Ik geloof best dat er mensen zijn zonder voorkeur, maar dat is vaak bij de eerste baby. Meestal heb je na de eerste echt wel een voorkeur. Dat hoeft niet perse een baby van het andere geslacht te zijn, je kunt ook de voorkeur hebben voor hetzelfde geslacht. Wat me wel altijd raakt (misschien zelfs lichtelijk irriteert) zijn mensen met beide geslachten die beweren geen voorkeur te hebben. Ik vind dat iets te makkelijk gezegd. Je weet namelijk niet wat het werkelijk met je gedaan zou hebben als nummer twee wel hetzelfde geslacht zou hebben.
Ik denk dat de mensen die een voorkeur hebben een enorme luxe positie hebben... In ons geval zou ik dolblij zijn met een kindje, jongen of meisje heeft voor ons geen meerwaarde. Maar ik kan me voorstellen dat mensen die makkelijker zwanger raken en de zwangerschap probleemloos doorlopen een voorkeur hebben en die uitspreken. Alleen je krijgt van mij wel commentaar als je dat doet bij mij in de buurt. Zo was een collega na de 20 wk echo helemaal depressief omdat ze nu een jongen krijgt, en geen meisje meer. Zo jammer vond ze het, al die mooie kleertjes die nu weg moesten en geen getut. Ik kan daar niet normaal op reageren mensen, sorry!
Geen voorkeur hebben kan zeker wel. Ik heb immers al een zoon en een dochter dus waarom zou ik bij deze 3e een voorkeur hebben.
Ik heb inderdaad een voorkeur en wel de voorkeur voor een gezond kindje dat hier zo snel mogelijk komt. Spreek voor jezelf aub.
Helemaal mee eens. Ik heb de voorkeur voor een levend kind, en als het ook nog gezond blijkt ben ik dolgelukkig. Qua geslacht heb ik écht geen enkele voorkeur.
Ik heb wel een beetje hetzelfde als jij. We hebben een dochter van 7, een zoon van bijna 5 en nu nog een zoon van 5dagen. Ik hoopte stiekem op een meisje en een beetje om dezelfde reden. Mijn zoon is een echte stuiterbal en mn dochter kan ook druk zijn maar kan ook uren aan tafel ergens mee bezig zijn. Toen we bij de 20weken echo hoorden dat er een jongen in mn buik groeide moest ik dat even een plekje geven. Niet dat ik het niet leuk vond, maar meer dat ik meisjes spullen leuker vind en dat ik hoop dat dit jongetje wat minder stuiterd dan zn broer. Binnenkort ga ik de meisjes kleertjes weg doen en ik ben bang dat ik dan wel een traantje ga laten. Maar ik had denk ik bij de jongens kleertjes ook wel moeten slikken. Het is niet erg om een voorkeur te hebben, zolang je gevoel voor wat je hebt er maar niet onder lijd. Ik hou van alle 3 mn kids net zoveel dat is voor mij niet afhankelijk van het geslacht.
Heb ik voorkeur? Ik weet het eigenlijk niet. Bij de oudste had ik het echt niet. Ze is een meisje, bij de tweede dacht iedereen dat ik het wel leuk zou vinden als het een jongen zou zijn. Maar ik dacht dat het leuk zou zijn om weer een meisje te krijgen, want ze schelen maar 15 maanden. Het werd inderdaad een meisje. Bij de derde leek het me ontzettend leuk om na 2 meiden een jongen te krijgen, maar een meisje was net zo welkom. Het werd een jongen, echt heel leuk! Daarna volgden nog 3 jongens. Nu ben ik weer zwanger, van onze zevende. Veel mensen vragen nu of ik op een meisje hoop. Dat weet ik eigenlijk niet. Gek? vast wel, het lijkt me heel leuk om na 4 jongens weer een meisje te krijgen, maar arm kind. Je zal toch maar 4 broers boven je hebben Onze meiden zijn al 14 en 15, dus een echte band met de grote zussen zal er niet zo makkelijk komen. Daarvoor is het leeftijdsverschil te groot. En praktisch gezien zal het makkelijker zijn om weer een jongen te krijgen, want er zullen er toch echt een paar hun kamer moeten delen. We laten ons in november gewoon verrassen. We zijn blij dat we weer een kleintje krijgen en wat het wordt zien we wel. Maar heel diep in mijn hart moet ik eerlijk toegeven dat het me geweldig lijkt om weer een meisje te krijgen.
Mijn schoonmoeder had na 1 dochter en 7 zonen toch wel een voorkeur voor een meisje. Maar het werd toch weer een jongen, haha.
Bij de eerste had ik een lichte voorkeur voor een jongen. Ik moest ook even slikken ket 20 weken dat het een meisje was. Inmiddels 2 meiden en ik ben dol op ze! De jongste is echt een heerlijke ondeugend jongensmeisje en de oudste heeft een heel lief karakter. Nu zwanger van de derde en bijna iedereen vraagt of we nu hopen op een jongen. Nou ik heb dit keer echt geen voorkeur! Ik ben allang blij dat ik weer zwanger ben. In tegenstelling tot de vorige zwangerschappen wil ik nu ook niet van te voren weten wat het geslacht is. Lijkt me heel bijzonder om hier tijdens de bevalling achter te komen.
Hoe kun jij zo stellig beweren dat iedereen een voorkeur heeft?! Ik heb nl nooit, maar dan ook nooit een voorkeur gehad. Ik denk dat ik in mijn nabije omgeving teveel narigheid heb meegemaakt op het gebied van zwangerschap, bevalling en overlijden, om me druk te maken over het geslacht van mijn kindje. Juist omdat tegenwoordig alles zo'n beetje maakbaar is in het leven, vind ik het fantastisch dat dit iets is wat je gegeven wordt! Nee, ik weet het zeker: ik heb geen voorkeur!
Ik lees mijn stuk nu net even terug en het staat er niet helemaal duidelijk. In mijn laatste alinea doel ik op mensen die een dochter en zoon hebben en vervolgens beweren nooit een voorkeur te hebben gehad en zich hier ook niets bij voor kunnen stellen. Ik begrijp dat zij dit echt zo voelen, maar dat komt omdat ze niets missen. Overigens zal ik mijn wens nooit zomaar hardop zeggen. Ik heb 3 kinderen mogen krijgen en er zijn genoeg vrouwen bij wie dit niet lukt. Dat is pas erg, daar valt zo'n voorkeur bij in het niet.
Ik geloof niet dat ik echt een voorkeur heb gehad, ik dacht gewoon altijd dat ik jongens zou krijgen en er is eigenlijk nooit bij mij opgekomen dat het ook wel eens een meisje zou kunnen zijn. Ik moest dus na de 20 weken echo echt even wennen aan het feit dat het toch echt een meisje was/is.
Hoi Miekje, Ik heb niet alle reacties gelezen, want het waren er best veel. Dus misschien is dit wel allemaal al gezegd of is er al een fijne discussie uitgebroken. Maar je berichtje sprak me aan en ik wilde graag ook even reageren. Ik herken het wel hoor! We hadden al twee dochters en bij de derde gingen we er toch een klein beetje vanuit dat het weer een meisje zou zijn. Dat hoopten we ook eigenlijk gewoon. Want die twee dochters zijn heerlijk en we wilden er dolgraag 'nog zo een'. Ik kan me geen jongetje voorstellen bij ons. Niet bij mij, want ik ben echt een meisjesmoeder en ook niet in ons gezin, want we hebben echt een ontzettend meidenhuishouden hier. En dat bevalt heel erg goed. We wisten natuurlijk wel dat het ook een jongetje zou kunnen zijn nu en dat hebben we ook wel echt goed overwogen en meegenomen voor we ervoor gingen. Het is een heel bewuste keuze geweest. Maar toch moesten we even 'wennen' toen we hoorden dat we nu een zoon krijgen (de echoscopiste was mega-enthousiast en wij hadden dachten alleen maar: 'o'). Het idee moet echt wel een tijdje landen. En toen ik doos met babykleertjes van zolder haalde en me realiseerde dat al die meidendingen nu gewoon weg kunnen (want er komt geen vierde), moest ik ook best even slikken. Inmiddels ben ik gewend aan het idee en kijken we allemaal erg uit naar het kleine broertje wat erbij komt. We houden van dit kindje zoals we van onze dochters hielden, nog voor ze er waren. En we gaan het aan als een nieuw en spannend avontuur. Maar soms zijn wel wat zenuwachtig hoor... voor zo'n brok drukte in huis. Ik heb nog steeds geen idee hoe ik moeder van een jongen moet zijn. Maar ook dat komt vast wel goed. De eerste keer wist ik überhaupt niet hoe ik moeder moest zijn en dat ging ook vanzelf. Dus dat zal vast wel weer zo zijn. En gelukkig heeft hij ook gewoon een vader. En mijn dochters blijven natuurlijk. Dat was ook een fijn besef: dat die niet ineens verdwijnen, maar er ook gewoon nog steeds zijn. Zij kijken zo uit naar hun kleine broertje. En dat is heel aanstekelijk. Ik denk dat het goed is om naar jezelf toe eerlijk te zijn over je gevoel. Het komt echt wel goed. Maar met het wegstoppen van wat je eigenlijk voelt, gaat dat gevoel niet weg, maar blijft het juist. Je kunt beter gewoon even door je 'teleurstelling' heen gaan. En erop vertrouwen dat het allemaal wel op z'n plek valt. Dat het hoe dan ook echt een kindje is wat bij je past en dat je er ongelofelijk veel van gaat houden. Het heeft niets te maken met ondankbaar zijn, of je niet realiseren hoe gezegend je bent dat je überhaupt een gezond kindje of kinderen hebt. Groetjes!
Ik heb geen voorkeur, maar ik zou het voor vriendlief wel leuk vinden als er nu een zoon kwam. Dit is de laatste kans om de familie naam door te geven,vandaar. Verder maakt het geslacht mij niets uit. Maar ik wil het wel heel graag weten haha.
Ik zou nu, mocht een tweede kind ons gegeven zijn, wel heel graag een zoon krijgen. Ik vind het geen schande om dat toe te geven. Mocht ik een dochter krijgen, zou ik ook dolblij zijn, echt waar! Mijn man heeft zelfs die voorkeur. Maar het lijkt mij toch heerlijk, een jongetje.
Hier ging het zwanger worden én blijven nou niet bepaald gemakkelijk, dus natuurlijk was ik allang blij zwanger te zijn en bij ons is elk kindje welkom. Ook wanneer het niet gezond is. Een voorkeur hebben heeft voor mij meer te maken met bepaalde verwachtingen die je bij een meisje of jongen hebt en heeft verder niets met een waardeoordeel te maken. Zoals gezegd, bij ons was beide erg welkom. Toch had ik wél een voorkeur voor een jongen om verschillende persoonlijke redenen en durf ik gerust te zeggen dat ik opgelucht was toen wij ook een zoon bleken te krijgen. Als het toch een meisje was geweest, was ik echt niet teleurgesteld hoor, dan had ik gewoon even moeten omschakelen en had ik mijn weg er ook wel in gevonden.
Hoi konijn! Je verwoord het goed. Alleen ben ik het deels met je eens. Ik weet wat het is om ook al een jongen te hebben. Ik ben gek op mijn zoon. Mijn dochter is gewoon een makkelijk kind, dat super zelf speelt. Heerlijk knutselt. De kleine man maakt graag veel kabaal en speelt lomp. Kan ook moeilijk zelf spelen. Dus karakter speelt ook mee. Er zijn ook boys die rustig kunnen spelen. Hoop maar op een rustiger exemplaar. Het idee is hier al wel aan het landen hoor. Ben gelijk de meidenspullen gaan opruimen. Moet er gewoon afscheid van nemen. Komt een tijd van afsluiten en dat heb ik gedaan. Ik ga me richten op mijn a.s knul en het komt vast goed. de spullen krijgen een goede bestemming. Het is denk ik vooral dat ik zelf ook echt een meisje-meisje ben. Alles teveel romantiseer. Dus een zwak voor roze en meidenspul. Dat zal nooit veranderen denk ik.
Grappig, Konijn, ik heb ook al 2 dochters en mijn grote wens is júist o er een zoontje bij te krijgen. Leuk om ook eens de andere kant te horen, want in mijn beleving heeft bijna iedereen wel voorkeur voor 'één van elk'. Ik vind een beetje voorkeur hebben voor geslacht niet meer dan normaal. Maar ik zou bijv. nooit alleen voor een 3e gaan omdat het dan een jongen zou moéten zijn, beide geslachten zijn hartstikke welkom