Je kent het wel; Rouwkaarten, trouwkaarten, geboortekaarten, bedank-kaartjes voor begrafenis/trouwen, verjaardagskaarten. Ik leg het hier meestal op een stapeltje 'verplicht bewaren', en kom ze dan een maand of 3 later tegen en dan denk ik: wat moet ik ermee? Weggooien vind ik zo raar (or is that just me?). Sommige geboortekaartjes staan een foto op. En bij rouwkaarten heb ik zoiets van: nou, de ceremonie is geweest, we hebben afscheid genomen en nu lazeren we het kaartje in de prullenbak? Ook best oneerbiedig. Kortom; al die kaarten van de afgelopen 100 jaar liggen hier nog rond te slingeren en ik heb zoiets van: pffffff, wat moet ik er nou mee. Vraagt er ooit nog iemand naar? En wat zeg je dan? "Heb ik weggegooid". Of hecht ik er nu zelf teveel waarde aan? Nou ja, beetje apart dat ik daar een topic voor aanmaak, maar hee, amuse me. Wat doen jullie ermee?
Niet meer zo veel gekregen de laatste tijd (in het geval van rouwkaarten toch best prettig ). Ik heb een plakboek waar ik ze in deed. Ook omdat ik hetzelfde gevoel had als jij... weggooien voelt zo oneerbiedig.
ik bewaar de meeste, en nichtjes en neefjes / buurkindjes gebruiken deze dan om te knutselen (ze knippen de plaatjes op de voorkant uit enz). rouwkaarten gooi ik wel meestal weg, bewaar alleen de kaarten met leuke afbeeldingen voor te knutselen!
Ik bewaar ze en plak ze in een plakboek. Nu krijg ik dan ook alleen een kaart met de verjaardag van mijn zoontje en ik vind het leuk als hij er later in kan gaan kijken.
Ik had een leeg vak in mijn expedit kast, daar stapelen de kaarten zich nu op. Uitstellen van het probleem dus.
De kaarten die ik gekregen heb toen mijn zoontje geboren is heb ik in een plakboek gedaan, wel leuk om terug te kijken. Voor geboortekaartjes en rouwkaarten enzo heb ik een bakje.
Ik heb hier een schoenendoos staan en daar bewaar ik alle kaarten in. Kerstkaarten doe ik wel in de papierbak. Rouwkaarten gooi ik nooit weg. Voelt niet goed en ben bang dat het ongeluk brengt.
Mijn minimalistische partner zegt: weggooien! En het gaat merendeel over zijn familie/kennissen. Dus ja, ik sluit me er -denk ik- gewoon bij aan. Maar het voelt wel dubbel. Wie vraagt er nou naar? Toch? Hoe groot is die kans? En het betekent niet dat we geen waarde hechten aan de mensen om wie het gaat. Ze hebben een plekje in ons hart; ze hoeven niet per definitie ook een plekje in ons veel-te-kleine huis te hebben Aan de andere kant; men betaald grof geld voor trouw-, rouw- en geboortekaarten en ik gooi ze zo weg. Whaaa, twijfel. Haha. *gooit het weg en leert met het schuldgevoel dealen*
ik gooi ze na een tijdje altijd weg. ik heb alleen de felicitatiekaarten bewaard van de geboorte van dl
rouwkaarten bewaar ik toch ook. Onze trouwkaarten zitten in het receptieboek geplakt en geboorte kaarten van kids in hun foto boek. de rest gaat weg, ook geboorte kaartjes, al gaan die wel meestal is op een stapeltje.. hihi
Rouwkaarten en verjaardagskaarten voor onze zoon bewaar ik. Verjaardagskaarten voor ons, geboortekaartjes en kerstkaarten gaan weg. Steunbetuigingen na het overlijden van onze dochter heb ik allemaal ingeplakt.
Ligt eraan van wie ze komen en met welke reden. Kaartjes om sterkte te wensen, rouwkaarten van belangrijke mensen, onze trouwfelicitaties en kaartjes tussen mijn man en mij bewaar ik allemaal in een doos op zolder. Doos begint wel wat vol te raken, want we geven elkaar maandelijks een kaartje (en zijn bijna vijf jaar samen) maar ik denk dat ik er spijt van zou krijgen als ik ze weg zou gooien. Sommige kerstkaarten bewaar ik ook, bijvoorbeeld van forumacties. En heb ook nog een map van Postcrossing. Verjaardagskaartjes, uitnodigingen voor bruiloften en geboortekaartjes gaan weg.
Ik heb een schoenendoos in de kelderkast staan met alle rouw, trouw en geboortekaartjes. Ook heb ik onze felicitatiekaarten van onze trouwdag en geboorte dochter bewaard. Overige felicitatiekaarten en kerstkaarten gaan gauw genoeg daarna weg.
Sommigen bewaar ik, kreeg zo'n lieve kaart van overgrootoma van 95, die kan ik niet weggooien geboortekaartjes van kinderen van familie of vrienden bewaar ik, rest gaat weg. Rouwkaart heb ik alleen van mijn oma, en die heb ik bewaard. Kaartjes voor mijn dochter heb ik een plakboek voor.
Mooi Alles is hier nu weg. En ik neem handgeschreven brieven en post etc. ook mee. Alles gaat gewoon weg. Ik had alles vanaf 1995 bewaard (9 jaar oud) en ik kijk er nooit naar - ik ben er niet benieuwd naar en het neemt alleen maar ruimte in. Weg ermee ! Ruimte!!!
Het ligt er aan. Ik heb een klein doosje in de kast waar ik geboortekaartjes, rouwkaarten en trouwkaarten van de directe familie in bewaar (dus opa's/oma's, zussen/broers en van hun kinderen) Voor de rest gooi ik alles na een bepaalde tijd weg. Meestal staat het dan al een tijdje op de kast, dan op een stapeltje in de keukenkast en daarna gaat het weg.