Omdat ik vind dat iedereen sociale verplichtingen heeft ten opzichte van de maatschappij en dat (een rekensommetje vanuit onze school) je per week standaard ruim 22uur aan vrije tijd alleen besteed aan leuke dingen doen voor jezelf, je daar onvoldoende input aan levert. Je hoeft echt niet alle vrije tijd aan iedereen te besteden, maar een mate van input in die tijd die je er dus vrij voor hebt vind ik een onderdeel van goed burgerschap. Die input hoeft helemaal niet per se vanuit werk te zijn, die input lever je ook met op de koffie gaan bij eenzame bejaarden, maar helemaal niets doen vind ik profiteren. Logischerwijs betekent hoe meer kinderen, hoe minder van die vrije tijd er over blijft. Gewoon omdat de andere huishoudelijke taken ook toenemen en je energie zeer waarschijnlijk in de tijd dat de kinderen thuis zijn meer wordt aangesproken. Een en ander is natuurlijk nooit zwart wit. Maar het argument tbm is veel meer dan thuisblijven, ik heb het heerlijk druk met schilderen , sporten en socializen, vind ik niet erg sterk. Nogmaals ik heb totaal niet de illusie dat de meeste tbm op die manier hun dag vullen, maar dat is wel waarop de discussie begon.
Maar ik begrijp het echt niet. Jij stelt heel resoluut dat een moeder na een werkdag geen kwalitatieve tijd heeft met haar kind, en dat fulltime werken nadelig is voor de band. Waarom gelden jouw eigen woorden dan niet voor de vader-kind relatie?
Maar zolang iemand geen geld trekt van de staat en zo leeft in samenspraak met partner, van wie profiteert het dan?
Ik proef hier trouwens ook wel regelmatig zo'n sfeer alsof de partner van de tbm maar een beetje zielig is, dat het keihard moet werken en de vrouw maar lekker op dr kont zit en lekker geld uitgeeft.
Laat heel duidelijk zijn dat ik dat pertinent niet vind indien je kinderen daadwerkelijk thuis zijn. Mijn man is al langere tijd werkloos en dus fulltime bij onze kinderen. Ik vind absoluut niet dat hij profiteert van mijn werken. Wij hebben samen afgesproken dat wij het voor onze kinderen beter vinden dat hij thuis is en doorzoekt tot hij iets vindt wat hem past, dan een baan aannemen omdat het moet. Het moet namelijk niet en ik vind de input die hij nu levert aan de kinderen groter dan wanneer hij werk zou doen waar hij ongelukkig van zou worden. Daarmee maken we deels dezelfde keuze als velen hier. Maar op het moment dat de jongste ook naar school gaat en mijn man de vrijgekomen tijd niet ook besteedt aan verdere maatschappelijke activiteiten of een stap harder zet qua werk zoeken, dan zou ik wel vinden dat hij profiteert van mijn werken. Dat is het verschil. Ik werk graag, maar zou ook graag meer vrije tijd (zonder aanwezigheid van kinderen) willen zodat ik tijd zou hebben voor allerlei leuke dingen, maar ben me te zeer bewust van mijn verantwoordelijkheden ten opzichte van gezin (en dmv belastingen ook een beetje samenleving) om dat zomaar te doen. Ik verwacht eenzelfde instelling van mijn partner. Nog afgezien van profiteren van mijn geld, er zullen genoeg mensen zijn die dat onderling anders ervaren, vind ik dat als je gebruik maakt van de samenleving (je kind heeft voordeel van de leesouder of luizenouder op school, je accepteert een drankje van de vrijwilligster in het ziekenhuis enz, enz) je ook je verantwoordelijkheden hebt. Dus dat je zelf ook meegaat met schooluitjes, je aandacht besteed aan anderen die het nodig hebben enz. Dat vind ik goed burgerschap en ik probeer dat zelf te doen en mijn kinderen te leren. Ik werk (en betaal dus belasting), ben lange tijd lid geweest van een oudercommissie en ben op mijn doordeweekse vrije dag (logischerwijs) bij mijn kinderen. Natuurlijk mag je uitgaan van hetgeen wat kan bij jouw gezin en bij jou, maar op zich is dat wel mijn beeld van een prettige samenleving.
Nee, die opmerking van mij over dat je maar een uurtje s avonds thuis bent en 2 dagen in het weekend kwam voort uit een gesprek daarboven waar 2!!! fulltime werkende ouders zijn! Ik zei dat tegen shakes (de moeder in dit geval) omdat zij hier nu eenmaal is. Nergens zeg ik dat zij maar thuis moet blijven en haar man lekker mag werken. Het gaat er helemaal niet om of ZIJ fulltime werkt...maar dat ze dat beiden doen en ik mij afvraag hoeveel tijd er dan voor een kind overblijft en wat ik als voorbeelden gaf dat je dan de kleine dingetjes mis. Ik in mijn voorbeeld had ook mijn man kunnen zijn en shakes had ook haar man kunnen zijn...ik zeg nu al 10 keer dat ik geen onderscheid maak in vaders of moeders. Dat fulltime werken nadelig voor de band is zeg ik overigens nergens...ik ben bang dat wanneer je beiden veel weg bent...je veel mist van je kind...
Och ja femke, eigenlijk kan ik me daar niet zo druk om maken. Zo zijn er zat keuzes die ik ook niet zou maken, maar ja.. so be it
Dat is dan een verschillend uitgangspunt. Ik evalueer onze keuzes vanuit ons kind. Ik kies de opvoeders van mijn kind zorgvuldig, en ik ben ervan overtuigd dat zij erbij wint als er verschillende volwassenen een belangrijke rol spelen in haar leven. Ik geloof oprecht in «it takes a village to raise a child».
Man man man, wat vind jij jezelf geweldig. Je betaalt belasting dus je doet iets voor de maatschappij? Tsjongejonge, nobel zeg! Ik houd er niet zo van om mezelf schouderklopjes te geven, maar ik ben vrijwilliger voor VWN, de Voorleesexpress, zit in het schoolbestuur (oh, en ben ook nog klassen- en luizenmoeder) en ben momenteel heel druk in een half politieke buurtbelangenvereniging. Mijn man draagt meer dan voldoende belasting af en de overheid waardeert mijn thuis-zijn zo, dat ik nog aanrechtpremie op de koop toe krijg ook. En de aap komt eindelijk uit de mouw: je bent stikjaloers, want zou zelf wel wat meer vrije tijd willen. Nou vrouw, kies ervoor en ga tuinieren, thee leuten en vrijwilligerswerk doen! Daar zal de samenleving je dankbaar voor zijn! Een 'prettige samenleving' is niet belasting betalen, maar daadwerkelijk wat doen voor een ander, er zijn voor een ander, elkaar behandelen met respect.
Dat mag...het was ook niet als kritiek bedoeld...maar om uit te leggen aan amdaa en femkes waar mijn opmerking vandaan kwam omdat er nogal selectief gelezen wordt. Het is idd een ander uitgangspunt. Ik ben zeker voor een goede band met bv opa's en oma's maar ik vind de ouders echt de primaire opvoeders.
Als iemand thuisblijft voor de kinderen dan mag ze dat toch zelf weten. Getuigd alleen dat diegene een deel van een "eigen leven" opofferd om voor haar kinderen te zorgen. Mn mond zou echt openvallen als iemand dan tegen me zou zeggen "zeg doe jij wel wat voor de samenleving?" Sorry maar wie denk je dat je bent Als je zelf wil werken, dan ga je werken, maar dring dat een ander niet op
Femkes, ze verwoordt het niet zo subtiel maar ik ben het met dappertje dik eens dat het als jaloezie klinkt. Dat jij het je ook wel zou willen kunnen permiteren om vaker lekker niks te kunnen doen. Ik snap niet wie je te kort doen of wie er minder van wordt als een ouder niks doet wanneer alle kinderen op school zitten? Dat zie ik echt niet.
Nogmaals, dat zijn niet de voorbeelden waar ik op reageerde. Er zit wel een beetje een verschil tussen vrijwilligerswerk en lekker sporten. Dus he, waarom die boosheid, je hoeft je toch niet aangesproken te voelen, wie de schoen past trekken hem aan toch? Ik ben niet stikjaloers, ik heb de keuze gemaakt en sta daar volledig achter, sterker nog, ik ben daar inderdaad ook trots op. Net zoals ik hoop dat jij trots bent op de activiteiten die jij ontplooit in jouw leven en de kinderen die jij opvoedt. Natuurlijk is belasting betalen alleen niet zaligmakend, net zoals iemand die meer belasting betaald absoluut niet per se nuttiger is dan iemand die geen of weinig belasting betaald. Maar hoe je het ook wendt of keert, het is wel 1 van de benodigdheden voor de samenleving. Net zoals luizenmoeder zijn dat is. In de samenleving zijn allerlei zaken, mensen en activiteiten nodig en ik voel totaal niet de behoefte om de een hoger in te schalen dan de ander. Maar werken is daar hoe dan ook wel een van. En het doet (in de mate waarin ik het doe) absoluut niet af aan de kwaliteit van zorg die ik mijn kinderen geef, hoe zeer jij daar ook van overtuigd bent. Gezien de bewoordingen die jij tot nu toe hebt gebezigd in deze discussie, vraag ik mij trouwens wel ten zeerste af of jij iets moet zeggen over respect.
Wie er profiteert door niet te werken... Daar kun je nog 20 bitchfights aan wijden ben ik bang. 😉 Door niet te werken kunnen gezinnen bijvoorbeeld een stuk makkelijker voor allerlei subsidies in aanmerking komen (bv huursubsidie), omdat ze onder een bepaald inkomensniveau zitten. En die betaal ik dan weer, omdat ik wel werk en dus belasting betaal voor degenen die dat niet doen. Is maar een voorbeeld. Maakt mij verder niet uit. Maar iemand vroeg het zich af...
Nee we geven net aan dat het gaat om stellen/gezinnen die voor hun eigen inkomen zorgen. Wij krijgen geen toeslagen, alleen kbs....wie wordt er nu minder van als straks beide kids op school zitten en ik stop met go zijn en alleen maar ga lezen en winkelen...dat is toch mijn keuze?
Excuses, verkeerd begrepen. Las namelijk ook over 'aanrecht-premie'. Dat is wel iets wat ik waanzin vind. Thuisblijven, dat is eigen keuze. Daar hoef ik niet voor te betalen. Maar afgezien daarvan kan bijdragen aan de maatschappij natuurlijk op legio manieren. Niet altijd in geld uit te drukken.