Wat doen jullie als je kindje blijft hangen in een driftbui? Ik herken soms mijn kleine mannetje niet meer en ik vind dat zo moeilijk. Hij kan om iets heel eenvoudigs in een driftbui schieten en daar dan niet meer uitkomen, hij blijft hangen in zijn gehuil, lijkt wel een dier in nood dan! Soms slaat hij ook zichzelf. Troosten, negeren, apart zetten...het helpt niet. Tot ik zijn speen geef (normaal krijgt hij die alleen in bed)...kwam er net achter dat hij dan weer rustig wordt. Maar ik wil hem zo graag helpen, ik word er zelf ook helemaal bedroefd van, ik herken hem niet zo. Wat kan ik doen als niks lijkt te helpen?
Wat naar. Heb je al eens geprobeerd hem dan wat te drinken te geven? Dat lukt bij mijn dochter soms wel eens, ze slaat er dan eerst een paar keer tegen aan tot ze (volgens mij) doorheeft dat het haar drinken is en dan wordt ze rustiger. Of anders dicht tegen je aanhouden en "ssst" zeggen? Dat helpt hier ook soms. Al moet ik wel zeggen dat het niet vaak gebeurd dat ze zo lang door blijft gaan hoor, maar de keren dat het gebeurd helpen deze dingen bij haar.
Verschilt per kind en dus uitvogelen wat werkt bij de jouwe. De speen dus al een goede, zo te lezen Hier werkt bij de oudste troosten goed. Jongste moet eerst even uitrazen, pas daarna kan ik troosten of afleiden.
Ik klap wel eens hard in mijn handen, Als dl of de hond mij negeren. Dan is ze ook even stil en kan ik snel iets voorstellen. Maar soms moet er gewoon even wat uit, dat snap ik dan ook wel. ( dl kan lang rondlopen met iets, en even krijsen helpt vaak sneller)
Zoon heeft het wel eens in de nacht. Dan wordt hij naar wakker en is ontroostbaar maar ook half in slaap en niet wakker te krijgen. Ik pak dan een nat koud washandje voor over zijn gezicht. Dan wordt hij ineens wakker en is snel te troosten. Overdag probeer ik ze eerst af te leiden. Lukt het niet gaat hij naar de gang als hij door blijft gaan. Dan mag hij weer naar binnen als hij rustig is.
Bedankt alvast voor alle tips. Afleiden proberen we ook, maar dat maakt hem alleen nog maar bozer. Hij slaat alles weg. Als ik een liedje ga zingen, wat hij normaal heel leuk vindt, precies hetzelfde. Vandaag weer, onder de douche. Hij wilde niet want papa had hem blijkbaar uit zijn spel gehaald, dus dikke tranen en schreeuwen en mij wegduwen. Jammer dacht ik, maar ik ga je toch echt wassen nu. Ik ben maar gewoon doorgegaan met wat ik normaal ook doe en daarna nam papa hem weer over. Toen hield het uiteindelijk vanzelf op en daarna moest hij vrijwel meteen weer lachen...ongelooflijk, alsof er niks was gebeurd. Ik heb hem toen gezegd dat ik heel veel van hem hou, ook als hij zo boos is. Maar wat is het lastig zeg.........
Ik herken dat wel! Vind het ook echt erg, hier kan de bui al komen wanneer ze ziet dat ik met fruit aan kom, en ze hoopt op een koekje. Nou berg je maar.. Wat hier helpt: Speen, afleiden, soms uit laten razen, goed vertellen waarom ik iets doe, en soms, heeeel soms, zet ik een kort filmpje aan, dan is ze gelijk! stil. Maar dat is echt mijn aller laatste red middel.
Wat wel helpt, is driftbuien voor zijn. En dat doe je op deze leeftijd door dingen voorspelbaar te maken. Vaste gewoontes, vaste structuur, aankondigen wat je gaat doen, (over 10 minuten gaan we .... Dat herhaal je met 'over 5 minuten gaan we' en 'over 2 minuten gaan we'. Op die manier kunnen ze zich voorbereiden op wat komen gaat en afmaken met waar ze mee bezig zijn. Uitzonderingen op regels maken, is op deze leeftijd een lastige. Dat kun je wel doen, maar doorgaans moet je dan daarna even weer alle zeilen bijzetten om weer duidelijk te maken dat je het weer gaat doen zoals je het altijd deed. Doen we hier dus alleen als we daar de energie voor hebben Verder helpt het om ze een keuze te geven binnen kaders die jij stelt. Dus voor een fruitmoment: kiezen tussen twee soorten fruit die jij aanbiedt. Op brood kiezen tussen vlees of kaas. Bij weggaan kiezen tussen jas zelf aandoen of laten helpen. Dat soort dingen allemaal Daarmee krijgen ze regie over hun leven en dat willen ze op deze leeftijd ook graag
Zou lekker de speen geven als dat hem rustiger maakt. Hier zet ik de kleine man in zijn ledikant als hij echt hysterisch doet en niks goed is. Kan hij daar veilig uitrazen. Na een paar minuten pak ik hem dan een troost ik hem. Dan zoeken we afleiding. Eerst was ik soms uren bezig met een krijsende en woedende dreumes. Nu is het met 20 a 30 minuten wel over. Hoe verschrikkelijk Ik het vind, hij heeft het blijkbaar nodig om echt uit te razen. Succes!