Wat is jullie mening over het ''u'' zeggen van kinderen tegen ouders? Zoonlief is nu 3,5 jaar en we proberen er beetje bij beetje in te krijgen dat hij u gaat zeggen tegen ons en andere volwassenen, natuurlijk op een speelse wijze. Wij zien dit als uiting van respect en ik vind het gewoon netjes. Nou hoor ik van anderen dat ze vinden dat er afstand gecreëerd word tussen ouders en kinderen als kinderen u moeten zeggen tegen ouders. Dat het respect er ook wel is als er jij en je gezegd word. Denken wij dan zo ouderwets of valt dat wel mee?
Ik vind het wel heel ouderwets heel eerlijk gezegd. Wederzijds respect krijg je mijn inziens niet door het woordje u. Ik leer ze wel dat ze oudere mensen met u horen aan te spreken, maar meer niet. Ik zou echt niet willen dat mijn kinderen mij met u aanspreken, dat zou ik echt heel vervelend vinden, maar ik wil dan ook graag dat mijn kinderen mij zien als makkelijk benaderbaar en voor mijn gevoel doet u zeggen daar afbraak aan.
tegen oma's u zeggen en oudere tantes. bij ons is het dus een generatie hoger. vanaf 2,5 U tegen oma's. en tegen onbekende volwassenen. andere regels dus. maar kostte geen moeite te leren.
Of je ouderwets bent in mijn ogen wel ja. Respect krijg je niet met u zeggen. Leer ze wel u te zeggen tegen onbekende en oudere zelfs tegen opa en oma zeggen ze geen u meer. Ben zelf wel van een strikte generatie nog van opa.s en oma.s met u aan spreken en alle volwassenen en doe dat nog dagelijks ook kassa medewerkster die mijn dochter zou kunnen zijn. Maar tegen mij hoeven ze geen u te zeggen dat vind ik echt vreselijk oubollig.
Waarom? Ik zou dat nooit willen. Ouderwets en draagt niets mee naar mijn mening. Ik zou mijzelf ongemakkelijk bij voelen
Hier hoeft dat niet en ook niet tegen opa en oma... Verder hebben we er nog niet over nagedacht eigenlijk!
Hier gewoon, "heit" of "mem". Is fries voor mama en papa. Tegen de opa en oma,s, zeggen ze: Opa "naam" en Oma "naam". Tegen onbekende zeggen ze oom of tante. Ben er mee bezig om dan wel u te laten zeggen. Maar niet tegen ons, hou op zeg..
Tegen ons gewoon papa en mama, opa en oma ook zo, rest tante of oom als ze dichtbij zijn. Dus ook vrienden van ons. En verder vreemden gewoon u. Bijvoorbeeld tegen tante of oom zeggen ze wel u, maar meestal is het direct zeg maar jij! Dus doen ze dat ook. Vreemden blijft u, totdat die er zelf om vragen iets anders te zeggen. Tegen ons dus evht niet, vind dat zo koud....
Ik vind het ouderwets en afstandelijk, ja. Waarom zou je dat willen? Tegen vreemden en ouderen moet het van mij, maar verder echt niet.
Onze kinderen zeggen ook " u" tegen ons, maar ook tegen alle andere volwassenen. Met afstand heeft dit helemaal niks te maken, dat zit hem niet in een woordje ( en heeft idd ook niks te maken met respect). We zijn hier hartstikke close en vriendschappelijk met elkaar, dus van afstand is hier in die zin totaal geen sprake! Op het vo waar onze oudste twee naartoe gaan krijgen we er juist altijd complimenten over dat de jongens zo beleefd zijn en dat ze het heel goed vinden dat ze "u" zeggen. Als je het dan over afstand hebt: ik ben tenslotte ook niet het vriendinnetje van mijn kinderen, maar hun moeder. dus ja, in die zin is er afstand en die lijkt me heel gezond. Iedereen mag het ouderwets vinden, ik vind het juist heel netjes en beleefd.
Een kind kun je ook leren netjes en beleefd te zijn zonder u te zeggen tegen ouders. Dat je niet hun vriendinnetje bent, ben ik het mee eens. Maar je bent ook niet iemand die verder van ze afstaat, en dat vind ik met u wel zo overkomen.
Ik kreeg als kind, en krijg trouwens nog steeds, vaak het compliment dat ik zo beleefd was/ben. Dus dat heeft er verder niets mee te maken dat ze het tegen jullie zeggen, want ik heb nooit u tegen mijn ouders hoeven te zeggen..
Ik zeg ook niet dat beleefdheid perse in het woordje "u" hoeft te zitten. IK vind het netjes en beleefd overkomen. Iedereen mag dat anders vinden, maar wij staan volledig achter onze keuze.
Tja, als jullie als ouders erachter staan moeten jullie dat vooral doen. Persoonlijk vind ik het tenenkrommend en onpersoonlijk. Hier wordt in de familie gewoon "je" gezegd en tegen vreemden straks wel "u".
Kan het kloppen dat het in bepaalde religieuze kringen nog normaler is? Dat merkte ik vroeger wel in elk geval, en ik heb ook nog een vriendin wier kinderen hun ouders ook vousvoyeren. Ik vind het niet nodig.
Nee, dochter leert dat onbekenden of ouderen u zijn, de rest is je. Man en broers en zussen noemden zijn ouders ook altijd u. Ik kon er niet aan wennen haha en zei gewoon je.
Tegen onbekenden moet ze u zeggen, maar echt niet tegen ons. Ik vind dat heel onprettig klinken. En toch voeden we haar op met een notie van respect, uiteraard. Maar dat kan perfect zonder u.