Ben je er niet teveel mee bezig zegt men...dan komt het wel Ik ben die uitspraak zat In totaal ben ik voor mijn eerste kindje bijna 2 jaar bezig geweest en nu ga ik weer richting de 2 jaar voor een tweede kindje. Elke maand de teleurstelling de confrontatie dat het weer niet gelukt is De spuiten die je jezelf moet toedienen de ziekenhuis afspraken En dan vervolgens weer ongesteld worden Hoe kan je ergens niet mee bezig zijn terwijl je er elke dag mee geconfronteerd word ?? Veel mensen in me directe omgeving die zwanger zijn en ik...ik ben weer ongesteld geworden Tot de dag van vandaag ben ik elke keer blij voor de anderen Maar wanneer komt de dag dat ik blij mag zijn voor mezelf..en blij mag zijn dat mijn kindje eindelijk een broertje of zusje krijgt.. Ik gun elke vrouw het krijgen van een kind, en ik gun geen enkele vrouw deze situatie Ik moest dit even van me afschrijven want ik weet dat veel vrouwen zichzelf hierin herkennen.. Het doet pijn... Liefs oreo
Lieve oreo, Ik snap je helemaal. Het is ook allemaal niet eerlijk. Wij staan hier met 'lege handen'. De eerste hebben wij nog niet. Maar ik snap dat gemis naar een 2e. Dan kan denk ik ook wel zwaar zijn. En die uitspraken ... grrrrr die hoor ik zo vaak!!!! Hoe kunnen wij in hemelsnaam er niet mee bezig zijn als wij 4 keer per maand naar het ziekenhuis moeten. Wij elke dag moeten spuiten en in spanning moeten wachten. Loslaten is ook moeilijk omdat wij geen garanties hebben. Als de artsen mij beloven dat ik over 5 jaar een kindje krijg dan wil wel wachten. Ook hoor ik vaak ; ja je bent nog maar 1,5 jaar bezig. Ik ken iemand die blablabla Maar 1,5 jaar is lang als je elke maand hoopt dat het raak is Sterkte Liefs xxxxx
Lieve happy1234 Eerste kindje tweede kindje ik denk dat iedereen die een kinderwens die zo lang moet "wachten" het niet leuk vind Er zijn zelfs mensen die ik ken die 4 jaar bezig waren voor het krijgen van een kindje Feit is en feit blijft als je iets wilt dan wil je dat liever nu dan over een x aantal maanden of jaren en elk verdriet is verdriet of het nou verdriet is van iemand die al kids heeft iemand die er nog geen heeft Jij ook sterkte meis en hopelijk voor ons allemaal snel goed nieuws
Ja klopt. ik begrijp je. Idd maar hopen dat wij allemaal snel goed nieuws krijgen. Mag ik vragen wat de reden is waarom het bij jullie wat langer duurt? Bij ons waarschijnlijk manfactor. Manlief heeft verminderd zaadkwaliteit. xx
Hier pcos Had ik blijkbaar bij de eerste ook, maar ik durfde destijds niet naar de dokter te gaan, en toen we voor een tweede kindje gingen werd ik zo onregelmatig ongesteld dat ik na een jaar toch naar de huisarts ben gegaan en toen terechtkwam in de ellende van ziekenhuis bezoekjes enz Het geeft ergens wel rust om te weten waar het aan ligt, maar het is gewoon zo slopend dit alles.
Wat een dooddoener, die zin. Bijna vijf jaar waren wij bezig. Je kunt er niet NIET mee bezig zijn, want wat je al zegt...spuiten, afspraken, wachten en teleurstelling verwerken. Bij ons bleek het zo te zijn dat er geen bevruchting plaatsvindt dus moest het icsi worden. Maar ach, als ik er wat minder mee bezig was geweest was dan was dat bevruchtingsprobleem er natuurlijk helemaal niet geweest. Tsja, mensen die nooit in een mmm-schuitje hebben gezeten snappen het niet en weten ook niks beters te zeggen.
Gefeliciteerd met je zwangerschap wat zal jullie kindje vreselijk welkom zijn Mensen die dit nooit hebben meegemaakt snappen het idd niet en weten ook niets beters te zeggen, maar soms denk ik als je niks te zeggen hebt... Hou dan gewoon je mond..
Ja snap ik. Vreselijk he die MMM. maar alles voor een goed doel. Welke behandeling is gelukt bij jou eerste kindje? Morgenochtend heb ik een afspraak bij de gynaecoloog. Had vorige keer een cyste zitten. Hopelijk is die nu weg. Daarna onze laatste IUI die ze gaan doen. Hmmmm spannend. Hoop is ver te zoeken. xxx
Zuuske, Gefeliciteerd met je zwangerschap. Ja idd, als wij er nou niet mee zaten of aan dachten dan hadden wij misschien wel 10 baby's ( NOT) zo als je al aan gaf een dooddoener. Wow jij hebt ook een aardig traject achter de rug. Gelukkig is het je gegund. Hier wordt ik vrolijk van!
Heeeeeeeel herkenbaar!! Sommige mensen snappen het ook niet en/of willen het ook niet snappen.. Erg frustrerend ook. Hou moed hoor. Wij proberen ook zo positief mogelijk te blijven. Succes!!!!
ooooh zo herkenbaar!!! uitspraken zoals: "je moet het loslaten, ik ken een koppel die zwanger is geworden als ze er niet meer aan dachten..." "ik ken een koppel die na 7 jaar zwanger zijn geworden..." Echt ik wil het niet meer horen en het zijn vooral mensen die op 123 zwanger zijn geworden die deze uitspraken doen... Hoe kan je het loslaten als je je dagelijks leven moet herorganiseren om telkens naar het ziekenhuis te gaan, om telkens te spuiten... na 7 jaar.... ik wil het nu!! maar inderdaad als er iemand mij voor 100 % zekerheid kan bevestigen dat ik zeker zwanger zal worden, dan kan ik ermee leven... maar die onzekerheid maakt me gek. En dan zijn er al die vrouwen in mijn omgeving zomaar zwanger worden, ik heb telkens een gevoel van jaloezie... dan denk ik zo: dan zal ik wel degene zijn waar het niet bij zal lukken... Telkens ik een kadootje moet kopen, denk ik 'wanneer gaan de kadootjes voor ons zijn..." Vorige maand op eenzelfde dag: 2 schoonzussen bevallen en mijn zus (3 jaar jonger) die kwam zeggen dat ze zwanger is van haar tweede kindje...was er kapot van... En dan is er mijn leeftijd...34 jaar.... en nog kinderloos.... en Iedere maand die teleurstelling en jezelf weer moed inspreken om er opnieuw voor te gaan. Telkens opnieuw vraag ik me af, waarom?? wat is de reden?? en na ieder onderzoek krijg ik de boodschap: alles in orde... AAAArrghhhh waarom lukt het dan niet?? Er moet toch een reden zijn... en zo kan ik nog een tijdje doorgaan... wij zijn nu 2 jaar en 6mnd "bezig", al 4 IUI's achter de rug, HSG-,bloed-, hysteroscopie onderzoek maar geen reden gevonden. In Augustus starten we met IVF/ICSI, hopelijk wordt onze wens dan vervuld. Ook vertel ik soms verhalen/ervaringen vanop dit forum aan vriendinnen, en vaak hoor ik dan: doe dat niet zo op die fora.... juist wel want jullie begrijpen de situatie, de gevoelens, de gedachten en vaak haal ik hier terug mijn moed om toch niet op te geven en verder te doen.... Sorry moest er even uit en t doet deugd!!! aan iedereen veel succes, de moed niet opgeven!!
Ik herken jullie gevoelens heel goed, die alles omvattende angst of het goed komt en je zwanger mag raken en blijven. Geduld heb je wel gekregen door die MMM. En er teveel mee bezig zijn, vast! Maar wat kun je anders? Ik had juist op vakanties en weekendjes weg nog diepere dalen. Genieten lukte me gewoon echt niet. En na loslaten begint men over stress en zwanger worden, parkeer die ook maar want iedere vrouw die zwanger moet worden van een vruchtbaarheids behandeling staat stijf van de stress. Good luck lieve meiden!
Ja op vakantie word je zwanger hihi. Alsof je dan ineens denkt, huh zwanger worden wat is dat? Je wordt er aan herinnerd elke maand natuurlijk, maar ook elke dag met vitaminepil. Je weet gewoon simpelweg wat je vruchtbare dagen zijn ook al doe je daar niet je best voor. Dat vergeet je gewoon niet, het zit in je hoofd, verdwijnt niet, en gelukkig zit zwanger worden tussen de benen en niet tussen de oren (uitspraak is niet van mezelf maar vond ik wel leuk)
Wij zijn 5 jaar bezig geweest voor de eerste en nu alweer 2.5 jaar voor een tweede. En nota bene mijn eigen stiefvader zei vorige keer tegen me "dat ik gewoon lekker in de sauna moest gaan dan werd alles goed vloeibaar en zou het wel lukken"....... mensen hebben gewoon geen idee waar ze het over hebben en begrijpen er niets maar dan ook echt niets van.
Wat zit je in een ontzettend moeilijk situatie. Ik snap dat je je zo voelt en snap je frustratie heel erg goed! Over de uitspraak. Het kan toeval zijn en niet zijn wat je wilt horen maar... Wij hebben ook in het vruchtbaarheidsbehandelingen traject gezeten. Tot op een gegeven moment de gynaecoloog zei deze ronde gaat helemaal niets doen dus reken alsjeblieft op niets en ga je vast voorbereiden op de stap naar de volgende behandeling volgende maand. Die maand heb ik dus ook gedacht okee deze ronde is tijdverspilling en gaat niets doen. Heb er hierdoor ook niet veel aangedacht. Moet zeggen dat ik dit ook wel heel fijn vond dat ik dit eindelijk een maandje even kon. Totdat ik mijn zwangerschapstest voor de zekerheid deed en deze positief was!! Ben nu zwanger van een twee-eiige tweeling. En nogmaals het kan toeval zijn maar bij mij heeft het een wonder verricht. 2 eitjes laten springen ondanks de gyn voor de volle 100% dacht deze behandeling doet niets bij jou.
Wepie, geweldig dat je zwanger bent, maar jij doet het nu ook!!njenhent gewoon geluk gehad die maand. Punt. En zo geef je iemand alleen maar een schuldgevoel als ze er wel aan denkt. Niet zo tactisch, sorry...
Als je dit soort reacties er niet bij wilt hebben moet je niet vragen wat anderen ervan vinden of je moet erbij zetten dat je alleen de reacties wilt van mensen die jij wilt horen... Jullie vragen wat vind jij ervan en ik zeg eerlijk dat ik de maand waarin in het los heb gelaten zwanger ben geraakt. En of het nu daardoor komt of toeval is weet niemand.
Die mensen weten niet waar ze het over hebben. Hoe kan je er nou niet mee bezig zijn als je iedere dag ermee word geconfronteerd, andere gezinnen ziet, oude vriendinnen ziet die baby's hebben, familie en gewoon iedereen terwijl jij nog een kind hebt. Maar ik denk altijd maar zo die mensen bedoelen het goed. Het is ook lastig om iets te zeggen als iemand in zo'n situatie zit.
Nee mensen snappen het idd niet maar goed we houden idd moed Jij ook succes hoe is je eerste Iui bevallen ???