Ik dwing helemaal niks af. Absoluut niet. Wat ik wil zeggen is dat ik het ontzettend jammer zou vinden als een verjaardag binnen ons gezin, afgezegd zou worden, voor iets buiten de familie. Ik heb op z´n zachtst gezegd een gloeiende hekel aan mijn schoonmoeder bijvoorbeeld. Binnenkort wordt zij 75 en ik heb er nu al maagpijn van. Maar ik ben iemand die de rollen dan omdraait, en mezelf afvraag hoe ik later mijn 75ste verjaardag zou willen vieren. En dan wil ik ook dat mijn 4 kinderen met aanhang en eventuele kinderen erbij zijn. Dat zou ik het liefst willen van alles. En daarom gun ik dat haar als moeder ook, dus doe ik gezellig mee. Zo ben ik en ik weet ook dat dat een punt is wat zij in mij kan waarderen. En vrienden en kennissen hebben wij best veel. Er zijn er bij die echt heel belangrijk voor me zijn, in het dagelijks leven zelfs nog veel belangrijker als familie (zelf heb ik alleen mijn moeder, de rest is alleen dus schoonfamilie). Toch zal ik familie altijd voor laten gaan en dan evt iets anders afspreken als we een dubbel feest hebben. Ik ben het met je eens dat het idd aan de band ligt die ze met elkaar hebben, maar juist daarom hoop ik dat ze met verjaardagen altijd bij elkaar over de vloer komen! Anders zien ze elkaar nauwelijks meer en ik geef toe dat ik dat jammer zou vinden. En daarom wil ik dit juist als voorbeeld stellen, en niks afdwingen. Want ik snap best dat dit onmogelijk is. Als 1 van mijn kinderen later niet op mijn verjaardag komt omdat er een barbecue is van de voetbalclub dan zou ik teleurgesteld zijn ja. Maar goed; blijkbaar is dat niet bij iedereen. En dat maakt mij ook niks uit. Ts; ik lees dat je een beslissing hebt genomen. Hopelijk wordt het een leuke dag!
@mumija ik vind ouders wel anders dan de rest van de familie om even op je laatste zin te reageren. Ik heb zelf niks met mn zgn ooms/tantes/neefjes/nichtjes, dus ik verwacht ook niet dat mijn zoon daarin standvastig zal zijn. Familie krijg je, vrienden kies je zo zie ik het. Met de dichtbij staande familie (dus schoonmoeder en ouders) zou ik wel gaan. Maar de rest, als we al iets anders hebben is het jammer. Het ligt er maar net aan of er voor jou net zoveel moeite wordt gedaan, zo niet dan doe ik dat ook niet. Je kwelt jezelf alleen maar. Stel jij gaat altijd netjes alle verjaardagen af, maar bij jouw kinderen of jezelf/man/vriend zegt familie altijd af, maar je vrienden zijn er wel. Dan stop je toch op een gegeven moment met naar familie gaan?
Ik kies dan de eerste afspraak... simpel zat omdat ik mijn kinderen wil leren zich te houden aan afspraken! Maar dat geldt dus wel alleen voor dingen die je hebt toegezegd. ...
Voetbal was eerst, je had het beste gelijk kunnen zeggen dat jullie die dag al wat hadden. Moesten ze het maar eerder melden!
ik zou ook naar de eerste afspraak gaan. Zeker aangezien je viavia van het andere feestje hebt gehoord ipv een persoonlijke uitnodiging. Datum is al bezet...helaas pindakaas.
Deze mening deel ik wel maar als ik echt niet naar de fam bbq zou gaan dan krijg ik echt scheve gezichten en dat is het me niet waard. We hebben deze keuze nu gemaakt maar een volgende keer pak ik het anders aan
Ik vind het trouwens wel irritant dat ik juist het idee om b dat het uitnodigen voor verjaardagen e.d. steeds eerder gebeurt met de mededeling zsm te laten weten of je kan.
Maar jij hebt dan graag dat ze met tegenzin bij jou zitten omdat ze weten dat jij anders teleurgesteld bent?
Nee natuurlijk heb ik dat niet graag. Maar ik ga er voor alsnog helemaal niet vanuit dat ze met tegenzin op mijn verjaardag zullen zitten.
Waarom niet gewoon naar allebei? Met een bbq is dat juist erg makkelijk. Die paar stukjes vlees, er is meestal veel te veel op zo'n moment. Dus simpel lijkt me
Het zal ook zeker niet het geval zijn dat ze überhaupt niet naar je toe willen neem ik aan. Maar wat je aangeeft over dat iets met familie belangrijker is dan buiten de familie en dat je teleurgesteld zou zijn als ze anders zouden kiezen dan denk ik dat je wel in de hand werkt (afhankelijk van het karakter van je kinderen) dat ze komen terwijl ze graag naar een vriend ofzo waren gegaan.
Die ene dag in het jaar dat ik jarig ben, zou ik het inderdaad fijn vinden dat mijn kids naar mij toe zouden komen ipv vrienden of wie dan ook. Ik geef toe dat ik anders teleurgesteld zou zijn, ik kan er niks anders van maken. Maar ik ben helemaal niet zo krampachtig als het misschien lijkt hoor. Ik vind verjaardagen in ons gezin ontzettend leuk, en maak er altijd heel veel werk van. En de kinderen nemen dat automatisch mee over; ik ben bijv. eind augustus pas jarig, maar mijn dochter van 18 heeft al een cadeau geregeld..