ten eerste allemaal bedankt voor het reageren en jullie tijd om mijn verhaal te lezen. Ik vindt het hartstikke jammer dat er niet specifiek op mijn antwoorden en verhaal gereageerd wordt en er een discussie ontstaat over man en vrouw rechten ....als iets niet duidelijk is ..lijkt mij dat een kwestie van een simpele vraagstelling voor duidelijkheid wel zo logisch. Ik zal een paar vragen beantwoorden van een enkeling die wel eerst mijn situatie nader wil weten voordat ze oordelen (sorry zo komt het over van de rest) Ik ben 25 volwassen genoeg om mijn beslissing te nemen, ik werk sinds ongeveer 2 maanden weer ft daarnaast doe ik een thuistudie. Ik ben begin vorig jaar weer bij me ouders gaan wonen waar ik nog steeds woon,ik heb 1 etage wat altijd van mij geweest is. Ik ben sinds mijn 19de uit huis geweest heb een relatie van 6 jaar achter de rug...met wie ik 1 a 2 jaar bewust bezig was voor een kindje en aan de clomide zat toen der tijd alleen dat mocht niet komen. Ik ben ook 2,5 jaar kostenwinnaar geweest. Ik heb een kinderwens sinds 2010 die heb ik in 2012 nadat ik mijn clomid behandeling heb gestopt aan de kant gezet. Als het komt dan komt het. Ik praat over een nieuwe relatie, zeer kort sinds april samen en gisteren heb ik der een punt achter gezet. Ik slik al jaren geen anti conceptie vanwege meer pijnklachten waar hij van af wist. We hebben meerdere malen onveilig seksuele gehad en heb ik ook aangekaart van We moeten dat niet doen als We een basis eerst willen opbouwen samen. Dus het is ergens ook een bewust keuze van hem geweest om onveilig sekt te hebben. Daar begint je verantwoordelijkheid vindt ik...niet als je al zwanger bent of je kind er is....dat zijn andere verantwoordelijkheden. Ik heb hem ook diverser malen gezegd weet dat er een kans is dat ik zwanger kan zijn. Dus hij was er bewust van en wist van alles af. Zoals ik eerder zij voor mij is het zo komt het dan komt het...ben er allang klaar voor op alle vlakken.. het is niet ongewenst voor mij omdat ik het zie als een wonder die niet iedereen zomaar krijgt. Hij sprak altijd over samen tijd spenderen leven opbouwen dat ik zijn vrouw ben en hij met me kinderen wilt. (Broodje aap verhalen achteraf...) Sinds woensdag heb ik alleen stress en kopzorgen.....er zijn dingen gezegd Door hem tegen mij waardoor mijn bodem onder mijn voeten vandaan zijn betreft een toekomst samen. Vanaf donderdag we het alleen duidelijk maken dat hij abortus wilt. En samen eerst wil genieten en dan pas een kind wil. Dat is zijn reden toen geweest om mij abortus te laten doen. Daarna was het het beste voor ons en het kind om niet te laten komen....Hij woont bij zijn moeder heeft een vast contract binnenkort....nooit op zichzelf gewoond....kortom niet zo veel levenservaring als ik wat betreft het huisje boompje beestje. Ik ben totaal niet zwart-wit zoals een paar reageren. Ik voel mij in de steek gelaten voor iets waar wij allebei onbewust bewust samen voor verantwoordelijk zijn....Hij heeft mij letterlijk laten vallen en het kind ook. Ik ben al ingesteld om het alleen te doen. ...mensen die hier praten over allemitatie....als ik nu al gezeik stress en kopzorgen ervaar wat ik nooit niet heb omdat niks mij wat doet en dit wel omdat het over mijn leven gaat en dat van mijn kind. ....denken jullie nou echt dat ik dat om geld bij hem aan de deur ga kloppen....allemitatie is niks! Als hij nu al niet zijn verantwoordelijkheid kan nemen en het kind niet eens heeft geaccepteerd en mij letterlijk heeft gezegd ' abortus en dan kunnen wij ons toekomst opbouwen" of " je gaat voor het kind en je moet niks verwachten". Sinds hij weet is er geen 1 moment geweest dat ie er blij mee was en mij gefeliciteerd heeft....ik ben de slechtse niet zoals meeste vrouwen mannen clichés tegenwoordig omtrent een kind. Ik heb hem de mogelijkheid gegeven om zijn verantwoordelijkheid te nemen en uiteraard heb ik hem de tijd gegeven omdat het nieuw is voor hem. Als hij dan alleen maar mij mentaal gek maakt of alleen gaat oordelen over mij wat niet waar is om mij zo gek te maken dat ik alsnog abortus ga doen dan spoor je toch niet of wel?! Mijn omgeving kent mijn verhaal ik heb een open boek relatie / vrienden relatie. Ik heb dit op deze forum geplaatst om te kijken naar neutrale personen niet uit mijn omgeving of die van hem.
Hij wil niet dat het kind zonder vader opgroeit .. .alleen als ik het houd dan ligt de keuze bij hem....abortus wordt hem niet. ..Hoe mentaal gek hij mij ook maakt met zijn manipulatie tot abortus......
Ik vind jullie allebei onverantwoordelijk. Hoe kun je nou geen anticonceptie gebruiken en naar bed gaan met een man met wie je net een paar dagen samen bent onder het mom van 'als het komt dan komt het'. En ja iedere man praat over samen een leven opbouwen en alles er op en eraan, maar natuurlijk zit 99% niet op te wachten op direct een baby met zn scharrel die hij net kent. En ja dat is oerdom van hem, maar net zo oerdom van jou ts. En dan zie ik constant het woordje 'verantwoordelijkheid' voorbij komen, maar als ik jou was zou ik dan vooral eerst naar jezelf kijken meid.
Het is heel simpel mevrouwtje... als ik meer pijnklachten krijg Door anticonceptie pil wat alleen maar chemisch troep is dan slik het niet ....Zo defensief alsnog... als je goed leest ken ik hem niet een paar dagen en was het geen scharrel voor beide niet. Even serieus ummm85 wat heb ik aan jou bericht?! Denk even na zeg....dat je een mening hebt afijn ...in inder geval bedankt voor je mening. Ik snap jullie niet.....ik vraag geen commentaar om mij of hem wie wel iets goeds of slecht doet....puur enkel over het feit van mentaal manipuleren van abortus dat dat wel of niet kan....De topic heet niet voor niks gedwongen abortus...
Enige wat ik voornamelijk voorbij zie komen zijn meningsverschillen over andere topics over 2 personen in een relatie...Daar heb ik niks aan...Wij weten allebei wat wij wel en niet goed en fout gedaan hebben....waar we wel en niet verantwoordelijk zijn geweest of zijn Ik wil jullie allen bedanken ...ik heb allen aan 2 of 3 berichten usefull iets aan gehad waar ik iets mee kon....Deze topic zal ik deze week dan ook weg halen...Hier bereik toch niks mee met mijn vraag
je hebt voor jezelf al besloten dat je het kindje wil houden. hij wil het niet dus zou hem verder ook nergens bij betrekken en geen info geven hoe het met jou en je baby gaat. ik neem aan dat hij ook wist hoe jij er tegenover stond mocht je wel zwanger raken. als hij echt nog geen kind wilde had ie zelf ook beter na kunnen denken en er een jasje omheen kunnen doen. vanaf de zijlijn is het natuurlijk makkelijk praten maar doe wat je voor jou en je baby het beste lijkt.
Cactusje Dank je voor je reply Dat klopt hij wist dat al van te voren dat ik anti abortus was zonder dat ik toen zwanger was. Dat als het ook raak mocht zijn ik mijn verantwoordelijkheid ervoor zou dragen kosten wat het kost. Dank je for je advies
Als hij het kindje niet wilt en het kindje dus ook niet zal erkennen en jij wilt het kindje wel graag, waarom verbreek je het contact dan niet en laat je je manipuleren? Richt je op je eigen leven en je zwangerschap. Zeg hem dat hij je met rust moet laten als hij alleen maar kan zeuren over een abortus en dat je echt geen leven met hem wilt opbouwen aangezien hij jullie kindje niet wilt. Laat hem maar in zijn sop gaarkoken. Jullie staan wat dit betreft lijnrecht tegenover elkaar en waarschijnlijk komen jullie hier toch niet samen uit dus je kan er beter van uit gaan dat je een alleenstaande moeder wordt en je daar op gaat richten.
jijenikku Ik reageer op hoe hij tegen mij praat en wat hij allemaal voor uitspraken doet tegenover mij wat onrechtvaardig is ten op zicht van mij als persoon. Ik ben 25 voor mijn leeftijd zie ik er jong uit alleen mentaal help ik zelfs mensen boven de 40 weer op een goede pad Door psychologische gesprekken te voeren.....meeste vrienden van mij zijn dan ook stuk wat ouder. ik heb de ruimte gegeven de eerste dag en tweede...ook aangegeven dat hij er voor wegloopt en zelf onzeker is wat begrijpelijk is voor de 1st X zwanger zijn samen met zijn vriendin. Makelijkste uitweg is Dan ook negatief zijn en het hazenpad te kiezen...er voor weg lopen. Lichtelijk autisme kun je zien als perfectionisme...een pak hebben en komt er iets tussen dan krijgt ie het moeilijk met de verandering. Ook al ging hij dag 2 Door met abortus....heb ik hem wel dat begrip kunnen tonen en hem kunnen vertellen waarom hij zo praat en denkt....alleen ik vindt dat het niet wegneemt Hoe je dan omgaat met de ander....dan komen we weer terug op mentale manipulatie met abortus
drieka ik laat me niet manipuleren meer alleen wordt gek van al die stress en gezeik. Het is een mentale mind game. Voor hem is het ik laat je met rust als je abortus doet en dan is het ik sta morgen voor je deur om met je ouders te praten. Terwijl mijn ouders mij steunen met wat ik doe en dat ze wel zeggen denk er goed over na weet welke beslissing je ook neemt beide zullen moeilijk zijn alleen de 1 moeilijker. en dan doet ie ene dag weer normaal als Hoe hij altijd heeft gedaan met begrip tonen...netals vandaag...we gaan deze week nog 1 keer afspreken om het belang van het kind...ik ben anti abortus dus van mij kant is het gewenst....Hij heeft nu wel erkend dat hij niet wist wat hij moest doen en dat ik zwanger ben en hij erover wil praten.....Wij hebben nooit geen problemen gehad in onze relatie ook kleine woordenwisselingen konden wij met zijn 2en op een volwassen manier oplossen ....alleen ik was vandaag te moe na weer een lange werk dag....en dan krijg je wel te horen van lijkt me verstandig aan je gezondheid te denken. Dat had ik eerder vandaag al aangekaart omdat hij weer Door ging drammen om my te zien anders zou hij voor me deur staan of me ouders bellen. Aangekaart in de zin van dat hij mij onnodige stress en kopzorgen geeft al 4 5 dagen en mijn gezondheid toch wel even ietwat belangrijker is dan een gesprek. Ik zie het wel allemaal joh
Hier ben ik het helemaal mee eens. T's ik wil je veel sterkte wensen de komende tijd, en het belangrijkste, denk aan jezelf en aan je baby. Richt je op de toekomst, en idd als je ex zich nergens mee wil bemoeien straks en niet mee wil helpen, dan probeer je nu te richten op je eigen toekomst met je kindje straks. Zorg voor je spulletjes en praat goed met je ouders, misschien willen ze je heel graag helpen. Succes!
Sorry tegelijk geplaatst. Maar idd denk aan je eigen gezondheid, stress is niet goed. Ik weet t, heb makkelijk praten, maar dat is mijn advies, denk aan jezelf en richt je op de toekomst en op de belangrijke mensen in je omgeving.
waar je wat aan hebt neem je mee en de rest laat je links liggen. in sommige reacties denk ik ook wel van oh een man mag een abortus dus wel afdwingen als hij geen kind wil maar een vrouw mag een man niet verplichten vader te worden.. beetje dubbel vind je niet? hij wist hoe jij er over dacht dus vind ik de verantwoordelijkheid voor veilige seks ook bij hem liggen. neem een ander nummer en stuur een geboortekaartje als het zo ver is.. kan ie je iig niet via telefoon lastig vallen dat je een abortus MOET.
misty 19th Dank je. Ik heb zowiezo mijn ouders steun....Zij zullen mij bijstaan fysiek mentaal met mijn keuze. Ik heb alles al....enige wat ik moet doen zijn de administratie dingetjes die erbij komen kijken en een commode en klerenkast kopen. Voor de rest heb ik alles hier al in mijn kamer staan. Mijn tweelingzusje heeft een kleine van 3 ...Toen der tijd hebben wij haar gesteund een geholpen en alles ingeslagen en gekocht....ik weet dus wat er bij komt kijken als je er alleen voor gaat. Daar ben ik dus al op ingesteld sinds ik het bericht had gedeeld met me ex.
@Pari26, ik wil je ff zeggen dat ik respect voor je heb! Al die dames die zeggen dat je onverantwoordelijk bent omdat je sex zonder condoom hebt gehad moet je lekker laten kletsen. Zelf had ik ook nog niet lang een relatie, en dan ook nog in het buitenland, en onveilige sex... tja en dan weet je allebei dat er iets kan gebeuren. En dat is bij jou gebeurd en bij mij ook. Ik vind het echt super van je dat je ervoor kiest om tóch dat kleine wondertje te laten komen en je niet laat ompraten tot abortus omdat hij het niet kind niet wil. Je zegt bij je ouders te wonen, weten hun het al en wat vinden ze er van?? Blijf sterk meid, laat je niet manipuleren door hem en zéker niet gek maken door reacties van de omgeving!! Wie weet draait ie nog bij als hij aan het idee gewend is, zo niet dan hoop ik dat je hulp achter de hand hebt die je kunnen steunen in de moeilijke tijden. En mocht hij je alsnog naar een abortuskliniek slepen/sturen, wat jij denk ik niet vrijwillig zou doen, dan merken ze daar echt wel of jij wel of niet erachter staat en dan voeren ze geen eens abortus uit. Maar dat is nu al geen discussiepunt meer, aangezien jij duidelijk hebt gemaakt het kindje te willen houden. Ik wil je heel veel sterkte wensen en volgens mij mag ik je ook feliciteren als ik je banner zo zie Ik wens je een heel goede zwangerschap!
Aaah ik zie ondertussen ook al wat antwoorden Ging allemaal even tegelijk. Probeer zoveel mogelijk aan je zelf te denken, en de stress te vermijden wat onmogelijk gaat zijn vrees ik..
Misschien zeg ik het verkeerd...Hij valt me niet lastig ...alleen het zijn de moment dat als hij contact heeft hij doordrukt met zijn zin....dat mentale manipuleren van of dit of dat...keuzes al gemaakt hebben en allen in eigen belang zeg maar en ik mag maar kiezen. Ik heb donderdag met dat 4 uur durende gesprek abortus onder aan me lijst gekregen...alleen als al deze gezeik zo ver zou komen dat je het als uitweg ziet om er van af te zijn....zelfde als een depressie dat mensen hun leven van kant maken omdat alles tegen zit en mentaal het teveel wordt en ze voor hun gevoel gek woorden. Ik heb gisteren wel Door al dat gezeik even op zo een top gezeten van abortus en dan ben ik klaar met al dat gezeik en shit. Alleen omdat je Tot die waanzin wordt gedreven lijkt het zo. Ik wil en ben nog steeds vastberaden om voor mijn kind te gaan...Hij/zij heeft er niet zelf voor gekozen om nu te komen...ik neem mijn verantwoordelijkheid zoals ik zou moeten met of zonder vriend...ik ben ook zo als ze er niks mee te maken willen hebben als vader zijnde so be it. Alleen ik zal nooit een kind zijn vader ontnemen dat hij zij hem niet zal kennen....een kind kiest daar niet voor. Alleen punt is ik ben mentaal heel sterk. Ik voer al sinds me 12de/13de gesprekken met mensen all around the world die ik help met hun gedrag hun leven...immaterialistische steun advies support. Ik heb mensen kennis en weet waarom me ex zo reageert daarom reageer ik vanuit nature niet zoals de meeste mensen zouden reageren.
zoals hij doet als jullie contact hebben vind ik ook lastig vallen. hij valt je lastig met manipulatie hij valt je lastig door je te dwingen tot iets waar je totaal niet achter staat. hij valt je lastig met je te laten kiezen tussen hem en je kind. waarom heb je eigenlijk nog contact met hem als je weet waar elk gesprek over zal gaan?