bijzonder mamavan. Wat een grappig en ook bijzonder he dat je denkt dat het een meisje word en het een jongen blijkt te zijn.
Of mss komt er daarna nog een meisje Ik heb et ook aangevoeld bij mijn eerste zwangerschap. Vlak na de "daad" wist ik, ik ben zwanger.! Feitelijk kon dat nog helemaal niet maar ik wist et gewoon. En ik bleek idd zwanger... Normaal gesproken vertel je et aan iedereen, maar ik niet. Durfde et niet want ik bleef maar zeggen, dalijk klopt et hartje niet meer. Ik wilde eerst de 2e echo afwachten. De eerste echo bleek prima in orde maar zelfs dat was niet genoeg om mijn gevoel weg te halen. Ik lag de dag voor et 2e bezoek aan de vk op bed en ik voelde mijn kindje voor et eerst bewegen. Ik was super blij.! Maar ergens dacht ik dat et dit et moment was waarop hij overleed... Volgende dag naar de vk voor de echo en ze vond geen hart activiteit.. naar et zh voor een inwendige echo maar ook daar hetzelfde nieuws. Ik heb met 17 wk moeten bevallen. Bij mijn dochtertje wist ik ook dat ik zwanger was, al voor de positieve test. Ik wist ook dat et een meisje was en dat werd ook nog even bevestigd door mijn opa. Ik was nm. op zijn begrafenis, torn ik even naar et toilet moest -ik was toen 22 wk zwanger-. Ik "hoorde" hem liefdevol zeggen ; 'je krijgt een heel mooi meisje'. Ik schrok er een btje van dat ik dat zo helder door kreeg, maar et gaf me ook een geweldig goed gevoel. En het bleek idd een meisje te zijn Nadat zij geboren was en ik inmiddels weer 2 a 3 weken thuis gesetteld was, stond ik op een dag in de keuken en ineens"hoorde" ik weer net zo helder; 'de volgende wordt een jongetje'.. . Ja et klinkt heel bizar mss, maar vanaf dat moment wist ik het. De volgende wordt een jongen. En ik had ook et gevoel dat het jongetje dat bij me komt, et jongetje is dat ik ben verloren. Bizarre ervan is dat een medium dat pas nog tegen mij zei terwijl ik daar nix over heb verteld. 'Je krijgt nog een jongetje en dat zal et zieltje zijn van et kindje dat je bent verloren'. Dus nu wachten we af wanneer hij bij ons komt...
Ik heb dit zelf absoluut niet ervaren (ook niet op gelet trouwens), maar mijn moeder zei direct te hebben gevoeld dat ze zwanger was van mij. Dus geloof best dat het kan, nuchter of niet
Wauw SheDevil, wat mooi en bijzonder. Maar ook bijzonder verdrietig dat je je je kindje verloren bent Ja wie weet krijgen we hierna nog wel een meisje, we sluiten niets meer uit. Want na onze tweede waren we héél stellig dat het bij 2 kinderen bleef en daar zijn we helemaal op teruggekomen. Dus nu houden we het open; als er nog een zieltje bij ons wil komen hierna, wie zijn wij dan om dat tegen te houden? Ik ben zelf trouwens ook hsp
Ik heb altijd dat ik weet wanneer iemand zwanger is, voordat ze het nog maar hebben verteld. Ik voel dat aan denk ik. Ik kijk dan naar de buik en 'voel' dat ze zwanger is door alleen maar te kijken zonder dat je wat ziet. Er gaan dan ook allerlei gedachten rond over zwanger enzo. Heel vreemd en kan het ook niet uitleggen dat gevoel. Paar weken later komen ze meestal pas met het nieuws.
Ja maar wel incognito hoor hihi nee zonder flauwekul, vind het allang fijn dat ik niet de enige ben en dat er hier gewoon over dit soort dingen gepraat wordt!
Geen ervaring met dat zweverige gevoel zoals jij het beschrijft maar ik kon wel bij beide zwangerschappen net na de eisprong al met zekerheid zeggen dat het gelukt was. Mijn lichaam reageert zeer snel qua hormonen en ik had het altijd bij het rechte eind. Ik voelde me onmiddellijk "anders", had 2 dagen na eisprong reeds last van pijnlijke borsten, steken, plopjes, aders op borsten en gewoon een "zwanger" gevoel. Dus er kan wel waarheid in zitten in wat je beschrijft.
Bij de middelste wist ik heel zeker wanneer mijn eisprong was en dat het raak was 2 weken later een positieve test maar heb het verder niet voelen binnenkomen Proficiat en geniet ervan!