Het is weer zo ver. Mijn man heeft vandaag weer laten weten dat hij deze week weg MOET voor zijn werk inclusief overnachting. Het is maar 1 nachtje, vorige week was het de hele week. Maar elke week is het wel een keer raak en ML presteert het elke keer weer om het te plannen op een dag dat ik late dienst heb of in een week dat ik véél late diensten heb. Hij weet het ook steeds pas echt kort van te voren zodat ik met haast moet handelen. Ik werk in de zorg met onregelmatige diensten. Mijn man kan niet altijd kiezen wanneer hij weg gaat. Hij kan het wel proberen maar het moet langs 2 kanten uitkomen en zo is het dus vaker dat het een waardeloze planning is dan dat ik erom sta te springen. Het begint er een beetje op te lijken dat zijn werk het niet toe laat dat ik (onregelmatig) werk. De laatste weken is het echt prijs. Bijna wekelijks is hij weg. En ik zit met een oppasprobleem. Ik moet hemel en aarde verschuiven om de opvang van de kindjes rond te krijgen en dat bezorgd mij heel veel stress. Onze ouders wonen niet in de buurt. De ene moeder is momenteel op vakantie maar past ook nog structureel bij 2 andere zussen op en de andere oma heeft ook aangegeven dat het te veel is vanwege de afstand. Dat was de optie oma's. Dan hebben we wel een oppas, maar vraag ik haar om de kindjes van de BSO/KDV te halen, te koken, te eten met ze, ze naar bed te brengen én bij ze te blijven tot 23:00? Dat heeft ze nog nooit gedaan! En ik ben daar een beetje bang voor. Maar ik denk dat dit op dit moment de meest succesvolle optie gaat zijn. Dan hebben we nog mama's op school, maar zij hebben allemaal hun eigen gezin waarvan de kindjes de volgende dag weer naar school te moeten. Daarbij moet er dan 1 van de ouders 's avonds bij ons gaan zitten en ik vind dat veel gevraagd. Dan hebben we nog een optie dienst ruilen. Maar ik heb deze week, of de week erna, geen terugwerk-optie's (omdat het zo kortdag is). Niet echt collegiaal. Daarbij lig ik vanwege mijn privésituatie (veel ruilen en bijna nooit iets voor een ander terug kunnen doen), niet heel goed in de groep en merk ik dat het steeds lastiger wordt om diensten te ruilen. Ik heb het er dan ook niet naar mijn zin. Dit alles begint me behoorlijk op te breken en ik denk er serieus aan om ontslag te nemen. Wat zijn de gevolgen? Dan zullen we heel erg op de kleintjes moeten gaan letten. We zullen ons gezin niet meer kunnen tracteren op een uitje of weekendje weg. Maar ook met de dagelijkse boodschappen zullen we erop moeten gaan letten. Het liefst zou ik een baan krijgen van 9 tot 17:00 maar die ga ik bij mijn huidige werk niet vinden. Misschien zien jullie nog mogelijkheden die ik niet zie? Hebben jullie tips? Wat zouden jullie doen?
Poeh, wat lastig zeg! Ik zou ander werk gaan zoeken denk ik. Maar dat is natuurlijk ook makkelijker gezegd dan gedaan in deze tijd. Jij moet eigenlijk een baan hebben waarbij je alleen overdag hoeft te werken. En een baan waarbij je uit huis kunt werken, is dat niet wat. Bijvoorbeeld gastouder ofzo. Ik weet niet waar je woont, maar in sommige plaatsen is daar best veel vraag naar.
Oei, dat lijkt me ook heel lastig! Is er bij je man echt niks aan te doen dat het zo gaat? Ik neem aan dat jij je rooster toch ook een tijdje van te voren krijgt. Ik vind het niet eerlijk dat jij dan alles maar weer moet gaan regelen, dat zijn werkgever dat dan maar verwacht. Ik moet trouwens eerlijk zeggen dat ik je collega's wel snap met dat ruilen. Als jij zelden wat terug kunt doen, zou het voor mij op den duur ook ophouden. Zou je willen/kunnen stoppen met werken? Of dan maar iets ongeschoolds, of om laten scholen? Als je stopt ben je natuurlijk wel afhankelijk van het inkomen van je man als je ooit uit elkaar gaat. (ik zou dat niet willen, maar de meningen zijn daar natuurlijk altijd over verdeeld) Je bouwt minder pensioen op. Wat minder leuke dingen doen zou ik nog het minst erg vinden, er zijn ook vel dingen die je kan doen die niet veel geld kosten. Maar altijd moeten beknibbelen op de boodschappen zou ik dan weer niet fijn vinden. Je krijgt dan misschien wel allerlei toeslagen, wat misschien net een beetje lucht geeft.
Geen idee of we bij elkaar in de buurt wonen, maar zou je graag als oppas uit de brand willen helpen!
Ik snap het van mijn collega's ook hoor. En als het kan dan help ik wel maar vaak gaat het om ruilen binnen 2 weken en dan heb ik weer dat ik oppas moet regelen e.d. Ik heb flexibele opvang en die moet ik 2 weken van te voren aanvragen. Later kan ik vragen of er plaats is maar als die er niet is dan houdt het op. Stoppen wil ik ook liever niet en ik kijk wel al voor vacatures inderdaad. Bij mijn man zijn het de laatste tijd veel crisis-situaties helaas. Meer dan anders. Maar het duurt nu al best lang. Vorige week heeft hij ook in die week 4 landen aangedaan. Normaal gaat hij 1 keer per maand weg. En dan kan hij dat wat langer van te voren plannen. Maar bij deze situaties gaat dat niet. Voor nu heb ik de oppas gevraagd en die komt. Deze week is het dus geregeld. Op naar de volgende crisis.
Hier is de regel, als hij ineens onverwachts iets heeft terwijl ik werk hij ook maar zelf voor oppas zorgt.
Ik zou proberen om een vaste oppas te vinden die het hele riedeltje met de kinderen kan en wil doen. De eerste paar keer zal het wennen zijn maar daarna heb je er profijt van.
Als ik het dit zo lees, is jouw baan en zijn baan in combinatie met de kinderen niet haalbaar. Je benoemt het zelf al....misschien moet je ontslag nemen. Ik zou er ook knettergek van worden als het regelen van oppas altijd zo'n gedoe is. Wellicht stoppen met werken en opzoek naar iets met meer regelmaat?
Ik zou op zoek gaan naar een flexibele gastouder. Daarnaast denk ik dat je man ook zijn verantwoordelijkheid moet nemen om dingen te regelen. Nu ben jij bezig om alles te regelen zodat jij kunt werken naast zijn werk. Hij kan doen wat hij wil en jij moet aan de bak om alles zo te schuiven en doen dat jij kan werken. Ik zou hem ook zijn steentje laten bijdragen. Het zou toch raar zijn dat jij moet stoppen vanwege zijn werk.
Flexibele gastouder aan huis lijkt mij hier ook een goede optie. ( dan hoeven ze niet meer naar de BSO...gelijk naar huis) Ik heb vroeger als 16 jarige ook eens een dame geholpen met haar kindje. Dan haalde ik haar op van de BSO...ging ik met haar naar huis...kookte ik en na het eten kwam haar moeder dan thuis. Ze had dan net een dienst tot 18.00 uur...maar moest dan nog terug met de trein.
Of een flexibele oppas in de vorm van een go bv....of nadenken hoe graag je wil werken en of je dit gedoe er voor over hebt. Ik raak al gestressed bij het lezen van je topic haha dus ik zou gillend gek worden. En dan de keuze maken om het maar met minder te doen maar wel de rust in huis te hebben.
Je man een ander baan? Ook al zou je ontslag nemen kun je wat zijn werk betreft nog steeds nergens van op aan ...
In Limburg @annelie @Felice, dat is geen optie. Mijn man heeft het ein-de-lijk naar zijn zin op zijn werk en het heeft lang geduurd voor hij deze baan gevonden had. Hij doet zijn werk goed en hij is er gelukkig en heeft een vaste aanstelling met doorgroeimogelijkheden. Het salaris is er ook naar. Het probleem lost zich wel op als ik een 9-17 baan zou hebben of thuisblijfmama zou worden dus dat is ook echt niet nodig.
Dan zou ik kijken of de mogelijkheid er is dat jij thuis blijft of een baan zoekt met kantoor tijden. Let erop dat je waarschijnlijk geen recht hebt op toeslagen omdat je man na zeggen een mooi inkomen heeft 😉 wij vallen helaas ook buiten de boot en man verdient niet eens absurd veel.
Dit en dan vooral het gedeelte dat zijn baan voor jouw baan gaat. Hij mag ook meedenken met opvang. Ik merk het hier ook wel, met opvang ed. dan moet ik dat regelen, want hij komt toch niet van het ei. Zijn baas werkt ook niet echt mee, maar ja die heeft zelf een aupair in huis. Probeer het samen te regelen en dat je man ook wat meer rekening met jouw werk rekening houdt.