Wel grappig dat je dat zegt, dat je het zielig vindt voor de kindjes die naar bso of overblijf gaan. Mijn zoon heeft daar de tijd van zijn leven! De meeste vriendjes uit zijn klas gaan ook dus hij heeft altijd iemand om mee te spelen. Ik kan ook wel zeggen, ik vind het eigenlijk zielig als een kindje niet naar de BSO gaat waar alle vriendjes wel zijn om de hele middag alleen met mama te moeten spelen. Dat slaat evenmin ergens op als jouw opmerking. En waar maak je eigenlijk uit op dat alle kinderen helemaal kapot zijn aan het einde van de dag? Mijn zoon was gister nog 1,5 uur aan het voetballen NA een dag school, overblijf én bso. Ik ben inderdaad liever gedeeltelijk niet bij mijn zoon thuis. Ben niet geschikt als fulltime-thuisblijfmoeder. Had ik hem dan maar niet moeten 'nemen'? Haha. Geloof me maar, wij zijn hartstikke blij met hem
Maar hiermee zeg je dus nog steeds wel dat thuisblijfmoeders geen EXTRA hersencellen gebruiken. En dat thuisblijfmoeders niks voor de maatschappij betekenen. Ik denk dat ik vermoedelijk meer (extra) hersencellen gebruik dan iemand die 8 uur lang achter een telefoon zit.
Hoezo. Mijn man doet ook het huishouden hoor. Gaat prima. Wij zijn gelijk en wij doen het allemaal 50/50 Dus ik denk dat mannen dat ook prima kunnen? (en dat is algemeen bedoeld ik begrijp dat jij het bij jouw gezin vindt passen de verdeling die jullie hebben en dat is prima. Net als dat ik het niet bij ons gezin vindt passen om zo'n verdeling te hebben )
Nee absoluut niet. Ik vind het heerlijk om te werken (24 uur) terwijl dit financieel niet nodig is. Ik denk dat ik een leukere moeder voor mijn zoon ben omdat ik ook werk. Zou het niks vinden om 24/7 voor hem te moeten zorgen.
Tja dat kan, maar dat is dan niet zielig voor het kind? Dat het een vader heeft die niet parttime wil werken om deels thuis te zijn? Dat boeit een kind verder niet, en dat is niet nadelig voor de band tussen vader en kind? En als je moeder ipv vader invult krijg je andere antwoorden op bovenstaande vragen? Bijzonder...
Sjeeminee wat kunnen mensen zich toch onzinnig en snel aangevallen voelen. Als je een hele bewuste keuze maakt om te werken of thuis te blijven, waarom voel je je überhaupt dan aangevallen als iemand begint over extra hersencellen trainen of andere opmerkingen? Het lijkt wel of sommige bewust een discussie willen opwaaien en woorden aan het verdraaien zijn omdat ze zich onzeker voelen over hun eigen keuze. Werken of thuisblijven, ieder zijn eigen ding en hou het gewoon lekker bij jezelf...
Ik ben ook gastouder geweest en zag wat het met de kinderen deed: ze hadden het geweldig leuk met mij, maar misten papa en mama ook enorm (beiden fulltime weg). Ouders gingen weg om 7.30 als de kinderen net wakker waren, ik ontbeet met ze etc. Ouders kwamen thuis om 19.00 als de kinderen al gegeten hadden en op het punt stonden naar bed te gaan. De jongste noemde mij op een gegeven moment mama. Ik voedde de kinderen dus ook 5 van de 7 dagen op. Allebei de ouders fulltime aan het werk met veel reistijd komt misschien niet veel voor, maar wij willen zelf de zorg en volledige opvoeding voor onze kinderen dragen. Eens een dagje naar opa en oma of 2 dagdelen naar de peuterspeelzaal ok, maar geen dagen naar een gastouder of kinderdagverblijf. Dat vinden wij niet fijn. En aangezien een andere combinatie niet mogelijk is op dit moment ben ik volledig thuis (met daarnaast een studie) en mijn man werkt 4 wisselende dagen per week.
Sowieso was dat mijn hele punt niet in mijn eerste bericht wat jij quote want daar stond achter: als ik wel wat ga werken wil ik dat mijn man thuis is. Volgens mij is dit al het antwoord. En deze keuze hebben wij gemaakt en wij vinden dat de beste keus voor ons.
Als je het financieel niet nodig hebt is thuis blijven bij de kinderen erg aantrekkelijk. Jezelf ontplooien en nuttig voelen kan ook prima zonder betaalde baan. De contacten die ik nu heb als vrijwilliger zijn waardevoller en diepgaander als die met mijn collega's toentertijd. De mensen waar ik het voor doe zijn mij liever als mijn klanten die ik had in mijn betaalde baan. Jezelf nutteloos voelen is dus absoluut niet nodig.
Ja. Alleen geen thuisblijfmoeder maar vader in ons geval. Door bepaalde omstandigheden hiervoor gekozen. Het is niet altijd makkelijk geweest voor hem, maar denk dat het voor het kind goed was. Straks gaat ze naar de basisschool en dan krijgt hij weer veel meer tijd.
Ik zou niet fulltime thuis willen blijven.. Ik werk nu 26 uur en ga straks als mijn man fulltime gaat werken terug naar +/- 20.. Over 3 dagen verdeeld, ik vind dat prima. Ik werk meestal maar 1 ochtend dus ben de andere 2 werkdagen in de ochtend bij de kids thuis. Mijn dochter gaat nu 1 dag (straks 2) naar de opvang en 1 dag is oma hier. Ze staat soms op andere dagen met haar jas in de gang: Kindjes toe! Dus 'sneu' voor haar is dat absoluut niet, ze vindt het hartstikke leuk daar! Ook nooit drama met wegbrengen en ze heeft daar dezelfde streken als hier thuis, dus voelt zich duidelijk op haar gemak
Haha, misschien stel ik dan te hoge eisen aan het huishouden Nee dat werd echt niet wat als mijn man thuis zou blijven. Dan kon ik savonds echt heel erg veel troep op gaan ruimen, gezellig zou het zeker geweest zijn dat dan weer wel Maar dat zal vast per persoon verschillen. Als hij het huishouden ook helemaal zou doen was het wellicht een heel ander verhaal. Maar nu is hij als hij thuis is ook helemaal vrij en kan hij lekker met de kinderen bezig zijn, dus dat is dan ook prima
Ben het helemaal met je eens. En dat heb ik altijd al gevonden, dat het minder belangrijk lijkt te zijn dat papa's fulltime werken en daardoor veel van huis zijn. Maar dan krijg je de reacties ' jaa kwaliteit/kwantiteit ' uuh tuurlijk maar aks het andersom zou zijn waarin moeders veel van huis is dan telt dat natuurlijk niet Dat ligt vooral aan de maatschappij, waarin parttime werken lang niet altijd mogelijk is. En het ouderwetse beeld dat sommige nog hebben dat vaders niet op kunnen voeden of zo. Als moeder van 2 jongens merk ik hoe ontzettend belangrijk een vader is, als rolmodel. Mijn man heeft de eerste 12 jaar geen vader gehad, en ook al doet de moeder zo haar best hij heeft die vader heel erg gemist. Soms het is natuurlijk niet anders. Mijn man heeft gelukkig heel lang ouderschapsverlof op kunnen nemen, en ja daar heeft hij aardig wat loon voor in moeten leveren maar dat is een keuze die je maakt. Daardoor ben ik een aantal uur gaan werken, zodat mijn man dus meer thuis kon zijn. Ik ben niet de uberopvoedster die altijd maar weet wat het beste voor onze kinderen is. Ik gun mijn man net zoveel tijd met de kinderen als ik. Bang om eerste stapjes te missen, woordjes e.d. zijn wij nooit geweest. Sterker nog, de oudste zijn eerste tand kwam er hij opa en oma uit in een zeldzaam logeerweekendje. Tsjah, ik vind dat geen probleem en juist harstikke leuk dat opa en oma dat mee hebben gemaakt.
Hier kan ik financieel prima stoppen met werken maar mijn man wil perse dat ik iets blijf doen. Ik werk 16-24 uur voor mezelf als marketing consultant en dat doe ik met frisse tegenzin. Momenteel word ik gewoon zo blij van mijn nieuwe rol als moeder.
Nee Islah, er staat dat IK blij ben op DIE manier iets kan bijdragen aan de maatschappij. Niet dat andere manieren niet denkbaar zijn. Maar die andere manieren (bv thuisblijven) is niet mijn ding. Waarom willen mensen toch zo graag de negatieve dingen tussen de komma's door lezen? Wat betreft 8 uur aan de telefoon: geen idee. Geen ervaring mee. Ik werk liever met m'n handen. Mijn kinderen vinden het overigens geweldig op de opvang. De oudste springt letterlijk op als ik zeg dat ze weer mag. Dat gun ik elk kindje. Voor ons is de keuze dus makkelijk. Misschien zou ik anders kiezen als ze met tegenzin zouden gaan, want uiteindelijk staat het welzijn van je kinderen natuurlijk voorop. En ik denk dat elk kind daarin anders is. In die zin is er in mijn optiek dus ook geen 'goed of fout'.
Ik ben dol op mijn werk. Heb ook echt een geweldige baan. Leidinggevende, lid van het MT, ik maak echt een verschil in het bedrijf en kan veel verbeteringen doorvoeren. Doorgroeimogelijkheden in een heel groot bedrijf. Ik heb een universtitaire studie gegaan en wil die graag gebruiken, en heb intellectuele uitdaging nodig. Dus het antwoord is nee. Ik zou niet thuisblijven. Mijn man idem als bovenstaande. Dus we hebben er voor gekozen allebei 4 dagen te werken. De kinderen zijn doordeweeks 3 dagen bij dezelfde gastouder die ze hun hele leven al kennen en voor de rest op school of bij papa en/of mama. Wij voelen ons er als gezin heel goed bij. Nu moet ik wel zeggen dat ik me voor kan stellen dat het anders wordt als je een baan hebt waar je niet zo veel van houdt, of die minder goed betaalt. Maar ik wil gewoon voor mezelf economisch zelfstandig zijn. Als er iemand thuis blijft bij de kinderen zal het mijn man zijn. Die is beter met de kinderen, maakt goed schoon en verdient minder
Nou ja, ik kan het natuurlijk beter Maar als ik zelf niet overspannen wil raken en op mijn vrije dagen ook echt ervoor S. wil zijn moeten we het wel verdelen. Wij werken beide even veel (man ook parttime) dus alles is gewoon 50/50 verdeeld. Maar uiteraard is dat wel per man, situatie en relatie verschillend ja. Ik ken inderdaad ook zat stellen waar dit ook niet het geval is
Wij hebben de afweging gemaakt en ik heb er bewust voor gekozen. En ja soms is t heel even balen ja we kunnen nu niet 2 keer per jaar op vakantie maar wel 1 keer. En ik zou t zo weer doen. Ik ben een Gelukkige thuis blijf mama