Helemaal akkoord. Ik vind het opvallend wat voor adviezen hierboven gegeven worden. Alsof het probleem bij de papa ligt... Als dit topic door de mama gestart zou zijn, zouden de reacties helemaal anders zijn.
Ik dacht precies hetzelfde! Waarom PAP???!!! Pff, zou ik zelf ook niet opkrijgen voor het slapen. Dus op het juiste moment voorstellen om gewoon een flesje melk te proberen. Vraag me echt af of ze nog wakker gaat worden als ze het niet zou krijgen...
Als ze d'r andere flessen zonder problemen drinkt, zou ik ook gewoon de papa weglaten. Mijn zoontje wilde hier ook geen pap, vond hij vies. En inderdaad ergens 1 fles gaan laten vallen. Het kan goed zijn dat je dochtertje gewoon vol zit van alles wat ze op een dag krijgt, 3 flessen en groente/fruit/brood/ tussendoortje is voldoende. Verder zou ik dus van de fles geven echt geen strijd maken. Hier dronk hij de eerste maanden altijd z'n flessen leeg, liet geen druppel over. Tot hij de bijvoeding goed onder de knie had, toen had hij het wel gezien met z'n flessen, wij zaten daarom met 8 maanden nog maar op 2,5 fles. Ik zou proberen dit eens op een rustig moment samen te bespreken. Ik weet niet of jullie dochtertje wel eens ergens anders heen gaat? Naar een oppas of kinderdagverblijf? Hoe gaat het daar? En misschien eens een keer samen een avondje weg en de kleine bij opa/oma/oppas brengen? Succes ermee!
wat me nog te binnen schiet: Wij gingen rond 9 maanden over op een bakje yoghurt voor het slapen/na het eten. Misschien kun je dat eens langzaamaan introduceren? De fles werd hier gewoon uit onze hand geslapen, hij wilde er niks meer van weten.
dit. Ik vind ook dat er rare adviezen worden gegeven. jij moet je eerst bewijzen door snachts op te staan! Euhm het kleintje slaapt door dus hoe moet hij dat bewijzen vooraleer hij zijn tactiek mag uitproberen? het is niet mama's kindje, het is het kindje van mama en papa! Hoe laat krijgt ze haar groentjes en hoe laat de fles? Is ze te moe om te drinken of heeft ze echt geen honger? waarom pap? Dat vult ontzettend. Ik krijg s'avonds voor het slapen gaan ook geen milkshake door mijn keel Als je vrouw perse wil dat ze iets drinkt zou ik een flesje melk proberen van 120cc. Wil ze dat niet dan hoeft dat ook niet. en als je perse iets moet bewijzen,... heb je een mc donalds in de buurt? Ga dan elke avond een milkshake halen en verplicht je vrouw die om elke avond op te drinken. Een grote he
Hier flesweigering vanaf 6 maanden in de avond. Met 9 maanden wilde hij ineens wel weer een grote fles hebben. Als jij je tactiek probeert en het werkt moet je er ook niet raar van opkijken als ze na een tijd wel ineens een fles wil hebben. Dan moet je vrouw ook niet zeggen : zie je wel, ik heb gelijk. Die voeding veranderd constant. Heb je eindelijk iets gevonden kan alles weer omgedraaid worden Conclusie : met zulke dingen hebben jullie beiden niks te zeggen. De enige die hierover iets te zeggen heeft is de baby. Je moet die kleintjes echt vertrouwen erin. En dat is vaak heel moeilijk voor de mama's dus als jij ziet dat jullie kleintje dit echt niet nodig heeft moet je je kleintje erin steunen en ervoor gaan
Ik denk heel erg dat het hem hier in zit... Hier ook ervaring met huilbaby en moeilijke start. Toen ze eindelijk goed sliepen ben ik heel lang bang geweest voor elk huiltje en elke verandering waardoor er eentje misschien minder zou gaan slapen... Ik denk dat je jullie, of in elk geval die van je vriendin, angsten hierover moet bespreken en samen verwerken wat er tijdens de bevalling en eerste weken is gebeurt... Wat je beschrijft is SUPER heftig. En de angst dat het weer mis gaat of de angst voor weer slaaptekort kan echt heel erg groot zijn. Dus kan het zijn dat je vriendin liever een half uur drama heeft dan kleine kans op korte nacht of huilen. Die tijd uit het begin is voorbij. Dit is nu. En nu geeft je kindje aan dat ze die fles niet meer nodig heeft. Kijk samen naar je kind en probeer over de angst te praten. Succes!
Ik denk dat je het er toch samen over moet gaan hebben. Ze slaapt nu misschien door maar in de toekomst zal ze toch misschien periodes hebben waarin ze wakker wordt. lees: nare droom, groeipijn, peuterpubertijd dat soort dingen. Dan is het natuurlijk wel vervelend als je partner het gevoel heeft dat ze er "alleen" voor staat in de nacht. Ik zou dus bv. afspreken dat ze jou wakker maakt zodat jullie kunnen afwisselen. Een pap-fles opdringen lijkt me niet handig. Dwangvoeding is sowieso niet verstandig. Zeker niet als je wil dat ze een positieve ervaring houdt met eten. Ik zou dus eerder samen op zoek gaan naar een andere oplossing. En als ze in de tussentijd zich wel s'nachts meldt (wat overigens niet eens gek is op deze leeftijd) proberen af te wisselen.
Een weekje papa's wil doen. Dan moet jij er dus 's nachts uit waarcshijnlijk. Of niet. Maar dat ga je mee maken. Ik vind het overigens nergens op slaan een fles op te dringen. Je kindje weet perfect of ze honger of niet heeft, dit verzadigde gevoel wordt gewoon compleet genegeerd. Edit: ik zou ook echt stoppen met die pap. Om redenen die al eeder zijn genoemd in dit topic.
Alles is al gezegd hierboven geloof ik, behalve misschien dat alle kinderen 's nachts meerdere keren wakker worden. Hoe veel ze ook eten
Ik snap mams angst wel dat wanneer de laatste pap fles er niet ingaat ze misschien wel wakker wordt s'nachts maar als ze echt niet wilt is opdringen echt niet goed... Hierdoor kan ze een slechte associatie krijgen en nog meer eten gaan weigeren (zeg niet dat dat jullie situatie zou zijn maar het is wel mogelijk) Ik zou, als ze dat wilt, meer vaste hapjes gaan geven en water/thee/sap en die fles alleen aanbieden als ze het echt wilt... Doet ze haar mond niet open? Dan niet, klaar. Blijft wel lastig hoe dit bij mams te laten doordringen zonder dat het op ruzie uitdraait... Timing is al genoemd, misschien een vriendin of moeder de tip laten geven? CB om advies vragen. Succes! Komt allemaal goed 😊
Overigens, ik ga er nog elke nacht uit omdat dl 's avonds slecht drinkt en 's nachts tegen 4 uur honger als een paard heeft. Jammer dan, na een kwartier kan ik weer verder tukken. Pittig om nooit langer dan zo'n 5 a 6 uur aan een stuk te slapen, maar ik ga geen half uur worstelen met een baby die al verzadigd is op dat moment.
Of omgekeerd, dat je haar leert om haar eigen hongergevoel te negeren en toch maar te blijven eten. Gevolg: overgewicht. Allemaal nogal doemscenario's, maar misschien is mama daar wel vatbaar voor? Want het kan wel degelijk.
Het is fijn om te zien dat jullie allemaal hetzelfde gevoel hebben dat ik ook heb, dat geforceerd voeden niet verstandig is. Het grootste probleem wat ik heb los ik daar helaas niet mee op, namelijk dat er niet naar mijn objecties geluisterd word. Ik zal proberen er op een rustig moment nog eens over te praten en jullie laten weten hoe het gegaan is. Mijn vriendin is overigens niet een moeder zoals hiervoor door iemand beschreven. Ze houd veel van die kleine en ondanks dat die fles er in moet, doet ze dat echt alleen omdat ze denkt dat dat goed voor die kleine is. Ik ben overigens zelf ook niet altijd even handig, een goed voorbeeld is het opbrengen van het drama TIJDENS het geven van de fles. Maar ook het idee dat ik deze post heb gemaakt zonder er met haar over te overleggen. Ik weet niet waarom, maar ik heb het idee dat ik toch ook voor haar moet opkomen, ze doet zoveel goed (Lees: veel beter dan ik) en er zijn slechts 2 dingen die mij af en toe zorgen baren: Die avond-fles en de weinige vrije tijd die ze zichzelf gunt (door bijvoorbeeld altijd naast die kleine te liggen als ze slaapt). Daarbuitenom is het een super-moeder die meer gedaan krijgt dan dat ik ooit zou kunnen doen!
Elke mama en papa heeft het beste voor met zijn kind, daar twijfel niemand aan hoor. Misschien is het een goed idee om haar op een rustig moment te vragen waarom ze die fles er precies in wilt hebben. Als 'wakker worden' het antwoord is, benadruk dan dat iedereen wakker wordt tijdens de slaap. En dat er miljoenen redenen zijn waarom dat gebeurt. Dat is normaal. Als het gaat om genoeg eten, schrijf dan samen eens op wat jullie dochter die dag al binnen heeft. Vaak ontdek je dan dat het veel meer is dan gewacht.
Ik denk dat ze die twee dingen juist doet uit de liefde voor haar kind. Maar de eerste les die wij in het ziekenhuis kregen is: zorg goed voor jezelf én kijk altijd naar je kind. Ik denk dat je enorm gelijk hebt dat je vriendin meer eigen tijd zou moeten regelen, maar ik weet ook hoe moeilijk dat kan zijn - en zéker na een moeilijke start, want dan wil je gaan compenseren voor het begin. Die fles er kost wat kost in houden komt daar denk ik ook uit voort: ze wil zó goed voor jullie kleintje zorgen, dat ze niet meer naar het kindje zelf kijkt, maar zelf heeft bedacht dat die fles er gewoon in moet. Ze heeft geen afstand. Door meer eigen tijd én ook door heel veel praten met jou (!!) kunnen jullie samen met een klein afstandje naar je kind kijken en samen beslissen wat nodig is. Succes...
Goede tip!! Probeer je vriendin zover te krijgen dat ze goed nadenkt waarom ze bepaalde dingen doet. Is het echt omdat jullie dochter dat nodig heeft, is het uit haar schuldgevoel of voor de geruststelling van je vrouw. De laatste twee oorzaken kunnen op een andere manier worden aangepakt, he vrouw moet daar overheen komen. Maar ze moet beseffen dat jullie dochter hier geen rol in moet spelen. Je kunt je kind niet laten eten omdat je zelf daar rustiger van wordt. Hoe bezorgd dat ook klinkt, dat is gewoon niet goed voor de baby.
Ik heb niet alle reacties gelezen, dus misschien is dit is dit al gezegd. Maar neemt je vriendin wel advies van anderen aan? Mijn vriend neemt weinig van mij aan, maar als een ander het zegt een stuk makkelijker. Misschien is er iemand in de omgeving die op de hoogte is en op die manier zou kunnen helpen? Het is soms makkelijker iets van iemand te horen die er niet bovenop zit
Hier zat ik ook aan te denken. Kan het zijn dat je vriendin zo opgelucht is dat jullie dochter eindelijk doorslaapt, dat ze bang is om de controle wat los te laten? En hoe zit ze verder in haar vel? Geen last van depressie?
Die sloten met pap erin willen stouwen is iets wat ik vaker hoor maar ik snap het echt niet. Die moeders begrijpen niet dat doorslapen daar niks mee te maken heeft. Ik ben het met jou eens..en ik zou het idd op een rustig moment nog eens proberen en luistert ze niet zou ik de volgende keer maar eens wat minder vriendelijk zijn...ik laat mijn kind niet zo over de zeik gaan omdat mijn man dat wil bv. Dan heeft tie pech en neem ik het kind over.