Ja dat is mijn ervaring ook met de neo.. En op zich hebben ze ook wel gelijk natuurlijk, als er een glucosedip is moet er voeding in. Maar in ons geval is er ook geen enkele moeite gedaan om bv ipv kv te geven. Ik was zelf nogal van de wereld na de vroeggeboorte en ze hebben mij eerst uitgebreid gedouched enzo om pas na een uur of 3 met een kolf aan te komen. Ik had meteen best wel een opbrengst, dus als ze me direct hadden laten kolven had er direct een voeding naar de neo gekund. En nee, ik heb daar zelf ook niet aan gedacht op dat moment, ik was niet zo helder in mijn hoofd. En dat ik ook precies het punt wat ik wil inbrengen tegen de dames die zeggen 'ik kan toch zeggen wat mijn wensen zijn'. Natuurlijk kan dat, als het lukt. Normaal gesproken kan ik uitstekend communiceren en ben ik assertief. Nou, niet tijdens de bevalling hoor! Maar dat zal ook van vrouw tot vrouw en bevalling tot bevalling verschillen. Je kunt niets voorspellen inderdaad, maar het is wel handig een communicatiemiddel te hebben over wat je voorkeuren zouden zijn als alles meezit.
Ik zet nog even expliciet in mijn plan dat iedere handeling aangekondigd wordt. Ben ooit bij de kaakchirurg helemaal geflipt omdat hij niet vertelde wat hij ging doen. Hyperventileren , zakte weg , shaken in de behandelstoel, en moeite om weer "normaal " te worden omdat ik doodsbang was. Vertrouwen is dan weg en ik hoef degene nooit meer te zien laat staan mij aanraakt . Gehehe tijdens mijn bevalling niet zulke grappen graag.
Ik heb geen bevalplan. Ik denk ook niet dat ik dat zal maken. Het zal nu wel een beetje anders zijn dan bij de andere kinderen. Toen ben ik bevallen onder leiding van de vk. Nu sta ik onder controle van de gyn. En zal ik ook een gyn bij mijn bevalling hebben. Een ding wil ik wel heel duidelijk aangeven: Absoluut GEEN knip. Bij mijn tweede bevalling heb ik een knip gekregen in een spatader. Dat gaf een bloedbad en ben ik met de ambulance naar het ZH gebracht. En heb ik zelf een bloedtransfusie gekregen. Dat wil ik nu graag voorkomen.
Ik heb bij de eerste geen plan gemaakt. Bij de tweede ga ik dat ook niet doen! Ik denk dat gynaecologen/ verloskundigen/ artsen van de afdeling neonatologie etc, heel goed weten welke handelingen ze moeten verrichten in het belang van moeder en kind. Daarnaast je bevalling kan zo anders aflopen dat het hele Plan vergeten wordt. Ik laat het lekker op me afkomen. Ik vertrouw erop dat ze het goed zullen doen voor mij en mijn kindje. Ps: waar ik destijds bevallen ben, het Sint Franciscus gasthuis te Rotterdam, top ziekenhuis overigens, waren sommige dingen vanzelfsprekend. De vader knipte de navelstreng en ik kreeg m'n kindje meteen in m'n armen! Terwijl ik werd gehecht, werd de kleine man gecontroleerd en kreeg kleertjes aan. Mijn man werd overal bij betrokken. Mijn kindje had niet voldoende kracht om te drinken dus kreeg hij een ini mini flesje en in overleg met mij nutrilon! Kei vanzelfsprekend allemaal. Ja iedere ziekenhuis is anders! Ben heel benieuwd hoe het bij het maxima ziekenhuis zal zijn!
Ik wil graag dat mijn vriend haar aanpakt. Ook moet hij de navelstreng doorknippen en mag hij haar eerste fv geven. Met de omas heb ik al besproken waar ze staan (erg he maar ben best een heks dus weet al hoe ik ga doen als iets me irriteerd dus beter van te voren bespreken) Ik wil haar wel eerst zelf vasthouden ntl. Bij pijn zo een pompje, ruggenprik is echt mijn LAATSTE optie (ben er erg bang voor maar weet ntl niet hoe ik reageer op de pijn) En verder als alles goed gaat gewoon de kleine meid bij mij, niet op een babykamer.
Er moet bij mij ook nog in dat ik geen diclofenac mag hebben en dat antibiotica in een hogere dosis moet omdat het anders niet aanslaat (kan ik medisch onderbouwen) In het geval van weeënopwekkers wil ik graag iets rustiger beginnen dan de standaard-dosering, want ondanks dat ik groot en lang ben, reageer ik nogal heavy op bepaalde medicijnen. Mocht ik morfine nodig hebben, dan ook graag de helft van de standaard-dosering. Normaal zou ik er niets van zeggen en zo veel mogelijk ontvangen als mag, het is superspul, maar na de geboorte van mn kindje is denk ik niet het moment om aan een geweldige trip te beginnen (disclaimer ik ben geen junk of drugsgebruiker hahaha, maar ooit morfine gekregen na een operatie. Weg pijn, hallo een grote trip!)
Ik ben daar gewoon nu al over na aan het denken, dit topic helpt wel... Voor mij de allerbelangrijkste is dat ze me zoveel mogelijk met rust laten, liefst alleen. Of ik nu thuis beval of in het ziekenhuis, allemaal weg uit mijn huis/ziekenhuiskamer zolang de baby er nog niet uit komt vallen En als de bevalling achter de rug is en alle noodzakelijke dingen zijn gedaan mag iedereen ook weer zo snel mogelijk ophoepelen. Ik kan heel slecht tegen mensen om me heen, word daar enorm zenuwachtig van en kan er erg van in de stress schieten. En dat lijkt me niet goed voor het verloop van de bevalling. Iedereen gaat dus maar lekker even om de hoek koffie drinken en ik roep wel wanneer ik iemand nodig heb Verder vind ik belangrijk: - Er wordt niets in mijn kindje gespoten zonder eerst met mij te overleggen - Mijn kindje krijgt geen flesvoeding zonder eerst met mij te overleggen - Ook in mijn lijf wordt niet zomaar iets gespoten, ik wil eerst weten wat, waarom en hoe nodig het is. Graag ontvang ik ook van tevoren van de verloskundige, als ze het heeft (dat mag ik hopen) de bijsluiters van zooi wat mogelijk in mij of mijn kindje gespoten kan gaan worden. - Als er geen medisch spoedgevoel is wil ik dat mijn kindje bij mij komt te liggen tot ik zelf aangeef dat het oké is en ze hem/haar mogen wegnemen voor wegen, aankleden, etc. Ik wil dat mijn kindje eerst bij mij huid op huid volledig tot rust kan komen. Kortom wil ik eigenlijk dat ik de leiding heb over het verloop van mijn eigen bevalling en dat niemand buiten mijn weten om iets beslist over mij of mijn kindje. De enige uitzondering is wanneer er sprake is van zo'n ernstige medische situatie dat ik of mijn kindje in acuut levensgevaar verkeren. Maar zolang dat niet het geval is gebeuren er enkel dingen met mijn toestemming.
Das wel een goede! Ik was na de bevalling met pomp en daarna narcose zo van de wereld dat ik gewoon niet meer wist waarom ik op de uitslaap kamer lag. Wist alleen dat ik heel veel pijn had. Voor mij een reden om nu geen pijnstilling te willen. En verder eens met mammievansammie, nou ik ben niet op m'n mondje gevallen maar tijdens/ na de bevalling was dat wel anders. We hebben er nu ook in staan dat baby bij man blijft, vorige keer was dochter al vastgehouden door alle opa's en oma's voordat ik terug kwam van de ok. Nou ondanks dat ik het niet erg vind dat mijn kind vastgehouden wordt door een ander wilde ik dat toch liever eerst zelf doen.
Het enige wat ik wil dat de vk weet is dat ik absoluut niet wil dat ze zegt wanneer ik een knip gaat krijgen (als dat moet). Ik word nou al helemaal panisch als ik daar aan denk. Bij mij moet je het gewoon doen en vooral niks zeggen dan komt het helemaal goed en raak ik niet in paniek.
Weet je al of je thuis of in t ziekenhuis wil? Ik denk dat je beter voor thuis kunt kiezen. Ik had ook duidelijk in mijn plan staan van "alleen in overleg" en niet zomaar medische ingrepen maar er werd ongevraagd een naald in mn been gezet. Dl kreeg ook vitamine (eerste kindje dus vroeg me af wat ze nou eigenlijk in dr mondje stopte). In t zkhuis zijn ze echt zo medisch gericht dat als je t natuurlijker wil, ik je kan aanraden een thuisbvalling te proberen. Ik wilde dat in eerste instantie ook en zonder enige ingreep maar de pijn viel zo tegen dat ik toch voor pijnstilling koos.
Nou voor weeen hielp morfine hier echt totaal niks en dat hoor k wel vaker. Van mij hadden ze nogwel een extra dosis mogen geven
Had bij de eerste een bevalplan gemaakt maar doordat ik ingeleid werd ging t heel anders en vond toen alles prima! Ga er nu niet eens een maken, kijk wel hoe het komt, het is toch zo goed als niet te sturen.
Was eigenlijk niet eens op de hoogte van een bevalplan, maar als ik jullie 'eisen' zo lees, klinkt het toch heel aantrekkelijk. Vooral we aan beide kanten familieleden hebben die zo enthousiast zijn over dat kleine hummeltje en ook overal vooraan willen staan, vaak vergeten dat de ouders wensen hebben die niet altijd op een lijn liggen met de wensen van die familieleden. Ik kan pisnijdig worden als ik erachter kom dat opa/oma de kleine eerder vast hebben dan ouders zelf. Dus mijn belangrijkste puntje: iedereen opgerot die er niets te zoeken heeft totdat ik aangeef dat ik de energie en helderheid heb voor bezoek. En dan nog mogen ze in de rij gaan staan. Wil ook pas familie laten weten dat de bevalling aan de gang was als de kleine er is. VL alleen nog even discretie aanleren ^.^ Hoop dat er nog vele reacties volgen, geen idee wat ik kan verwachten aangezien het mn 1e is en verder in de omgeving ook nog niet echt moeders ken.
Bevalplan? Had ik nog nooit van gehoord. Heb 2 ks gehad waarvan 1 spoed dus zou niet veel te kiezen hebben gehad. Maar dat laten uitkloppen van de navelstreng lijkt mij heel mooi en natuurlijk. En t kindje zolang mogelijk blootgesteld op he houden wel met watmtedoek uiteraard.
Haha ja dat zou ik er ook in zetten als de (schoon) ouders zo opdringerig zijn. Ik lach je absoluut niet uit hoor, maar moet even terug denken aan gisteravond, het tv programma "kerels met een kleintje". Oma eiste zowat dat ze mee moest in het bevalbad! Lag echt helemaal in een deuk hier, daar moet je toch niet aan denken? Ik niet in ieder geval
Hahaha ja en dat ze tijdens het uitzoeken van dat bad ook al gewoon haar badpak had aangetrokken en er zo bij instapte, je kon me wegdragen
Mag ik vragen waarom sommigen van jullie in het bevalplan hebben staan dat ze de placenta willen zien? Waarom??
Zag net het fragmentje via internet. Oh my gosh! Zou me zwaar verontwaardigd voelen, maar helaas zie ik dat hier nog wel gebeuren ja. SM snapt zelf wel goed dat wij uiteindelijke beslissing hebben, maar aan alles merk ik dat ze dolgraag wil en dat voelt toch t zelfde.
Oei dat klinkt heftig Moniek! Hier begrijpt iedereen gelukkig goed dat wij de bevalling graag samen willen doen en dat ze pas worden gebeld als de kleine er is en wij ons eerste momentje samen hebben gehad. Mijn man had ook nog een hele goede om in t plan op te nemen hihi. Aangezien Barbie ongeveer dezelfde datum is uitgerekend en zij de vorige keer ook in het haga is bevallen, moeten we er misschien in zetten dat we niet samen op een kamer willen als we moeten blijven Pfff ben schijtlollig geloof ik vandaag, sorry hoor @ pitahaya: naast dat ik het wel bijzonder vind om het huisje te zien waar mijn kleine ukje 9 maanden heeft geleefd, wil ik graag zien dat hij helemaal intact is. Dit aangezien ze bij een kennisje van mij over het hoofd hebben gezien dat hij niet intact was en dat er dus nog een deel in haar placenta is achtergebleven. Als dit erna gelijk wordt opgemerkt kunnen ze er goed op inspelen en verwijderen ze het. Maar bij haar is het dus niet opgemerkt en kreeg zij steeds meer en meer buikpijn. De cellen zijn zich gaan delen en uiteindelijk is het kwaadaardig geworden en heeft ze nog in het eerste jaar van haar kindje chemotherapie moeten ondergaan. Het is echt heel erg zeldzaam dat dit gebeurd hoor, maar aangezien dit zo dichtbij is gebeurd wil ik het dus zelf ook echt kunnen zien.