Het is duidelijk dat dit topic heel veel los maakt bij andere 😉. Wat ik ook heel goed begrijp. Als je je verhaal hier neer zet kan je bepaalde reacties verwachten ook al is het niet de reactie die je wilt hebben of antwoord geven op je vraag. Je hebt de keus voor jezelf al gemaakt, dat je je kind wilt houden wat je partner ook ervan vind. Je schrijft dat je partner ervan wist dat je anti conceptie niet gebruikte en dat hij kon bedenken dat dit kon gebeuren. Tuurlijk heb je daar helemaal gelijk in. Maar hebben jullie dit wel duidelijk besproken? Ik bedoel voordat jullie onveilig sex hadden? Van wat als..? Misschien heb je deze vraag al beantwoord 😉. Je moet je in ieder geval niet laten manupileren dat verdient niemand. Alleen komt over alsof je heel goed weet wat je wilt betreft het houden van je kind. Waarom laat je dan nog toe dat hij met je mind speelt? Dat snap ik eerlijk gezegd niet. Je kan toch ook gewoon hem duidelijk maken dat je het kind wilt houden en dat hij voor de keuze staat of je neemt je verantwoordelijkheid of vertrekt? Aan de andere kant kan ik zijn reactie ook wel voorstellen. Ook al was het geen slippertje of iets dergelijks, jullie hebben pas een relatie. En ik kan me ook voorstellen dat hij denkt wacht eens even ik wil eerst iets opbouwen met je etc. voordat we aan kinderen beginnen. Los van het feit dat het jullie alle 2 jullie verantwoordelijkheid moesten nemen wat dat betreft (niet lelijk bedoeld).
Ik lees net in andere topics dat je begonnen was met provera en chlomid? Waarom als je niet bewust bezig bent met zwanger worden? Of ben je ermee gestopt toen je met je huidige relatie begon?
Volgens mij waren die topics van haar vorige relatie. Een poos terug in ieder geval TS, Ik vind het niet raar dat je ex je probeert te overtuigen/manipuleren. Hij wil dit kindje niet, natuurlijk doet hij zijn best om jou van zijn standpunt te overtuigen. Dat jullie het hier 4 uur over hebben vind ik ook niet raar. En het is ook niet vreemd dat jij dit gesprek heel naar en vervelend vond. Jullie staan lijnrecht tegenover elkaar, natuurlijk zijn dat kl*tegesprekken. Ik zou hem duidelijk maken dat jouw keus is gemaakt. En als hij dan bij jouw ouders voor de deur wil gaan staan, dan moet hij dat lekker doen.
Hier ben ik het dus mee eens. En dan nog te spreken over oordelen over verantwoordelijkheid etc...sommige reacties vindt ik niet bepaald volwassen en totaal niet relevant aan mijn topic. Het is simpel zoals ik eerder zei...het lijkt mij logisch als je mijn verhaal niet snapt of ik leg iet niet duidelijk voor je uit...just ask! Loop niet je eigen verhaal en oordel te maken. Volgens mij is dit forum er is om je verhaal kwijt te kunnen zonder beoordeelt of veroordeelt te worden en eventuele men met de zelfde soortgelijke ervaringen te kunnen spreken en het te kunnen delen. Mijn berichten van Provera en clomid waren in 2012 met mijn ex met wie is destijds bewust bezig was voor een kindje.
Inmiddels heb ik ex gesproken wel telefonisch ipv face 2 face.....Het was een positief gesprek. Hij is nu van de gedachte abortus af en wilt het graag ook. Hij zegt ook wat hij allemaal heeft gezegd en gedaan heeft had ie nooit moeten doen. Ik heb hem een 2 de kans gegeven om het goed te maken wat relatie betreft....Hij is de enige ook uit zijn omgeving met het abortus verhaal bezig geweest. We kennen elkaar sinds april een onverklaarbare klik en band hebben we tot dusdanig zover dat we al zo serieus in het leven samen stonden/staan dat we vele serieuze toekomst zaken al besproken hadden waaronder kinderen. Ik heb hem altijd vanaf de eerste dag gezegd dat het kind hem zal kennen als vader en ik het kind dat niet zal afnemen andersom hetzelfde. Alles wat ik al tegen hem zei afgelopen dagen toen hij doordrukte met abortus, heeft hij zelf toegeven. Waarom ik nog contact had....omdat ik nog 1 gesprek zou voeren omtrent het kind en zijn vader ..Hoe verder. Uit het gesprek hebben wij ook gesproken over zijn manier van handelen naar mij....dat dat niet kan watvoor andere dingen hij nog meer heeft gezegd. Hij wil het goed maken ...ik geef hem die kans.....Hij begrijpt mijn reacties nu wel. Ik wist al waarom hij zo reageerde...ik heb hem dat ook uitgelegd en gezegd alleen de dingen die hij toen allemaal heeft gezegd kon niet Door de beugel . Ik zie het wel allemaal wat relatie betreft... ik ben wel blij dat hij zijn verantwoordelijkheid nu wel neemt en gewoon kan aangeven waardoor zijn reactie zo was. Ik wil iedereen bedanken voor de reacties....negatieve reacties...een oordeel over een ander die je hebt is een grotere oordeel over jezelf. Positieve reacties bedankt voor het meedenken /mee praten met mij
Ik ben het daar ook helemaal mee eens om eerlijk te zijn. En eigenlijk maakt het niet zo heel veel uit hoe of dat je zwanger geworden bent de baby zit nu in je buik en als jij vindt dat je er klaar voor bent dan heb je er alle recht toe om dit kindje te houden. Hij kan en mag jou niet dwingen tot een abortus. Hier ben ik destijds onder druk ook naar een abortuskliniek geweest maar die arts had binnen 20 seconde door dat niet achter deze optie stond en ze was ook absoluut niet van plan de abortus uit te voeren. Wel wilde ze met alle plezier mijn ex castreren Het geeft geen garanties maar tijd heelt een hele hoop. Geef jezelf en hem even de tijd om het een plekje te geven dat is echt het enige advies dat ik je kan geven. Praten en nu vanalles gaan afdwingen zal je op de lange termijn echt niet gaan helpen rust wel. Want als je in alle rust samen een besluit kan nemen over jullie toekomst en die van het kleintje dan kan je later in elk geval geen spijt krijgen van overhaaste beslissingen. En die gefrustreerde reacties hier. Ach het zullen de hormonen wel zijn. Maar het gemak waarmee mensen roepen wat voor lul is dat je het contact maar moet verbreken Mag de man ook even schrikken? Mannen reageren soms gewoon heel anders. Hier was de pappa van mijn kindje vanmorgen weer op bezoek ze hebben heerlijk zitten spelen en de kleine boef was zo vrolijk. Dan heb ik toch zoiets van de situatie is misschien kut maar mijn kleine boef ziet zijn pappa wel. En dat vind ik een fijne gedachte en ik zal er ook alles aan doen om te zorgen dat dat mogelijk blijft want mijn zoontje heeft daar recht op vind ik.
Wat fijn. Ik hoop echt voor jullie en jullie kindje dat het goed blijft gaan. Goed dat hij de draai heeft kunnen maken. Ik denk dat echt ook met zijn autisme te maken heeft. Ik zou een beok voor hem kopen waarin per week wordt uitgelegd hoe het kindje groeit en wat nodig is om te gaan doen. Ik zou hem echt overal bij betrekken en met kleine stapjes hem mee laten denken en doen.
Wat fijn! Ik was mijn berichtje aan het typen toen jij hem blijkbaar ook aan het typen was dus even gekruist. Probeer jullie rust terug te vinden maar dit is denk ik voor jou een hele positieve wending. Heel veel geluk met je zwangerschap en op naar een mooie toekomst
Oke, zo kwam het wel op mij over. Dat de reacties hier op ZP vaak erg hard, "ondoordacht" en recht voor zijn raap zijn.....dat klopt. Daarnaast zijn er ook heel veel lieve, "doordachten" en nuttige reacties. Het is en blijft een forum waar iedereen zijn/haar mening heeft. Ik snap de frustratie wat dat betreft heel goed. Realiseer je alleen wel dat dit niet gaan veranderen. Je haalt in je reacties, voor mij, aparte punten naar boven en verdedigd naar mijn idee onverantwoordelijk gedrag en probeert deze goed te praten. Dat bedoel ik met apart. Dat je ts wilt bijstaan, is hartstikke lief. Dat jij je in haar verplaatst ook!
Ts, Wat fijn dat jullie een goed gesprek hebben gehad en dat hij voor nu bijgedraaid is! Ik las al een goede tip over een zwangerschaps boek kopen, met de wekelijkse groei van de baby. Heel veel succes! Ik hoop vooral voor jullie kindje dat jullie er samen uitkomen. Je kunt het best alleen, maar samen met je partner is toch ook wel heel erg fijn Veel geluk!
Dank je My Miracle Even een update.....mijn ex en ik hebben nu sinds een weekje geen contact meer gehad met elkaar na een gesprek. Ik heb besloten om geen relatie meer te willen met een persoon die niet met respect met de ander om kan gaan. Ene moment is hij lief en de ander moment precies tegenover gestelde zo ook verbaal als nonverbaal. Het kwam er dus eigenlijk op neer dat als hij het kind maar een aantal dagen zal zien dat hij het niet erkent....het maakt mij niet uit ....als je eenmaal in de steek voelt gelaten en er alleen voor voelt staan dan verandert dat niet snel. Ik heb hem zijn recht als vader zijnde gegeven...die hij niet wil op zo een manier omdat hij het kind wilt samen opvoeden ook al zouden we geen relatie hebben. Alleen ik wil dat niet...als dat nu al zo onstabiel is voor mij op emotie vlak ...laat staan voor een kind....Dus ik ga en sta er alleen voor Ik ben benieuwd of er vrouwen zijn die er ook in de vroege zwangerschap...er volledig alleen voor stonden en hoe hun het hebben ervaren. Oh ja ik krijg de volledige steun van mijn omgeving en de verloskundige praktijk (telefonisch), as dinsdag mijn eerst echo (kan er niet op wachten @ exciting ). Heeft er iemand ervaring met het fiom?
Wat een moedige, mooie en goede keuze meid. Ik wil je heel veel kracht toewensen en hoop dat je een netwerk kan opbouwen met steunende mensen waar je echt wat aan hebt. Je komt er echt wel. Heel veel plezier bij de eerste echo.
Even mijn verhaal Meer reactie op korte relatie ( scharrel) en "als het komt komt het" Ik en mijn man kennen elkaar van vroeger gewoon als vrienden, nooit een relatie in hem gezien wel leuk gevonden! Na paar jaar zeg maar kleine 2 a 3 jaar geleden alweer kregen we een relatie. Ik zelf dacht enkel omdat ik net uit een andere relatie kwam, dat we enkel wat zouden "spelen" en het op niks uit zo lopen. Binnen 3 dagen kregen we een relatie woonden hij zowat bij me en binnen dat jaar bezig geweest voor een baby! Miskraam gehad, maand er na weer zwanger en binnen 2 jaar nu 26 mei 2015 getrouwd. Allemaal zeer onverwachts we zijn allebei 21 jaar. Het leven is niet uit te stippelen en als vrouw zijnde volgens mij ben je altijd al snel klaar om een gezinnetje te stichten ? Ik keek er iig altijd al naar uit. En wilde graag jong moeder zijn en mijn relatie met manlief is top Reactie op T's je bent zwanger, laat het even gaan bij je vriend/man/ex. Als je een relatie begint ga je toch van een soort vertrouwen uit dus ergens ja maakt het niet uit hoe het is gebeurd! Eitje+zaadcel=baby , over een tijdje als het misschien voor beide rustiger is en je er over na heb kunnen denken. Zou je elkaar misschien weer kunnen proberen te benaderen en het er even op een neutrale stand over praten Hoe en wat jullie nu gaan doen. Wilt hij dat niet zou ik het allemaal lekker alleen doen en lekker genieten van je zwangerschap Hoop dat je er uit komt x
Degoe1982 Dank je schat! Dante88 heel lief van je. Laat zulke mensen maar lullen en praten. Mijn denkwijze staat hoger dan dat die van hun en hun reacties zegt meer over hun zelf dan mij. Men vergeet bij het wijzen van 1 vinger naar een ander dat ze er zowel 3 naar hun zelf wijzen! LittleMeStphnie precies wat je zegt het leven plan je niet. Zelfs een korte relatie en snelle serieuze keuzes in het leven maken en hebben (waar anderen jaaaarrrreennn om doen)...Daar kan je gewoon gelukkig van zijn! Ik ben er ook allang klaar voor...sinds me 19de ook bewust bezig geweest met me ex toen der tijd...Daarna laten liggen. "Als het komt dan komt het" die term is bij mij zo in de zin van; als de tijd rijp is en je op een levensfase punt staat dat het moet gebeuren of komen dan gebeurt het wel. Verre filosofie waar ik nu niet dieper op inga. Bedankt voor je reactie reactie op jouw reactie...me ex en ik hebben nu weer contact en we hebben via app een normaal dialoog kunnen hebben op een hoog niveau. We zijn beide van mening dat dat goed is en we vinden dat fijn. Als het aan hem ligt wilt hij voor mij en het kind gaan. Hij beseft wat hij heeft gedaan en gezegd niet Door de beugel kan. Ik geloof er niks van, of hij dat meent. Ik zie wel dat hij het ergens beseft. Ik heb hem nooit weggehouden van zijn recht als vader op het kind. Hij zal zijn kind uiteindelijk op een dag leren kennen. Ik moet en wil nog steeds nooit meer een relatie met hem. Daar ben ik op emotionele vlak teveel Door geraakt en beschadigt waardoor ik afkeer gekregen tegen hem. Ik doe het alleen en zal dat blijven doen. Ik heb me ex ook aangeven dat het niet zo werkt als hij er zin in heeft er kan staan en weer niet. Hij heeft nog veel te leren over volwassen worden en verantwoordelijkheid, woorden nakomen. Waar hij mee eens is. Dit is een eerste stap dat ik normaal communicatie contact heb met hem weer. We hebben bepaalde dingen afgesloten. Ik zie het allemaal hoe n wat met hem (geen relatie, op vaderschap gebied) tijd zal mij mij antwoorden en richting aangeven.
Mijn mening: de uiteindelijke keuze om voor een kindje te gaan of niet ligt bij de vrouw. Maar een man kan kiezen om wel of geen verantwoordelijkheid voor hey kind te dragen. Misschien kort door de bocht: maar een vrouw draagt een kindje in haar buik en bij een abortus wordt het uit haar buik gehaald! Daarom vind ik dat de uiteindelijke keus bij de vrouw ligt.