Ik ben heel erg tegen roken tijdens een zwangerschap, maar ik ben nóg feller tegen het indammen van zelfbeschikking van mensen vanuit de politiek. Ik vind het een heel eng idee dat ze dit soort dingen erdoor gaan drukken. Wat is het volgende, vraag ik me dan af.... Misschien willen ze straks wel erdoorheen pushen dat iedereen verplicht borstvoeding moet geven. Of dat je verplicht 6 dagen per week groentes moet eten ofzo. Dus nee, ik ben niet blij met dit verbod, want straks is het hek van de dam.
Dat geloof ik wel ja. Ik heb het er toen ook wel eens met de vk over gehad dat men beweerd dat dat geadviseerd wordt...zij vond het zelfde als ik...degenen die het werkelijk adviseren maken hun beroep tot schande
Ik denk dat een verplichte cursus handiger is zodat ze ook hulp krijgen om te stoppen maar dat ze ook zien wat roken echt doet met een kindje. Ik hoor vaak 'ja bij jantje en Tina is er ook gerookt maar ze zijn kerngezond..dus ik kan prima roken/drinken' Ja Pietje liep ook met zijn ogen dicht over de snelweg en leeft nog dus kan ik dat ook....
Vind het nogal wat. Ik ben netjes gestopt hoor, daar gaat het niet om. Maar ik heb nooit ontkent dat het wel moeilijk is. Vind het te ver gaan om te beweren dat de vrouwen die dit daadwerkelijk als advies kregen uit te maken voor leugenaar. Want daar komt het op neer.
Eens. Wel pas vanaf abortus grens want anders klopt die wet ook weer niet. Bedoel das krom, kind beschermen vanaf dag 1 terwijl abortus mag tot 24 wk. Drugs verlaagde worden ook pas geholpen vanaf 24 wk. Belachelijk. Verder vind ik zowiezo dat roken en drinken tijdens de zwangerschap verboden zou moeten worden. Maar hoe ze dit willen gaan controleren? Ik ben zelf gestopt met roken en daarna pas gestopt met de pil. Vind dit ook meet dan logisch. Pas stoppen als je al zwanger bent is eigenlijk al te laat. Ik rookte 3 pakjes shag week. En makkelijk pas het niet het stoppen maar wilde zo graag een kind dat als ik wilde stoppen met de pil ik wel moest stoppen met roken. Dit was motivatie genoeg
Ik ken ook dames die zeggen dat de stress die je krijgt van het stoppen erger is dan het roken zelf. En zij hebben dan ook lekker doorgepaft. Wat ik dan alleen heel vreemd vind is dat je in de meeste gevallen van tevoren wel weet dat je zwanger probeert te worden. Stop dan vóór de zwangerschap. Dan is stress nog niet fijn maar dan schaadt het je ongeboren kind niet en je gaat een rookvrije zwangerschap in.
Dan ga ik toch maar voor deze optie 😂 Als ik te beroerd was geweest om te stoppen ha ik dat gerust eerlijk toegegeven hoor. Maar daarom zeg ik; ik heb doorgezet met stoppen, maar lastig was dat wel in het begin. Heb alles in de prullenbak gemieterd. Maar goed, ik was ook totaal niet bezig met zwanger worden. Bij de andere twee zwangerschappen deze opmerkingen overigens niet gehad.
👍🏼😉 Ik kan alleen maar ontiegelijk veel respect voor je hebben dat je gestopt bent. 👏🏼 Weet uit ervaring hoe moeilijk het is van een verslaving af te komen, maar het is je wel mooi gelukt!
Hier komt die bom. Hier altijd al eerlijk geweest dat ik door gerookt hebt bij beide zwangerschappen. Bij de tweede wel een poging gedaan. Spijt ja. Toen er problemen mee gehad ja. Had die kracht nee. Maar hulp extra in de c zwangerschap met stoppen met roken ja. Dan maar een aso en en slechte moeder dat woord er toch gezegt. Soms mogen mensen eens een dagje in mijn schoenen staan. Mijn leven is een een al het mij zelf bij elkaar rapen elke dag. Dat stopt nooit.
Ik ben een ex-stoomboot, nu 5.5 jaar gestopt, en tig jaar geleden kreeg ik een tip van de specialist om de dag te beginnen met een glas cola en een sigaret, dit vanwege verstopte darmen. Dat de stress wat stoppen met roken met zich mee brengt niet goed is werd/wordt ook wel beaamd door verloskundigen/artsen maar daarmee zeggen ze niet dat je maar moet door roken, zeker niet tijdens een zwangerschap. Uiteindelijk weegt die stress die niet op tegen wat roken veroorzaakt. Tis maar net hoe je het horen wil Elke roker weet echt hoe slecht roken is maar hierom een baby uit huis plaatsen gaat natuurlijk veel te ver.
Maar wat heeft dan dan met roken te maken? Net alsof niet-rokers nooit moeilijke momenten hebben. Dit is volgens mij weer dat welbekende "jamaaranderskrijgikzoveelstress"-argument... Als je stress hebt of problemen hoef je niet naar een sigaret te grijpen, dat hebben rokers er alleen van gemaakt. Net als emotie-eters met eten e.d. Of je een slechte moeder bent kan ik niet over oordelen maar mijn moeder rookte tijdens de zwangerschap en erna en daarbij mijn vader ook nog eens en ik zit nu dus wel met ernstige longproblemen die nooit meer over zullen gaan. Ik neem aan dat een moeder zoiets niet op haar geweten wil hebben, mijn moeder vindt het zelf achteraf ook heel erg.
Is een 'reden' die men voor zichzelf verzint om niet te hoeven stoppen zodat men niet toe hoeft te geven zwak te zijn. Heb twintig jaar gerookt, ik weet waar ik het over heb Vorige pogingen mislukten, was zwak en bleef smoesjes zoeken. Nu was het genoeg. Slappe excuusjes keer op keer. Ben er nu mooi al een half jaar van af. En kom even in mijn schoenen staan, misschien dat je er zelfs drugs bij gaat gebruiken. Maw.....Ieders draagkracht is anders maar blijf gewoon eerlijk. Je kan niet stoppen als je eigenlijk niet wil
Stoppen vergt een bepaald soort mentale kracht. Net zoals het stoppen met emotie-eten dezelfde kracht vergt. Een mentaal 'stabiel' iemand heeft hier geen problemen mee, of minder. Iemand die om wat voor een reden dan ook emotioneel uit balans is, zal hier wel heel veel moeite mee krijgen. Prima: niet aan kinderen beginnen tot je wel on balans bent. Zpu je kunnen zeggen. Maarrrr: ik wist pas hoe emotioneel ik uit balans was toen ik zwanger raakte van mijn jongste. Nu was dit een extreem geval van onwerkte trauma's en rouw nadat mijn oudste was overleden, maar dit kwam er pas echt toen ik weer zwanger bleek (en toen was ik al zo goed als gestopt). Nu moet ik zeggen dat ik bij de oudste ook doorrookte, maar daar heb ik ook geen goed woord voor over. Ja jong, naief, een rokende moeder (dus het zal toch wel meevallen???). Bij mijn jongste heb ik trouwens meermaals gevraagd om hulp, want ik voelde me er totaal niet lekker bij, maar kon het ook niet laten. Zo verschrikkelijk dubbel! Ik wist dat het slecht was, dat ik juist mijn kindje (waar ik zo bang voor was) in gevaar bracht, maar toch had ik het echt 'nodig' voor mijn gevoel. Maar bij het vragen om hulp werd ik eerder afgebrand, of het werd gewoon vergeten. Daar kon ik het mee doen. Reden voor mij om bij een evt. derde (goedlopende) zwangerschap preventieve psychische hulp in te schakelen. Maar het is dus niet altijd zo zwart-wit als het lijkt.
Ik ben het eigenlijk wel met je eens, Islah. Ik weet dat je het niet makkelijk hebt (gehad) penseel, maar andere mensen hebben ook problemen, ook mensen die niet roken of andere verslavingen hebben. Mijn moeder rookte trouwens ook door tijdens haar zwangerschappen en ook ik heb al mijn hele leven longproblemen.
Oef ..dat vind ik nogal een uitspraak. Dat kan misschien wel zo zijn, maar je kan niet beslissen voor iemand anders hoe hij, of zij daarmee omgaat. Vaak is de verslaving al aanwezig, trouwens. Het 'doormaken' van dingen maakt het alleen maar lastiger om er vanaf te komen. En dan heb ik het niet over de besproken 'stopstress', want daar geloof ik niet zo in, maar echt daadwerkelijk iets doormaken dus.
Tja..ik vind het lastig oordelen. Toen ik ongepland zwanger werd zat ik mentaal ook echt nog in de shit. Liep bij de psych voor angststoornis, paniekaanvallen. Onze relatie was heel moeizaam geweest en ik heb nog wel een heel lang lijstje erbij. Ik rookte inmiddels een jaar 11 maar toen ik wist dat ik zwanger was ben ik echt wel gestopt. Ik kon het echt niet meer aan mezelf verantwoorden nog te roken. Ik heb sindsdien niet 1 sigaret meer aangeraakt. Ik vind het lastig oordelen over een ander maar ik denk toch echt dat iedereen het kan als je echt wil.
Zal het proberen uit te leggen het heeft niks met het roken op zich te maken. Door idd mijn draagkracht en alle ellende die er bij komt ect ect ect is het nog steeds idd een excuus. En toch deze maand gaat het zeer slecht met mij mentaal en dan is het dagelijks als of ik op een evenwichtsbalk staat om niet om te vallen. Het kost mij mentaal zo veel kracht om niet in een diepe put te vallen. En stoppen met roken het laatste is waar ik mij op het moment mee bezig houd. In de zwangerschappen heb ik mij wel schuldig gevoeld en ook wist ik dat het een excuus was het heeft nooit fijn gevoeld. En over rokende ouders ben zelf idd ook op gevoed met rokende ouders en zelfs nog in een tijd dat baby.s vol in de rook zaten en dan niet alleen in de buik ben van 74 en toen was het doodnormaal om te roken waar ukkies bij waren. Mijn longen waren al verpest voor ik rookte. En nog maakt dit alles geen excuus. Mentaal als ik nu zou moeten stoppen kunnen we beter gelijk de psy bellen. Dan is het niet meer te trekken.