Denk dat TS zich rot genoeg voelt ook zonder dat het er nog eens ingewreven wordt. Daarbij zie ik niet hoe het een positieve bijdrage levert.
Mag ik vragen waarom je HEM telkens een keuze geeft? Je geeft aan dat HIJ het allemaal niet zeker weet, HIJ ligt nog in een scheiding en je forceert de keuze van een abortus op HEM (zo komt het in ieder geval op mij over). Het is wel bijzonder toevallig dat hij ineens 'het niet meer weet' op het moment dat je zwanger bent.. Je geeft aan dat je een moeder hebt die helemaal achter je staat.. Dan vraag ik mezelf af: waarom is abortus dan uberhaupt een keuze? Er zijn meiden die jonger dan jou zwanger zijn geworden en met minder steun of zonder baan rond moesten komen en die hebben ook voor het prachtige wondertje gekozen. Ik zag dat je al een paar pagina's niet gereageerd heb en begrijp ook wel dat er een hoop heftige reacties tussen zitten. Maar laat je alsjeblieft weten wat jij (of hij) besloten heeft? Te zien aan je banner heb je (nog) niet doorgezet met de abortus? Het advies wat ik je mee wil geven: kies voor wat JIJ wilt en laat hem lekker in zijn sop gaar koken. Als vaderfiguur heb je toch iemand nodig die 100% achter zijn keuzes blijft staan. Sterkte in ieder geval!
We maken het zo voor TS alleen moeilijker om te reageren.. Aan verwijten heeft ze niks. En dat ze net na 2 maanden relatie zwanger is geworden wil niet zeggen dat ze er niet goed over na heeft gedacht. Ik ken genoeg vrouwen die geen man hebben en bewust voor hebben gekozen om zwanger te worden, dus zonder man, maar als alleenstaande moeder en die het super doen. Ik hoop dat TS ook een goede beslissing maakt
Zou me voor kunnen stellen dat, door zowel positief bedoelde als de negatieve reacties, TS wellicht niet veel zin mee heeft om te reageren. Als ze het wel heeft laten weghalen, vinden de mensen die hebben gezegd "houden" dat weer doodzonde en dan komt daar commentaar op, terwijl er dan toch niks meer aan te doen is. Als ze het heeft gehouden, dan zijn er nog de negatieve commentaren. Dan kunnen mensen wel vasthouden aan het "sticks & stones" principe, maar als ze dit forum echt heeft willen gebruiken voor wat input van buitenaf om haar te helpen met haar keuze, dan zijn die opmerkingen goed hard aangekomen, lijkt me. Anyways, ik ben inderdaad ook wel benieuwd en hoop ook dat TS nog reageert.
Kom zeg.. je gaat nu toch niet iemand die een weloverwogen BAM beslissing neemt vergelijken met iemand die zich na koud 2 maanden al laat bezwangeren door iemand die nog niet eens netjes zn scheiding rond heeft?? Als dat een 'bewuste keuze' was, dan is het een volstrekt egoistische 'ik wil perse een baby' keuze.
Ben het met je eens dat het een vergelijking is die kant noch wal raakt. Denk dat fitty meer bedoelde dat in je eentje een kindje opvoeden in veel situaties vaak goed mogelijk is zonder dat het kindje iets tekort komt. TS hoe is het nu met je?
Als ik op wat voor manier dan ook, mijn man had verloren tijdens één van mijn zwangerschappen, had dit niet geresulteerd in het overwegen van een abortus. De keuze voor een kind, maak je samen, maar je moet er ook zelf volledig achter staan. Het gaat niet om een leuke aanvulling van je relatie het gaan om een kind. Jouw kind, waar je onvoorwaardelijk voor kiest, ook als de omstandigheden minder dan ideaal worden. Er kan op elk moment in het leven wat veranderen en dan moet je ook door met wat je hebt. Ik ben niet tegen abortus, maar ik hoop dat dat niet hoeft te betekenen dat mensen niet meer na hoeven te denken voor ze keuzes maken.
Ik heb niet alles even goed gelezen maar volgensmij is voor haar een abortus nooit een optie geweest maar gebruikt ze het als dreigmiddel. Triest is het wel om eerlijk te zijn maar soms zeg je stomme dingen. Mijn ex was ook zo in het begin. Zullen we een kindje nemen en er helemaal over fantaseren. Ik dacht ben gekke henkie niet en ben er nooit in meegegaan. En kijk mij nu alleenstaande moeder. Want na 1,5 jaar bleek ik geheel ongepland wel ineens zwanger. In de laatste weken van mn zwangerschap kwam ik er toen achter dat hij nog getrouwd was 😱 hij had het dus al 2 jaar verborgen gehouden en zn werkt als dekmantel gebruikt. Als ik dit had geweten was ik nooit maar dan ook nooit een relatie met hem begonnen voor de inkt op de scheidingsdocumenten was opgedroogd. Want zo lang ze niet echt hebben gekozen is er geen keuze. Het is hard maar je bent gebruikt. De wonderen zijn de wereld nog niet uit maar ga er maar vanuit dat hij niet meet bij je terugkomt. In elk geval heel veel sterkte en geniet vd zwangerschap rn straks van je baby.
Hoi allemaal, Dat ik even niet op gereageerd en zelfs niet heb gekeken op het forum is omdat ik afgelopen week even alleen wilde zijn en nadenken over de hele situatie. Ik ben blij dat ik de keus heb gemaakt om weg te gaan, dit heeft zowel mij als hem erg goed gedaan. Ik heb besloten om het kindje te houden, of dat nou met of zonder hem is. Abortus is voor mij nooit echt een keuze geweest, alleen wist ik dat ik in deze situatie sowieso niet kon blijven, en daardoor is er heel veel druk op komen te staan. Twee dagen na mijn vertrek heeft mijn vriend de man van mijn moeder gebeld, zij hebben die volgende dag afgesproken. Hij heeft in het gesprek aangegeven er helemaal stuk van te zijn en dat hij me erg mist. Hij ziet de zwangerschap niet als reden om bij mij te zijn, en zo zijn we de relatie ook nooit begonnen. Hij vertelde ook waarom hij het zo moeilijk heeft, en dat heb ik nooit zo gezien. Nadat ik hoorde van dit gesprek, begon ik langzamerhand weer te reageren op zijn WhatsAppjes. Het heeft geen zin om hem te negeren boos op hem te zijn, dat de situatie nu zo is, is ook voor de helft en mij te danken.. En dat besef is de afgelopen week doorgedrongen. Afgelopen vrijdag hebben we samen afgesproken, uit eten en praten Dit gesprek ging erg goed en het was erg gezellig.. ik wil niet heel erg diep ingegaan op de inhoud maar we zijn er uitgekomen. Het komt erop neer dat hij bij mij wil zijn en blijven, ook als deze zwangerschap mis zou gaan. We hebben besloten om er samen voor te gaan en we zijn volledig open naar elkaar geweest, eerlijkheid is echt het aller belangrijkste! aanstaande zaterdag heb ik de termijn echo, erg spannend. Maar ik heb er zin in... Beetje bij beetje kan ik steeds meer genieten van mijn zwangerschap. Ik begrijp de reactie van sommigen, maar jullie horen van mij nu natuurlijk maar een klein gedeelte. Wel weet ik nu dat hij mij niet gebruikt als broed plaats.... Ik ken hem al 3 jaar, en ik ben niet voor niks verliefd op hem geworden. Een getrouwde man is niet aan te bevelen, maar als je verliefd wordt is er niks aan te doen. Natuurlijk was dit allemaal te vlug, maar als het goed voelt... Waarom niet. Ik begrijp heel goed dat hij twijfels heeft gehad en het moeilijk heeft met zijn scheiding, daarin probeer ik hem nu te ondersteunen, het gaat om zijn verdriet. Hij beschrijft de relatie met zijn ex als broer en zus, een hele andere dan die met mij heeft.. Dit heeft hij nooit met haar gehad, zei hij vrijdag. Sorry dat ik niet eerder heb gereageerd, maar ik moest even nadenken zonder allerlei uiteenlopende reacties, ik trek mij dat namelijk erg aan. Liefs, Roos
Geen veroordeling hier, maar weet dat dit soort relaties enorme rollercoasters zijn. Broer en zus is natuurlijk een heerlijk cliché. Zorg dat je stevig in je schoenen staat en genoeg steun buiten hem hebt. Er valt nog een hoop af te sluiten. Ik hoop dat alles goed voor je zal gaan en gefeliciteerd met je toekomstige baby.
En besef je wel dat hij waarschijnlijk over een aantal jaar precies hetzelfde verhaal tegen zijn nieuwe vriendin vertelt over jullie relatie?
Wat een bullshit zeg, hij is 11 jaar met haar samen geweest. Dit is de eerste keer dat hij zo'n keuze heeft gemaakt. Je weet dit soort dingen nooit zeker in het leven, vind het wel een beetje kort door de bocht gedacht.