Volgens mij noemde ik eenzaamheid ook als voorbeeld waarbij ik me zorgen zou maken over mijn schoonmoeder, en niet om mijzelf. Het lijkt me vreselijk om zo'n eenzaam leven te leiden, voor allebei vrouwen. Hopelijk gaat je vriendin zelf actie ondernemen om onder mensen te komen. En er zitten genoeg eenzame ouderen in Nederland helaas..
Het af en toe alleen zijn met je ouders/kind zonder aangetrouwde partners vind ik niet gek. De manier waarop,het in dit voorbeeld ging echter wel.
Weet je, die SM komt natuurlijk ook niet veel onder de mensen. Ze weet wrs ook niet goed hoe zoiets aan te pakken. Beter dat ze iets heeft uitgesproken en gevraagd, dan dat je zou merken dat er iets is maar je kunt er de vinger niet op leggen wat, want het wordt niet uitgesproken. Een beetje begrip juist van schoondochter zou meer op zijn plaats zijn. Er wordt toch vaak niet gekeken naar intentie maar echt heel letterlijk opgevat wat er gezegd wordt en ow jee, als dat niet helemaal in je straatje past. Dan wordt er toch vaak rigoreus gereageerd. En wat win je daarmee? Helpt dat iedereen en vooral jezelf verder? Ik denk het vaak niet. Beetje onderling begrip en dingen verder uitspreken zou vaak helpen. Deze schoondochter zit hiermee, maar spreekt ze dit uit met haar schoonmoeder? Ik hoop het.
Eerste reactie zou zijn: wat zou er aan de hand zijn? Maar als dan blijkt dat er niet "echt" iets is dan zou ik het wel vreemd vinden. En de reden die ze gaf dat ze eenzaam is die vind ik gek...dan laat je toch juist een hoop mensen komen?
Nou, inderdaad. Ik zou het niet raar, maar echt bizar vinden. Al het zo uitkomt dat ze iets samen gaan doen, prima, maar bewust zeggen dat vrouw en kind niet mee hoeven te komen omdat je je zoon alleen wilt zien? Echt, als je geen speciale koffie aanschaft voor de enkele keer dat de visite langskomt die het drinkt, ben je 'ongastvrij', maar als een schoonmoeder letterlijk zegt dat je niet welkom bent omdat ze geen zin heeft in jou en je kind, maar alleen in haar zoon, moet dat maar gewoon kunnen Weirrrrd! Het idee ook dat mijn eigen moeder zoiets voor zou stellen.. Ook dan zou ik heel boos worden. Samen naar een musical, cabaretier of iets dergelijks; superleuk, maar als ze zegt dat, als we plannen hebben om langs te komen, m'n man en kinderen niet mee hoeven te komen, denk ik dat we haar allemaal een tijd niet zouden zien.
Ik zou zelf toch wel wat een naar gevoel eraan overhouden als mijn schoonmoeder mijn man ging vragen om eens alleen te komen. Ten eerste zie ik haar daar niet van op aan en ten tweede komt hij daar wel eens alleen dus geen reden toe om het te vragen. Ik kan me voorstellen dat je vriendin intens verdrietig is , ze is in haar leven behoorlijk in de steek gelaten zo te lezen. En dat oud zeer zit zo intens diep , dat een simpele opmerking al tot wantrouwen kan leiden.Ik hoop dat haar man haar gevoel probeert te begrijpen/respecteren en dat ze samen daar over kunnen praten evt. met schoonmoeder erbij.
Niet raar dat ze het wil, maar de manier waarop had wel wat aardiger gekund. Ze had ook kunnen aangeven dat ze op een andere dag graag wilde dat haar zoon alleen langskwam. En snap wel dat je vriendin verdrietig is, doet toch pijn als iemand niet wil dat je op die dag langskomt, maar je vriend wel.