Thuisonderwijs willen ze al jaren verbieden maar er is idd wel een kans dat t een keer verboden word inderdaad want er is haast geen toezicht en t worden er teveel
En dan nog even een andere insteek: Veel gezinnen hebben meerdere kinderen. Soms hebben die kinderen soortgelijke namen in dezelfde categorie, maar soms ook niet. Hoe kun je dan aan de hand van 1 kindernaam in dat gezin bepalen of het gezin ordinair of asociaal is? Als Aiden een meisje was geweest, had ze Esmee geheten. Juist. Een geheel andere categorie! Aiden zou ons volgens sommigen tot asociaal gezin bestempelen. Maar als we een dochtertje hadden genaamd Esmee, waren we plots dan geen asociaal gezin meer?
Dat inderdaad, ik was vroeger bevriend met een Ch.arlotte die een zusje had met de naam Me.lissa en een broertje met de Jo.shua. Tja, waar delen we die dan in? Overigens was de moeder van Franse afkomst (en echt een typische chique Franse kakmadame ), universitair hoogopgeleid en werkte hier als huisarts. Dus inderdaad, namen zeggen lang niet altijd iets.
Zodra de overheid gaat beslissen wat het beste is voor MIJN kind ben ik weg uit dit land hoor. Zijn wel meerdere dingen die ze willen afschaffen of juist verplichten waar ik niet achter sta. Gelukkig zijn er een hoop andere landen om naartoe te verhuizen
Mag ik proberen de conclusies uit dit topic samen te vatten? Ik denk namelijk dat iedereen best op één lijn zit in essentie. 1. Associaties maken we allemaal, of we nu willen of niet, dat is een reactie in de hersenen die je niet kunt ontkennen. Dat werkt dus ook bij het lezen van een naam zo. 2. Het gaat er voor je persoonlijkheid en karakter om wat je met die associatie doet. Maar dat verandert niets aan je eerste ingeving. 3. Een associatie wordt beïnvloed door verschillende factoren, waarvan ervaring / herinnering een heel belangrijke is. Die ervaring kan wel veranderen, waardoor een naam misschien een tijdje terug bij jou een negatieve weerklank had maar nu juist positief is. 4. Een associatie is voor iedereen anders, omdat iedereen andere ervaringen en herinneringen heeft en op een andere manier naar de wereld kijkt. (En dus ook bijvoorbeeld nieuws op een andere manier ziet en interpreteert: iedereen ziet een Joran van der Sloot, Willem Holleeder of Karst Tates in een ander daglicht en heeft daarom bij de namen Joran, Willem en Karst andere associaties). 5. De naam die je voor je kind kiest zegt iets over jou. Omdat het jouw keuze uit duizenden (!) namen is, reflecteert dat jouw persoonlijkheid en die van de medebeslisser behoorlijk. Voor een kind zegt een naam dus ook iets over de ouders en daarmee over de achtergrond en/of het milieu. Alleen ligt de invulling daarvan niet bij jou als naamkiezer, maar bij de buitenwereld die de naam ziet. Daarom is het dus ook zo belangrijk dat je als ouders een naam kiest waar je echt achter staat en die je allebei mooi vindt. Omdat dat het vaak een abstract 'eerste indrukplaatje' is dat je aan de wereld laat zien. 6. We kunnen ons trouwens ook nog afvragen waarom de associatie 'laag opgeleid' per se negatief is. Iedereen heeft een ander opleidingsniveau en ieder opleidingsniveau is oké, zowel gymnasium als vmbo kaderberoeps en alles daar tussenin, zolang iedereen maar het gewenste niveau kan bereiken zonder teveel onnodige obstakels. Misschien moeten we eerst onze associatie met 'laag opgeleid' veranderen als we willen dat mensen minder snel worden benadeeld op basis van hun naam. Side note: kennis / theorie is niet per se het belangrijkste in de wereld en slim zijn kan op veel verschillende manieren (analytisch, kunde, ervaring, (theoretische) kennis...) 7. Een basisschool kiezen voor je kind doe je, net als met diens naam, op basis van je eigen ervaring en associatie, maar nog meer: in het belang van het kind zodat het met zo min mogelijk obstakels kan bereiken wat hij/zij wil in het leven. Je zou per kind moeten kijken wat het nodig heeft: meer zelf ontdekken? Meer begeleid worden? Meer lichamelijk bezig zijn? En ook dat verandert en ook dat vergt gedegen keuzes die niet makkelijk zijn om te maken. 8. Zoals niet alleen voor namen, maar ook voor mensen in het algemeen geldt: het beste beeld krijg je door iemand te leren kennen en naar diens verhaal te luisteren, door open te staan voor diens verhaal en keuzes. En dat geldt in alles, zowel in naamkeuze als in school(vorm)keuze en alles waar dit topic inmiddels over gaat. Niemand heeft de waarheid, of juist wij allemaal (Wat ik zelf nog kwijt wilde: 49+49 is niet dé test om te zien of je slim bent - ik doe er vrij lang over om dit uit te rekenen en begin er zelfs liever niet aan, maar kan dan weer zonder moeite zonder taal- en spelfouten schrijven en dingen strak organiseren. Ik vind het niet erg dat rekenen voor mij uit m'n hoofd super moeilijk is, ik vind dat namelijk helemaal niet belangrijk in het leven. Ieder z'n ding.)
Dat valt wat thuisonderwijs betreft nog vies tegen hoor. Maar je weet nu nog niet of thuisonderwijs t beste is voor je kindje want die zit nog in je buik
Dat klopt, maar die kans is groot omdat ik onderwijs in het algemeen niet goed meer vind voor kinderen, dus hoogstwaarschijnlijk ook niet voor die van mij. Mijn mening.
Wat voor soort onderwijs zou jij dan thuis willen geven? Je hebt veel met de natuur toch? Ben ik wel benieuwd naar. Lijkt me echt nog knap lastig ook om aan lesmateriaal te komen enzo
Ik ben het met deze conclusie niet helemaal eens. Je ziet namelijk dat sommige associaties wel degelijk breder gedeeld worden en dus niet 'voor iedereen anders' zijn.
Ik ben heel erg voor praktijkgericht leren én voor Montessori-onderwijs zoals het ooit bedoeld was. Ik heb een aantal jaar geleden Montessori-materiaal verzameld omdat ik toen les zou gaan geven in een ontwikkelingsland, maar dat ging uiteindelijk niet door en dat materiaal staat nog bij mij thuis. Dat wil ik in ieder geval gebruiken voor dingen als rekenen (vooral het Montessori-rekenmateriaal vind ik erg goed, ik gebruik het nu ook al voor twee meisjes uit groep 7 bij wie ik aan huis kom voor extra rekenlessen en die zijn in hele korte tijd enorm vooruit gegaan met rekenen) en op iets jongere leeftijd het leren van kleuren, vormen, geluiden, gewichten, tellen, cijfers herkennen en leren schrijven, eerste letters en eerste woordjes schrijven... Voor dingen als geschiedenis: musea bezoeken, oude locaties in Nederland en België bezoeken, leren door voorwerpen echt te zien in plaats van enkel een beschrijving en foto in een boek. Re-enactment-evenementen bezoeken (handig dat mijn vader daaraan doet dus dan kunnen we regelmatig mee) om te zien hoe bepaalde gebeurtenissen in het verleden zich hebben afgespeeld. Aardrijkskunde: dijken en rivieren bezoeken, verschillende landschappen opzoeken, grondsoorten voelen, graven, zelf een vulkaan maken (zijn hele leuke trucjes voor!). Biologie: dierentuinen, boerderijen, planten en bomen opzoeken, voelen, uit elkaar halen om goed te bekijken... Sterrenwacht bezoeken, naar een kerk, moskee en synagoge gaan, op bezoek bij mensen uit verschillende culturen, kikkervisjes vangen in de sloot, lange wandelingen door het bos in de herfst, sneeuwvlokken bekijken onder een microcoop... ik zit vol met ideeën en kijk er al heel erg naar uit om zo actief met mijn kind de wereld te ontdekken. Ik ben heel erg van het leren in de praktijk, leren door te doen en door dingen in werkelijkheid te zien en te ervaren. En niet toetsen maar observeren, kijken hoe het kind het doet, wat het kan en wat het heeft geleerd, in plaats van het een blaadje en een pen voor zich te geven en vragen laten beantwoorden. Het voordeel van thuisonderwijs vind ik ook dat je niet vastzit aan schema's. Ik kan opzoeken wat mijn kind met 12 jaar (eind groep 8) geleerd moet hebben (daar is een overzicht van op internet) maar daar vervolgens in flexibele volgorde naartoe werken. En uiteindelijk moeten er ook boeken aan te pas komen, dat is wel een vereiste voor de goedkeuring van thuisonderwijs. En een enkele toets, wellicht eind basisschool, zodat de overheid kan beoordelen of het kind genoeg geleerd heeft en ook als mijn kind graag naar de middelbare school zou willen. Maar ik denk dat vragen uit een boek of van een toets een makkie zijn voor een kind dat dingen niet uit een tekst heeft moeten leren maar het in de praktijk heeft kunnen ervaren. Dat geeft vaak een veel duidelijker beeld. En boven alles mijn motivatie om in ieder geval thuisonderwijs te proberen als de tijd daar is en het me nog steeds een goed plan lijkt: als school echt niets blijkt is het onmogelijk om nog aan thuisonderwijs te beginnen als een kind eenmaal op een school ingeschreven heeft gestaan. Aan de andere kant kun je als thuisonderwijs niets blijkt te zijn je kind altijd alsnog inschrijven op een school.
Er zijn overeenkomsten, dat is logisch, maar toch kijkt iedereen op een andere manier naar de wereld en dus ook naar namen. Associaties zijn lastig te vatten en dat maakt zo'n discussie ook zo lastig. Er is geen duidelijke grens tussen "wel ordi" en "niet ordi" en ook al vinden jij en ik bijvoorbeeld veel dezelfde namen "wel ordi" dan nog zullen we over meerdere namen verschillend denken. Maar belangrijker nog: een associatie gaat vérder dan alleen een 'categorie', en wat dat betreft kan een associatie nooit helemaal gelijk zijn. Eigenlijk is dat hele 'ordinair' al een vervelend woord, in de Van Dale wordt dat namelijk omschreven als 'als minderwaardig beschouwd' en ik zou liever discussiëren over hoe we van die stempel afkomen dan wanneer iets wel of niet die stempel 'verdient'.
Als je de opmerkingen bekijkt (en dat lijkt me de essentie van conclusies trekken ), dan zijn er toch wel erg veel mensen het eens hoor, in welke associatie ze hebben. Dan hoef je niet semantisch te gaan zitten doen over 'helemaal gelijk' of niet. Door de bank genomen heeft de meerderheid dus ongeveer dezelfde associaties. En daar kunnen mensen die namen zoeken voor hun kinderen mee doen en laten wat ze willen. Cliches/vooroordelen/associaties etc zoals 'bakfiets', 'ordinair', 'getint kindje', 'amsterdam zuid' of 'tokkie' worden een cliche/vooroordeel/associatie omdat meer mensen er hetzelfde naar kijken. Je komt er echt niet met 'ja, dat komt omdat jij zelf iemand kent en die wel of niet aardig vindt'.
Kom toevallig deze column tegen over voornamen Blog Suus Ruis: dag Shakira, hallo Sophie! - JAN Magazine
In de topic gaat is de vraag, wat maakt een naam asociaal en niet wat maakt een gezin asociaal. Vaak zeggen de namen van de kinderen heel veel over de ouders. Zo ken ik bijvoorbeeld een gezin waar de oudste kinderen namen zoals Sophia en Daan hebben, en de jongste twee heten iets in de zin van Spijcker en splinter. En als je gaat na denken klopt het, pappa trouwde later met een nieuwe partner die meer voor de ''hippe'''namen ging. Ik zag op de site van Nameberry de naam Holland voor bij komen met als roepnaam Holly. Vond het super leuk! Kindje werd zo gemoed omdat zij daar/hier verwekt was. Zij had een geheel andere naam als haar zusje Zoe. Maar het duo klopt op 1 of andere manier wel vaak.
Dat klinkt wel super zo'n type ben ik namelijk ook wel, al zou ik dat soort dingen dan naast t gewone onderwijs doen. Vind t altijd wel leuk als mensen zo "natuurlijk" zijn. Het is dat ik ons kindje samen met iemand opvoed die ontzettend nuchter is, anders had ik haar ook bv graag vegetarisch opgevoed. Geen geitenwollensok, ben ook gestopt met de borstvoeding maar vind een bakfiets geweldig ook draag ik mn kindje in een draagdoek. Ik hang ergens er tussenin denk k
Ga ik toch op het thuisonderwijs reageren, lekker off topic. Ik denk dat het 100 % jouw keuze is en je moet doen waar je je goed bij voelt. Dat een kind echter geen probleem zal hebben met een eindtoets door het leren in de praktijk vraag ik me echter af, observeren en analyseren zijn twee verschillende dingen. Het leren tekstverwerken, begrijpend lezen, reken rijtjes maken is vaak ook een kwestie van herhaling. Ik zeg niet dat het heilig is hoor, maar mijn man heeft nooit goed leren rekenen( de moed is opgegeven door de school toen) en zodra hij iets moet berekenen voor zijn bedrijf moet ik het uitrekenen. Op zich kan hij het prima want hij is zeker niet dom, maar hij heeft en een rekentrauma opgelopen en niet de basiskennis goed in het geheugen staan. Wil je met een kind bijvoorbeeld gaan meten dan moet je toch echt de tabelletjes uit het hoofd laten leren. Of voor "leuke vulkaanproefjes", dan is basiskennis van hoeveelheden toch belangrijk. En natuurlijk, alles is te leren in het dagelijkse leven. Van cakes bakken leren ze ook wegen en meten, van een dagje in een bos krijgen ze ook heel veel mee. Maar informatie daalt niet altijd goed in, indrukken moeten ook verwerkt worden. Haha, krijg nu ineens zo'n beeld van onder het eten de dag toetsen, pas een toetje bij minimaal 9 van de 10 goed Waar moet je in hemelsnaam de tijd vandaan halen? Maar goed, dit is mijn mening. Ik heb de pabo gedaan en denk zeker niet dat het onderwijs perfect is maar waarom zou het 1 het ander uitsluiten. Na school heerlijk naar buiten de kikkervisjes vangen en de schooldag bespreken lijkt me ook heel waardevol. On topic: Mijn man heeft Hongaarse ouders en zijn vader en broer heten: Ferry. Ik vind dat een mooie naam doordat ik er nu een associatie mee heb met een sterke hongaarse man, maar toen ik het aan mijn zus zei dacht ze ook meteen aan een geblondeerde gast met een oorbel:')
Van die stempel kom je nooit meer af, familie Tokkie heeft het geprobeerd. Hun gedrag werd zo asociaal afgebeeld op televisie dat hun achternaam ''Tokkie'' een heel nieuw begrip werd en zelfs is opgenomen in de dikke van Dalen. De vraag is, als jij een eigen bedrijf hebt en je moet personeel gaan aan nemen. Je hebt een stapel van 1000 sollicitatiebrieven liggen hoe ga jij je ideale kandidaat uit zoeken? Wij hadden een account nodig ivm een audit, onze vrienden rade onze de juiste personen aan. We kregen kaartjes van een Django en een Alexander en hoe erg het ook klinkt, Django's kaartje eindigde zonder twijfel in de prullenbak en Alexander werd meteen gebeld. Het was niet een kwestie van discriminatie maar mensen hebben een denk patroon. Je wilt het beste wat op dat moment beschikbaar is. Een naam bepaald het leven van je kind, en je kan van de andere 17 miljoen Nederlanders vragen om hun gedrag te veranderen. Of gewoon dingen goed overwegen? Al vind je Tokkie een geweldige naam voor je kind. Heel Nederland denkt nog steeds aan die familie en denkt niet aan de schrijver Tolkin. . Ja, sorry ik kwam dat ook weer ergens tegen, sommige mensen zijn gewoon apart op dat gebied lol.
On topic, Ik snap trouwens niet waarom steeds t solliciteren en krijgen van een baan genoemd word. Ten eerste krijg je gewoon uberhaupt geen werk meer tegenwoordig en t interesseert veel werkgevers ook geen reet hoe je heet. Wel dat je jong bent, ervaren en vooral Flexibel! Ik ben opzoek naar een baan dus ik kan t weten. Bij sommige banen hoef je niet eens een motivatie meer te schrijven want die interesseert ze niet. Als je hard voor ze wil/kan werken en je bent goedkoop dan willen ze je hebben. Of je nou Alexander heet of Piet Snot. zo dat was ook ff mn frustratie over de werkgelegenheid tegenwoordig
Nou nou, je hoeft niet zo hatelijk en persoonlijk te doen. Als je mijn post goed leest zie je dat ik ook aangeef dat een associatie ongetwijfeld in bepaalde gevallen onjuist zal zijn. Misschien is jouw Cheyenne een heel ander meisje dan ik in eerste instantie bij die naam voor ogen heb, dat kan natuurlijk heel goed. En ik ga er bij alle namen waar ik die associatie bij heb ook van uit dat er ongetwijfeld heel veel uitzonderingen op de regel zijn. Maar dat is hier toch niet relevant? Bepaalde namen roepen bij mij een bepaald beeld op, gebaseerd op ervaring en waarneming. Dat niet alle Wesley's uit een bepaald type gezin komen betekent niet dat de meerderheid van de Wesley's dat niet wel doet. Dat jij het vervelend vindt dat mensen een negatieve associatie hebben bij de naam van je dochter is jammer, maar dat verandert de zaak niet. Ik zou me er niet druk om maken, kies wat je zelf mooi vindt, maar accepteer wel dat een ander daar iets anders van vindt. Er zullen zat mensen zijn die de namen van mijn kinderen niets vinden, tja, als ik ze maar mooi vind.
Ik reageerde zo omdat ik van sjieke en lange namen hou en op de manier waarop wij hem uitspreken en icm met haar tweede naam en achternaam klinkt ie juist behoorlijk kak. Bij instanties e.d. maken ze steeds van die grappen of ze van adel is En dan zie je ineens die naam tussen de Angelo's en Destiny's staan. :xHup, in t hokje ordinair. Wie word daar nou vrolijk van? En ondanks dat ons meisje dus geen Sjaaj-Jen heet en in principe een andere naam heeft, je schrijft t wel hetzelfde en dus trekt t je aandacht als er wat over word gezegd. Mensen in onze omgeving krijgen nu een hartstikke leuke asociatie en dat wil je dan ook via t forum doorgeven maar dat gaat natuurlijk niet dus daar zal ik me wat meer bij neer moeten legge Wat mij betreft kunnen we dat onderwerp ook gewoon maar laten voor wat t is