Hallo allemaal, Mogelijk kunnen jullie mij tips geven. Mijn zoon zit in groep 3. Eind 2014 gaf zijn leerkracht aan dat hij mogelijk hoogbegaafd zou kunnen zijn. Wij (ouders en leerkracht) hebben toen zo'n 100 vragen lijst ingevuld en de uitkomst was dat het misschien/ertegen aan zou zitten, maar dat onze zoon wat lui is (als hij geen zin in iets heeft, doet hij het liever niet, dat is voor ons herkenbaar) en dat zij hem waar mogelijk extra/uitdagender werk zullen aanbieden (wat in het begin wat lastig zou kunnen zijn, omdat hij toen nog niet goed kon lezen, nu inmiddels wel heel goed). Maar helaas in de loop van het jaar blijkt dat hij nog steeds geen goed werkhouding heeft en zijn cito scores zijn ook niet ontzettend goed (taal is wel A en B, maar rekenen gaat achteruit (van A in de kleutergroep, naar B begin dit jaar en C nu). Prestaties is de klas zijn gemiddeld, niet bijzonder. Zojuist een gesprek met de leerkracht gehad, ze zijn bang dat hij onderpresteert. Het is een heel pienter ventje, maar het komt er niet uit. Volgend jaar mag hij misschien een tijdje meelopen in de plusklas, maar dat is dan ook de enige oplossing die zij nu kunnen aanbieden. Mijn zoon heeft een hele sterke eigen wil, het moet het liefst op zijn manier, hij kan intens verdrietig zijn als het niet loopt hoe hij het wil of juist ontzettend dwars zijn en boos worden. Zijn eigen ik opzij letten vindt hij ontzettend moeilijk. Dit geeft dan ook wel eens problemen in de omgang met ons, maar ook met de vriendjes in de klas/in de buurt. Hoe kan ik erachter komen of dat mijn zoon onderpresteert, of dat dit juist helemaal niet aan de orde is en er meer niet in zit (kort door de bocht gezegd). Wat ook prima is, als hij maar niet tegen zijn zin naar school gaat, waar de leraar wel bang voor is als dit zo door blijft gaan (bij onderpresteren). Afgelopen weken heeft hij meegedaan aan de zwem- en avondvierdaagse. Hij had in 1e instantie geen zin, maar toen hij de medailles in handen had, was hij helemaal om en volgend jaar weer. Maar om hem nu uit te leggen dat hij zijn (voor hem saaie) werkjes op school moet doen en dat - als hij dit goed doet - hij misschien wel paleontoloog kan worden (wat hij graag wil), dat is voor hem nog niet helemaal te bevatten. Wie heeft ervaring/tips? Dank alvast voor jullie reactie.
Mja 1 van de dingen waar veel hoogbegaafden last van hebben is desinteresse Want waarom moet je rekenen? Waarom moet je makkelijke sommen automatiseren? Je kunt ze toch uitrekenen. Wat is het nut van die stomme boekjes van school? Ze zijn saai en gaan nergens over! Ik zou eems zoeken op topdown leren. Onze dochter kon rekenen in groep 2... In groep 3 was het dus saai. Automatiseren van die sommen deed ze dus niet... In groep 4 bleek dat dat dus mis ging. Ze had geen sommen geautomatiseerd en kende ook de rekenstrategie niet dus als iemand vroeg 2+3... Stak ze 2 plus 3 vingers op en zei: 5 Bij moeilijkere sommen... Was dat een probleem. Dus was rekenen stom en saai en nergens goed voor. Samen met school heb ik thuis het hele rekenen van begin af aan opgepakt. Hoe je leert rekenen dus... Met behulp van de plusjuf hebben we leren automatiseren. Maar alleen puur omdat dat het doel was. Exentrieke motivatie: juf en mama zeggen dat het belangrijk is. Ging heel moeizaam en duurde lang en ik heb een fikse trucsndoos opengetrokken om dat voor elkaar te krijgen. Tot op een dag keken we klokhuis over dyscalculie. "Mam, heb ik dat ook?" "Nee... Jij hebt dat waarschijnlijk niet maar omdat je de makkelijke sommetjes niet kent zijn de moeilijke sommen moeilijker. Daarom zijn we nu aan het oefenen. " Nou in no time zaten alle sommetjes in dr hoofd. Want ze hadden dus heel mooi in beeld gebracht hoe vaak je eigenlijk rekenen gebruikt. De dame in kwestie kon bijv enkel pinnen... Want genoeg geld tellen kon ze niet. Een recept volgen... Was bijna onmogelijk. Etc etc. Ze was heel erg onder de indruk en inmiddels werkt ze in het plusboek van rekenen. Verder ook het idee dat ze moeite heeft met de manier waarop lesstof wordt aangeboden. Als ik het uitleg snapt ze het tenslotte wel. Maar echt handig is het niet. En verder... Ze moeten verwachtingen van hem hebben. Dikke kans dat hij presteert naar watmensen verwachten. Dat noemen ze relatief onderpresteren. De cijfers zijn geen bodemloze put maar wel slechter dan je zou kunnen verwachten. Vaak helpt het dan om die verwachtingen eens heel specifiek uit te spreken. En eens googlen op bovengenoemde dingen.. Er zijn vast meer practische tips voor
Hebben ze zijn werk al wel eens gecompact? De kans is anders namelijk groot dat hij gewoon afhaakt en delen van de instructie mist omdat hij het allemaal te langzaam vind gaan.
Deels herkenbaar hoor, al zit mijn zoontje in groep 2. Wij hebben ook die vragenlijst ingevuld, de juf had al langer haar vermoedens en daarom kreeg hij al een tijdje extra uitdagend werk. Die werkhouding veranderen ging niet vanzelf en heeft best wat tijd gekost. Wat hier heeft gewerkt: De juf neemt hem serieus en praat met hem op zijn niveau, ze legt hem uit wat het nut is van de werkjes, de basis is gecompact, hij krijgt met nog een meisje in zijn klas moeilijke werkjes over dezelfde onderwerpen waar de rest van de klas mee bezig is. Ze laat hem boeken lezen die hem interesseren en kijkt niet zo naar het avi-niveau. Hij gaat 2 x in de week met nog een paar kinderen van de onderbouw naar een plusgroepje, daar werken ze aan projecten. Dit is ook goed voor zijn werkhouding, want de stof is moeilijker en als hij hier met een half oor naar de instructies luistert, zoals hij normaal in de groep doet, komt hij er niet. Er zijn nog wat dingen, maar dan wordt het een lang verhaal. Het scheelt als de juf weet waar ze op moet letten en hoe ze het aan moet pakken. Hier heeft het geholpen.
Mijn oudste heeft er ook een handje van om iets pas te doen als hij zeker weet dat hij het kan. Het oefenen doet hij dus niet, hij is gewend dat hij snel dingen oppakt, dus als het moeilijker gaat wordt hij faalangstig. Dat kan ook een reden zijn voor onderpresteren.
Je kan heel goed sommen boven de 10 uitrekenen door middel van je handen. Daar bestaan trucjes voor. Mijn zoon is 6,5 en ik denk gewoon gemiddeld maar hij kan makkelijk 67 + 15 optellen door dit trucje met zijn handen.
Ja dat kan.. Maar je valt genadeloos door de mand als je dan een tempotoets moet maken Sterker nog... Je valt al door de mand bij een tempotoets met sommen tot 10
Nou tempotoetsen ken ik niet. Ik woon niet in Nederland. Mijn zoontje gaat na de vakantie naar Grade 1 dus dan komen er toetsen ed. Hoewel gelukkig niet zo veel als in Nederland
Mja hier hebben ze de hele week nu cito's En vorige en volgende week ook. Gelukkig OOK nog wen schoolreisje dus de kinderen vinden het niet erg. Tempotoets is vooral om te kijken of je je sommen geautomatiseerd hebt. Zal bij jou zoontje dus vast ook op de een of andere manier wel gecontroleerd worden uiteindelijk.
Heel erg herkenbaar allemaal... Onze zoon Liam zit ook in groep 3 en aan het begin van groep 3 hadden we thuis vaak een erg verdrietig, boos en gefrusteerd kind. Met woede aanvallen die in hevigheid toenamen. Op school was hij een teruggetrokken kind met weinig vriendjes. We hadden zelf wel een idee wat er scheelde en hebben aan de bel getrokken oktober vorig jaar, omdat ons kind gewoonweg niet gelukkig was. School heeft het gelukkig erg goed opgepakt. Ze zijn zeer actief bezig met gepast onderwijs voor ieder kind en aangezien er meer kinderen waren met een soortgelijke situatie als onze zoon, hebben ze een soort plus groepje samengesteld waar Liam 3 dagdelen in de week heenging. Inmiddels is dit uitgebreidt naar 5 dagdelen en gaat Liam in groep 4 ook naar de plusklas. Dit allemaal heeft onze zoon enorm goed gedaan. We zijn van een ongelukkig kind naar een gelukkig kind gegaan. Geen woede aanvallen meer, veel vriendjes... duidelijk merkbaar dat hij veel beter in zijn vel zit. Hij blijft wel gevoelig, kan hij heel verdrietig worden of boos, maar niet meer zo extreem als eerder. Liam ging ook onderpresteren, had een broertje dood aan oefenen, vond veel saai en wilde meer leren. Daarbij was/is zijn verwerkingssnelheid traag. Dit blijft een struikelblok voor 'm, maar school heeft aardig door hoe ze dit bij hem kunnen versnellen. Liam gaat dus mee met de dingen in zijn eigen groep, maar krijgt veel extra aangeboden (horizontaal) en dingen op een andere manier uitgelegd. Wij zijn super blij dat school dit allemaal zo goed heeft opgepakt en dat passend onderwijs voor ieder kind zo actueel is! Hoe vaak is de plusklas bij jullie op school? En hebben ze geen plusgroepje of de mogelijkheid dit te creeeren? Er zullen toch wel meer kinderen zijn die hier baat bij hebben? Ik zou dan in groep 4 wel die plus klas doen, dan kunnen jullie ondervinden hoe dit voor hem is en verder, veel in gesprek blijven op school om hem meer uitdaging te geven. Waar ligt de interesse bij jullie zoon? Onze zoon heeft bijvoorbeeld een enorme honger naar kennis en verslindt programma's als klokhuis, kennisquizen, natuurprogramma's en nog veel meer. Rent in de bibliotheek eerst naar de studieboeken... Succes! Zo herkenbaar allemaal...
onderpresteren en desinteresse zijn verschillende di ngen. als je kind op school in bepaalde dingen faalt terwijl hij thuis die dingen moeiteloos kan, Of, als je kind complexere dingen kan maar de eenvoudigere van hetzelfde met veel moeite of met fouten of helemaal niet, of slordig.(bijvoorbeeld fis ipv vis opschrijven maar wel 'vreselijk' 'vrolijk' correct schrijven: of: 2+4= weet hij niet maar kan 74 zo halveren uit het hoofd. wanneer het kind geen interresse heeft (of toont) leert hij gewoon niet; het komt te voorschijn wanneer de lat hoger ligt. dus hij weet werkelijk niet hoe te rekenen en gebruikt vingers en zo probeert het antwoord tellend te vinden etc. hij heeft dus de overgang van tellend naar strategisch rekenend denken gemist. moet terug en weer van begin af aan leren zodat de overgang plaats kan vinden. het probleem is dus niet dat het kind vingers of telraam gebruikt (je kunt inderdaad heel veel complexe sommen maken op deze wijze) maar de overgang van tellend naar rekenen dus simpel denken naar strategisch denken om te kunnen rekenen, mist. geen interesse hebben of tonen kan faalangst zijn, of gewoonte om op de veilige wijze die je wel ooit hoog mee gescoord hebt door willen gaan. kan ook opstand tegen de omgeving zijn waarin het kind zich ondergewaardeerd voelt. of wanneer de band met de juf onveilig aanvoelt. OF wat ook kan zijn is dat het kind enorm met iets anders constant bezig is dat hem wel boeit. HB mensen kunnen hun eigen dingen niet zo makkelijk uitschakelen, hun interesse gebieden , gedachten die hen bezig houdt etc om op betrekkelijk 'saaie' dingen te kunnen focussen. heeft je kind zoiets? en daarbij komt ook dat een HB kind dat de hele jaar niks mee doet aan het eind wel hoog kan scoren, dus steeds uitstellen wegens zelf overschatting. 'o dat ziet er eenvoudig uit dus ik ga me hier in niet verdiepen. het lukt me zo' op deze manier kan het de trein wel missen natuurlijk. in al deze gevallen kan het kind dus minder goed presteren dan hij zou kunnen. maar niet allemaal zijn onderpresteren. onderpresteren is vaak heel gewoon thuis kunnen, wanneer je wilt 'doen' maar op school niet. het kan ook een emotioneel probleem zijn. pesten bijvoorbeeld.
ik ben het vergeten om tips te geven zie ik: wat denk je van de jeugd universiteit? je hebt lezingsreeks voor jongeren 8-12 jaar binnen musea in de weekenden. als je even praat met de organisatie dan mag hij ook samen met andere jongere maar geïnteresseerde kinderen mee. 4 lezingen altijd en meteen uitverkocht, dus in de gaten houden. speelgoed: sprectra, cubarro knikkerbaan, smart games, katamino gaan met boekjes en werken opbouwend. dus hij kan leren dat oefenen en stapsgewijs werken je wel steeds verder kunnen brengen. en eigen werk corrigeren, zelfstandig werken. daar houden de HB ers wel erg van.
Hallo allemaal, Dank voor jullie reactie, erg fijn! Automatiserend rekenen, compacten, er gaat een wereld voor mij open. Ik ben meteen aan het googelen geslagen. Ik heb wel door dat wij (de ouders) onze zoon hiermee moeten helpen. Van de school kan ik op dit moment niet veel hulp verwachten. De enkelvoudige groep 3 bestaat nu uit 30 (drukke) kinderen, de (duo) leerkrachten hebben hun handen vol. Sinds een paar dagen ben ik met mijn zoon elke dag aan het hoofdrekenen. En ik ga hem proberen zoveel mogelijk 'kennis' aan te bieden. Wel tot op zekere hoogte natuurlijk. Begin juli hebben we het eindgesprek met de leerkrachten. Hopelijk is dan al wat vooruitgang merkbaar. Nogmaals dank jullie wel!
Ik vind dat je wel het eea van school mag (en moet!) verwachten. Heel rot voor hen dat er dertig drukke kinderen in zitten, maar jouw zoon is niet minder belangrijk dan de andere kinderen. Compacten ed zal echt op school moet gebeuren, maar ook het aanbieden van onderwijs op zijn niveau. Volgens mij schreef iemand hier hier al: faalervaringen zijn nodig om er mee om te kunnen gaan. Dit kan ook heel goed in een plusklas, maar de leerkracht zal wat daar aangeboden wordt, toch door moeten trekken in de reguliere klas. Net als dat de leerkracht hem de nut van bepaald schoolwerk uit kan leggen om hem te motiveren voor werk wat nutteloos lijkt.
Ja zou je wel denken dat je eea van school mag/moet verwachten, maar als zij mij aangeven dat mijn zoon een ongemotiveerde houding heeft, hij lui is en zij niet weten hoe zij hem kunnen stimuleren/motiveren en hoopvol naar mij kijken, wat kan ik dan? Het is ook niet bewezen dat hij HB is, ze denken het, maar de prestaties zijn er niet naar. Hopelijk wordt hij volgend jaar toegelaten in de plusklas, misschien geeft dit meer uitdaging.
Ik vind het dan een taak van de school om mee te denken hoe ze je zoon weer gemotiveerd kunnen krijgen. Is er een intern begeleider bij betrokken? En misschien kan de leerkracht van de plusklas ook wel meedenken? Of anders een extern iemand? Het is bij lange na niet zo dat iedere hoogbegaafde leerling uitmuntende cijfers haalt, er zijn er heel veel die het heel slecht doen in het schoolsysteem. Als je wil weten of hij hoogbegaafd is, kun je hem natuurlijk laten onderzoeken, maar uiteindelijk gaat het er niet zo zeer om hoe hoog zijn IQ is, maar meer om hoe school het maximale uit hem kan halen en hem gemotiveerd kan houden. Hopelijk mag hij inderdaad naar de plusklas (ik zou dat dit jaar al afspreken), maar ook daarnaast zou ik aan school vragen of zij een plan kunnen maken voor komend jaar. Een plusklas is vaak maar een uurtje of een paar uurtjes in de week, als de rest van de tijd dodelijk saai is, zal dat mogelijk te weinig verandering brengen. In de klas zullen ze zijn werk moeten compacten en verrijken om en echte verandering te bewerkstelligen. En ze zullen hem daarnaast hierbij ook moeten begeleiden, wat zeker in het begin een hele investering zal zijn, omdat het voor hem ook omschakelen zal zijn.
Mja en grote kans dat hij zelf helemaal niet meer wil. Dan moet hij ineens aan de slag tenslotte. Maar uiteindelijk als hij eenmaal overtuigt is van het nut.. Is hij er vast blij mee. Elk kind is van nature leergierig... Maar van lang niks hoeven doen worden ze lui. Zo zullen ze het zelf niet zien of bewust voelen... Maar het komt er wel op neer. En dat begint met mindere prestaties dan je mag verwachten en kan prima eindigen bij gewoo hele slechte prestaties. En ik ben het op zich met school eens... Zie dat maar eens op te lossen. Dat de kans groot is dat ze het er zelf naar gemaakt hebben... Voegt daar verder weinig aan toe vrees ik Op de een of andere manier moet leren weer leuk en interessant worden.
kijk, de cito scores zijn niet zo betrouwbaar. wat denkt de juf? is hij echt een c waard bij rekenen? of is het zijn luiheid? dus de vraag is: kan hij niet zo goed rekenen of dat kan hij wel, maar, bij cito scoort hij toch lager. je moet dit vragen aan de juf. is c echt zijn nivoo of denkt de juf dat hij 'onderpresteert' . ik weet niet hoe je met hem oefent, maar rekenen leren is niet zo makkelijk. dus eerst wat zelf lezen, of gewoon op internet laten doen(rekenen-oefenen.nl) voor rekenen kun je thuis, uit het hoofd leren rekenen beginnen, ja. maar met tellen beginnen als je wilt. zo kun je zien hoe sterk hij is in het concept getallenlijn. WANT automatiseren is niet hetzelfde als memoriseren(als je alleen maar met memorie gaat leren rekenen dan heb je het echt moeilijk bij de hogere klassen waar strategieen zeer belangrijk wordt voor de snelheid) zo kun je kijken of hij het leuk vindt om te doen. laat hem hardop tellen. bijvoorbeeld tot 30 0,1,2,3.. dan ga je er een overslaan in de rij: 0, 2,4,6... (eentje stil, dan hardop, eentje stil dan hardop) dan met 0,3, 6,9 (eentje stil, eentje met de hand omhoog stil, dan eentje hardop roepend.) 0,4,8,12 (alledrie stil steeds 4de hardop) dan 0,5, 10 (met hand 5 fingers. stil tellen steeds er de vijfde hardop) spel dit met je kindje. dan schrijf de reeks samen met hem op papier. ik denk dat jij niet meteen uit het hoofd rekenen moet gaan doen met hem. want je hebt geen idee hoe ver hij is en waarom hij geen interresse toont. ik ben met nieke eens. het is eigenlijk de jufs taak. want als je het thuis niet goed doet kan het echt verkeerd effect hebben. ik zag in boekhandel mooie boeken met denk vragen; iq test heette zo een serie, met de leeftijden 7-8, 9-10, 11-12 en je hebt zweedse puzzels Enzo. hersen krakers ook voor verschillende leeftijden. mijn advies is: thuis heel terughoudend zijn met oefenen als je niet weet waar het allemaal over gaat. wat hem niet lukt. en waarom.
Mee eens. Klinkt alsof ze geen zin meer hebben om nog energie in hem te steken voor die paar weken, daarna zijn zij toch van het 'probleem' af en zit de leerkracht met groep 3 ermee. Wanneer hij in groep 3 in de plusgroep geplaatst wordt, zal zijn werkhouding niet automatisch meeveranderen, dus de kans is groot dat hij daar ook weinig uitvoert en geen geweldige resultaten zal hebben. Of hij te lui is, toch niet intelligent genoeg voor een plusklas of gewoon een verkeerde werkhouding heeft, daar moeten ze eerst achter komen, anders val je van de regen in de drup. Kortom, ze laten je op school wel zo'n vragenlijst invullen, maar met de uitkomst weten ze zich geen raad.