Heb je daar een artikel over? Ik vind dit wel interessant. Geldt dat dan ook voor treinen? Want ik ken heel wat mensen die nooit tegen de rijrichting van de trein in willen zitten omdat ze dan misselijk worden (zeggen ze). Geen idee dus want zelf heb ik er geen last van.
Tja, dan moet je ze maar komen brengen. Er passen bij mij maar 2 stoeltjes/verhogers op de achterbank. De derde moet dan in de gordel.
Eigenlijk of gewoon niet? Als hij in een draaimolen gaat en zit achteruit gaat hij ook spugen, serieus na 5 seconde al.
Als het een wat langer stuk rijden is, dan zou ik ook willen dat ze allebei in een goedgekeurd autostoeltje zitten. Dan zetten ze desnoods een stoeltje voorin en gaan je zus en schoonmoeder bij de jongste achterin? En als het dan nog niet past, of als je dat ook te onveilig vindt, dan moet je zus inderdaad zelf maar rijden. In het park zelf zou ik er wel van uitgaan dat ze daar goed opletten, ze zijn immers met z'n drieën met twee kinderen, toch? Maar als je het 100% zeker wilt weten, dan moet je mee gaan. Mbt achteruit vervoeren en misselijkheid: ik word ook vaak misselijk als ik achteruit rijd, omdat mijn hersenen dan minder kunnen anticiperen op bochten, hobbels, enz. Als ik vooruit rijd en kan zien waar ik naar toe ga, is dat een stuk minder. Maar dat lijkt me een heel andere discussie.
Hier Op achterwaartsvervoeren.nl worden nog andere bekende vragen beantwoordt zoals waar laten ze hun benen, kunnen ze wel naar buiten kijken etc
"maakt in theorie niet uit", maar in de praktijk dus wel? Ik vraag me ook af waar het op gebaseerd is...is het echt onderzocht of is het een mening van iemand? Mijn mening is namelijk dat je als je vooruit kijkt, bepaalde dingen (bewegingen) kunt 'voorspellen', omdat je de weg kunt zien, waardoor je evenwichtscentrum dus minder in de war raakt, en dat je dat dus niet/minder kan als je achteruit kijkt.
Op de site van veilig verkeer nederland zeggen ze wel dat je sneller wagenziek wordt als je 'achteruit rijdt'
Mijn hemel, ik word in de trein altijd kotsmisselijk van achteruit. Nu word ik ook snel wagenziek, als ik zelf tijd is er niks aan de hand maar achteruit rijden..brr..
Denk ook dat het soort van gewenning is en het lichaam soort van aan kan leren. Of dat ook echt zo us weet ik niet hoor. Hier vindt zoontje het heerlijk om door de grote achteruitzet/zij raam kunnen kijken. Hij ziet alles en praat onderweg over alles wat hij ziet. Hier dus geen negatieve ervaringen.
Ja ik kan er ook verder niet zoveel aan doen haha. Mijn zus had het ook vreselijk, hij is ook de enige thuis die super snel misselijk wordt. Bij mannen is het het ergst, daarbij weet ik bijna zeker dat hij gaat spugen. We hebben de ramen open en probeer hem zelfs ademhalingstechnieken aan te leren maar ik denk dat het tijd nodig heeft en hij er hopenlijk overheen zal groeien.
Eigenlijk is het meer een leerpunt voor jezelf: laat het los! Oke, met 5 jaar horen ze op zijn minst in een stoelverhoger. Dat zou ik idd ook wel eisen. Maar voor de rest....ik snap je wel, maar sommige dingen moet je zelf oplossen. Laat het los....je kinderen kunnen er ook last van krijgen. Want als jij als moeder het zo eng vindt, dan zal het ook wel zo eng zijn!
Dit! Het maakt echt niet uit of je in een oogwenk zwanger bent geworden of dat je 7 jaar medisch molen achter rug hebt om zwanger te raken. Autostoeltjes zijn een must. Leuk dat je zus meegaat, dan zijn er extra ogen en handen voor je kinderen. Misschien ben jij er nog niet aan toe om je kinderen alleen een dagje weg te laten gaan. Wacht dan tot je er wel aan toe bent. Jouw gevoel moet goed zijn.
Ik zou wel wat aan die angst gaan doen. Want het is angst, geen bezorgdheid. Dat je wilt dat ze in goede stoeltjes zitten in de auto, als je ouders ze meenemen, vind ik niet meer dan logisch. Dat je dan allerlei dingen gaat roepen over waar ze op moeten letten bij de attracties, (let wel: het is julianatoren. Dat is gericht op jonge kinderen!), geeft wat mij betreft echt wel aan dat je doorgeschoten bent en zelf iets moet doen aan je angsten. Je kinderen gaan hier namelijk last van krijgen. Ofwel omdat ze jouw angsten over gaan nemen, ofwel omdat ze zich vreselijk beperkt gaan voelen door jouw angsten.
Ik zeg niet dat je het moeilijk zwanger worden en de miskraam morgen ineens moet loslaten, maar ik zou je adviseren hier op lange termijn wel echt iets mee te doen. Het voedt (nog steeds) een angst die zich uit in overbezorgdheid en een lijst met strakke huisregels voor de mensen die op jullie kinderen mogen passen. Ik weet niet hoe oud de jongste is, maar als deze al naar school gaat ben je al best lang "in je hoofd bezig" met die zware tijd. Het is vooral voor jezelf zoveel fijner om dat wat geweest is (je hebt immers 2 mooie gezonde kids) een plek te geven en er niet meer zo mee bezig te zijn. Dan kun je vooruit kijken en je kinderen met een gerust hart aan opa en oma meegeven
Het meeste is al gezegd; via de app zijn zulke dingen erg lastig (je ziet ook vaak genoeg op het forum dat dingen anders opgevat worden. Autostoeltjes, snap ik wel. Dus wees daar altijd duidelijk in: of in juiste maat zitje of niet mee. Verder, is er een mogelijkheid dat jouw ouders al wat vaker het gevoel hebben gehad dat je ze niet helemaal vertrouwt? ik zeg niet dat dat zo is, maar het kan wel zo bij ze overkomen misschien. En is dit de bekende druppel misschien. Uiteindelijk zal de soep niet zo heet gegeten worden denk ik, zo lang jullie hier rustig met elkaar op terug kunnen komen. Hart luchten van beide kanten.En ik ben het wel eens dat je wat te bezorgd/angstig overkomt. Wat daar achter zit is mogelijk de lange weg die jullie zijn gegaan voor de kinderen er waren. Succes!
1000% mee eens, ik zou hier ook zo snel mogelijk aan gaan werken en eventueel hulp voor gaan zoeken. 😏😐
Helaas weet ik uit ervaring dat het er wel degelijk invloed op heeft. andere verklaring voor de vlekken heb ik anders ook niet. Ik hoef ze inderdaad ook niet achterwaarts in de trein bus of metro te zetten ze zijn hun orientatie kwijt, als ze gewoon vooruit kijken (ik heb het over mijn kinderen) is er niets aan de hand zijn ze ook niet wagenziek,
Sluit ik me helemaal bij aan. Is ook echt niet leuk voor je kinderen die overbezorgdheid. Ik zie het in mijn naaste omgeving ook gebeuren en die kinderen worden er op zijn zachts gezegd schijtziek van en komen nu op een leeftijd dat ze juist de verkeerde kant opgaan om maar los te komen uit dat verstikkende gevoel.