Wij hebben die keuze ruim 2 jaar geleden gemaakt en ben er nog altijd blij mee. Ik ben inmiddels wel een paar uur per maand gaan werken zodat ik wat toevoeg voor mijn eigen gevoel was dat iets beter. Als de jongste in nov naar school gaat wil ik graag weer een paar uurtjes per week gaan werken onder schooltijd. Hier hadden we de keuze gemaakt omdat ik mijn werk niet meer leuk vond en we dan niet meer met 2 kindjes hoefde te slepen van en naar de oppas. Het heeft echt een stuk meer rust gebracht voor ons allemaal.
Zeker weten. Ik ben gastouder dus ik ben al thuis bij mijn kind, maar ze moet mij wel delen met 4 anderen en omdat ik fulltime werk kan ik nooit eens een dagje rustig aan doen doordeweeks. Altijd geren naar school met 4 kinderen die mee moeten, rekening houden met flessen en slaapjes enz. Het lijkt me heerlijk als dat niet zou hoeven! Hoewel ik me waarschijnlijk snel zou vervelen, dus zou ik ervoor kiezen dit werk bijv 2 dagen p week te willen doen.
Ja.. ik ben dan ook thuis bij kids, ook toen het financieel niet echt mogelijk was maar dat had andere redenen.. maar ik heb vroeger moeten werken omdat ik alleenstaand moeder was toen mijn oudsten klein waren, en ik heb zoveel gemist voor mijn gevoel, en ben ook tekort geschoten als moeder dat ik er op momenten van ziekte etc gewoon niet kon zijn (had werkgever die totaal geen sympathie toonde als ik dan bv vrije dag wilde opnemen) Dus ja, ik zou het ook in een andere situatie zeker doen.. Ik heb een sociaal leven trouwens, omdat ik vaker lees dat mensen zich sociaal te kort gedaan zouden voelen..
Deels. Ik heb dec2014 tot april2015 thuisgezeten na 10 jaar fulltime gewerkt te hebben en ik werd echt gék Ivm scheiding en zelf volledige voogdij gekregen hebben, heb ik besloten om niet meer fulltime te werken. Zo heb ik beide voordelen, toeslagen vullen toch enorm aan dus financieel heb ik het goed. Ik werk nu op maandag, dinsdag en donderdag onder kantoortijden dus dan gaan de kinderen naar BSO/GO. Dan kan ik lekker werken en even niet meer alleen maar mama zijn. En op woensdag en vrijdag als mijn kinderen een korte schooldag hebben ben ik lekker de hele dag bij ze en geniet ik van alle momenten. En in het weekend doen we leuke dingen Aan meer of minder uren moet ik nu niet denken! Per september stop ik met werken en ga ik een HBO studie doen, dit kan ik alsnog op mijn vaste werkdagen doen. Hierdoor verandert er alsnog niks voor mijn kindjes.
Ja absoluut! Ik ben verpleegkundige en voorheen werkte ik een klein contract. Maar soms wel 3-4-5 keer per week 2 tot 4 uurtjes in de thuiszorg. Met dagdiensten moesten de kinderen om 6 uur al richting oma omdat ik om 7 uur moest beginnen. Met late diensten moest ik optijd thuis zijn omdat manlief daarna de nachtdienst in moest. Het was altijd gesleep en gehaast. Het extra geld was lekker maar dit is veel lekkerder! Ik ben nu een jaar thuis bij de kinderen en zou voorlopig niet anders willen. Ik ben altijd degene die ze naar school brengt en haalt, mn man is vaak weg voor zn werk en dus is de thuisbasis gewoon stabiel. En als de kinderen eens niet zo lekker in hun vel zitten, is het heerlijk om gewoon thuis te kunnen zijn! ( Kleine man heeft zn been gebroken en ligt nu naast me op de bank met gips tot aan zijn lies )
Ik zei als tiener al dat als ik kinderen zou krijgen, dat ik dan het liefste thuis wilde blijven. En dat heb ik ook gedaan. De oudste is inmiddels 15 jaar en al die tijd ben ik thuis. Ik vind het heerlijk! Het geeft heel veel rust in huis. Ik ben er altijd, manlief heeft een baan waarbij hij regelmatig lange dagen maakt. Hij is dus vaak pas om half 7 of later thuis. Het gaat er hier dus erg traditioneel aan toe. En wij voelen ons daar erg goed bij. Inmiddels is ons gezin een stuk groter: ik ben zwanger van de 7de. Met zoveel kinderen in huis is er 's winters al gauw een die een virusje mee naar huis brengt. Iedere winter doen ze een rondje met zijn allen, ik hoef dan niets te regelen, ik ben gewoon thuis.
+1. Ik werk zelfs 4 dagen. Buiten dat ik de persoon er niet naar ben tbm te zijn, wil ik niet financieel afhankelijk zijn. Daarbij bouw ik nu ook pensioen op.
Ja absoluut, dat is ook hoe het zal zijn (hopelijk, als het goed gaat). Ik vind het heerlijk om thuis te zijn en verveel me vrijwel nooit. Ik kom straks nog tijd tekort.
Nee, ik zou echt nooit volledig thuis willen blijven bij de kinderen. Ik vind het heerlijk om te werken.
Als het zou kunnen wel denk ik. Hoewel even weggaan uit huis ook wel even lekker is. Anders zit je steeds binnen 4 muren en is je wereldje zo klein. Maar ik vind het fijn om er voor mijn meisje te zijn, altijd. Was mijn moeder vroeger ook voor mij/ ons.
nee ik zou het niet willen. Tijdens mijn verlof verveelde ik me al. Ik heb het echt nodig om op een bepaald niveau een gesprek te kunnen voeren. Daarnaast werkt iedereen in mn omgeving en speelt het sociale leven zich toch voor een groot gedeelte 's avonds en in het weekend af.
Ja wij kiezen er bewust voor. Ik ben/blijf straks lekker thuis met de kleine. Een stabiele basis, manlief werkt erg lange dagen. Financieel kan het goed.
Dat doe ik al. Ook al is het geen vetpot op een salaris, ik vind het ontzettend belangrijk thuis te zijn bij de kinderen, zeker de eerste jaren. Dat laat ik niet aan een ander over.
Ja en moet zeggen dat ik wel echt dingen voor mijzelf nodig begin te hebben, maar kies er bewust voor om thuis te zijn voor de kinderen... Vind vooral die eerste 4 jaar zo belangrijk om de basis te creëeren die ik wil oudste heeft wel van 7maanden tot 1,5 jaar bij een gastouder gezeten ivm mij studie die ik af wilde maken... Maar dat vond ik niks wilde zelf alles in de hand houden ... Maar zodra de jongste naar school gaat of misschien al eerder als hij een jaar of 2 is ga ik toch wel kijken wat ik wil met mijn leven... Nu al mee bezig maar heb nog geen idee... 2 studies afgerond maar zie mijzelf toch niet werken in die sector haha dus wordt denk ik een opleiding weer...
Nee, daarvoor vind ik mijn werk veel te leuk Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik qua werk ook in een behoorlijke luxe positie zit, ik kan altijd thuiswerken, dus als er onverwachts een kindje ziek is, of een studiedag of wat dan ook dan kan ik 's ochtends bellen naar mijn collega's dat ik die dag thuis blijf werken. Dus ik zit nooit moeilijk met opvang of onverwachte gebeurtenissen, dat geeft natuurlijk veel rust tegenover een baan waar dit allemaal niet mogelijk is.
en toch he...heb ik nu de ervaring dat mijn dochter mij nu ze op school zit harder nodig heeft dan als baby/peuter. Of je moet onder schooltijd kunnen werken...dan maakt het niet uit maar ik merk nu hoe fijn het is dat ik altijd thuis ben. Speelafspraakjes kan bijna altijd...de woensdag en vrijdagmiddag lekker vrij. Ik zie dat veel kindjes die op wo en vr naar de bso moeten het wel moeilijk vinden soms als ze de plannen van de andere kindjes horen. De bso is ook superleuk hoor maar het is wel anders.
Ja dat doe ik al. Vond en vind het nog steeds heel belangrijk er zelf voor onze kinderen te zijn en de zorg niet deels of grotendeels aan een ander te laten: onze kinderen, onze verantwoordelijkheid, onze zorg. Voelde ook totaal niet goed een klein baby'tje naar een gastouder of kinderdagverblijf te brengen. Ook al zorgde dit voor rondkomen echt net boven bijstandsniveau, wij hadden het er graag voor over. Nu iets meer geld, maar het is geen vetpot. Toch heb ik er geen spijt van: werken kan ik nog heeel lang doen en dat tweede inkomen is hier gewoonweg niet essentieel.
Ik heb altijd gezegd: NEVERRR. Hele dagen samen thuis is niks voor mij. Was vaak blij weer een dag naar mijn werk te gaan. Maar sinds hij naar school gaat, begin ik er soms wel over te denken. Ik vind mijn werk even niet zo leuk en ik geniet erg van de tijd waarin ik even mijn handen vrij heb. Dus wie weet...
Ja. Ik vind het erg belangrijk dat er tenminste een van de ouders is voor de kinderen, en in mijn eigen jeugd heb ik dat zeker ook zo ervaren (mijn moeder werkte wel maar onder schooltijd en ik ging zelfs tussen de middag gewoon naar huis). Ik vind dat je in dit geval vooral in het belang van de kinderen moet denken en niet op de eerste plaats in je eigen belang. Maargoed, dat is ook maar gewoon mijn mening. Mijn neefje van 3 zit soms gewoon te huilen wanneer hij naar de opvang moet (komt omdat er momenteel niemand van zijn leeftijd is, alleen maar baby's). Vind dat ongelooflijk zielig voor hem. Hij is ook erg blij dat hij komend schooljaar naar school mag en niet meer naar die opvang hoeft. Ik kan me ook moeilijk voorstellen dat het zo saai is thuis, maar dan vervolgens wel (om maar een voorbeeld te noemen) achter de lopende band staan of steeds hetzelfde computerwerk doen. Thuis heb je toch van alles en nog wat te doen en zelfs tijd voor hobby's als de drukte qua kinderen dat toelaat.