Hoi Wendy! Goed van je dat je bent gaan werken! en ja ik kan me goed indenken dat je je er niet lekker bij voelt om steeds te vertellen hoe het gaat. In mn hoofd zou ik wel weer willen gaan werken maar weet gewoon dat het nog niet kan, ik kan nog niet eens ingrijpen bij mn dochter...of als er twee mensen tegelijk om me heen zijn is de kans op hoofdpijn groter. Ik ga vandaag voor het eerst naar buiten ik moest mn wekker vandaag zetten dus dat was al een drama, wilde helemaal niet al wakker worden (half 10), zometeen maar aankleden en dan dus mn dochter uit school halen, wel onder begeleiding van paps hoor dus ben benieuwd!
Hoi Meiden, Ik had dit topic helemaal nog niet gezien. Hier nog zo'n geluksvogel, die vorig jaar november 2006 een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had. De buitenbaarmoederlijke zwangerschap werd door mijn lichaam zelf afgebroken, alleen is de placenta gaan doorgroeien. Dit wordt ook wel een persisterende trofoblast genoemd, en is alles met metroxaat (lichte chemoinjecties) afgebroken. Ik was na IVF eindelijk zwanger, en eerste een gewone miskraam en toen de buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Het was dus eigenlijk een tweeling. In totaal ben ik op basis van HCG 13 wk en 5dgn zwanger geweest, en heb ik hierdoor gelukkig wel weer nieuwe IVF pogingen van de verzekering gehad. Wat vervelend om ook van jullie te lezen. Ik hoop dat het herstel bij jullie allemaal voorspoedig zal verlopen. Het is heel naar een buitenbaarmoederlijke zwangerschap maar ik vind het wel fijn, om te lezen dat ik niet de enige ben en zo ook ervaringen kan delen. Groetjes, Elvira
Ha! Wendy..al aan het werk..fijn dat het beter gaat met je...tuurlijk het is niet weg maar dat je je werk weer oppakt is een goed teken toch? Lijkt mij dus ook moeilijk de eerste dag, de blikken en misschien vragen...slik...Ga je elke dag een halve dag werken? Gizmoo...hoe is het gegaan, je dochter ophalen...was het even lekker om de buitenlucht te voelen? Lief dat je paps mee gaat! Elvira...ook nog zo kort geleden...hoe gaat jou herstel? Geen operatie gehad (toch?) maar chemo's...hoe was dat dan voor je? Raindrops...hoe is het met je? Ik heb vannacht slecht geslapen, dat doe ik over het algemeen toch wel, ben een lichte slaper...maar manlief is heeel erg verkouden en liep erg te draaien, vandaar. Gisteravond hebben we voor het eerst weer een positief gekeken naar de toekomst, dat we dus weer zwanger mogen gaan worden en dat elke maand nu spannend gaat worden en hoe we elkaar daar in kunnen steunen en/of afremmen...ik merk dat de nacontrole afspraak een soort van afsluitings gevoel geeft. Uwv arts belde net...ze verwacht dat ik wel weer aan het werk ga nu lichamelijk ok is....ik ben me geestelijk aan het voorbereiden hiervoor! Knuffels aan jullie....
Hoi Triessie, Ik zie dat ik november 2007 had ingevuld, maar dit moet 2006 zijn. Net voor de feestdaten gingen wij over om injecties en pas op 13 januari was het hcg weer normaal. Omdat het pas is 2007 over was, had ik 2007 neergezet. Tja die injecties, waren vervelend. Je voelt gewoon dat er iets je lijf doorgaat wat normaal gesproken niet zou moeten. Ik was heel erg moe, van de injecties en ook je weerstand daalt. Ook werd het me toen heel moeilijk gemaakt door mijn toenmalige werkgever. Dus al met al, was het gewoon een hele vervelende situatie. Hoe pak jij het een beetje op? Op de een of andere manier is het moeilijk te vergeten. Inmiddels zijn we een jaar verder, moest lang wachten tot weer zwanger worden ivm chemo, en in september hadden we weer een ivf poging, deze is niet gelukt. Nu beginnen we in februari weer met de volgende poging. Ik hoop dat 2008 al het moois zal brengen. Groetjes, Elvira
zo net mn dochter uit school gehaald, samen met mn vader. Voor het eerst dus weer naar buiten. Dat viel niet mee. Het zweet stond alleen al op mn rug toen ik me ging aankleden pff. Op het schoolplein natuurlijk allemaal andere moeders die uitgebreid gingen vragen hoe het ging er er natuurlijk ook allemaal een verhaal over hebben. De buitenlucht deed pijn aan mn oren en neus terwijl het volgens mij helemaal niet koud was. Thuis aangekomen realiseerde ik me waarom ik tot op heden nog niets of nauwelijks meer had gedaan en ook bijna niet meer alleen met mn dochter was geweest. Ze was superdruk en vroeg en riep vanalles zo erg dat het me begon te duizelen. Ik heb haar nu maar even tegen mn principes voor de tv gezet en zit op de klok te kijken dat ze weer weggaat naar school, erg he? ik ga straks weer lekker slapen, al met al dus geen succes!
meiden ik ben zo blij met dit topic, een topic voor de buitenbaarmoederlijke zwangerschap-meiden. Ik lees de verhalen en herken het bijna allemaal, zo lees ik ook dat ik niet de enige ben die het heeft meegemaakt. Je weet dat al wel maar als je het zo leest dan geeft dat toch een goed gevoel (sorry). Vaak kreeg/krijg ik toch de opmerking van je heb er toch een, of de ergste "ik heb ook een miskraam gehad" terwijl dat toch iets heel anders is. Nu we met ivf zijn begonnen zijn krijgen we die opmerkingen weer, want de mensen zijn er van overtuigt dat het te zwaar wordt en dat we er maar niet aan moeten beginnen. Meiden ik ben zo blij met jullie, knuffel conny
Kan me wel voorstellen dat het voor je gevoel gewoon 2007 was...geeft niets...is ook niet niets met die injecties, zwaar zeg en dan je werkgever nog, waar je soms allemaal wel niet door heen moet he? pfff Jammer dat je zo lang hebt moeten wachten voor de ivf...en dan met negatief resultaat...feb nieuwe kans, zou wel ontzettend 'gaaf' zijn als jullie beebje op feb heeft gewacht en jullie gaat verblijden dit jaar!
ooo Gizmoo wat jammer dat het naar buiten gegaan zo is tegen gevallen...nu ik je stukje lees herinner ik me dat het voor mij ook zo was de eerste keer...ik liep naar mn schoonouders voor een bakkie koffie en liep ook zo te zweten met mn handen onder mn wond....maar ik had wel weer een beetje het gevoel een beetje terug in de wereld te komen toen ik naar buiten ging. Heb je lekker geslapen?
nou zoals gezegd zou ik lekker een tukkie gaan doen nou vergeet het maar. Telefoon ging 10x dus dat schoot niet op. Zit nu maar , met lap top en al in mn bed. Morgen voor controle ivm die ontsteking. ZOu ik dan ook nog dingen kunnen vragen of zou ik moeten wachten tot de eindcontrole? Straks dalijk trouwens wel spannend trouwens als we allemaal weer groen licht hebben voor een nieuwe ronde! enerzijds kijk ik er naar uit maar vind het echt doodeng, de gedacht dit nog een x mee te maken of niet mee zwanger te worden pfff
Ik zou het morgen gewoon proberen je andere vragen ook te stellen...nee heb je en ja kun je krijgen Wat een uitvinding he die telefoon... Ik heb vandaag met mn vervangend teamleider afgesproken dat ik volgende week koffie ga drinken op de lokatie en daarna met de nieuwe teamleidster een afspraak maak om de re-integratie op papier te zetten...spannend! Ik heb vandaag een beetje onrustig gevoel, kan het niet benoemen, niet emo ofzo...weet ook niet....
hoi hoi, zat net op deze site verder te lezen en dan heb je een topic van meiden die wel/niet zwanger zijn geworden na een miskraam. Nu ben ik benieuwd of er meiden zijn die zwanger zijn geworden na een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en zo ja, hoe en hoelang het heeft geduurd? Hebben jullie die verhalen al kunnen vinden?
Ik heb die verhalen nog niet kunnen vinden. Weet dat hier 1 iemand van dit topic weer zwanger geworden is. Ik zat nl op dat topic waar jij het over had, maar dat is alleen mk inderdaad. Geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Vandaar dat ik DIT topic ook gestart heb.
Dat is nou precies hoe ik me ook voelde....ben alleen nu denk ik op het het moment dat ik mijn gevoelens blok. Heb ook nog steeds geen instortingsgevaar gehad.... ben wel bang dat het gaat komen. En ook bang dat het niet gaat komen. En van dat laatste snap ik niet waarom dat dan niet komt. Elvira, fijn dat je ons topic hebt gevonden. Dat we een beetje met de buitenbaarmoederlijke zwangerschap'ers bij elkaar zitten. Ik vond de ervaring van mk toch net wat anders en kon geen goed plekje vinden, dus ben maar mijn eigen topic gestart Wat een verhaal van jou zeg Ik ben blij dat ik het zo niet meegemaakt heb. En dan zo lang moeten wachten door die "zooi" die in je lichaam gespoten wordt...... Mag ik vragen hoe je het verwerkt hebt de buitenbaarmoederlijke zwangerschap en in jouw geval ook nog de tijd die je erna moest wachten? Gizmoo, ik vind het heel knap dat je vandaag toch de deur uit bent gegaan. Jammer dat het niet goed ging, maar je weet nu in ieder geval waar je staat. Ik zou als ik jou was zeker niet volgende week al gaan werken. Je hebt een veel langer herstel nodig als ik dat zo hoor. Je hebt ook nog niet zo lang geleden die buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en ik had er al moeite mee om een halve dag te werken, terwijl het bij mij lichamelijk wel redelijk goed gaat.... Maar ik hoop dat de gyn je dat morgen ook gaat vertellen. Vraag hem/haar trouwens gerust alles. Wacht niet tot de eindcontrole ! Triessie, ik werk zowieso maar 2,5dg in de week. Deze week werk ik 3 halve dagen. Volgende week hoop ik gewoon 2 hele en 1 halve te werken. (normaal dus weer) Conny, (+Triessie) wat fijn dat bij jullie de buitenbaarmoederlijke zwangerschap wel onderzocht is. Ik vroeg het aan de gyn, maar die zei dat ze er niet naar gekeken hadden. Ik weet dus ook niet hoe ver ik was en of het verder wel goed was. (dus niet al afgestorven ofzo) En om af te sluiten: Ik ook met jullie allemaal ! Dikke knuffel, Wendy (Sorry voor het lange verhaal)
He Wendy! Hoezo sorry voor het lange verhaal?! Kijk er juist naar uit om jullie verhalen te lezen. Ik ga morgen zeker proberen mn vragen te stellen,ik ben benieuwd! Hahahah aan mij de taak om zwangere geworden buitenbaarmoederlijke zwangerschap'ers te vinden? Ik word moe van mezelf van het lezen hierover op het internet dr is volgens mij geen site die ik niet gezien heb Ik zit eerlijk gezegd ook te wachten op het moment dat deze hele situatie mij mentaal gaat raken. Heb er nog geen traan om gelaten moet ik zeggen. Maar moet zeggen dat dat wel weer echt iets voor mij is hoor.... gevoel blokkeren. Nou alsik morgenmiddag geweest ben dan horen/lezen jullie van mij!
Vreemd is dat hè? Ben jij ook zo bang dat het nog komt...of dat het niet meer komt? Ja, we willen morgen alles horen !
Ik hoop dat het niet meer komt dat scheelt weer een hindernis, maar vrees het ergste... nou truste ik ga lekker mn mandje in!