vind mezelf niet zielig heb alleen behoefte om te praten over wat er gebeurd is en wat dit voor mij en mijn gezin inhoud. en daarbij als er in haar leven iets gebeurd is waardoor zij nu niet kan komen prima maar dan bel je toch even? je laat dan toch niet helemaal niets horen.
ze hebben na veel moeite en moeilijke tijden een kindje gekregen. in die moeilijke periode ben ik er altijd voor haar geweest als het nodig was zelfs midden in de nacht.
Ik ben blij dat de vriendschap met mijn beste vriendengroep niet is gebouwd op een voor-wat-hoort-wat principe.
Echte vriendschap is in mijn optiek geven en nemen. Ik kan me voorstellen dat je teleurgesteld bent, maar wellicht is er aan haar zijde wel iets aan de hand waarmee ze je niet wil belasten. Bel haar gewoon even op en vraag haar hoe het gaat, prik een datum en geef dan aan dat je teleurgesteld bent. Een echte vriendschap kan wel tegen een stootje. @Joycey; ik vind je heel erg zwart wit. Er zijn ook nog grijze gebieden in het leven. Mensen worden gevormd door dingen en gebeurtenissen en ik ga er vanuit dat jij ook zo gevormd bent. Het betekent niet dat het altijd zo zwart wit is. Soms kun je daardoor dingen verliezen en fouten maken (net zoals je soms te lang kunt trekken aan een dood paard )
nou kom op zeg bepaalde gebeurtenissen in het leven ben je er gewoon voor je vriendinnen. Zo dus na een geboorte van een kindje. Ik kan me niet voorstellen dat jij het leuk zou vinden als je vriendin niets meer van zichzelf laat horen nadat jij bevallen zou zijn. Je berichten gaat negeren.
Ja, maar als ze er even niet is zeg maar, zou ik niet roepen "ik was er voor haar, en nu wil ik dat ze er voor mij is". Dat is de strekking van het verhaal van ts. Zonder enige kennis van zaken neemt ze aan dat haar vriendin van 17 jaar maar een slechte vriendin is. Via een app, for god sake! Tegenwoordig is normaal bellen allemaal maar eng ofzo. Ik zou me dus gewoon afvragen of alles goed is met haar ipv boos zijn dat ze niet op afroep er voor me zou zijn. In een echte vriendschap is dat bespreekbaar en begrijp je dat van elkaar..
Ja en ook meegemaakt dat ze even niet beschikbaar was. Na een belletje begrepen wat er aan de hand was en haar even met rust gelaten. Zo hoort het ook in mijn optiek.
Klopt maar jij doet nu toch precies het zelfde? Jij belt nu toch ook niet om aan te geven dat je het moeilijk hebt en haar zo mist? Vind het zo raar dat je het helemaal van haar laat afhangen. Ik had allang de telefoon gepakt en haar opgebeld.
Het moet van 2 kanten komen. Ik zou er ook snel klaar mee zijn als ik veel voor iemand doe maar er vervolgens niets voor terug krijg. Ts is in dit geval bevallen en heeft haar geprobeert te bereiken.. tjah als er dan geen gehoor van de andere kant af komt zou ik ook goed nadenken of ik hetzelfde voor haar beteken en als dat zei voor mij doet, zeker na zon belangrijke gebeurtenis in het leven. En even reageren op een whappje in dit geval kost je 10 sec van je tijd.. nou als dat er al niet af kan...
Je weet toch niet wat er aan de hand is?? Serieus, is het zo f**king moeilijk om even die telefoon op te pakken? Als dat zo is dan is idd de vriendschap snel voorbij bij mij, als normale omgangsvormen te lastig zijn... En niet omdat ze even niet bereikbaar is.
Nee maar imo is het dan aan haar even die f*cking telefoon te pakken en te contacten waarom ze niet komt.. Als ik iets af zeg en vervolgens daarna weken niets van mezelf laat horen vind ik dat het aan mij is te laten weten waarom ik niet kom of niets van me laat horen. Ik zou de ogen uit me kop schamen als ik zoiets zou doen. Zeker bij een hele goede vriendin... Ik ga niet constant achter mensen aanhobbelen zeker niet in dit geval.
Wat ik als persoon vaak doe is wegkruipen als het bij mij niet zo goed gaat, mijn vrienden val ik hiermee niet lastig omdat die ook genoeg op hun bordje hebben. Het kan dus heel goed dat je vriendin zich even afzijdig houdt omdat ze haar problemen even niet op jouw bordje wil gooien. Het kan ook zijn dat ze simpelweg niet weet hoe ze moet omgaan met het feit dat je kindje pku heeft en misschien wel bang is dat je kindje ziek wordt omdat zij deze producten wel eet (en haar kindje ook) Er zijn zoveel mogelijkheden waarom ze nog geen contact met je heeft opgenomen en de enige manier om hierachter te komen is even de telefoon te pakken en te bellen en erover te praten. Gewoon simpel zeggen ik mis je en ik heb je nodig. Ik weet wel dat als mijn vriendin (nu 22 jaar) niets van zich liet horen ik meteen in de telefoon zou hangen omdat ik bezorgd om haar zou zijn.
De mijne gelukkig ook niet... Mijn vriendinnen zijn er voor mij en ik voor hun, zeker in tijden welke belangrijk zijn, die laten niet 7 weken niets van zichzelf horen. En als het van 1 kant komt geef ik het 1 kans.. blijft het dan zo ga ik mijn energie niet meer in die vriendschap steken en steek ik mijn energie in mensen die net zo veel om mij geven als ik om hun doe
Heeft TS nou al gebeld? Dit topic is trouwens ook aanleiding voor mij om een oude vriendin eens te appen en te vragen waarom ik nooit iets van haar hoor en dat ik het idee heb dat het van één kant komt.
Zo doe ik het ook maar die kans geeft TS haar vriendin niet. Althans zo vind ik het overkomen. Zij zit zichzelf in haar hoofd nu gek te maken over het hoe en waarom maar dan denk ik, pak die telefoon op en bespreek het met elkaar. Na een '' goede '' 17 jarige vriendschap moet je daar toch neem ik aan over kunnen praten met elkaar.