Hallo allemaal, volgende maand word onze dochter 2! wat gaat de tijd snel!!! Het was me het jaartje wel hoor, jeetje, wat een veranderingen! Onze dochter is al een echt meisje geworden, niks meer baby aan. soms heb ik weleens heimwee, dan wou ik dat ze nog zo'n lief warm zacht babytje was die lekker in mijn armen kon liggen Maarrrrr, deze leeftijd is ook wel verrekte makkelijk (soms!). Ze kan zich beter duidelijk maken, weet wat je bedoeld als je iets zegt, en helpt hier en daar zelfs mee in huis(op een peutermanier dan). Ook het feit dat je dagen weer een beetje "normaal" zijn, het niet allemaal meer draait om flesjes melk, fruitprakjes en slaapjes vind ik echt heerlijk! Je krijgt als moeder je vrijheid weer een beetje terug. Ik zou het nog wel allemaal 1x mee willen maken, hopelijk mogen we nog eens een brusje krijgen voor onze dochter. Maar tot die tijd ga ik lekker genieten van mijn puberende peuter! Ik heb enorm veel gehad aan deze "groep", met alle tips over de meest uit een lopende zaken waar je als nieuwbakken moeder tegenaan loopt! Zal ook zeker nog mee blijven lezen en reageren, maar ben straks wel vaker te vinden in de "peuter & kleuter groep". Nog meer moeders die binnenkort gaan "verhuizen"? Groetjes!
Ja ik over 2 maanden! Herken wel wat je schrijft, het is erg fijn dat dl zichzelf duidelijk kan maken nu, en steeds meer zelf wil doen (ze is nogal pittig (was een pittige baby), dus veel gekrijs & gespartel achter de rug). Mis die babytijd niet echt hoor, vooral die gebroken nachten niet!
Jaa ik.over 3 maanden... Maar ik mag eind december weer terugkomen omdat ik dan weer een baby krijg. Ik weet zeker dat ik dan weer onzeker wordt over alles wat jij schrijft. Maar voor nu heeeerlijk zo'n bijna 2 jarige. Geniet geniet en hopelijk tot ooit op deze groep En je hoeft hem natuurlijk niet te verlaten he
Ik 'moet' deze groep over 3 maanden verlaten. En eerlijk....ik zie er een beetje tegenop! Waarom? De naderende peuterpubertijd! Ons mannetje is 2 weken geleden grote broer geworden. Hij is ontzettend lief voor zijn zusje, continue kusjes en knuffeltjes willen geven, maar is tegelijkertijd een DRAAK geworden in de omgang!! Jaloezie? Peuterpubertijd? Of toch een sprong? Toevallig is hij de afgelopen 2 weken enorme stappen aan het maken in zijn ontwikkeling, elke dag komt er een nieuw woordje bij! Maar als dit dus een voorbode is van de peutertijd, dan hou ik mijn hart vast! hahaha. Nee, het is leuk om nu weer een volgende fase in te gaan en tegelijkertijd de babytijd nu weer mee mag maken. Dus helemaal deze groep verlaten hoeft dus nog niet Al was ik wel even vergeten hoe de gebroken voelden voor flesjes te geven haha
Ja ik ook. Vandaag zelfs. Pff mannetje is alweer 2 jaar wat vliegt de tijd. Ga de baby tijd erg missen.
Ik kan ook over een maandje gaan verhuizen. Vind het maar raar.. Het gaat véél te snel. Ik kan het echt niet geloven.. Vind het hier alleen niet makkelijker worden tot nu toe haha. Maar dat komt meer omdat hij als baby-zijnde echt heel makkelijk was en alleen 'moeilijk' deed als hij eten wou, een luier moest of kramp had.. Geloof dat dat het was. En nu wil hij zoveel meer en niet alles is mogelijk en ik begrijp hem niet altijd even snel als hij zou willen en dat levert ook weer frustratie op. Dus omdat er nu zoveel meer is, is het ook weer een stukje moeilijker. Maarja, tegenover de voordelen zou ik toch nooit wensen dat hij weer klein zou zijn en zo'n lekkere makkelijke baby was. Ik vind hem veel te leuk zoals hij nu is, ook incl de driftbuitjes tot zover.
Hier ook nog 1,5 maand te gaan! Ik moet zeggen dat ik het fijn vind om de ervaringen en tips van andere te lezen. En soms hier en daar wat commentaar te geven Ik geniet met volle teugen van mijn kleine man! En nee ik mis de baby tijd absoluut niet. Alle toestanden staat nog goed in mijn geheugen gegrift: KISS syndroom..voorkeurshouding..extreme afplatting van z'n hoofd, reflux..doorkomende tandjes...oooh en de slapeloze nachten! Tis nu echt een klein mannetje aan het worden. HEERLIJK!
Nog niet helemaal, maar mijn zoontje is al bijna 19 maanden.. heb dus nog een paar maandjes te gaan, maar waaaaaaah! Wat gaat het snel (en was is het snel gegaan). Kan er met mijn hoofd niet bij!
Zo te lezen heeft iedereen ook een dubbel gevoel. Tijd gaat soms te snel, maar het is ook allemaal weer makkelijker doordat je niet meer zo gebonden bent door flesjes, slaapjes enz. Als ik een moeder zie lopen met een pasgeboren baby en al die toestanden die ze mee moet slepen voor bv een dagje uit, dan ben ik zo blij dat dat allemaal voorbij is, haha! Niet dat je voor een peuter niks meer bij je hoeft te hebben, maar het is zoveel makkelijker als ze mee kunnen eten en drinken!
Hier ook een pittige kind vanaf het begin! de 1e 3 maanden vond ik echt niet leuk! Daarna begon ik te wennen en mijn draai te vinden, ook begon me de gebruiksaanwijzing steeds duidelijker te worden Hopelijk mag ik het nog 1x meemaken, dan hoop ik er wel meer van te genieten dan de 1e keer, ik vond het allemaal zo langs me heen gaan, al die nieuwe indrukken en dingen waar je tegen aan loopt! 2e keer lijkt me makkelijker, dan weet je al zoveel en je weet wat je te wachten staat, dan kan je je er een beetje op voorbereiden. Ondanks dat elke baby weer anders is!
Ja over twee weken! En ben er blij mee! Hoe schattig ik nu ook baby's van anderen vind, onze 'eigen' babytijd vond ik het zwaarste wat ik ooit heb gedaan (tweeling/couveuse/huilbaby/ziekenhuis gedoe). Heb hier veel hulp en tips gehad, en ben sowieso al steeds vaker op de peuter/kleuter groep te vinden. Maar voor mij dus eerder hoezee dan jammer!
Ja met ongeveer twee maanden! Dan wordt onze jongste zoon ook 2 jaar. En eerlijk? Heerlijk dat ik dan al zulke 'grote' kinderen heb! Geen huilbaby's, reflux, kiss syndroom, flesjes, fruithapjes, slaapjes (of het gebrek eraan) etc meer, ben vreselijk klaar met de baby/dreumes periode. 😜
Kan me voorstellen dat als je gezin compleet is je erg blij bent dat je dat achter de rug hebt Hier willen we graag nog 1, verlang echt naar een babytje, maar aan andere kant; zie er ook wel weer tegenop, zwangerschap, bevallen, al die onzekerheden...Maar aan andere kant; had het ook niet willen missen hoor, het is zoiets bijzonders om mee te maken!
Snap ik helemaal! Aan de ene kant is de 'vrijheid' die je nu hebt heerlijk, maar de wens voor nog een kindje er dan ook... Lastig hoor! Ons gezin is compleet, dus dan sta je er wellicht anders in. Al moet ik zeggen, dat wanneer ik zo'n kleine baby op de ar heb, er toch wel kriebels zijn haha. Gelukkig werk ik op een kinderdagverblijf op de babygroep, dus blijf in ieder geval op m'n werkdagen tussen de baby's zitten.