als je het met die intentie doet zaken alleen maar ingewikkelder worden) maar puur om te kijken of jullie een goede manier kunnen vinden om het samen af te sluiten en een manier te vinden om zonder het huwelijk toch een goede verstandhouding te behouden. Omwille van jullie kindje, maar ook zeker voor jezelf. Verdriet en boosheid zullen anders alleen maar hun tol gaan eisen.
Maar waar haal je jouw theorie vandaan? ? Volgens de theorieën rondom hechtingsproces en stoornissen kan een kind zich prima aan meerdere mensen hechten Hechtingsfiguren — Anababa
Sterkte TS. Geen tips voor je helaas. Een andere opmerking ik zie vaak de opmerking in dit topic voorbij komen ik wil niet van m'n ex afhankelijk zijn, maar vervolgens wel geld van de overheid aanpakken. Dit wordt binnengebracht door belasting te innen van alle burgers die werken, wil je dan wel afhankelijk zijn van hen? Je komt toch in de problemen doordat je gaat scheiden, denk ik dan vreemd dat ik dan vind dat je dit dan juist met je ex moet oplossen?
Onnodig? Heb het zeker niet slecht.! Werkt niet (wia) zonder die toeslagen, Zou ik het niet overleven financieel. Zonder toeslagen basis(inkomen/uitkering)voor alleenstaande dat is 904 in de maand. Alleen mijn huur is al 613 per maand, En niet iedereen die gescheiden is krijgt kinderalimentatie. Heb hier 1500 euro in de maand te samen met de toeslagen. Vaste lasten rond de 1100 euro en 400 euro om van te leven. Nee zeker niet slecht en het is te doen. Maar onnodig nou nee. Dat zou betekenen dat veel gescheiden moeders hun kinderen geen eten meer zouden kunnen geven. Want niet elke ex partner is draagkrachtig of er zijn andere omstandigheden waar door je geen geld krijgt van je ex-partner voor je kinderen. Werken officieel is hier niet aan de orden wel doe ik vrijwilligerswerk. Waarom ik een wia heb. Mijn draagkracht is onvoldoende. Al zou ik het willen al zou ik 40 uur gaan werken. Dat zou ik niet aankunnen. Dat komt door mijn beperkingen.. Die je niet aan de buiten kant ziet. T.s vervelend dat deze situatie nu zo is. Het komt zo als het komt. Je kunt het beste het samen goed regelen ook al doet het vreselijk veel pijn. Als je het samen regelt is het sneller geregeld komt er geen kind in de knel en kun je, Het ook beter verwerken. Ik was de partij die de scheiding aan vroeg. Leuk is anders. De redenen waren er genoeg. Het blijft zeker niet leuk maar zorg dat je het samen tot een goed einde kunt brengen ook al staat je hart door nog niet voor open. Als hij een goede papa is.! Van zijn kindje houd. Dan is de schappelijke regeling de beste regeling en probeer van uit dit dan ook als een soort vrienden uit elkaar te gaan. Hij geeft een beetje jij en andersom. Je kindje is nog te jong om dit te begrijpen en over een paar jaar weet het kind niet beter. En zeker niet als de om gaan zeer soepel verloopt. Daar doe je een kind en je zelf de meeste plezier mee. De reden waarom het stopt soms heel soms stopt de ander te houden van zijn of haar partner of komt er achter dat het niet op die manier werkt. Dat is geen schande.