Ha meiden, Ik heb een vraag aan jullie. Hoe zouden jullie het volgende aanpakken? Onze boys eten super goed savonds als het maar een gewone maaltijd is.. Groente aardappels vlees of soep. Als er iets van rijst of pasta op tafel komt dan beginnen ze al te zeuren. Eerst dacht ik laat maar, ik geef ze wel een boterham maar ja dat is ook niet goed want 3x op een dag brood vind ik gewoon niet oke. Mn man heb zo iets eten wat de pot schaft ook al is het maar 5 happen. Maar zelf dat gaat met ruzie gepaard.. Over 1 hap 10 minuten kauwen etc.. Wat moet ik er nu toch mee??? Dan maar niet eten? Toch een boterham geven? Prakje van vorige dag bewaren en dat bijv geven??? Zelf dit niet meer eten maar alleen wat hun lusten?? Ik weet het gewoon niet.. Elke keer is het weer een strijd aan tafel Liefs mij. Als dit topic niet goed staat hoor ik het wel.
Wij hebben de regel kwa vreemde dingen; eerst proeven. Ik zou niets anders aanbieden. Daarmee leren ze dat als ze maar moeilijk genoeg doen ze toch iets anders krijgen. En zullen ze nooit gaan eten wat jullie eten. Hier is niet eten, niets eten. Verder proberen we het vooral gezellig te houden.
Dochter is pas drie, maar hier is de regel toch ook dat ze eerst moet proeven voor ze beslist dat ze het niet lust. En ze eet gewoon wat de pot schaft. Wel zorg ik ervoor dat er altijd iets is dat ze wel lust in een maaltijd waarvan ik vermoed dat ze gaat zeuren. Ze eet niet graag rijst, maar als we wokken zorg ik dan dat er bv worteltjes of broccoli in de wokgroenten zitten. Dan moet ze minstens één hap van de rijst nemen, maar kan ze verder wel wat worteltjes eten. Zo heeft ze toch iets binnen.
Hier ook gewoon eten wat de pot schaft. Wij hebben ook een tijd gehad dat we overlegden. Samen een lijst maakten van wat we aten die week. Bijv Maandag mijn keuze Dinsdag hun keuze Woensdag mijn keuze Etc. Als ze dan op hadden van mijn keuze, dan kookte ik de andere dag wat zij wilden, wel groente dan hoor. Op zaterdag eten we standaard patat. Dit ging super, ze lusten nu zo goed als alles.
Wij koken bewust heel gevarieerd om kinderen veel verschillende smaken te leren kennen en te leren waarderen. De wereldkeuken, maar met zoveel mogelijk originele smaken en niet op zn Nederlands. En kinderen eten gewoon wat op tafel staat. Onbekende smaak wordt altijd geproeft en we praten erover. Hoe smaakt het, waar smaakt het naar, welke onderdelen vind je lekker, welke niet en waarom niet. Op deze manier leren kinderen smaken echt kennen, en het eten als meer zien dan puur voedsel dat je in de mond schuift.
En het is ook belangrijk om er geen strijd van te maken. Als je zo gefocust bent op het eten heb je het minste kans dat ze ook werkelijk gaan eten. Wij praten gewoon over de dag etc. Als wij iets eten wat ze niet kent wil ze ook vaak niet eten. Maar als ze ons zo zo ziet kletsen en eten wil ze toch meestal proeven.
Tja eet jij iets als je t echt niet lust? Nee dus waarom zou een kind dat wel moeten? Ga t vooral niet forceren dat geeft idd strijd. Maar je hoeft natuuurlijk ook niet voor iedereen apart te gaan koken!! Dat is ook waanzin. Ik lustte vroeger (en nog steeds) heel weinig, zeker pasta e.d., ik ben een moeilijke eter. Als ik t niet wilde kreeg ik brood. Geen ander 3gangendiner ofzo maar je moet toch iets binnenkrijgen.. Als je wat gezonds op t brood doet (aardbeien bv of vleeswaren) en t gebeurt niet al te vaak dan maakt t niet zoveel uit hoor. Edit; en wat mij altijd hielp was helpen met het maken/koken. Dat vond ik leuk en dan was ik ook heel benieuwd hoe t smaakte wat ik had gemaakt. Wellicht een ideetje?
Ik proef alle nieuwe dingen meerdere keren voordat ik ontdekt of ik het lust, en zo niet, wat me dan precies tegenstaat aan dat eten (structuur, smaak, scherpheid, wijze van bereiding enz) Want er zijn heel weinig mensen die geboren worden als moeilijke eters, eten leren kennen en waarderen is namelijk een lang proces, maar het begint heel vroeg, bij 6 maanden al. En het duurt het hele leven. Ik kan me namelijk werkelijk niet voorstellen wat je niet kunt lusten aan pasta. Het is gekookt deeg. Wat vind je daaraan precies niet te eten?
Die heb k vaker gehoord idd maar na een paar keer eten ga k t helaas niet ineens lusten. Zou wel handig zijn En de pasta tja er zit haast geen smaak aan en wat er vaak doorheen of overheen zit lust k ook niet denk aan tomatensaus, geraspte kaas oid. K hoop oprecht dat mijn dochtertje het eten van haar papa erft, die lust haast alles, en niet van mij
Maar heb je als baby al pasta en rijst aan hen gegeven dan? Of altijd agv en later pas rijst enz. Ik zou het toch blijven aanbieden en ze zouden van mij moeten proeven. Dan erachter komen wat ze er precies niet aan lusten...de saus bv...dan losse pasta met groenten bv.
Ik ben het wel eens dat je eten niet moet forceren. Maar als je altijd een boterham krijgt als je iets niet lust snap ik wel dat je als volwassene ook een moeilijke eter bent ja
Nee vind ik niet. Een kind laat zichzelf echt niet zomaar verhongeren. Als het eten dat voor je neus staat je niet aanstaat en je weet dat je toch wel een boterham krijgt, leer je niks nieuws te eten. Je leert dan niet gevarieerd te eten en op langere termijn is dat ongezond. Er bestaat wel degelijk een verschil tussen iets echt niet lusten en een moeilijke eter.
Ben het wel met Jackie eens. Mijn kinderen zijn redelijk goede eters en ik vind dat ze altijd moeten proeven van wat er op tafel staat. Een boterham geven doe ik nooit (ik vind brood niet gezond), maar ze kunnen wel wat meer groenten eten als ze de rijst of pasta niet zo lekker vinden bijvoorbeeld.
Vind ik ook niet. Ik zou bij eten weigerende kinderen echt geen brood als alternatief bieden...ik heb liever dat ze heel lang niks eten en ooit weer normaal avondeten gaan eten ipv dat een boterham als vervanging een gewoonte wordt.
Eens. Ik heb een vriendin die nog steeds niks lust ook omdat haar moeder vroeger altijd iets anders ging maken. Zo'n gedoe altijd joh! Ik leerde vroeger al dat ik niet alles lekker hoefde te vinden maar ik moest wel eten wat de pot schaft. Ik weet niet of het daar door komt maar ik ben een vrij gemakkelijke eter en buiten dat eet ik ook gerust als ik ergens anders eet iets wat ik eigenlijk niet lekker vindt. Ik vind het wel prettig als mijn kind ook zo'n eter wordt. Of dat lukt is de vraag maar ik ga hem in elk geval niets anders aanbieden. Ze laten zichzelf echt niet verhongeren. (of niet zomaar)
Ik heb redelijk goeie eters maar dat is iets wat je vanaf jongs af aan moet stimuleren. Als ik ze altijd alleen maar hadden gegeven wat ze zelf wilden dan hadden ze niet veel gelust. We eten allemaal hetzelfde en ik bied geen alternatief aan. Ik vertel de oudste van 5 dat hij af en toe ook iets moet eten wat hij minder lekker vind. Sommige dingen gaan er echt niet in zoals draadjesvlees, maar daar maak ik geen punt van. De oudste mag 1 keer in de week kiezen wat we eten en ik betrek hem altijd bij het koken. Als we eten klaar maken eten ze vaak een stukje komkommer, tomaat of paprika eten. Dit vinden ze lekkerder dan gekookte groente.
Door een alternatief te geven en daarbij te denken "liever iets dan niets" bereik je op de lange duur niets. Want waarom zou je andere dingen eten waarvan je misschien denkt dat het niet lekker is als je toch een boterham mag. Wij hebben nooit een alternatief gegeven. En ja ze eten dan ruim een jaar niet of nauwelijks groente. Maar het uiteindelijke doel heb ik met de oudste echt wel bereikt, hij proeft en bijna altijd gaat zijn bord leeg. En in de periode dat hij niet wou eten? Dan aten we bijv 1x per week pasta, iets wat hij wel at met verstopte groente . Ts heeft het tot op heden zelf in stand gehouden door een alternatief aan te bieden. En zolang ts dat blijft doen zal ze het gedrag ook in stand houden. Vanaf 6 maanden is hier de regen; wij bepalen wat er gegeten wordt, het kind bepaalt hoeveel hij eet
ik heb 1 slechte eter en 1 goede eter.. terwijl we ze als baby toch echt gewoon hetzelfde hebben gegeven en vanalles hebben aangeboden. Maar mijn oudste weigert gewoon iets te proeven, van de week nog een scene van een uur gehad om hem 1 hap sperzieboon te laten proeven... echt drama! Mijn regel is dus ook 1 hap proeven, geen alternatieven aanbieden als een boterham oid, maar wel de maaltijd een beetje aankleden met dingen die hij wel lust (al is het maar komkommer of tomaatjes) Maar het probleem is.. als hij niks eet dat hij niet kan slapen van de honger! .. hij gaat echt zn avondeten niet meer eten dan maar hij gaat ook niet slapen. Of hij wordt om 4u sochtends wakker van de honger. Tja.. ik heb nog niet echt een oplossing gevonden voor dat probleem...