Als je hoopt dat het nog goedkomt zou ik dit soort dingen niet doen. Je strijkt hem zo tegen de haren in en je laatste beetje hoop kan dan vervlogen zijn. Als je dit soort acties gaat doen krijg je waarschijnlijk een vechtscheiding als (één van) beide dingen achter gaan houden, ik denk niet dat dit is wat je wilt?
Als jij jouw spaarrekening plundert.. is hij hopelijk slim genoeg om afschriften op te eisen en stappen te ondernemen. ... bah.. dat mensen het überhaupt bedenken
Het heeft geen enkele zin. Jullie kunnen wederzijds de afschriften opvragen en dan is meteen duidelijk wie waar recht op heeft.
Ja dat klopt, ik vind dit al allemaal erg ver gaan. Maar wil straks ook niet degene zijn die met niks blijft zitten.
Maar zolang er geen aanvraag tot echtscheiding is ingediend is het zowel haar geld als zijn geld. En kan 1 vd 2 zonder toestemming het geld afhalen/opgebruiken. Mijn vriend heeft het ook aan de hand gehad, ex van hem heeft ook alles geplunderd maar er was niks aan te doen. Ze had er op dat moment net zoveel recht op als hij..
Zolang de echtscheiding niet is aangevraagd is het geld van jullie allebei en mag je het idd opmaken. Hij mag nu ook gewoon aan jou geld komen en jij aan de zijne Jullie hebben het nu verdeeld dus ik zou het er ook afhalen en stallen bij je moeder. Jij hebt er geen zicht op wat hij nu met zijn deel doet.
Ja dat leek mij ook en wie weet heeft hij dat ook gedaan. Ik kijk het eerst nog even aan, eraf halen kan ik snel nog doen. Ik heb idd nu geen zicht meer op zijn geld. Hij wel op t mijne.
Eerste dan wat jij kunt/moet doen ww veranderen op de pc/laptop/telefoon. Of eisen dat jij ook inzicht hebt bij zijn rekeningen.
Het is een pakket en die rekeningen zijn gekoppeld. Ik weet niet met 100% zekerheid of hij het kan zien. Dat zou ik hem moeten vragen. Als hij het niet kan zien dan kan hij het ook niet terugstorten.
Ik heb verder geen ervaring of tips, maar wij hebben ook een totaal pakket met gezamenlijke en aparte rekeningen. Als ik inlog zie ik de rekening van man niet en andersom ook niet... Veel sterkte!
Waarom overleg je dit niet gewoon met hem, je maakt je nu zorgen om dat geld. Het lijkt me toch niet de bedoeling dat jullie elkaar hiermee een poot uit moeten draaien? Wij hadden een gezamenlijke rekening, hier stond spaargeld op en boekte we elke maand geld naar over, ook voor de vaste lasten want dat ging ook van die rekening. Toen wij uit elkaar gingen hebben we afgesproken dat alle kosten die uit de scheiding zouden komen gedeeld zouden worden. En wat over bleef werd gedeeld. Nu snap ik dat jij met de schenking zit van je moeder. Maar je kunt toch samen overleggen. Ga om tafel, en praat met elkaar hoe julie het financiële gedeelte voor ogen hebben. Met geld nu al overboeken etc, krijg je denk ik ruzie onderling. Althans geld is vaak het grootste probleem met een scheiding.
Beepje, Mag ik vragen waarom je al deze financiële punten niet gewoon met hem bespreekt? Vertrouw je hem niet? Heb je het idee dat hij dingen van plan is? Hoe moeilijk het ook voor je zal zijn.....het lijkt mij het beste om samen zoveel mogelijk te bespreken, afspraken te maken enz.
Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen..... Ik ben gewoon mijn beste maatje kwijt, hij is mijn alles en hij geeft ons op. Ik ben er gewoon kapot van en weet niet meer wat ik moet doen om hem te overtuigen en over te halen. Hij ontglipt me gewoon. Hij was een supergoede partner en is een fantastische vader. En het is nu allemaal verpest en allemaal voor niks geweest. Alles wat we samen hebben opgebouwd gaat afgebroken worden. Al onze toekomstdromen en plannen vallen in duigen. Dit heb ik allemaal niet zo voor ogen gehad. Beide wilden we dolgraag een gezinnetje stichten en hebben hier alles voor over gehad. En nu wordt dat allemaal weggegooit. Mijn lieve kleine knulletje zal straks opgroeien met een vader en moeder die apart wonen. Een vader en moeder die elkaar wel nog zoiets iedere dag zullen zien en spreken. Toch zullen we dan onze knul moeten gaan missen als hij bij de ander is. Ik vind het nu al verschrikkelijk als ik hem een dagje niet zie, laat staan dat ik mijn man een dag niet zie. Ik ben ontzettend onrustig en rusteloos. Ik slaap slecht, eet bijna niet en ben niet te genieten. Ik mis mijn man al weken, maanden is er al geen genegenheid meer. Ik ben hem gewoon kwijt, kwijtgeraakt door dit alles. We zullen straks onze knul toch apart van elkaar moeten gaan opvoeden. De hechting aan ons is nu nog zo belangrijk. Ondanks wat we hem zullen vertellen ben ik bang dat ons manneke zich de schuld gaat geven dat wij niet meer bij elkaar zijn. Ik herken mijn man ook niet meer, hij is kil en afstandelijk en het enige wat ik wil is dat hij me vasthoudt, knuffelt en zegt dat het goed komt. Maar hij wil me niet meer, hij is op en kan niet meer vechten. Hij voelt niks meer voor me zegt hij...dat is denk ik het ergste wat je kan overkomen. Tranen met tuiten zit ik nu te huilen. Hoe kan dat nou? Ik weet wat ik fout heb gedaan en wil het graag fixen, maar hij geeft me geen kans. Hij geeft ons geen kans meer, hij gelooft er niet meer in. Als hij ook nog maar 1% zag dan zou hij het doen. Onze zoon is al 50% procent waar hij het voor kan doen! Maar het hele verhaal interesseerd hem niet meer. Het enige wat hij wil is vluchten en weg. Hij zegt dat er geen basis meer is. Klink ik dan stom als ik zeg dat onze relatie van 12 jaar toch een flinke basis is? En wat dacht je van onze zoon. Dat is onze basis en daar moeten we het voor doen. Ik denk dat hij zelf overspannen is....en op deze manier ga ik dat ook weer worden. Ik ben bijna weer aan het einde van mijn latijn en ik trek dit niet meer. Ik heb alle truken in mijn doos al gebruikt en het is op. Soms lijkt het alsof ik in een boze droom zit, een nachtmerrie, en alleen nog maar wakker hoef te worden.
Wat een nare situatie Hij is waarschijnlijk al veel verder in het proces en dat maakt het voor jou natuurlijk extra moeilijk. Sterkte!