En dan bedoel ik in karakter. TO trapt af. Mijn partner is een echte Italiaan. Charmant,temperament vol, romantisch, heel zorgelijk, familie is alles, kort lontje en héééél ijdel! Zoals heel cliché loopt hij altijd in pak of pantalon met blouse. Maalt niet uit waar we heen gaan, hij moet zich als optutten. Heel attent en romantisch. Iets wat ik overigens heeeeel erg waardeer. Iets wat ik in het begin minder vond. Volgens traditie is de man thuis de baas. Ze hebben een gigantische ego. Puur omdat hij genoeg verdient zou hij wel willen dat ik stop met werken. Zij vinden dat als het niet nodig is werkt de vrouw niet. Zodat zij als een soort prinses kan leven en tot op het bot door haar man verwend word. Krijg wekelijks een bos bloemen of een bloem in pot. In het begin vond ik dat het niet uitmaakte wat hij zei. Hij klink altijd zo mooi. Ze kunnen dingen die wij in het Nederlands heel kort zeggen heel lang zeggen. Dan heb ik soms wel zoiets van schiet nou maar op. Telefoon opnemen doen ze ook niet met; hallo met Jantje. Meer dames met een buitenlandse man.
Heel lastig om te zeggen. Ik "heb" ook een Italiaan en sommige dingen herken ik wel maar dan toch net anders. Hij wil niet dat ik stop met werken, maar het is wel belangrijk voor hem dat de keus er is. Familie is erg belangrijk en het concept familie is veel breder. Hij heeft soms ook wel moeite met onze verdeling in huis en dat er van hem ook dingen verwacht worden. Dat kent hij helemaal niet. Bloemen niet zo vaak maar wel van de complimenten. Verder zal hij nooit vulgaire grappen maken oid. Zijn trots is inderdaad wel heel belangrijk voor hem. En het eten... Laat ik daar maar niks over zeggen hahah
Getrouwd met een Turkse man. Heeeeeel verzorgend, denkt aan iedereen, zet zichzelf op de laatste plek, charmant, en zijn familie is alles. Daar begint meteen het minder leuke gedeelte.. Stel ik zeg dat zijn t-shirt blauw is en zijn moeder beweert dat het groen is.. dan is het volgens hem ook groen. Terwijl ik dan gelijk heb. Dit is bij alles zo.. 2 jaar geleden bemoeide zijn familie zich werkelijk met alles.. werd er misselijk van zo erg. Kon niks meer voor mijzelf doen of hun stonden al op de stoep (2 zussen en dan zijn vader en moeder) Moet eerlijk bekennen dat het allemaal stuk voor stuk schatten van mensen zijn en ze hebben altijd het beste met ons voor. Heb wel eens ruzie gehad met zijn moeder maar dat achterwegen. Trots.. wauw. Wist niet dat mannen zò hun trots konden hebben zeg!! Zelfs als we uit eten gaan en we betalen met mijn pin pas dan moet meneer betalen omdat het niet okè is als de vrouw betaald. Verder is mijn man heel modern en vooral een hele lieve man die werkelijk overal aaan denkt. Zelfs als ik denk dat ik overal aan gedacht heb dan is hij me alweer 3 stappen voor met dingen die ik dan vergeten ben. Tuurlijk gaat het met ups en downs maar wie heeft dat nou niet. Nee verder niks te klagen
Ha ha...je omschrijft mijn broertje... Alleen maar in maatpakken lopen...altijd... ( wij zijn half Italiaans...maar dat gen zit er wel in )
Waar zal ik beginnen. De mijne is een echte Surinamer met alles wat er bij komt kijken. Hij is behoorlijk eigenwijs maar dat kan ook voor Nederlandse mannen horen. In het begin van onze relatie was er toch wel een taal probleem hij spreekt dan wel Nederlands maar dan op zijn Surinaams en dat bracht toch vaak taal verwarring. Kan niet zo goed uitleggen wat ik bedoel. Gezegde.s hij was en is nog steeds super verlegen. En zeer beleeft tegen oudere mensen. Heb hem ontmoet tijdens het werk een chef was in zijn hogen een hoge meneer. Dan keek hij die chef niet aan dus met zijn ogen naar beneden ik heb hem al 100000000000000 gezegd kijk mensen aan als ze tegen je praten je maakt je onder geschikt aan een ander.!! Je hebt respect en respect en anders lopen mensen over jouw heen. Heeft een strakke opvoeding gehad in de Hindoestaanse ( geloof en leer) veel bij geloof!! Brrr In de avond mocht ik niet fluiten. Mijn kind moest ik wassen in blauwsel tot mijn pa in greep van weet je wel dat het chloor is nou nee. Haha dus pffff. Hier veel problemen met mijn familie gehad omdat mijn kinderen kaal geschoren zijn na een paar maanden dat vonden ze maar achterlijk en idioot. Ik ook maar ja je wilt toch mee gaan in de wensen van de vader ( ander cultuur) Vlees wassen in het begin deed ik dat braaf maar het stond mij zo tegen. Ik was het niet meer dat weet hij... Als hij het gewassen wil hebben doet hij dat maar lekker zelf een half gekookt eitje ga je aan dood volgens ( hem en schoonfamilie en volgens alle Surinamers haha) Rouw vlees het zelfde dat eet je toch niet bijvoorbeeld half door gebakken biefstuk of tartaar. Of file americain. Eerst at ik ook braaf geen rundvlees je wilt je aanpassen aan ook de ander ook daar ben ik mee gestopt wel leven nu onze eigen cultuur op onze eigen manier. Ach ja weet nu wel hoe roti smaakt hoe je nasi maakt en al dat soort dingen meer. maar ik weiger om ooit nog mij aan te passen aan een andere cultuur. Omdat ik vooral mijn zelf wil blijven. Ik verander voor niemand meer!!
Ik heb geen buitenlandse man - verre van Hollandser krijg je ze niet! Maar bovenstaand stukje klinkt wel héél erg aantrekkelijk, hahaha.
He dat stukje kaal scheren, daar heb ik nog nooit van gehoord? Welk idee schuilt daar achter? En het vlees wassen? Echt als in wassen onder de kraan en daarna opbakken?
Alleen met dat ego kan ik niet leven Ik denk dat ik daar helemaal stuk op zou lopen. Ik hou niet van macho... Daar word ik boos van.
Surinamers wassen het vlees met Azijn. De vader van mijn kind is ook een Surinamer en ik stond daar in het begin echt heel erg van te kijken. Verder is hij wel heel anders dan de partner van Penseel. Hij had wel veel respect voor zijn moeder maar daar hield het dan ook wel bij op.
Eerste nest haar er af scheren en dan weg gooien in de sloot bijvoorbeeld met wat gebeden van papa. Het idee er achter is dat ze dan mooier haar krijgen. Is een heel ritueel. Bij mijn kinderen alleen haar er af bij familie komt de pandit en een hele kerk gebeuren bij alles met wierrook kerrie offeren rijst ect ect weet ook niet precies alles hier van. Ja vlees wassen in de was bak en dan echt wassen he! met lauw warm water en idd was het vergeten ze gebruiken ook azijn of zout daar voor. daarna pas bakken ect ect.
Mijn vriend is Frans, maar verre van wat velen 'typisch Frans' vinden... Hij is niet chauvinistisch, spreekt veel talen en is geen wijndrinker... Als hij wijn drinkt, gaat zijn voorkeur vaak uit naar Italiaanse wijn ... Hij houdt wel erg van de Franse keuken, maar geef hem eens ongelijk Hij is erg zorgzaam, maar dat beperkt hij wel tot mensen die dicht bij hem staan. Geen idee of dat typisch is, maar het trok me wel erg in hem aan. Ook heeft hij veel interesse in culturen, is rustig en leest veel. Verder is hij lang voor een Fransman en gelukkig zag ik hem daarom niet over het hoofd en zijn we alweer acht jaar gelukkig samen!
Wat niet, haha . Ik ben getrouwd met een Turkse man (ook in Turkije opgegroeid, voor mij naar NL gekomen) en in het begin dacht ik 'acht dat cultuurverschil valt wel mee, we zijn allemaal mensen in the end' maar dat viel toch heel erg tegen. Nu zijn we al 11 jaar samen en we hebben twee kindjes en nog kom ik dagelijks die verschillen tegen. Zeker in de opvoeding van de kinderen. Van die kleine dingen van 'niet op het laminaat zitten, dan krijg je buikpijn, ga op het kleed zitten' en 'je moet water drinken als je ijs gegeten hebt anders word je ziek van het ijs in je maag'. Natuurlijk ook veel positieve dingen zoals de bijna oneindige gastvrijheid, groot respect voor ouders en ouderen in het algemeen etc. Maar het blijft altijd een stapje harder lopen vind ik, een relatie met twee culturen.
Mijn man is marokaans. Hij is heel zorgzaam en ik en zijn dochter is hem alles. Hij gaat echt waar ELKE dag langs zijn ouders, al is het maar voor 10 minuten ( wonen 5 min hier vandaan) Als we op vakantie zijn zonder zijn ouders belt hij zijn moeder ong. 2 tot 3 keer per dag Hij is erg beleefd en respectvol toe naar oudere mensen Onze deur zal 24/7 open staan voor familie dus er word ook altijd genoeg gekookt. . Bellen voordat we bij iemand op bezoek gaan? Nee dat kent hij niet we gaan gewoon Vragen of oma of zus op N wilt passen? Niet nodig gewoon brengen is altijd welkom! In de zomervakantie naar Marokko .. welke datum vertrekken we? Zus 1 zegt 15 juli zus 2 zegt 16 juli schoonmoeder zegt 20 juli en broer wilt pas na de rammadan. . Meestal wordt er weken van te voren ingepakt en 12 uur van te voren besloten wanneer we gaan Zo kan ik nog wel even doorgaan
Ik heb ook een buitenlandse man (ook niet opgegroeid in Nederland, hij is hier komen wonen toen hij bijna 17 was), hij komt uit Tunesie. We zijn beiden moslim dus omdat we hetzelfde geloof hebben en we beide niet zoveel waarde hechten aan (onze eigen) cultuur merken we niet ontzettend veel. Ik ervaar het dus niet zoals Eylem 'altijd een stukje harder lopen'. Waarschijnlijk omdat wij vanaf dag 1 ons geloof op de eerste plaats hadden. Maar toch merk je altijd dingen. Soms zit het gewoon in de kleine dingen, soms zijn het wat grotere dingen. Wel grappig maar een paar dingen die ik hier las als cultuurverschil doe ik als Nederlandse ook gewoon hoor! Zoals vlees wassen. Wist niet eens dat dat typisch iets van buitenlanders is (op de Nederlandse manier afwassen weiger ik trouwens ook pertinent, bah). Paar dingen wat van mij wel anders had gemogen: Gastvrijheid is heel fijn, maar het moet niet ten koste van je humeur gaan (als je geen eten/drinken hoeft en dit al 5x hebt aangegeven met een duidelijke 'nee', dan hoeft het van mij niet nog 10x gevraagd te worden...) Van alles zogenaamd ziek kunnen worden (koud drinken uit de koelkast, op de laminaatvloer zitten, in de lente met een vest naar buiten enz.) Overmatig gebruik van bleekmiddel, zelfs voor bv. de afwas. Zo geheimzinnig over bepaalde dingen doen, mijn man mag van zijn zus absoluut niet weten dat/wanneer ze ongesteld is bijvoorbeeld. Ze zou ook nooit zeggen tegen mijn man dat ze zwanger is, dat moet dan allemaal via via. Marokkanen zullen dit vast wel herkennen onder de noemer hchouma. Te laat komen, met afspraken wordt het vaak niet zo nauw genomen (bij mijn man minder, want volgens ons geloof moeten we ons aan afspraken houden, heb het meer over de cultuur in het algemeen). Veel te heet eten, overal moeten pepers bij. Je mag ook absoluut geen water drinken tijdens het eten want daar word je dik van (???). Volgens mij vergeef ik nog een hoop, maar gelukkig zijn dit wel allemaal kleine dingetjes.
Haha herkenbaar. Overigens wel soms vervelend dat hij heel veel dingen niet uit kan spreken tegen zijn ouders omdat 'het nou eenmaal zijn ouders zijn', ik grap weleens dat hij 35 is maar bij zijn ouders nog steeds 12. Want andersom mogen zij wel alles over ons zeggen (zelfs over mijn kledingstyle ed wat ik echt niet gewend ben van alleen al mijn eigen ouders aangezien ik gewoon een volwassen vrouw ben). Inderdaad ziek worden van de meest onbenullige zaken, maar ach. Hij is wel enorm vrijgevig, gastvrij, vol trots en laat me echt een vrouw voelen.
O ja dat dus ook. Maar mijn schoonouders hebben nooit commentaar op mij dus dat speelt misschien ook wel mee... Zelfs met z'n oudere zussen en broer heeft hij dat (die zo'n 17-15 jaar ouder zijn). Hij vindt het dus ook niet leuk dat ik wel eens discussies met m'n moeder heb maar ik vind er niks verkeerds aan om een keer een andere mening te hebben. Volgens hem moet ik gewoon ja en amen zeggen tegen m'n moeder.
Ik heb een Limburgse man, telt dat ook? Nee grapje, maar mijn familie grapt altijd dat ik met een "buitenlander" ben getrouwd. Toen mijn Indonesische schoonzus aan mijn ouders vroeg of ze het erg vonden dat ze buitenlands is, antwoordden ze dat ze al een Limburgse schoonzoon hadden dus ze waren wel wat gewend
Ja soms is hij echt geirriteerd om iets van zijn vader maar blijft dan de hele dag tegen mij aan zeuren, denk dan ook, ga lekker met hem praten dan. En ze hebben regelmatig commentaar, ze zien een schoondochter echt als een soort hulpje van de man zn moeder en op een gegeven moment pas ik daar voor.