Welkom Koali en CVG. Ontzettend balen dat je ongesteld bent geworden, Boni . En verder.. ben ik nog steeds van mening dat de gemengdheid van dit groepje de groep juist zo fijn maakt en dat er voor een ieder plaats is (maar als het voor sommige te zwaar is om hier te blijven, begrijp ik dat ook. Je moet natuurlijk vooral doen waar je jezelf goed bij voelt).
Hier ben ik het eigenlijk weer wat minder mee eens. Ik merk nl wel die donkere wolk die Lizzy benoemd. Voor mij was deze groep inmiddels een wat hechtere groep die al een flink aantal maanden met elkaar aan het praten was. En ja, daar zitten nu een hoop zwangeren tussen. Dat is confronterend voor degenen die nu nog met lege handen staan. Maar onvermijdelijk als er telkens nieuwe mensen bij komen. Die staan immers weer aan het begin. Ik heb ontzettend hard aan mezelf gewerkt om deze zwangerschap juist positief erin te staan, daardoor heb ik mezelf hier minder laten zien? Waarom? Omdat juist de negativiteit en de onzekerheid ontzettend benadrukt werden. Is dat erg? Nee, dat is mijn eigen ding. Maar om nu te zeggen dat we minder over het zwanger zijn moeten praten en meer over de pijn en het gemis dan laat ik het inderdaad hierbij zitten. Er is ruimte voor iedereen om zich hier aan te melden, feit is alleen wel dat er een aantal dames al geruime tijd meekletsen. Die mogen er ook zijn. M ik snap je gevoel (althans, ik probeer me er in te verplaatsen ik heb het natuurlijk niet zo meegemaakt). Wel weet ik uit je berichten in wat voor dal je zit en dat is ontzettend rot, ik kan het niet in woorden uitdrukken hoe erg ik dat voor je vindt. En nee, dat is geen medelijden dat is gewoon hoe ik in elkaar zit. Ik vind het jammer dat je op fb zo plots weggegaan bent, maar kan er ook begrip voor opbrengen. Meiden ik hoop dat jullie allemaal snel een wondertje mogen verwachten en dan ook het vertrouwen in je lijf krijgen. Ik zal het hier ook bij laten, voor mij moet een forum energie opbrengen, geen energie kosten.
Jammer, de groep krijgt zo niet de kans gewoon weer verder te gaan. Nu word juist de deur gesloten om open en eerlijk je gevoelens en gedachten te mogen tonen hier. Maar ik snap ook je gevoel dat je kracht moet halen uit een forum, dat zeker! Ik vond deze groep juist heel opbeurend geworden de laatste tijd! We hebben gewoon een gesprek hier en eigenlijk is de clue wat in het dagelijks leven ook speelt. Bv iedereen om je heen is zwanger, maar jij worstelt nog met wat je hebt meegemaakt en met het opnieuw zwanger worden of zijn... Ik vind het alleen maar goed dat sommige mensen dingen even open gooien. Ik denk dat er ook meer mensen waren behalve Lindaatje met toch hetzelfde gevoel. Maar goed, dat iedereen het geluk, de positiviteit en steun mag vinden die ze nodig hebben!
Dames, ik had een heel stuk getypt. Maar ik ga het hierbij laten. Ik kom regelmatig nog wel eventjes lezen hoe het met jullie gaat want jullie zijn me dierbaar geworden maar het onbegrip van sommigen doet de deur voor mij dicht. Ik wens jullie al het geluk en gezondheid toe van de wereld, voor jullie en jullie kleintjes!
Dames, ik kan het dan toch niet laten om nog wat te zeggen.. Dit topic zit in de 'zwanger worden clubs' en heet: Zwanger worden na een miskraam We hebben allemaal hetzelfde doel en hebben helaas allemaal eens, of meerdere malen, een miskraam meegemaakt. Ik vind dat er voor iedereen plaats moet zijn, zwanger of bezig zijn met zwanger worden. Dat is namelijk ieder zijn doel. Laten we blij zijn voor de dames die zwanger zijn, dat willen we immers allemaal maar laten we ook begrip en respect tonen voor de dames die nog niet zwanger zijn en dit ook zo graag willen. Zij hebben nog een groot verdriet en een grote wens. Ik zou graag zien dat er ruimte blijft voor beide groepen.
Inikkens, wat een mooie foto en wat een mooie buik heb jij ook zeg!! Super.. Koali, welkom meid. De reden is helaas minder leuk maar hopelijk vind je hier de steun die je goed kunt gebruiken. We weten allemaal wat je meemaakt. Ze geven aan dat je soms beter een maand kunt wachten maar dit is meer om te berekenen hoe lang je cyclus is. Het heeft geen medische noodzaak. Bij mij ben ik telkens na de miskraam direct weer zwanger geworden en deze keer is dit tot nu toe een blijvertje.. Ik ben (nog steeds wel) erg bang dat het alsnog mis gaat maar bij iedere echo die ik heb voel ik mij beter. Ook als je het termijn voorbij bent waarom het misging voelt dit als een kleine overwinning.. Linda, het is andersom inderdaad ook goed bedoeld.. Komt goed meid, voel je alsjeblieft niet rot.. Knuffel... Cvg (lijkt op mijn nick ) Wat naar van je m meid. Je kunt testen voor de zekerheid maar je cyclus kan wat ontregeld zijn, houd daar rekening mee. Ik had na de 1e mk pas na 40 dagen een eisprong. Magnolia, jammer dat je verder gaat maar begrijpen doe ik het wel. Maar je woorden '. Ik kan het amper uitleggen maar mijn verdriet en ongeluk voelt als besmettelijk en ik wil jullie niet omlaag brengen met mijn pijn en soms ook woede", doen best pijn, ik zou willen dat je hier anders over denkt. Je hoeft je niet zo te voelen, bij mij komt dit zo over en je brengt mij dan ook niet omlaag. Dikke knuffel meid. Hopelijk voel je je snel weer positiever.. Er is trouwens ook een groep diet heet; meerdere miskramen deel 8, daar schrijven ook veel vrouwen die nog niet zwanger zijn en het leed van meerdere miskramen hebben meegemaakt. Tevens hebbem ze daar enorm veel kennis en zijn ze super aardig. Mischien ook een idee? Boni, wat balen meid dat je ongesteld geworden bent. Dikke knuffel. Hopelijk kan de dokter iets voor je betekenen. Het is niet extreem lang namelijk maar voor jullie gevoel natuurlijk wel.. Dat begrijp ik direct. Ik heb juist erg veel gehad aan de zwangeren toen ik in de miskramen zat. Kreeg het idee dat het dus allemaal wel goed zou komen. Het kan dus toch, dat idee. Vond ik het niet moeilijk, jawel, enorm. Maar jullie waren en zijn allemaal zo aardig dat dit mij sterkte. Dat dit niet voor iedereen zo voelt begrijp ik ook. Je moet doen waar je je goed bij voelt. Dat is het belangrijkste. Ik zit volgens mij niet in jullie fb groep en dat vind ik ook niet erg hoor.. Ik vind het hier ook fijn meeschrijven. Zwanger of niet zwanger.. Plek is er voor iedereen... Dat daar gelaten, wij hebben het dit weekend aan de eersten verteld en dat was erg bijzonder. Voelde zo gek om eens aan deze kant te staan. Zo fijn na alle ellende...
Dank jullie wel dames. Chocolade doet wonderen soms. Mijn borsten leken voller dus hield ik mezelf voor de gek. Daarom komtt zo hard aan. Pas volgende week donderdag kunnen we naar de huisarts. (omdatt niet onder noodgevallen valt Duurd het zo lang) dus Ja eff wachten. Dank voor jullie lieve woorden. Magnolia ik heb veel respect voor je. Je móet de weg kiezen die Jou gelukkig Maakt. Jij bent de enige die weet wat het beste voor Jou is xxx Ik vind de groep juist wel toegankelijk voor beide groepen zwanger en nog niet zwanger. De zwangeren laten zien wat komen zal... En bieden veel steun. Ja tuurlijk brengt het verdriet dat Jijzelf nog niet zwanger bent. Maar dat heb ik buiten ook. Hier kan ik Er tenminste open en eerlijk over zijn. Wat enorm oplucht. En het wordt ook begrepen en dat doet goed . Het doel is om hier allemaal weer zwanger te worden , een kleintje vast te houden. Maar vooral om je tijdens het wachten je niet alleen te voelen. Deze groep doet dat voor mij. Dus dank jullie allemaal.
Jij had ook een mooi buikje cdvg! Zag je bij de buikfotootjes wel fijn om te horen dat je ook aan de zwangeren juist veel steun hebt gehad. Dat doet me goed. Ik ben ook blij dat jij die 12 weken gehaald hebt en het nieuws mag delen. Wat moet dat een opluchting zijn en een fijn gevoel geven. Merk je ook dat je anders erin komt te staan? Ga zo door, het is jullie van harte gegund!
Fijn dat je hier je gevoelens kwijt kunt! Herkenbaar van de eerste ronde, ik had toen ook allemaal klachten en als je dan toch niet zwanger blijkt te gaan, doet dat echt pijn. Je staat ineens weer met beide benen op de grond. Ik hoop dat je je verhaal kwijt kunt bij de huisarts, dat is sowieso belangrijk!
En jij danst nu al bijna het tweede trimester in meis Wat leuk dat jullie het nieuws gedeeld hebben, voelt vreemd he? Wie waren de eerste die jullie het verteld hebben?
He meiden, ik ben een paar dagen niet online geweest en jeetje, wat heb ik een boel gemist! Ik geloof dat de discussie inmiddels wel een beetje over is. Lastige discussie als je alleen maar letters op een scherm hebt en geen emoties kan delen. Iedereen moet meeschrijven in een topic waar je je goed bij voelt. Ik hoop dat we elkaar hier tips kunnen blijven geven en ervaringen kunnen blijven uitwisselen, zwanger of niet zwanger.
Wauw... Meer kan ik even niet zeggen. Na het geuit te hebben van mijn gevoel a la constatering en halve topic over mijn gevoel walste, maar wel een mening had over mijn woorden heb ik even afstand genomen nadat ik m'n goede bedoelingen uitte.... T heeft nogal wat teweeggebracht merk ik.... Tacitha, magnolia en andere meiden...thanks voor het verplaatsen in mijn emotie/gevoel. Los daarna staat dat ik t idd soms moeilijk vond om in een topic "zwanger WORDEN" veel verhalen las over zwanger zijn. Ik gun van jullie harte een mooie beeb; ik heb t al 2x mee mogen maken en t is t mooiste wat er is! 😃😃 Ik vind t niet erg om ongie te zijn/worden. Want ik heb een pracht bruiloft in aantocht en zie de keerzijde in van nog niet zwanger zijn. T is even goed zo; t komt zoals t komt. Maar ik worstel wel met emoties rondom de spanning van t opnieuw zwanger worden in combinatie met mijn miskraam toen... En de diepte van dit topic raakte mij altijd. De NoD topics zijn wat oppervlakkiger... Blijf jezelf. En schroom niet je mening te uiten. Maar bedenk ook wat voor gevoel er áchter zou kunnen zitten. 😊 Geniet van t moois meiden! T is jullie gegund! Ook een pracht zomer!
Precies dit Boni, Buiten dit forum om begreep niemand mij verder omdat niemand het wist behalve ouders maar die begrepen het niet zoals jullie dit doen.. Haha ja mijn buikje gaat nu ineens vrij snel, hij is goed zichtbaar en kan nu de meeste mensen het weten (sommige moeten we echt even voor afspreken) ook strakke kleding aan doen. Dan lijk ik niet "dik" maar zwanger haha.. Super leuk om mijn spiegelbeeld te zien in een raam als ik ergens langs loop.. Wij hebben het dit weekend (ouders en broers/zussen wisten het al) aan mijn nichtjes, (Heb een zeer goede band mee en ben de laatste in de rij, overigens niet de jongste die zwanger is), vrienden, familie, paar bevriende buren, vriendinnen verteld. Zoo leuk omdat dit in persoon ging, heb best een buikje en hield daar een papier of vestje voor, mijn vriend zei dan, we hebben een nieuwtje, Cdvg is zwanger en dan deed ik tadaaaaa, papiertje/vestje weg. haha ineens een buik.. Je zag mensen echt reageren, huh, waar komt dat ineens weg vanavond gaat mijn vriend het aan zijn beste vriend vertellen, die gaan samen eten en dan nog een drietal personen en dan weet iedereen het waarvan we het persoonlijk aan wilden vertellen.. Wat bleek trouwens, twee van nichtjes hebben ook een miskraam gehad. Dat wist ik niet. Voelde mij direct minder alleen, dacht echt de enige te zijn van mijn kant van de fam.
Zoals net al iemand zei, je ziet letters, je leest woorden maar je voelt niet iemands gevoel. Dat is het nadeel van Internet... Het klopt wat je zegt over de nod groepjes, ik had er na mijn mk ook moeite mee hier echt aansluiting te vinden. Die spanning is lastig, het zwanger worden na een miskraam. Ik heb dat ook dubbel gevonden. En uiteindelijk maakt het niet uit dat je het al 2 keer hebt meegemaakt met je 2 kids, het is nu een 'nieuwe' wens en die is net zo intens (lijkt me ook zeker met je nieuwe partner! ). Ff off topic, hoe is het met alle voorbereidingen rondom HET grote feest?
Ff klagen...... Het lijkt wel of zwanger worden nu ineens heel populair is. De een na de ander deelt het.. Blij voor hun dat het zo is en dat alles goed gaat. Maar gisteren stortte ik echt in.. Onze buren hebben het nieuws op fb gedeelt... Wij liepen dus precies gelijk! Nou toen brak echt mijn hart, en heb ik zitten janken als een klein kind... Zo dichtbij, zelfde uitgerekende datum, alleen voor ons mocht het niet zo zijn. Ik dacht dat ik het nu wel een plekje had gegeven. Maar denk dat ik het weg stop ipv verwerk.. 😕 Sorry moest ergens mijn verhaal ff kwijt.. Wij hopen zo op een zwangerschap met plakbeeb..
Geen sorry, dit is zo herkenbaar voor velen hier! En soms lijkt het werk een hype. Net zoals dat je er veel mee bezig bent en ineens als om je heen ziet wat met kinderen te maken heeft. En ja, dan is het heel confronterend soms komt de pijn ook ineens weer opzetten, ook al heb je het een plekje gegeven. Dat blijft nog wel een tijdje (of langer, ook dat is niet gek! ). Sterkte!
Dat gevoel is inderdaad heel herkenbaar. Mij heeft dit na de miskraam ook erg geraakt. Net als jij ook zegt, soms harder dan ik verwacht had. Je gunt het ze, maar je wil zelf ook zo graag. Het blijft oneerlijk.