Sociale contacten heb ik genoeg.. Denk ook dat het aan jezelf ligt als de muren op je af komen, je kan er ook op uit trekken..
Eehh nee.. Als ik niet had gestudeerd of pas op mijn 37ste of zo kinderen kreeg misschien wel. Maar ik heb niet gekozen voor 6jaar studie, een hoop studiefinanciering van de overheid en eigen investering om daar vervolgens niks mee te doen. Verder hebben wij hier ook een papa die graag veel bij zijn kinderen wil zijn. Dus werken we allebei parttime. Dat zou ik hem EN de kinderen niet willen ontnemen. Het valt mij namelijk zovaak op dat moeders in termen spreken 'ik of de anderen' zorgen voor de kinderen. Die hele vader wordt compleet buiten beschouwing gelaten. ..
Nee, ik vind het belangrijk om me te blijven ontwikkelen op mijn vakgebied en ik kán simpelweg niet 7 dagen per week moederen. Ik heb het werk nodig voor de afwisseling en om alleen onder volwassenen te zijn. Ik wil echter niet fulltime werken, 2 a 3 dagen per week is voor mij voldoende.
Die dingen kunnen toch ook gewoon als je niet werkt? Ot, nee ik werk niet want ik ben graag thuis voor de kinderen. En met thuis bedoel ik niet letterlijk thuis. Ik heb een bepaald idee over de opvoeding van onze kinderen die een kdv of gastouder niet (snel) zal kunnen bieden. Bovendien werkt mijn man heel veel dus is het ook rustiger dat ik ze gewoon opvang. Ik doe trouwens wel wat vrijwilligerswerk.
Maar wie zegt dat je niks kan doen met je studie wanneer je niet buitenshuis werkt? Ligt er natuurlijk ook wel aan wat je hebt gestudeerd maar ik heb bv een nicht die Engels heeft gestudeerd en nu tbm is, zij geeft (vrijwillig) bijles Engels aan kinderen waarvan de ouders het niet kunnen betalen (wel in het buitenland trouwens).
Zou ook mijn ideaal zijn allebei parttime: helaas geen optie nu omdat ik studeer, maar anders zeker gedaan. Mijn man is gelukkig ook heel veel thuis omdat hij wisselende diensten draait en voorheen 3 dagen van 11uur maakte om de rest van de week thuis te kunnen zijn bij onze kinderen.
Is het bewezen dan dat als er altijd een ouder thuis is, het kind gelukkiger is? Ik word niet gelukkig van tbm zijn. En ik denk dat een kind dat ook voelt. Een kind heeft het meest aan een gelukkige moeder en vader. Daarbij vind ik niet dat ik alles maar opzij moet zetten omdat ik een kind heb. Ik ben ook nog Angeliek, en niet alleen moeder. Ook mijn geluk is belangrijk. En.tuurlijk niet ten koste van alles. Maar Dafne doet het goed die 2 dagen kdv en is daar vrolijk, en thuis ook.
Er staat extra hersencellen. Niet dat een thuisblijfmoeder haar hersenen niet gebruikt. Ik snap haar opmerking wel, ik heb ook wat meer intellectuele stimulans nodig die ik wel in mijn werk vind en niet wanneer ik de hele dag thuis ben met een peuter. Dat ligt natuurlijk allemaal aan jezelf, als thuisblijfmoeder kun je tussen de bedrijven door vast allemaal uitdagende dingen doen, maar mij lukt dat nooit zo. Op mijn werk kan ik me stukken beter concentreren dan wanneer er gespeeld moet worden, sesamstraat op de achtergrond, broodkruimels all over the place, wasje vouwen, met de kinderen op pad etc.
Ik ben bewust thuis , heel fijn maar na 3 jaar thuis verveel ik me soms wel. In hoeverre je daarvan kan spreken met een peuter en baby in huis. Ik mis het sociale contact wel eens en de communicatie met een 3 jarige is toch anders dan met collega's
Nee ik vind het fijn om te werken. Ik heb nu zwangerschapsverlof en ik geniet van de vrije tijd, maar ik vind het ook fijn om straks weer dagbesteding te hebben. Voor mijn zoontje is het ook geen straf, die heeft het heel erg naar zijn zin bij de oppas, zij heeft zelf ook kinderen en hij kan dan gezellig met hun spelen. Eerlijk gezegd vind ik het voor hem zelfs jammer dat hij momenteel niet meer naar de oppas gaat. Haar jongste dochter en mijn zoontje zijn echt maatjes en zij mist hem heel erg. Zo schattig!
Dat zegt niemand. Maar er zijn niet erg veel studies waar je je loopbaan vanuit huis in de avonduren kunt opbouwen. Laat staan blijven voldoen aan de permanente educatie eisen of praktijkuren om de behaalde titel überhaupt te mogen behouden.
Haha ik moet ook wel zeggen dat ik dat door de jaren heel goed mezelf heb aangeleerd. Mezelf soms even afsluiten.
Ja absoluut. Ik ben zwanger van de eerste en vind het nu al vreselijk als ik me bedenk dat ik 3,5 maand na de geboorte weer moet gaan werken. Vl is bezig met een andere baan en als dit lukt kan ik waarschijnlijk lekker thuis blijven maar dat is nog even afwachten.
Alleen de jongste gaat meestal mee. Ik kom bij een oudere vrouw voor wat gezelschap, samen wandelen en wat simpele huishoudelijke taken(ga meestal als de oudste 3 op psz en school zitten). En help vrouwen met Nederlandse les (dat gaat via school, mijn jongste 2 spelen daar gewoon). Ik vang ook wekelijks wat kinderen op ivm gezondheidsproblemen moeder, dat gaat gewoon thuis hier, of bij haar en help haar met het huishouden.
Toen de kleine 3 weken oud was ben ik met hem naar mn werk gegaan. Ze zagen dat ik een compleet ander mens was geworden. Mn baas vroeg, je komt zeker niet meer terug? En ik zei klopt! Werk nu dagelijks voor mn mans zaak maar alleen als de kleine slaapt.
Helemaal mee eens. Zeker de rust in huis is me veel waard omdat ik nu flexibel werk, brengt een hoop onrust met zich mee. Helaas hier financieel niet haalbaar.