@Danimaxim: dat zeg ik gelukkig ook altijd tegen mezelf en mijn collega's, dat het maar werk is. Ik ben alleen altijd slecht in confrontaties, maar soms kan het niet anders. En ik zei tegen mijn collega's dat onze (vrouwelijke) leidinggevende waarschijnlijk nu banger was, dan wij denken. Dus we moeten nu even doorzetten. Anders verandert er nooit wat. Ik vond dr. S. ook altijd maar vaag. Die haast van hem en dat gemompel, daar had ik zo'n hekel aan. De enige keer dat hij fatsoenlijk de tijd voor ons nam was de intake, daarna was het letterlijk minuten werk, waarbij hij vaak al de benen weer had genomen als je nog in spreidstand lag van de fm, en de rest maar aan de assistente overliet. Ben dus wel heel benieuwd naar de dokters C., want ik hoor jullie er allemaal heel positief over. Hier nu weekend. Vandaag gelukkig al een vrije dag gehad, al voelt het vaak niet zo, omdat ik zulke dagen weer gebruik om achterstallige (schoonmaak)onderhoud in huis te doen.
En toch zal dr. S. voor mij altijd een held blijven, want hij kreeg mij, na jaren aanmodderen in Nederland, in 1 keer zwanger. Ik had bij dr. C. het gevoel dat hij veel 'Nederlandser' (lees: behoudender, minder out of the box durven denken) was dan dr. S. Daar had ik dan weer moeite mee.
Ik sluit me bij je aan Stiertje. Überhaupt is zijn onderzoek en jarenlange ervaring de basis van de kliniek in Dusseldorf. Ik vind dr C wel een heel fijne man, maar voor mijn behandelplan zou ik niet anders willen dan dr. S.
Stiertje: Ik ben dr S ook eeuwig dankbaar.. Hij kreeg mij ook gelijk de 1ste poging zwanger.. Dat is ook de reden mocht ik weer een nieuwe behandeling nodig hebben dat ik graag mijn behandelplan door hem opgesteld wil hebben... mede door jullie ervaringen met de Dr C's... Dr S mag dan wat vaag zijn en wat minder tijd hebben voor een praatje en uitleg..maar ik ben heel blij dat ik hem gehad heb in 2013
Ik ben hem ook zeer dankbaar, hoor. Hij zag in tegenstelling tot mijn nl zkh nog wel mogelijkheden en nam zijn vage houding op de koop toe. De dr. C 's hebben een ieder geval een goede leerschool en misschien kunnen hun dr S. wat contactuele vaardigheden bij brengen.
Mijn behandelplan is ook door S opgesteld. De intake was bij ook bij hem. Echter alles verliep qua poging hetzelfde als in NL, dus ik denk dat de oorzaak dieper ligt. Ik had nu dubbele dosis Menopur, maar ook nu maar 2 bevruchtingen. Dr. S had verwacht dat mijn AMH waarde veel lager zou zijn, maar toen hij de uitslag doorbelde bleek het nog redelijk te zijn. Door 2 operaties en daardoor het ontbreken van mijn eileiders is er al veel schade aangericht in mijn lichaam. Wellicht komt er iets uit de scratching.
Heb je al je menstruatie Dani? En al begonnen met de progynova's voor de tp? Mona, ik zie een tijd en datum! Ga heel erg voor je duimen! Lamaris, hoe gaat het bij jou? Heb je al een follikelmeting gehad? Ik ben maar fanatiek aan het lijnen en sporten geslagen. Sinds het stoppen met de borstvoeding gaat het ernstig mis hier. Iedere dag een reep chocolade is ook wat onverantwoord niet? Nu is het hardlopen, en mega gezond eten. Kan nu al geen groenten,fruit, ei en tonijn meer zien maar het moet van mezelf. Wijn is trouwens ook een boosdoener, zo lang niks gedronken vanwege zwschap en borstvoeding... dan is het zo lekker! sneeuwmees, ik hoop voor jou dat snel vakantie hebt, even geen werk!
@Klaasje: wat stoer van je zo gezond bezig zijn met sporten en afvallen. Ik heb nog steeds 7 kilo te veel van voor de zwangerschap eraan en ik walg zo van mezelf. Had al langer gedacht van de bv af te zijn, en te kunnen beginnen, maar dat is dus nog niet zo. Probeer nu wel vaker en meer fruit te eten en meer te bewegen, maar er is zo vaak weer een reden om dat niet te doen (te warm, te moe van het werk, teveel bekkenpijn). En ja, lekker eten en soms zondigen is ook zo lekker op z'n tijd. Ik was altijd zo met mijn eten bezig, dat ik tijdens mijn zwangerschap zelfs even een knop om moest zetten dat ik meer (en alles) mocht eten. En nu moet ik die knop weer om zien te krijgen, maar dat wil nog niet erg lukken. Hier lijk ik nu weer op dag 35 ongesteld te gaan worden, net als vorige maand. Raar lijf van mij ook. Vraag me nu wel af wanneer mijn eisprong is, want dat is meestal zo'n 2 wkn voor je ongesteld wordt, dus dat zou dan pas rond de 3e week zijn ipv rond de 2e week van de cyclus. Nou ja, we wachten het maar weer af. Ga het huis aan kant maken. Mijn oudste ging met mijn man naar de film en de jongste lag op bed. Had dus het plan even flink te gaan opruimen en schoonmaken (nadat ik eerst even ZP had gecheckt ). Maar nu belde mijn man op dat de film uitverkocht was en ze zo weer naar huis komen.
Menstruatie begint vandaag een beetje te komen, dag 29 al, maar kan nog wel 2 dagen duren voordat het echt begint. Ik ga de cryo in eigen cyclus doen. Ik moet met ovulatietesten beginnen in de vakantie. We kunnen dan de week nadat we terug zijn de cryo doen. Ik hoop dat ik deze week uitslag van de scratching krijg. Heb jij deze al Lamaris? Ik ben zo benieuwd of er bij mij iets uitkomt. Ik was door de IVF ook 8 kilo aangekomen (niet van de hormonen) maar zat meer tussen de oren. Ik ben met Cambrigde 8 afgevallen, anders lukte het me niet. Kan nu eten wat ik wil en kom niet meer aan. Ook ik eet regelmatig een hele blok pure chocolade, jammieeee. Voel me ook fitter dan ooit.
Knap gedaan hoor Dani! Ik heb een heel fijne app die alles nauwkeurig uitrekent om je lijndoel te halen en wat je kunt eten aan vetten, eiwitten en koolhydraten. Nu doorzetten maar! Geniet van je vakantie en dan op naar een mooie tp!
@Danimaxim; Spannend voor jullie weer! Ook ik ben benieuwd wat je te horen krijgt naar aanleiding van de scratching. Lekker vooruitzicht dat je weer van start kunt, maar ook dat je lekker met vakantie gaat. Waar gaan jullie naar toe? @Klaasje; hoe gaat het met jou?
Goed! Al kijk ik er ook echt weer naar uit om een terugplaatsing te hebben. Als ik die zwangere buiken zie, wat wil ik dan dolgraag weer een van hen zijn. Geen pijn hoor van andere zwangerschappen, ik heb mn schatten, maar terug verlangen naar. Waar sta jij Tassie? Ik heb 24 juli een pipelle/scratching in het z'huis om de hoek. Verder is het deze week even knutselen met mijn werkdagen. Ik werk op woensdag en donderdag buiten de deur en verder wel eens 's avonds wat thuis. Morgen belangrijke dag maar een heel zieke dochter, braken en bijna niet drinken. Wil haar morgen niet naar het kdv sturen ook al is ze ''beter' want dan is ze zo zwakjes en pakt ze meteen het volgende op. Nu druk aan het bellen met mama/schoonmama etc of ze morgen naar mij toe willen komen. Werk je zo weinig, is het soms toch lastig.
Klaasje: Ik heb hetzelfde als jouw als ik zwangere buiken zie.. Geen pijn maar wel het verlangen het nog eens mee te mogen maken om zo'n wondertje in mijn buik te voelen.. Wat knap dat je zo fanatiek aan het lijnen bent! Wat is dat voor een app? Ik zou ook nog wel wat kilo's eraf willen maar echt fanatiek sporten zit er nu niet in omdat ik best nog wat rug/bekken klachten heb.. danimaxi: Spannend weer meis!! Ik doe het ook in mijn eigen cyclus, best relaxt moet ik zeggen, tot het moment komt dat ze uit de vriezer worden gehaald en je een rot telefoontje kunt krijgen. Hoeveel cryo;s heb jij nog? En cambridge? Hoe werkt dat? Fijne vakantie meis! Ik begin nu toch weer zenuwen te krijgen voor donderdag, hoop zo dat onze blasto het ontdooien overleefd! liefs
@Danimaxim; wat spannend voor jullie! Ook ik ben benieuwd wat er uit de scratching komt. Ook heerlijk voor jullie dat jullie al heel snel met vakantie gaan. Waar gaan jullie naar toe? @Klaasje; Ach gossie, wat vervelend dat je meisje zo ziek is. Ik hoop dat het je lukt om een oppas te vinden. Niets fijner voor je kindje om als het ziek is heerlijk thuis verwend te worden door een hele goede bekende. @Monatoetje; Och, voor jullie is het nu ook heel spannend. Ik hoop met je mee dat je heel goed nieuws krijgt donderdag en de tp doorgaat. Dat is ook mijn angst...... @ego; Op 22 juli heb ik de uitgangsecho en een gesprek. Ik ben heel erg benieuwd wat we gaan doen. Of de blasto, of de embryo met assisted hatching. De laatste heeft eigenlijk mijn voorkeur. Als het goed is zal het ook gebeuren in mijn eigen cyclus. Ook weer gek om met ovulatietesten aan de gang te gaan. Als het goed is zijn de hormonen die ik gebruikt heb toch al lang uit mijn lichaam? Dit omdat ik nog steeds van alles voel ondanks negatieve tests. Echt heel gek en eigenlijk ook vervelend, omdat ik dus niet weet waarom ik zoveel "symptomen" heb. Ik herken alles van mijn zwangerschap.
@Klaasje: en nog gelukt met oppas te regelen voor je dochtertje? Ja, het blijft soms een spagaat waar je in zit. Zag het ook wel bij collega's dat, net als ze een belangrijke afspraak hadden, de kinderen ineens ziek waren, met alle gevolgen en stress van dien. @Tassie: jouw afspraak schiet al weer op. Heb je al een oplossing voor oppas voor je dochtertje gevonden? Hier even in dilemma wat mijn werk aangaat. Zoals jullie weten rommelt het al een tijdje bij onze afdeling en mijn baas manipuleert alles heel slim, zodat niemand haar ergens op kan aanspreken en ze zorgt er altijd voor dat collega's onderling tegen elkaar uitgespeeld worden (en zij buitenschot blijft). Nu hoorde ik vanmiddag bij toeval van een collega dat ze tegen haar had gezegd dat ik moeilijk een balans kan vinden tussen mijn gezin en mijn werk en dat ik thuis stress heb en ook op het werk. Mijn mond zakte ervan open. Waar baseert zij dat op? En hoe haalt ze het in mijn hoofd over mijn privé-leven te praten (terwijl ze daar echt helemaal niets over weet). Bovendien kan ik zo hard werken als ik doe, júist omdat er een goede balans tussen werk en gezin is. Maar als je jonge kinderen hebt is het gewoon erg druk. Maar volgens mij ben ik daar geen uitzondering in. En dat ze dat soort dingen dan ook nog eens met een collega bespreekt en niet tegen mij. Ik ben dus woest. Maar ja, wat kun je eraan doen. Als ik haar ermee confronteer, dan benadeel ik die collega, die waarschijnlijk de kast uit geveegd wordt. Maar ja, niets zeggen voelt ook zo, want nu zit ik met die enorme boosheid in mij.:x Zucht...
@Sneeuwmees; heb je geen vertrouwenspersoon op je werk? Bah, ik kan mij voorstellen dat je je leidinggevende erop wilt aanspreken, maar ja, dan weet zij ook dat je collega haar mond voorbij heeft gepraat. Jeetje, wat een belachelijke situatie, zeg! En dat allemaal door één persoon. Knuffel, meis! Misschien toch proberen om met je collega's één front te vormen tegen je leidinggevende. Oh ja, wij nemen L. mee naar DD. Mijn vader heeft toevallig een afspraak 's middags en mijn moeder is niet meer zo mobiel en snel zodat ze het niet zo ziet zitten om alleen voor L. te zorgen. Ik moet zeggen dat mijn mond best openviel toen ze dat zei, maar ja, het is niet anders. Toen maar gezegd dat wij haar wel meenemen (we hadden gezegd dat wij iets met z'n tweetjes wilden doen). Zodra ze dat hoorde zei ze dat ze best op L. wilde passen. Maar ja, toen hoefde het van mij niet meer. Ze zorgt al elke vrijdag voor L., nou ja, samen met mijn vader waarbij mijn vader L. naar boven draagt en weer naar beneden en L. oppakt wanneer ze iets wil doen wat niet mag enz.
Gelukt! Mama is hier vandaag. Ik word vandaag geïnterviewd en gefotografeerd, niet best na 2 nachten zieke dochter. Beetje make up en nabewerken dan maar : D Sneeuwmees, kun je zelf niet eens terloops een gesprekje met haar aangaan over je prive/werk balans? Snap dat dat moeilijk is als je kookt van boosheid. Tassie jammer van de reactie van je moeder. Dan maar echt een dagje uit er van maken of de avond ervoor al rijden en een goedkoop hotel pakken?
Thanks meiden! Beterschap voor je dochter Klaasje en Mona heel veel sterkte/succes voor donderdag. Blijft toch een zenuwslopend traject he. Wij hebben maar 1 cryo, een blastocryo. Dus laatste kans voor ons met eigen eicel. Daarna ECD in Spanje. Tja jeetje Sneeuwmees, dat zijn geen makkelijke dingen op je werk. Leidinggevenden kunnen een heel vies spelletje spelen en als werknemer trek je vaak aan het kortste eind. Soms helpt het om je kwetsbaar op te stellen, zodat diegene begrijpt hoe je je hierbij voelt. Maar dat is vaak moeilijk als er een afstand is. Het kan ook tegen je gebruikt worden. Maar in dit geval wat heb je te verliezen? De werkverhouding is al enigzins verstoort en als het niet veranderd zul je het ook niet lang volhouden. Het gaat je leven dan behoorlijk beheersen. Wellicht staat ze zelf ook onder zware druk en weet ze gewoonweg niet hoe ze de situatie moet handelen en projecteert ze haar frustratie op anderen af (het heeft vaak te maken met onzekerheid en onmacht van de persoon zelf).Alleen heeft een leidinggevende net iets meer macht en kunnen dingen makkelijker verdoezeld worden. Volg je gevoel, die zal je leiden naar de beste weg voor jou! Sterkte!
Ik hoop heel erg dat het gaat lukken Dani! Maar ook mooi en hoopvol dat jullie avontuur naar het ouderschap niet stopt als dit onverhoopt niet mocht lukken. In onze vriendenkring zitten 2 stellen met (sperma) donor kindjes en via ZP ben ik hecht bevriend geraakt met twee oud-DD meiden die beiden een donor kindje hebben of verwachten ( ene sperma donor, andere eiceldonor). Voor mij is het dus heel normaal en daarnaast is het geluk wat deze lieve vrienden momenteel ervaren zo prachtig, ontroerend en tegelijk zo 'dit is wat het moest zijn'. Ik heb geen werkgever meer, ook heel bevrijdend. Werk wel in opdracht voor bedrijven en dat is soms aanpassen en accepteren maar dan weet ik dat het niet forever is en dat maakt veel goed, net als mijn uurbedrag wat ik in rekening mag brengen
@Klaasje: lang leve de fotoshop . Gaat vast helemaal goed komen met een mooie glamourfoto! Wij hebben een gezinsshoot gehad, waarbij ik een koortslip had en mijn zoontje een blauwe plek en bult op z'n hoofd had. Op de foto zagen we er uiteindelijk redelijk ongeschonden uit. Dus een walletje meer of minder, is zeker mooi weg te shoppen. @Tassie: we hebben al met een groepje geprobeerd een front te vormen. Maar ondanks dat iedereen er last van heeft, zijn er altijd beweegreden per persoon waarom ze besluiten zich toch niet hardop uit te spreken (bang voor geen verlenging van contract, of net een vast contract waarvan ze bang zijn voor de consequenties). Ondanks dat ik dat respecteer en zelfs ook nog begrijp, maakt het het wel moeilijk, omdat je dan een half front hebt en dat dat makkelijk weggezet kan worden als 'raddraaiers' en 'stokers' en dat de rest dus blijkbaar geen last heeft (en dat het dus allemaal aan ons ligt). @Dani: hopelijk is de stap naar Spanje niet nodig (tenzij het voor vakantie is). Maar het lijkt me wel een prettig idee dat er nog een hulplijn mogelijk is als het toch met je eigen eitjes niet mocht lukken! @Mona: heel veel succes morgen!! Dat er maar een mooi embryootje op jullie ligt te wachten! Ben vanmorgen naar de bedrijfsmaatschappelijk werker geweest. Wat een heerlijke vent is dat toch. Hij kan dingen die voor mij heel groot lijken, zo heerlijk simpel maken. Hij adviseert wel het gesprek aan te gaan. Hoeft geen lang gesprek te zijn, en zeker niet met redenen onderbouwen waarom ik vind dat er niets mis is met mijn balans tussen thuis/werk. Ik moet gewoon kort en bondig zeggen dat ik dat gehoord heb van die collega en dat ik dat niet prettig vind en het op prijs zou stellen als ze zaken die mij aangaan ook met mij bespreekt. Ik moet netjes en rustig blijven, maar wel kort en bondig. Best moeilijk, alhoewel/ ik weet dat hij gelijk heeft.