Euh nee want jij zegt: Laat het lekker tussen moeder en dochter. Maar die moeder weet het niet, dus kan er ook niets tussen moeder en dochter blijven TS moet het juist geheim houden voor die moeder.
Ik zou het in jou geval wel geheim houden. Immers neemt die dochter je wel in vertrouwen. Als het nu echt een hele foute jongen was geweest (dat hij bijvoorbeeld naar de alcohol en drugs rook of stukken ouder was ofzo) dan had ik haar gezegd dat ik haar adviseerde om het zelf aan haar moeder op te biechten. Ik zou het zelf niet uit mijn eigenn vertellen maar als die moeder mij dan iets zou vragen dan zou ik wel eerlijk zijn.
Deze cijfers gaan om Nederlandse meisjes die gedwongen worden uitgehuwelijkt. .... Dat gebeurt écht niet alleen door Koerden of in Oost -Turkije. ...
Nee, weet ik, maar zij zijn moslim. Moeder en vader doen wel mee, maar zij dus niet, tot grote ergernis van moeder Van zijn familie weet ik dat natuurlijk niet.
Zij mag ook zelf kiezen en wordt echt niet uitgehuwelijkt, maar een vriendje mag ze dus niet. Waarvan ik dan wel zoiets heb van: Hoe kun je nu een partner zelf kiezen terwijl je niet met iemand om mag gaan. Het is dus ook schuld van de ouders dat het stiekem gedaan wordt natuurlijk.
Ik ken het wel. Ik had als christelijk meisje ook een geheim vriendje. Mijn ouders en zéker zijn ouders mochten het niet weten. Ik nam hem daarom ook zeker niet naar mijn werk.. da's beetje spelen met vuur natuurlijk. De mensen die er wel van wisten/erachter kwamen die hielden allemaal hun mond. Daar was/ben ik wel blij om.
Een vroegere vriendin van mij heeft bij een vriendje op een gegeven moment het wel aan haar ouders verteld. Als voorzorgsmaatregelen: haar paspoort lag bij haar vriend, dan kon ze in ieder geval niet al te makkelijk naar Turkije ontvoerd worden. Op afgesproken tijden zou ze mij bellen. Als ze dat niet deed moest ik (met 10 minuten marge) de politie bellen. Ze heeft het verteld terwijl ze bij de deur stond zodat ze niet ingesloten kon worden. En met mooi weer zodat de ramen openstonden en de buren dus makkelijker dingen konden horen. Haar moeder heeft de hele middag gehuild, haar vader is boos weggelopen en haar 2 jaar jongere broertje heeft haar geslagen. Het is uiteindelijk allemaal goed gekomen. Maar erg gezellig was het niet. Dus nee, ik zou het de moeder niet vertellen.
Ik zou ook niets zeggen... Wellicht dat ze het haar moeder wel graag wil vertellen, maar dat ze haar niet in een lastig pakket wil brengen ivm haar vader.... En daarnij ze is 18... Wie verteld op die leeftijd wel meteen alles aan zijn/haar ouders? Helemaal met "ouderwetse" ouders kan ik me voorstellen dat je dan niet staat te springen on het nieuws te delen.
Maar waarom hun schuld? Iedere ouder heeft andere normen en waarden. De ene ouder vind roken geen probleem de ander wil het gewoon niet hebben. Dat de kinderen het dan stiekem doen is dus hun schuld? Nee toch. Mijn kinderen hoeven later ook geen vriendjes of vriendinnetjes mee te nemen naar huis, dat past gewoon niet in onze levensstijl. Ik geloof echt wel dat ze hun levenspartner tegen het lijf zullen lopen, en dan zullen ze elkaar echt wel moeten leren kennen, maar dat gaat dan als het aan mij ligt niet op een manier van verkering ed. Relaties voor het huwelijk ben ik op tegen. Bovendien hoop ik dat ze op hun achttiende nog lekker met hun studie bezig zijn.
Hoe moeten ze dat dan doen? Elkaar Leren kennen en gelijk trouwen? Hoe zouden ze elkaar dan moeten leren kennen volgens jou als je niet wil dat ze een relatie hebben? En op hun 18e zijn ze vast nog wel met een studie bezig... Maar heus niet alleen maar met die studie
Nou je kan elkaar heel goed leren kennen zonder relatie. En nee, niet direct trouwen, maar ook geen jaren verkering. Zo absurd is het niet hoor. Dit gaat al eeuwen zo op vele plekken op de wereld, dat men dat hier in het westen dat niet zo gewend is maakt het niet opeens raar of niet mogelijk.
Je kunt het ook omdraaien: wat is er mis met elkaar leren kennen d.m.v. relatie? Ik vind het nogal ouderwets en onnodig om op een bepaalde leeftijd (boven de 16) geen relatie aan te mogen gaan. Wat is er mis met een relatie? Ontdekken is naar mijn idee juist heel erg zinnig en voorkomt vaak dat je ongelukkig bent in een huwelijk of een andere binding zoals samenwonen of kinderen. Daarbij vind ik het ook heel fijn dat ik al een aantal vriendjes heb gehad voordat ik mijn man leerde kennen, hierdoor weet ik wat voor vlees ik in de kuip heb.
Voor ons in het westen is het gewoon moeilijk te begrijpen en dus wordt het snel 'raar' gevonden. Ik begrijp overigens niet helemaal waarom je geen relatie mag/kan hebben met een gelijkdenkende moslim. Je deelt dan toch dezelfde waarden en normen? Bij ons (gereformeerden) worden relaties met buitenkerkelijken niet toegejuicht, maar een relatie met iemand uit hetzelfde kerkverband is geen probleem. Ik heb altijd gedacht dat dat bij moslims ook zo was.
Uit nieuwsgierigheid.. Maar heb je dan meer een soort vriendschappelijke band.. Zonder intiem te zijn. Of zie/spreek je elkaar dan helemaal weinig of niet..??
Oh... dat wist ik dus niet, weer wat geleerd. Bij ons worden er ook grenzen gesteld, waarvan ik weet dat er veel zich niet aan (kunnen) houden. Misschien is dat bij jullie dan de reden dat een liefdesrelatie niet mag buiten het huwelijk om. Dat begrijp ik aan de ene kant wel, maar ik zou niet weten hoe ik mijn man had moeten leren kennen voor mijn huwelijk als wij geen verkering hadden gehad en verloofd waren geweest. Hoe gaat dat bij jullie dan (oprechte vraag overigens) je ontmoet een man/vrouw via je familie of bekenden. Vindt hem/haar leuk en dan... Spreek je dan niet met elkaar af of heb je geen contact met elkaar maar ga je gelijk trouwen?
Je hoort idd wel vaak dat het via bekenden gaat, er word veel gekoppeld, maar kan ook gewoon 'zomaar'. Veel spreken af in het openbaar met een stel erbij waarbij je ook wel gewoon even dingen kan bespreken. En tegenwoordig is internet en alles natuurlijk wel handig om contact te hebben zonder echt heel prive samen te zijn. Meteen trouwen is niet nodig, maar je hoort weleens dat stellen direct een klik hebben en vrij snel trouwen (net als dat sommigen direct samen wonen oid).